ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 575
ในชั่วพริบตา คอลินเหวี่ยงฝ่ามือออกจะตบหน้าฮาร์วีย์
ทันใดนั้น มือของฮาร์วีย์ก็รวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาด เขาคว้าข้อมือของคอลินและบิดมันด้วยพลังอันทรงพลัง
ผัวะ!
ในเวลาเดียวกัน ฮาร์วีย์ก็เตะคอลินจนเขาตัวทรุดลงพื่นทันที
เขาทำเสียงคล้ายกับเสียงร้องของหมูเมื่อตอนมันกำลังถูกเชือด เขาทรุดตัวจนต้องคุกเข่าต่อหน้าฮาร์วีย์
เพียะ!
ฮาร์วีย์เดินมุ่งตรงไปตบหน้าหญิงสาวผู้มีอิทธิพลบนโลกโซเชียลมีเดียซึ่งเป็นผู้หญิงของคอลิน จนเธอล้มลงกับพื้น
ก่อนหน้านี้ทั้งสองแสดงท่าทางหยิ่งทะนงราวกับนกยูง ทำตัวราวกับว่าตัวเองเป็นกษัตริย์ที่สามารถควบคุมทุกอย่างได้
แต่แล้ว กลับกลายเป็นว่าเขาทั้งสองต้องคุกเข่าลงต่อหน้าฮาร์วีย์
“นายทำอะไรลงไปน่ะฮาร์วีย์! นายกล้าดียังไงทำร้ายนายใหญ่แซนเดอร์? นายอยากตายหรือไงฮะ?”
“ฮาร์วีย์ นายบ้าไปแล้วเหรอ?!”
“ฮาร์วีย์ นายกำลังคุกคามผู้ชายคนนั้นอยู่นะ!”
ในช่วงเวลานั้น แกรี่เป็นแกนนำพาให้ทุกคนพุ่งไปหาฮาร์วีย์
ฮาร์วีย์คว้าที่เขี่ยบุหรี่ใกล้ ๆ แล้วกระแทกไปที่หัวของคอลิน เสียงที่เขี่ยบุหรี่กระทบศีรษะของเขาดังก้องไปทั่ว
ทันใดนั้นเลือดก็กระเซ็นไปทั่วทุกที่
“อ๊ากกก…”
คอลินจับที่หลังศีรษะของเขา ตอนนี้ทรุดลงกับพื้นเกือบไม่ได้สติ
ฉากนองเลือดนี้ทำให้ทุกคนรอบข้างหวาดกลัว ทุกคนหยุดและมองไปที่ฮาร์วีย์ พวกเขาไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เพิ่งเห็น
ทาร่าตัวสั่นด้วยความกลัว เธอไม่สามารถจินตนาการถึงผลที่จะตามมาของเหตุการณ์นี้ได้เลย
ภายใต้สายตาของทุกคน ฮาร์วีย์หมอบตัวลงและยื่นมือไปตบหน้าคอลินเบา ๆ แล้วพูดว่า “ผมจะให้เวลาคุณสิบนาที บอกให้ผู้เฒ่าของคุณมาที่นี่และขอโทษผม ไม่อย่างนั้น วันนี้ผมจะทำให้คุณพิการแน่นอน”
คอลินแสดงสีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ แต่เขาต้องเก็บซ่อนมันไว้ภายใต้สถานการณ์เลวร้ายที่เขากำลังเผชิญ เขากดหมายเลขโทรออกไปอย่างรวดเร็ว
“พ่อครับ ผมถูกทำร้ายที่ เดอะคิงดอมพาเลซ ส่งคนมาช่วยผมด้วย!”
ก่อนที่คนที่อยู่อีกฝั่งจะได้ถามเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ฮาร์วีย์ก็แย่งโทรศัพท์จากมือของคอลินอย่างไม่สนใจและยิ้มเยาะ
“เชสเตอร์ แซนเดอร์ ใช่ไหม? คุณมีเวลาสิบนาที! โอ้ คุณเหลือเวลาอีกเก้านาที ถ้าคุณไม่รีบมาที่นี่และขอโทษ ผมจะทำให้เด็กน้อยของคุณพิการแน่!”
หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็โยนโทรศัพท์ของคอลินลงกับพื้น
‘บ้า! นี่มันบ้าไปแล้ว!’
ตาของทุกคนกระตุก ใบหน้าซีดราวกับผี
ในสายตาของพวกเขา การกระทำของฮาร์วีย์ไม่ต่างจากการกระทำของคนโรคจิต
มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นถ้าเขาทำร้ายแค่คอลิน แต่เขายังยั่วอารมณ์เชสเตอร์ พ่อของเขาอีก!
เขาเป็นคนใหญ่คนโตที่มีอำนาจ!
ในขณะนั้น คอลินเงยหน้าขึ้นมองฮาร์วีย์ด้วยรอยยิ้มเปื้อนเลือด
“ฮาร์วีย์ แกเสร็จแน่! รอก่อนเถอะ ดูสิว่าพ่อของฉันจะทำลายชีวิตแกยังเมื่อเขามาถึงที่นี่!”
“ให้ฉันบอกแกไหมว่าตระกูลแซนเดอร์มีอำนาจมากแค่ไหนในเซาท์ไลท์!”
“ไม่ใช่แค่แกที่จะแย่”
“ครอบครัวของแกก็จะซวยไปด้วย!”
“ฉันต้องการให้แกและทุกคนต้องตายอย่างไร้ความปราณี!”
ปัง!
ฮาร์วีย์ไม่ได้พูดอะไรสักคำ คราวนี้เขาหยิบขวดเบียร์ขึ้นมาทุบหัวคอลินอีกครั้ง
อ้า…
เสียงคำรามจากเหตุการณ์นองเลือดดังก้องไปทั่ว
ฮาร์วีย์ยิ้มและพูดว่า “ถ้าผมเป็นคุณ ผมจะนอนราบกับพื้นอย่างเชื่อฟัง คนฉลาดย่อมรู้เสมอว่าเมื่อใดควรถอย”
คอลินเงยหน้าขึ้นและจ้องไปที่ฮาร์วีย์ที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง เขาอยากที่จะข่มขู่ แต่สุดท้ายเขาก็กลืนคำพูดของเขา
ทุกคนคิดว่าชีวิตของฮาร์วีย์จบสิ้นแล้ว
เขาอาจจะไม่สามารถรักษาชีวิตของเขาไว้ได้อีกต่อไป
ทาร่ายังตกตะลึงกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น
เธอไม่เคยคิดเลยว่าการชักชวนฮาร์วีย์มากับเธอในวันนี้จะทำให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่!
ในสายตาของเธอ ฮาร์วีย์กำลังรนหาที่ตายให้ตัวเองชัด ๆ
แต่ปัญหาคือเธออาจถูกลากเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย
หลังจากได้สติ ทาร่ากัดฟันและรีบวิ่งไปที่ด้านข้างของฮาร์วีย์
“ฮาร์วีย์ วิ่ง ยิ่งไกลยิ่งดี ออกนอกประเทศไปเลยดีกว่า!”
“เพราะแน่นอนว่าตอนนี้ไม่มีใครสามารถช่วยคุณได้!”
