ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 561

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 561

“ถามซิว่าพวกมันเป็นใคร”

ฮาร์วีย์ ยอร์ก นั่งลงบนแท่นไม้ด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉย

หัวหน้ากลุ่มอันธพาลที่กำลังทุกข์ทรมาน แต่ในขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นมามองที่ฮาร์วีย์ เขากลับไม่เชื่อสายตาตัวเอง

เขาเพิ่งนึกออกได้ว่าไทสัน วูดส์ ต้องเป็นผู้ชายที่กล้าหาญและดุร้ายที่เพิ่งย้ายเข้ามาสู่เมืองบัควู้ดเมื่อไม่นานมานี้

แต่ชายที่ดุร้ายคนนี้กลับเชื่องและเชื่อฟังฮาร์วีย์

‘ชายหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดาสุด ๆ เขามาจากไหนกันแน่?’

ไทสันเดินตรงมาที่หัวหน้ากลุ่มอันธพาลและคว้าคอของเขาขึ้นจากพื้น ตัวของเขาลอยขึ้นเหนืออากาศ

“ผมจะบอก ผมจะบอกคุณทุกอย่างเลย! โอลด์ ไนเนอร์ส่งพวกเรามา!”

หัวหน้ากลุ่มอันธพาลกลัวจนแทบจะฉี่รดกางเกงของเขา ขาของพวกเขาหักหมด ถ้าเขากล้าที่จะพูดมากอีกล่ะก็ เขารู้ว่าเขาจะต้องตายที่นี่และตอนนี้แน่

“งั้นแกก็ทำงานให้กับโอลด์ ไนเนอร์ สินะ งั้นฉันจะให้โอกาสเขาอีกครั้งแล้วกัน บอกเขาให้มาที่นี่และมาเจอฉันภายในครึ่งชั่วโมง อย่าให้ฉันต้องไปตามเขาด้วยตัวเอง” ไทสันยิ้มและพูด

ต่อหน้าฮาร์วีย์เขาให้เกียรติชายคนนี้มาก แต่จริง ๆ แล้วเขาก็เป็นเพียงแค่ลูกน้องคนหนึ่งของเขาก็เท่านั้น

แต่ในสายตาของหัวหน้ากลุ่มอันธพาล รอยยิ้มของเขากลับน่าสะพรึงกลัวอย่างมา

“โอเค โอเค โอเค ผมจะโทรหาเขาตอนนี้เลย!”

หัวหน้ากลุ่มอันธพาลที่แทบจะควบคุมท่อปัสสาวะของเขาไว้ไม่อยู่ แต่เขาก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรออกอย่างรวดเร็ว

ในขณะเดียวกัน โอลด์ ไนเนอร์ที่นอนอยู่ในอ้อมกอดของชู้ของเขา

เขากำลังทำธุระอยู่เมื่อมีสายโทรเข้ามา เขารับโทรศัพท์อย่างใจร้อนและพูดด้วยน้ำเสียงนิ่ง ๆ “แกไม่รู้เหรอว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่? ทุกอย่างเรียบร้อยหรือเปล่า? อย่าทำให้ลูกค้าของเรารอนาน!”

“บอส คือ…พวกเรามีปัญหาแล้ว…”

ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เสียงของกลุ่มอันธพาลดูตื่นตกใจไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร

“เกิดอะไรขึ้น?”

“ใช่ครับ บอส รีบมาเถอะครับ! พวกเราตกเป็นตัวประกันที่นี่ พวกมันจะกำจัดพวกเราทุกคน!”

ก่อนที่อันธพาลจะพูดจบประโยค สายในโทรศัพท์ก็ได้ถูกวางสายเสียแล้ว

โอลด์ ไนเนอร์รีบยกเลิกนัดหลังจากรับรู้เหตุการณ์ จากนั้นเข้าก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกับโทรออก

“รวบรวมตัวซะ แล้วตามฉันมา!”

หลังจากครึ่งชั่วโมงผ่านไป รถตู้หลายคันก็ปรากฏขึ้นภายในไซต์งานก่อสร้างของเดอะซิลเวอร์นิมบัส เมาท์เท่นรีสอร์ต

เมื่อเขาเห็นว่าลูกน้องของเขาทั้งหมดนอนร้องด้วยเสียงโหยหวนอย่างเจ็บปวดอยู่ที่พื้น ใบหน้าของโอลด์ ไนเนอร์ก็แสดงออกด้วยความสะอิดสะเอียน

“ไทสัน วูดส์?! ฉันปล่อยให้แกมีจุดยืนก็เพียงเพราะคนชนชั้นสูงที่อุปถัมภ์แกอยู่ แต่ตอนนี้แกกล้าดียังไงถึงมาจัดการกับลูกน้องของฉัน?!”

โอลด์ ไนเนอร์ สังเกตุเห็นสองทั้งสองร่างยืนอยู่ข้างซ้ายของเหตุการณ์

สีหน้าที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความมืดมิด ในทันทีที่เขาเห็นว่าไทสัน วูดส์ยืนอยู่ด้านข้าง

เขาเป็นหัวหน้าแก๊งบนท้องถนนในเมืองบัควู้ด และยังเป็นหน้าใหม่ที่กล้าทำกับเขาอย่างนี้ เขาตั้งใจจะกบฎงั้นเหรอ?

แม้ว่าโอลด์ ไนเนอร์จะรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างแปลกไป แต่โอลด์ ไนเนอร์ กลับมากลัวคนบนท้องถนนของเมืองบัควู้ดตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

“สรุปแล้วก็คืนคนตระกูลไนเนอร์สินะ? ผมคิดว่าเมื่อคืนผมเตือนคุณไปแล้วซะอีก นี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่คุณจะถอยกลับไปนะ ถ้าคุณยอมบอกชื่อของคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดมา ผมสามารถอ้อนวอนต่อเจ้านายของผมแทนคุณได้” ไทสันเงยหน้าขึ้นและพูดกับโอลด์ ไนเนอร์

“เจ้านายของแก? หมายความว่าคนที่อยู่ในเงามือคนนั้นคือคนที่อุปถัมภ์นายอย่างนั้นเหรอ?” โอลด์ ไนเนอร์พูดด้วยถ้อยคำที่ดูถูก

“เขาดูเหมือนขยะที่ไร้ประโยชน์เลย เขาดูไม่มีราคาเมื่อเทียบกับอย่างอื่นเลย!”

ผัวะ!

ไทสันเดินตรงมาที่โอลด์ ไนเนอร์และตบเขาเข้าที่ใบหน้าของเขา พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ฉันท้าให้แกพูดอีกคำ! แล้วฉันจะขยี้แกด้วยเหมือนกัน!”

โอลด์ ไนเนอร์ตกใจในทันที

เขาเคยอยู่ที่ถนนในเมืองบัควู้ดมานาน อาศัยโชคและเกียรติของตัวเอง มีใครที่จะกล้าต่อต้านเขาได้อีก?

แต่ไทสันกลับกล้าที่จะตบเขาอย่างนี้?