ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 671
ไทเกอร์ เรย์และคนของเขาไม่เชื่อสิ่งที่เขาพูดแม้แต่คำเดียว พวกเขาหัวเราะอย่างเยือกเย็นใส่เขา
“เอาล่ะ! ฉันสนใจที่จะเห็นว่าลูกเขยที่เกาะเมียกินคนนี้สามารถทำอะไรได้บ้าง!”
ฉึก—
ฮาร์วีย์หยุดเคลื่อนไหวมือของเขาภายใต้สายตาของคนนับสิบคน จากนั้นเสียงของมีดที่ถูกเขวี้ยงปักลงที่โต๊ะดังก้องไปทั่วทั้งห้อง
เขาเงยหน้าของเขาและมองไปที่ไทเกอร์ เรย์และพูดออกมาอย่างเย็นชา “แล้วนายจะเสียใจ!”
“ฉันไม่มีอะไรที่จะต้องเสียใจ!”
“อย่างแรกฉันจะตัดนิ้วของแกทิ้ง!”
นาทีนั้นไทเกอร์ เรย์กำลังเดือดดาลไปด้วยความโกรธ เขาหยิบมีดขึ้นมาแล้วปาไปในทิศทางที่ฮาร์วีย์ ยอร์กยืนอยู่
ปัง!
ประตูของห้องมืดขนาดเล็กถูกพังเปิดออกในตอนนั้นทำให้เกิดเสียงอึกทึกไปทั่ว
ภายในเสี้ยววินาที ได้มีชายฉกรรจ์ในชุดสูทสีดำพุ่งตัวเข้ามาภายในห้องขนาดเล็ก
คนเหล่านี้ต่างมีรูปร่างที่สูงราวหกฟุตและทั้งหมดกำลังอยู่ด้วยจิตวิญญาณอันสูงส่ง
ชายเหล่านี้พวกเขาเป็นคนที่ถูกมอบหมายโดยไทสัน วูดส์เพื่อให้เป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของฮาร์วีย์
ก่อนหน้านี้พวกเขาหลบอยู่ในเงามืดและปรากฏตัวขึ้นเมื่อฮาร์วีย์ส่งสัญญาณ
“แกกล้าจับตัวบอสเหรอ?! จัดการพวกมันทั้งหมด!”
หัวหน้าบอดี้การ์ดส่งเสียงร้องอย่างดังออกมาและเริ่มเคลื่อนไหวทันที
ปัง ปัง ปัง!
“อัก”
แม้ว่าชายที่มาจากคาสิโนต่างเป็นนักสู้ที่มีฝีมือ แต่นักสู้เหล่านั้นที่ผ่านมาฝึกฝนมาก็มีความเชี่ยวชาญแค่ระดับหนึ่งเท่านั้น
ภายในหนึ่งนาที นักสู้ทั้งหมดต่างล้มลงนอนที่ฟื้นอย่างไร้การเคลื่อนไหว
เพราะว่าไทสันได้สั่งการให้บอดี้การ์ดจัดการให้ปางตาย
กลุ่มอันธพาลถูกจัดการอย่างราบคาบจนพวกเขาทั้งหมดดูไม่ได้ในตอนนี้
ท้ายที่สุดแล้ว มีเพียงแค่ไทเกอร์ เรย์เท่านั้นที่หลงเหลืออยู่
ฮาร์วีย์พูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบง่ายในขณะที่แสดงท่าทีที่แตกต่างออกไป “นายจะทำอะไรก็ได้กับเขาได้ยังไง ตราบใดที่เขาไม่ตาย”
ปัง ปัง ปัง!
บอดี้การ์ดหลายคนเดินตรงมาที่ไทเกอร์ เรย์และคว้าคอของเขาพร้อมกับตบไปที่หน้าของเขาหลายครั้ง
เสียงร้องครวญครางราวกับหมูดังกึกก้องไปทั่วทั้งห้อง
พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่าจะมีบอดี้การ์ดจำนวนมากที่ตามฮาร์วีย์อยู่
พวกเขายังแข็งแกร่งมากเช่นกัน ความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขาน่าสะพรึงกลัวที่สุด
เมื่อทุกอย่างจบลง ฮาร์วีย์ได้มองไปที่นักเลงที่นอนกองจมอยู่ที่พื้นและพูดอย่างสงบ “ฉันไม่ได้พูดเหรอว่านายจะเสียใจทีหลัง”
“นายจะยอมบอกฉันตอนนี้หรือยังไง?”
ฮาร์วีย์ที่กำลังแสดงออกมาเย็นยะเยือกราวกับน้ำแข็ง เขาเลือกที่จะให้เขาพูดมากกว่าการสอบสวนด้วยตัวเอง
ไทเกอร์ เรย์กุมหน้าของเขาไว้และตอบกลับในขณะที่ตัวสั่นรัว “ฉันบอกไม่ได้! ฉันต้องตายแน่ถ้าฉันพูด!”
“จัดการเขาซะ! จนกว่าเขาจะยอมพูด!” ฮาร์วีย์พูดอย่างเย็นชา
ในที่สุดบอดี้การ์ดเหล่านั้นก็ได้มีโอกาสที่จะแสดงตัวเองต่อหน้าฮาร์วีย์สักที พวกเขาเดินออกไปทั้งหมดอย่างบ้าคลั่งเพื่อจัดการกับทุกคนให้เละ
หลังจากไทเกอร์ เรย์กระอักเลือดสองถึงสามครั้ง ในที่สุดเขาก็ยกมือและพูด “ฉันบอกแล้ว! ฉันจะบอกทุกอย่างที่นายอยากรู้!”
บอดี้การ์ดลากตัวเขามาตรงหน้าของฮาร์วีย์ เขาตัวสั่นหลังจากสบสายตาของเขาและพูด “มัน…มันคือเดอะซิลวา คอร์ปอเรชั่น… ประธานคนใหม่ โจเอล ฟลินน์ขอให้พวกเราทำอย่างนี้! เราถูกบังคับให้ทำอย่างนี้…”
ไทเกอร์ เรย์ตัวสั่นไปหมดทั้งตัว เขาไม่กล้าที่จะเอ่ยชื่อของเวย์น ยอร์ก เขาได้แต่พูดชื่อของโจเอลเท่านั้น
แต่หลังจากที่ได้ยินชื่อ ฮาร์วีย์นึกได้ทันทีว่าตระกูลยอร์กเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้
ฮาร์วีย์หัวเราะเยาะ
“งั้นเขาเป็นคนที่ต้องการให้นิ้วของฉันถูกตัดทิ้งอย่างนั้นใช่ไหม?”
“ใช่!”
ไทเกอร์ เรย์รีบพยักหน้าทันที
ฮาร์วีย์หันหน้าไปมองที่บอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา
บอดี้การ์ดคนนั้นเข้าใจในทันที จากนั้นพวกเขาจึงจับตัวของไทเกอร์ เรย์ลงที่โต๊ะอย่างรวดเร็วและหยิบเอามีดเล่มแหลมคมออกมา
“เอาโทรศัพท์มาถ่ายแล้วส่งไปให้โจเอล ฟลินน์…” ฮาร์วีย์พูดอย่างเรียบง่าย
“ไม่! อย่านะ!”
ไทเกอร์ เรย์รู้ทันทีว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้และกำลังร้องด้วยความกลัว
