ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 583
หัวหน้าพวกมันหันกลับมามองทันที แล้วเจอเข้ากับท่าทีเย็นชาของฮาร์วีย์
“ไอ้เวรนี่เป็นใคร” เขาคำรามลั่น “แกกล้ามาหยุดฉันงั้นเหรอ? อยากตายหรือไง?”
แคร็ก!
ฮาร์วีย์ออกแรงบีบมือเขา ๆ แขนของนักเลงคนนั้นก็หักทันที
เขาเดินเข้าไปหา ตามด้วยเตะใส่ไม่ยั้ง ทำให้นักเลงคนนั้นกระเด็นออกไปไกล
พวกอันธพาลทรุดตัวลงกับพื้น ตะเกียกตะกายลุกขึ้นแต่ไม่เป็นผล ทำได้เพียงตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวด
พวกอันธพาลคนอื่น ๆ พุ่งเข้าหาฮาร์วีย์อย่างโกรธจัด แตฮาร์วีย์จัดการเตะพวกมันกระเด็นออกไปแทบจะในทันที
ทุกคนรีบวิ่งหนีกระเจิง ร้องตะโกนด้วยความเจ็บปวด หัวหน้านักเลงหัวไม้ตะโกนใส่ชอว์นว่า “ไอ้แก่! แกโทรหาใครให้มาช่วยงั้นเหรอ? แกรอได้เลย! วันนี้แกตายแน่!”
“บราเทอร์ลีรอยจะมาที่นี่! รอเพื่อส่งแกฝังไปพร้อมกับลูกชายของแก!”
พวกมันจากไปแล้ว คู่สามีภรรยาสูงวัยหลับตาลงอย่างโกรธเคือง แต่ดูสิ้นหวัง
ในช่วงสามปีมานี้ พวกเขาใช้ชีวิตสุดแสนรันทดและได้รับความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส
ใครจะเข้าใจว่าการอยู่ในต่ำสุดของลำดับชั้นของสังคมคือการใช้ชีวิตที่ไหนสักแห่งแบบนี้
แม้ว่าพวกเขาจะเก็บขยะเพื่อประทังชีวิต แต่หัวหน้าอันธพาลในหมู่บ้านนี้อย่าง บราเทอร์ลีรอยยังคงมุ่งเป้ามาที่พวกเขาและแวะเข้ามาเพื่อรีดไถค่าคุ้มครองจากพวกเขาอยู่บ่อย ๆ
นอกจากนี้ บราเทอร์ลีรอยคนนี้มีลูกน้องสองสามคนคอยจัดการทุกอย่างให้เขา
มีข่าวลือว่าพวกเขาฆ่าคนสองสามคน แต่ไม่มีใครกล้าไปแจ้งความกับตำรวจ
ชาวบ้านที่นี่ทำได้เพียงยอมจำนนต่อการขู่กรรโชกเท่านั้น
หากพวกเขาไม่จ่ายเงินหรือจ่ายเงินช้า พวกเขาจะถูกเฆี่ยนตีอย่างรุนแรง
ตอนนี้กลับมีคนเข้ามาจัดการคนของลีรอย ไม่มีใครสามารถจินตนาการได้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้
ร่างกายของชอว์นสั่นสะท้าน “คุณผู้ชายครับ ผมขอขอบคุณที่ช่วยพวกเรา แต่คนอย่างคุณไม่ควรอยู่ที่นี่! คุณต้องรีบไปเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นคุณจะไม่ได้ออกไปอีกเลย!”
แม้จะตกต่ำจากสถานะเดิม ชอว์นก็ยังจิตใจดีเหมือนเมื่อก่อน เขาไม่ต้องการลากใครลงมารับกรรมเพราะเขา
“คุณลุง คุณป้า นี่ผมเอง! ฮาร์วีย์ ยอร์ก”
ฮาร์วีย์เป็นที่รู้จักในนามเจ้าชายยอร์กผู้ยิ่งใหญ่ ทุกคนได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นราชา
แต่ตอนนี้เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่าเล็กน้อย
“เป็นเธอจริง ๆ เหรอฮาร์วีย์? ยินดีที่ได้พบเธอ!”
ชอว์นมองฮาร์วีย์อย่างพิจารณา วินาทีต่อมาคู่สามีภรรยาสูงวัยก็จำเขาได้ พวกเขาตื่นเต้นมากจนอยากจะร้องไห้ออกมา
วิลเลียม ลูกชายของพวกเขา ได้ตายจากไปแล้ว!
ลูกชายคนดีของพวกเขาถูกโยนลงไปในแม่น้ำเพิร์ล!
พวกเขาสูญเสียความหวังเดียวของพวกเขาไปแล้ว
การปรากฏตัวของฮาร์วีย์ทำให้พวกเขานึกถึงลูกชายที่ตายจาก และพวกเขาหัวใจแหลกสลาย
“คุณลุง คุณป้า ไม่ต้องห่วง จากนี้ไปผมจะเป็นลูกชายของคุณลุงคุณป้านะครับ และจะดูแลคุณลุงคุณป้าไปตลอดชีวิต จะไม่มีใครกล้าทำร้ายคุณลุงคุณป้าอีกต่อไป”
ฮาร์วีย์พูดขึ้นอย่างนุ่มนวล
เมื่อเขาเห็นรอยฟกช้ำตามผิวหนังของผู้เฒ่า เขาก็มีอารมณ์โกรธขึ้นในทันที
พวกอันธพาลพวกนี้กล้าทำร้ายคนแก่และอ่อนแอกว่าได้ยังไง! กล้าดีแค่ไหนกัน!
ชอว์นมองออกไปข้างนอกก่อนจะพูดด้วยความตื่นตระหนก “ฮาร์วีย์ เธอต้องออกไปให้เร็วที่สุด อันธพาลพวกนั้นรายงานลีรอยแน่นอน! เขาอาจจะกำลังมาที่นี่!”
“ใช่! เธอจะตกอยู่ในอันตรายถ้าลีรอยอยู่ที่นี่! ถ้าเป็นเพียงการลงโทษเบา ๆ เธอจะถูกทุบตี แต่ถ้ารุนแรงกว่านี้เธออาจจะพิการ! ออกไปเดี๋ยวนี้!”
ภรรยาของชอว์นมองอีวอนน์ด้วยความกลัว “สาวน้อย คุณเป็นภรรยาของฮาร์วีย์ใช่ไหม? คุณควรออกไปตอนนี้! อย่าให้ลอรอยเห็นคุณ!”
“เขาชอบสาวบริสุทธิ์! ถ้าเขาเห็นคุณแล้วคุณจะแย่!”
ภรรยาของชอว์นดูหวาดกลัว
อีวอนน์หน้าแดงเล็กน้อยเมื่อได้ยินประโยคแรก แต่เธอยังคงอธิบายออกไป “คุณป้า คุณเข้าใจผิดแล้ว หนูเป็นแค่เลขาของท่านประธานค่ะ”
ในทางกลับกัน ฮาร์วีย์ถามว่า “คุณลุง คุณป้า จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเรายอมออกไป?”
