ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 577
เชสเตอร์ทำเหมือนไม่ได้ยินอะไรเลย เขายังคงมองฮาร์วีย์ รอให้ฮาร์วีย์พูดอะไรออกมา
ถ้าฮาร์วีย์ไม่พูด เชสเตอร์คงไม่กล้าแม้แต่จะมีลมหายใจอีกต่อไป
“โอ้ ผมสบายดี แค่เสื้อผ้าเปื้อนนิดหน่อย ผมซื้อมันมาจากแผงขายของริมถนนในราคาสองดอลลาร์ และผมก็ชอบมันมาก” ฮาร์วีย์พูดอย่างไม่สะทกสะท้าน ทำราวกับว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ
ดวงตาของเชสเตอร์เสมองไปที่เสื้อของฮาร์วีย์ในทันที เขาสังเกตเห็นคราบเปียกน้ำขนาดใหญ่แถมยังมีใบชาติดอยู่ด้วย
และในทันที เชสเตอร์ก็โกรธคนควันออกหู เขายืดตัวขึ้น ท่าทางองอาจของเขากลับมา เขาจ้องมองไปทั่วทั้งห้องและตะโกนอย่างโกรธจัดว่า “ใครเป็นคนทำ? ใครกล้าเทน้ำใส่เขาแบบนี้?!”
ลูกน้องของเขาซึ่งไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น ตะโกนตามไปด้วย “ใครที่ทำแบบนี้?!”
สายตาของทุกคนหันไปมองหญิงสาวผู้มีอิทธิพลในโซเชียลมีเดียโดยอัตโนมัติ
เธอสั่นเทาด้วยความกลัว
ต่อหน้าคนทั่ว ๆ ไป เธอทำตัวสูงส่งและทรงอำนาจ ทว่าเธอก็รู้อย่างแจ่มแจ้งแล้วว่าเธอก็แค่ของเล่นของคนที่มีอำนาจอย่างเชสเตอร์ แซนเดอร์
เมื่อเห็นว่าเชสเตอร์โกรธแค่ไหน เธอจะไม่รู้สึกหวาดกลัวได้อย่างไร?
แววตาของเชสเตอร์จับจ้องไปที่เธฮแล้วย้ายไปมองที่คอลินซึ่งยังคงคุกเข่าอยู่ ความโกรธทำให้เขาก็ถีบไปที่หน้าอกของคอลินทันที “คนอย่างแกเป็นลูกฉันได้ยังไง?!”
“แกจะไม่ยอมแพ้จนกว่าแกจะทำลายฉันอย่างนั้นเหรอ?!”
“ฉันบอกแกกี่ครั้งแล้ว? เรามาจากครอบครัวที่รับราชการ! เราควรทำตัวสงบเสงี่ยมและปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยการให้เกียรติ!”
“แกเมินคำสอนของฉันเหมือนไม่มีความสำคัญอะไรเลยหรือไง?!”
เชสเตอร์เริ่มเสียใจมากขึ้น เมื่อเขาพูดแบบนั้น เขายังคงเตะและต่อยที่ลูกชายของเขา และหยุดลงก็ต่อเมื่อเขาหมดลมหายใจเท่านั้น
คอลินคุกเข่าลงกับพื้น ยังคงดูสับสน
เขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น!
พ่อตบตีทำร้ายเขาจริงหรือ?
เขาเป็นคนที่มีเลือดออกเต็มตัว แต่พ่อของเขายังให้ความสำคัญกับฮาร์วีย์งั้นเหรอ?
ไม่ใช่แค่คอลิน แต่ทุกคนในห้องก็รู้สึกเหมือนกัน
ทุกคนมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่แปลกมากขึ้นเรื่อย ๆ
เกิดอะไรขึ้น?
ในขณะนั้น ทาร่าเป็นคนเดียวที่สามารถเดาทุกอย่างได้
แสดงว่าสถานะของฮาร์วีย์สูงมาก มากจนเขามีเครือข่ายทั้งถูกกฎหมายและผิดกฎหมายใช่ไหม?
นั่นคือเหตุผลที่เชสเตอร์กลัวเขาใช่ไหม?
และนั่นเป็นเหตุผลที่เขากล้าจะทำอะไรแบบนี้ลงไป ใช่ไหม?
เชสเตอร์รู้สึกพอใจแล้วหลังจากต่อยและทุบตีคอลิน
จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปหาฮาร์วีย์ เขาลดมือทั้งสองลงด้วยความเคารพเช่นเดิมและพูดว่า “มิสเตอร์ยอร์ก ลูกชายของผมไร้ความสามารถ ผมจะพาเขากลับมาและมอบบทเรียนให้เขาอย่างแน่นอน”
“และผมหวังว่าคุณจะยอมรับของขวัญแทนคำขอโทษจากผม ได้โปรดอย่าปฏิเสธเลย”
เขาโบกมือสั่งให้เลขาส่งกระเป๋าเอกสารที่ดูหนัก จุดเดียว แต่ทุกคนกลับสามรถเห็นได้ว่าในกระเป๋าเต็มไปด้วยเงินสด
“หา…!”
ทุกคนในห้องอดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง
ฮาร์วีย์ ยอร์ก เขาเป็นใครกันแน่?
บุรุษผู้มีอำนาจอย่าง เชสเตอร์ แซนเดอร์ ยอมก้มหัวขอโทษ ทุบตีลูกชายของตัวเองต่อหน้าฮาร์วีย์ และยังจ่ายเงินชดเชยฮาร์วีย์ด้วยเงินสดมากมายแบบนั้นได้อย่างไร
ฮาร์วีย์เพียงชำเลืองมองกระเป๋าแล้วขมวดคิ้ว “ผู้เฒ่าแซนเดอร์ กำลังดูถูกผมงั้นเหรอ?”
“ผมไม่กล้า ผมไม่กล้า…” เชสเตอร์เหงื่อแตกพลั่ก “เราไม่มีเงินสดมากขนาดนั้นเพราะเราเพียงแค่ออกมาธุระข้างนอก ผมจะสั่งให้คนของผม…”
“ไม่จำเป็น”
ฮาร์วีย์ส่ายหัวเบา ๆ และหยิบเงินสองดอลลาร์ออกจากกระเป๋าเอกสาร “เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว”
เมื่อเห็นแบบนั้น ทุกคนก็ตกตะลึง
ฮาร์วีย์เป็นอะไร?
ปฏิเสธเงินสดทั้งกองและรับเพียงสองดอลลาร์งั้นเหรอ?
แม้ว่าทุกคนไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เห็น เชสเตอร์ก็ยังคงหวาดกลัวและใบหน้าของเขายังซีดเผือด เขาโค้งคำนับฮาร์วีย์และพูดว่า “ได้โปรดยกโทษให้เราด้วย ผมจะสอนลูกชายของผมให้ดีกว่านี้ และให้แน่ใจว่าเขาจะไม่สร้างปัญหาขึ้นอีก…”
ในสายตาของเชสเตอร์ คนในตำนานคนนี้จะไม่มีวันให้อภัยเขาในเร็ว ๆ นี้แน่นอน เมื่อเขาต้องยืนอยู่ต่อหน้าฮาร์วีย์ เขาแทบจะคุกเข่าลงกับพื้น
