ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 473
เจ้าชายยอร์กจะมาถึงเมื่อไหร่?
นี่เป็นคำถามที่ทุกคนให้ความสนใจ
อีวอนน์ส่งยิ้มให้ทุกคนด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข
“อันที่จริงท่านประธานมาถึงได้สักพักแล้ว โดยปกติแล้วท่านจะเป็นคนที่ระมัดระวังตัวและจะไม่ชอบเข้าร่วมกิจกรรมแบบนี้ ที่ท่านมาในวันนี้ก็ทำให้ฉันเองก็ประหลาดใจเช่นกัน”
คำบอกกล่าวของอีวอนน์ทำให้เกิดความโกลาหลอีกครั้ง
พวกเขาเริ่มสำรวจห้องโถงเพื่อมองหาเจ้าชายยอร์กทันที
อีวอนน์พูดอย่างเย็นชาว่า “ทุกท่านคะ สิ่งที่ทุกท่านกำลังทำอยู่ตอนนี้ดูจะไม่ค่อยเกียรติท่านประธานของดิฉันเท่าไหร่”
“เขากำชับให้ดิฉันดูแลทุกท่านเป็นอย่างดี ดังนั้นหากมีปัญหาอะไร ดิฉันจะเป็นคนจัดการเอง และหากต้องการสิ่งใด โปรดแจ้งให้เราทราบได้เลยค่ะ”
สีหน้าไซม่อนเปลี่ยนไปทันทีหลังจากได้ยินคำพูดของเธอ
“มันจบแล้ว! เธอกำลังบอกเป็นนัยว่าให้ทุกคนนำของขวัญของพวกเขาออกมา แต่เราไม่มีอะไรติดมือมาเลย เราจบแล้ว!”
สีหน้าของลิเลียนก็ดูแย่เช่นกัน
ทุกคนเข้าใจในสิ่งที่อีวอนน์กำลังสื่อออกมา แน่นอนว่าพวกเขาควรนำของขวัญออกมา!
“พวกซิลวามอบคิเมียร่าโบราณคู่หนึ่งให้เจ้าชายยอร์ก!”
“พวกคราวน์มอบไข่มุกเรืองแสงในตำนานให้กับเจ้าชายยอร์ก!”
“สมาคมหอการค้าเมืองบัควู้ดมอบวิลล่าสำหรับครอบครัวให้กับเจ้าชายยอร์ก เป็นวิลล่าที่สร้างขึ้นริมฝั่งแม่น้ำเพิร์ล!”
“…”
ทุกคนในงานต่างพากันกระตือรือร้นมอบของขวัญแบบไม่หยุดหย่อน
หากพวกเขาต้องการเพียงได้รับความชื่นชมจากเจ้าชายยอร์ก ทุกสิ่งที่พวกเขาทำก็คุ้มค่ามากพอ
ทุกคนมาที่นี่พร้อมเพรียงกัน พร้อมของติดไม้ติดมือมากมาย
บางคนถึงกับยกเกาะต่างประเทศให้ น่ากลัวจริง ๆ
เมื่อมองดูคนอื่น ๆ ของขวัญบางอย่างเทียบได้กับทรัพย์สมบัติทั้งหมดของตระกูลซิมเมอร์ ไซม่อนและลิเลียนรู้สึกอับอายเหลือเกิน
แม้แต่แมนดี้ก็ยังอยากจะออกไปจากที่นี่
มันน่าอับอายที่สุด!
ไม่นานโต๊ะข้าง ๆ อีวอนน์ก็เต็มไปด้วยของขวัญและธนบัตรมากมาย
ใบหน้าที่สวยงามของอีวอนน์ก็หม่นหมองลง
“ทุกท่านกำลังดูถูกท่านประธานของดิฉันอยู่รึเปล่าคะ?”
แต่ละคำของอีวอนน์เชื่องช้าแต่ดังฟังชัด ฟังดูเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง น้ำเสียงดูนมีอำนาจจนไม่มีใครกล้าแย้ง
แม้แต่ตระกูลเฟิร์สคลาสก็ยังนิ่งแข็งค้าง
แขกคนอื่น ๆ มองไปที่อีวอนน์ นึกคิดไปว่าว่าเจ้าชายยอร์กคงมีความปรารถนาสิ่งอื่นที่มากกว่านี้และคงจะไม่พอใจกับของขวัญพวกนี้
เจ้าชายยอร์กต้องการอะไร?
ทุกคนดูสับสน บางทีเจ้าชายยอร์กก็มีความโลภพอ ๆ กับสุนัขจิ้งจอก
“ดิฉันจะให้เวลาทุกท่านสามนาทีในการนำของทั้งหมดนี้กลับไป!”
“ท่านประธานของดิฉันเกลียดของพวกนี้! ทำไมทุกท่านถึงยังจะมอบของพวกนี้ให้อีกล่ะ?!”
“ทุกท่านกำลังดูถูกท่านประธานงั้นเหรอ?!”
อีวอนน์ดูเย็นชาราวกับน้ำแข็ง แต่ตอนนี้ทุกคนก็เข้าใจเธอได้อย่างรวดเร็ว
เจ้าชายยอร์กเป็นคนแบบไหนกันแน่?
เขาเป็นคนที่สร้างบริษัทขนาดใหญ่ที่มี่มูลค่าถึงหนึ่งพันล้านดอลลาร์ ความสามารถเหนือมนุษย์จริง ๆ
ผู้ชายแบบเขาคงไม่ปรารถนาสิ่งของพวกนี้หรอก จริงไหม?
ไม่แน่นอน!
การมอบของพวกนี้นั่นอาจสื่อความหมายว่าพวกเรากำลังดูถูกเขา
“ได้โปรด มิสซาเวียร์! เราผิดไปแล้ว!”
ทุกคนรีบนำสิ่งที่พวกเขามอบให้กลับคืนมา นั่นเพราะเจ้าชายยอร์กไม่ต้องการสิ่งใดเลย ใครจะยังกล้ามอบของอะไรเขาอีกล่ะ?
ในตอนนี้รอยยิ้มของอีวอนน์ก็กลับมา
“ดีแล้วที่ตระหนักถึงความผิดพลาดและแก้ไขมัน หลังจากนี้ไปโปรดอย่าทำอะไรแบบนี้อีกเลยนะคะ”
“ใช่แล้ว มีใครบ้างที่ไม่ได้ให้ของขวัญ?”
ทุกคนมองหน้ากันไปมาและรับรู้ว่าทุกคนได้มอบของขวัญแล้ว อันที่จริงพวกเตรียมของขวัญพวกนี้มาเกินความเหมาะสม นั่นเพราะกลัวว่าของขวัญของพวกเขาจะไม่ดูต่ำต้อยเมื่อเทียบกับของคนอื่น
“คุณพ่อควรแสดงตัวนะครับ” ฮาร์วีย์เตือนไซม่อน “บางทีคุณพ่ออาจเตะตาเจ้าชายยอร์ก”
ไซม่อนและครอบครัวของเขาสับสน
พวกเขาไม่ได้คิดว่าจะโชคดีแบบนั้น เจ้าชายยอร์กไม่ชอบให้คนมอบของขวัญจริง ๆ
ถึงกระนั้น การแสดงตัวในตอนนี้อและประกาศว่าพวกเขาไม่ได้นำของขวัญใด ๆ มาด้วยก็ดูน่าอายพอ ๆ กัน!
นั่นอาจหมายความว่าพวกเขาไม่รู้จักกาลเทศะ
