ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 54
“นั่นเป็นเพราะเขาเป็นลูกเขยที่ได้ชื่อว่าไปอาศัยอยู่บ้านคนอื่น ไร้ประโยชน์ สำหรับผู้ชายแล้วมันช่างน่าอายที่สุด!”
“เฮ้ หนุ่มหล่อคนนี้กำลังบอกว่าลูกเขยคนนี้ล่อลวงเพื่อนร่วมชั้นของเขาให้ซื้อไวน์ราคาแพงในงานเลี้ยงสังสรรค์เหรอ แต่ถึงอย่างนั้นเขากลับทำมันไม่สำเร็จ แถมยังมาคุยโวว่าเขาให้คนยกเว้นการเรียกเก็บเงินสำหรับพวกเขาอีก”
“ทำไมถึงเป็นคนแบบนี้? เสียชื่อผู้ชายที่สุด!”
“ช่างเป็นขยะไร้ค่าอะไรแบบนี้! ทำไมเขาถึงไม่ถูกรถชนตาย ๆ ไปซะ?!”
ผู้คนกำลังซุบซิบนินทาเกี่ยวกับเรื่องนี้และฮาร์วี่ย์เริ่มรู้สึกโกรธทันที
‘วันนี้ผมอารมณ์ดี ผมเพิ่งออกมาซื้อชานมให้ภรรยาของผม ทำไมผมต้องมาเจอคนโง่แบบนี้? ทำไมผมถึงไม่รู้ว่านายช่างเป็นคนงี่เง่าน่ารังเกียจแบบนี้?
ผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ โฮเวิร์ดในตอนนี้ยิ่งแสดงอาการหยิ่งผยอง
แต่เมื่อโฮเวิร์ดกำลังจะได้ทำไรอะไร ฮาร์วี่ย์ก็วางชานมลงบนพื้นอย่างระมัดระวัง จากนั้นเขาก็พูดอย่างเย็นชาว่า “โฮเวิร์ด ผมเตือนคุณแล้วนะในฐานะที่คุณเป็นเพื่อนร่วมชั้นของผม หยุดเรื่องนี้ซะ!”
“ทำไม? นายทำอะไรกับฉันได้? ฉันพูดในสิ่งที่นายทำไม่ได้เหรอ?” แม้ว่าโฮเวิร์ดจะเห็นแล้วว่าฮาร์วี่ย์มีสีหน้าที่โกรธเคืองขั้นสุด แต่เขาก็ยังคงพูดอย่างไม่สนใจ เขามั่นใจว่าฮาร์วี่ย์เป็นคนพูดเรื่องทั้งหมด
เพียะ!
ฮาร์วี่ย์ตบหน้าโฮเวิร์ดอย่างไม่ทันตั้งตัวก่อนที่โฮเวิร์ดจะพูดจบซะอีก
โฮเวิร์ดตะลึง เขาได้สติกลับมา จากนั้นเขาก็ตะโกนใส่ฮาร์วี่ย์ “ฮาร์วีย์ แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าครอบครัวของภรรยาแกกำลังขอเงินลงทุนจากบริษัทของเราเมื่อเร็ว ๆ นี้! ฉันจะบอกอะไรให้นะ ลืมเรื่องการลงทุนไปได้เลย! เว้นแต่นายจะลงไปเลียรองเท้าของฉัน ไม่อย่างนั้นจะไม่มีใครช่วยแกได้!”
ฮาร์วี่ย์มองเขาอย่างเย็นชาและพูดว่า “แล้วถ้าผมต่อยคุณล่ะ? เชื่อไหมว่าถ้าคุณพูดเรื่องไร้สาระอีก วันนี้ฉันจะทุบรถออดี้ของคุณซะ”
หางตาของโฮเวิร์ดกระตุก เขาเริ่มกลัวว่าฮาร์วี่ย์จะทำแบบนั้นจริง ๆ เขาซื้อรถออดี้คันนี้แบ่งจ่ายเป็นงวดและเขายังต้องจ่ายเงินอีกมากกว่าสามหมื่นดอลลาร์ เขากังวลมากถ้าฮาร์วี่ย์ทุบมันจริง ๆ
ไทยมุงเริ่มตะลึง พวกเขาไม่คิดว่าลูกเขยคนนี้จะโหดเหี้ยมแบบนี้
“โอ้พระเจ้า! ตอนที่เขาอยู่บ้านเขาต้องทนทุกข์ทรมานมากแน่นอนและคงจะไม่มีที่ไหนให้เขาระบายออกมา!”
“แต่หนุ่มหล่อคนนี้ก็มีผิดเช่นกัน ทำไมเขาถึงมาสนใจคนแบบนี้? ถ้าเขาทุบรถจริง ๆ ก็จะมีปัญหาตามมา”
“คนจนไม่ชอบเห็นคนอื่นขับรถหรู พวกเขา…”
ทุกคนเห็นฮาร์วี่ย์เดินไปที่พานาเมร่าใหม่เอี่ยม แล้วเปิดประตูรถเข้าไปนั่งในระหว่างที่พวกเขายังคงถกเถียงกัน
ในขณะนั้นเอง ผู้คนเหล่านั้นตกตะลึงและพวกเขากำลังกลืนคำพูดของตัวเอง ถ้า Audi A4 เป็นรถหรูแล้ว Porsche ล่ะ?
‘เขาเป็นลูกเขยที่แค่ไปขออาศัยอยู่ไม่ใช่เหรอ? แต่ทำไมเขาขับรถปอร์เช่ พานาเมร่ารุ่นพิเศษ ฉันไม่เคยรับรู้เลยว่าลูกเขยอย่างเขาจะได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีขนาดนี้! ’
“ปอร์เช่?!” ใบหน้าของหญิงสาวเริ่มซีดลง เธอเคยฝันที่จะนั่งมันสักครั้ง ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังโชคดีมากที่ได้นั่ง Audi A4 เพราะด้วยรูปร่างหน้าตาของเธอ
ในช่วงเวลานั้นเอง เมื่อเธอเห็นลูกเขยอย่างเขาที่เธอขับรถปอร์เช่ เธอก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้
โฮเวิร์ดเกิดความอิจฉาและมีอาการหึงหวง เขาตะคอกออกมา “มันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร! มันก็แค่เป็นรถของภรรยาของเขา ไม่เคยมีใครเกาะผู้หญิงกินได้แบบนี้…”
อย่างไรก็ตามไม่มีใครเห็นด้วยกับคำพูดของโฮเวิร์ดในครั้งนี้ แต่พวกเขากลับมองเขาราวกับว่าเขาเป็นคนบ้า ‘เขาเสียสติไปแล้วเหรอ? คุณกำลังเรียกคนที่ขับรถปอร์เช่ว่าเป็นเด็กส่งของและเป็นแค่ลูกเขยที่เกาะเขากินงั้นเหรอ? ‘
มองภาพตรงหน้าโฮเวิร์ดยิ่งเกลียดฮาร์วี่ย์มากขึ้นไปอีก เขาเตรียมใจไว้แล้ว เมื่อเขาได้เข้าทำงานที่ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ อย่างเป็นทางการ เขาจะใช้อำนาจของเขาเพื่อเข้ามาแทรกแซงตระกูลซิมเมอร์ บางทีเขาอาจใช้อำนาจของเขาเพื่อให้ได้มาซึ่งภรรยาของฮาร์วี่ย์…
โฮเวิร์ดดูชั่วร้ายทันที
***
ภายในรถฮาร์วี่ย์ต่อสายไปที่หมายเลขของอีวอนน์และพูดว่า “ผมได้ยินมาว่าบริษัทเพิ่งคัดเลือกพนักงานใหม่กลุ่มหนึ่งใช่ไหม?”
“ ใช่ค่ะท่าน เรารับสมัครเพียงแค่ไม่กี่คน ท่านอยากดูไหมคะ?”
ฮาร์วี่ย์ตอบทันทีว่า “ไม่ ไปดูว่ามีคนชื่อ โฮเวิร์ด สโตน อยู่ในรายชื่อพวกนั้นหรือไม่ ลดเงินเดือนเขาลงสิบเท่าและเปลี่ยนตำแหน่งเป็น รปภ. ที่ดูแลที่จอดรถ…”
“รับทราบค่ะ!” อีวอนน์ไม่กล้าถามมากกว่านี้ เธอรู้ว่าเธอไม่ควรตั้งคำถามหรือคาดเดาการตัดสินใจของมิสเตอร์ยอร์ก
คำสั่งที่ได้รับมาได้ดำเนินการส่งผ่านอย่างรวดเร็วผ่านการโทรหาแต่ละแผนก หลังจากนั้นไม่นานมันก็ไปถึงโทรศัพท์มือถือของโฮเวิร์ดที่กำลังบ้าคลั่งอยู่ในตอนนี้
โฮเวิร์ดซึ่งตอนแรกรู้สึกโกรธต้องตกใจมากเมื่อเห็นหมายเลขสายเรียกเข้า เขารับโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว ทั้งพยักหน้าและโค้งคำนับ เขาพูดตอบกลับสายนั้น “ใช่ ใช่ครับ…ผมเอง มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ?”
“ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับมิสเตอร์สโตน ท่านประธานได้เซ็นอนุมัติที่จะออกจดหมายแต่งตั้งให้คุณ…” เสียงที่นุ่มทุ้มดังเข้ามาในสาย
