ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 492

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 492

ฮาร์วีย์พูดแบบสบาย ๆ ไม่ใส่ใจว่า “ผมไม่ชอบทำงาน ผมชอบให้ภรรยาเลี้ยงดู”

ฮาร์วีย์ดูใจเย็นในขณะที่ฌอนและคนอื่น ๆ อีกฟากหนึ่งของโทรศัพท์กำลังเดือดดาลด้วยความโกรธ

พวกเขาไม่เคยเห็นใครที่ตรงไปตรงมาขนาดนี้มาก่อน นี่มันแมงดาในตำนานตัวจริง

“ไม่เป็นไร งั้นบอกฉันสิ นายต้องการอะไร?”

ฌอนยังคงโกรธอยู่

เขากลัวว่าน้ำเสียงของเขาจะดูหยาบคายและทำให้ฮาร์วีย์วางสายใส่อีกครั้ง

“เงื่อนไขนั้นง่ายนิดเดียว ใครก็ตามที่ไล่เธอออกก็ต้องมาพาตัวเธอไปเอง!” ฮาร์วีย์พูดอย่างไม่ใส่ใจ

“ใช่ ฉันไล่เธอออก ฉันจะไปเอง!” ฌอนรีบพูด

ฮาร์วีย์หัวเราะเสียงดัง

“คุณลุง คุณคิดว่าผมเป็นคนโง่งี่เง่าจริงงั้นเหรอ?”

“ถ้าคุณลุงมีอำนาจในตระกูลซิมเมอร์ คุณลุงจำเป็นต้องโทรหาผมตอนนี้ไหม?”

“ให้ผู้อาวุโสซิมเมอร์มาด้วยตัวเอง ถ้าไม่อย่างนั้นเราจะไม่กลับไป”

ตู๊ด… ตู๊ด… ตู๊ด…

ฮาร์วีย์เริ่มไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ

ฌอนดูเวลา ตอนนี้ก็แปดโมงเช้าแล้ว เขาไม่กล้ารีรออีกต่อไป เขารีบกลับบ้านและรายงานสถานการณ์

ผู้อาวุโสซิมเมอร์ไม่ได้พักผ่อนตลอดทั้งคืน

เขาหอบหายใจแรง ๆ หลังจากได้ยินสิ่งที่ฌอนพูด

“อะไรนะ? ไอ้ลูกเขยกาฝากพูดแบบนั้นจริง ๆ เหรอ?”

“คนที่จะถูกเราไล่ออกเมื่อไหร่ก็ได้ กล้าทำขนาดนี้เลยหรือไง?!”

“มันอยากตายหรือไง?!”

ในขณะนั้น ผู้อาวุโสซิมเมอร์รู้สึกอับอายอย่างมาก

มือของเขาสั่นไม่หยุด ด้านหนึ่ง ศักดิ์ศรีของเขาอยู่บนเส้น อีกด้านหนึ่ง นี่เป็นงานที่เขาสร้างมาทั้งชีวิต

เขามีคำตอบอยู่แล้วว่าจะเลือกทางไหน

***

ในเวลาเดียวกัน ณ ห้องแต่งตัวที่โอลเด้น เทรด

แมนดี้ตื่นแล้ว

เธอมองฮาร์วีย์ด้วยความรู้สึกแปลก ๆ

ตั้งแต่พวกเขามาที่บัควู้ด ดูเหมือนว่าฮาร์วีย์จะเปลี่ยนไป

ทุกสิ่งที่เขาพูดล้วนเป็นจริง

ตระกูลซิมเมอร์อยากให้เธอกลับบ้านงั้นเหรอ?

ทำไมถึงเป็นแบบนี้?

ฮาร์วีย์เคยทำตัวอวดดีในช่วงเวลาที่พวกเขาอยู่ที่นิอัมมี่บางครั้ง แต่ก็ไม่ถึงขนาดนี้

เมื่อเขาได้ยินว่าผู้อาวุโสซิมเมอร์กำลังมารับพวกเขาด้วยตัวเอง แมนดี้ตกใจ เธอดึงแขนของเขาโดยไม่รู้ตัว

ผู้อาวุโสซิมเมอร์มักภูมิใจมีศักดิ์ศรีในตัวเอง เขาไม่เคยทิ้งบัลลังก์เหล็กของเขาราวที่ทำให้เขาเป็นเหมือนกับว่าเขาเป็นราชาแห่งตระกูลซิมเมอร์

ตระกูลซิมเมอร์ถูกแบ่งชั้นอย่างชัดเจนมาโดยตลอด และผู้อาวุโสซิมเมอร์อยู่จุดสูงสุดที่ไม่มีใครกล้าก้าวข้าม

เขาจะมาด้วยตัวเองได้อย่างไร?

ฮาร์วีย์แค่ยั่วยุเขาด้วยการทำแบบนี้!

มีสายเข้ามาอีกครั้ง คราวนี้เป็นแซ็ค

ฮาร์วีย์พูดอย่างเป็นกันเองว่า “แม้ว่าคุณจะโทรมาก็ไม่มีประโยชน์ เว้นแต่ผู้อาวุโสซิมเมอร์จะมาด้วยตัวเขาเอง ตกลงตามนี้”

ฮาร์วีย์วางสายอีกครั้ง

แมนดี้พูดกับฮาร์วีย์ว่า “ฮาร์วีย์ ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พวกซิมเมอร์ยอมประนีประนอมกับพวกเราแล้ว เราควรกลับบ้าน”

“ถ้าฉันได้ตำแหน่งคืน ฉันก็ไม่ต้องหางานอื่นในนิอัมมี่”

“มันจะดีได้ยังไง? พวกเขาระงับโครงการที่คุณกำลังทำอยู่ในนิอัมมี่ อย่างน้อยพวกเขาควรจะชดใช้ให้คุณสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น”

ฮาร์วีย์หัวเราะเยาะ

“และควรเป็นพวกเขาที่ควรจะเป็นคนกังวล ทำไมเราต้องยอมเหมือนเดิม?”

“รออีกหน่อย เดี๋ยวพวกเขาก็จะโทรกลับมา…”

ตามที่คาดไว้ เวลาผ่านไปไม่กี่นาทีโทรศัพท์ดังขึ้น

แซ็คอยู่อีกฝั่งของสาย เสียงของเขาฟังดูหมดสิ้นหนทาง

“ผู้อาวุโสตกลงตามนั้น เขาบอกว่าเขาจะไปรับพวกนายทั้งสองเอง!”

“อยู่ที่ไหน?”

“โอลเด้น เทรด”

“โอลเด้น เทรด? แกกำลังทำอะไรอยู่ที่นั่น?”

“คุณไม่จำเป็นต้องรู้ เมื่อคุณมาถึงประตูทางเข้าแล้ว เราจะไปรอที่นั่น”

ฮาร์วีย์ยิ้ม

เขาไม่ต้องการให้พวกซิมเมอร์รู้ว่าแมนดี้ซื้อห้องแต่งตัวที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้าหรูหรา

“คุณปู่จะมาจริง ๆ เหรอ?”

แมนดี้ไม่คิดที่จะถามถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวันก่อน แต่เธอกลับถามฮาร์วีย์เกี่ยวกับปู่ของเธอด้วยความสงสัย