ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 684
“คุณหมายถึงอะไร?” ฮาร์วีย์ถามออกไป
“แขกรับเชิญในวันนี้ล้วนแล้วแต่เป็นซุปเปอร์สตาร์คนดัง หากเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา คนบ้านนอกอย่างคุณจะยอมชดใช้ค่าเสียหายที่จะตามมาได้ไหม?”
หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยถาม
ฮาร์วีย์ตอบอย่างเย็นชาว่า “ถ้าผมจำไม่ผิด ที่นี่คือที่สาธารณะใช่ไหม? เดินผ่านเวทีไปไม่ได้เหรอ? มันดูไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย”
“ปกติคุณทำได้ แต่ไม่ใช่วันนี้!”
หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยสบถออกอย่างเย็นชา
“คุณกำลังใช้พื้นที่สาธารณะโดยพลการ แล้วพวกคุณยังห้ามคนสัญจรผ่านในที่สาธารณะแบบนี้อีก! คุณมีอำนาจมากขนาดนั้นเลยหรือไง!” ฮาร์วีย์พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
“ใช่ เรามีอำนาจมาก ยังไงเราก็มีดาราดังคอยสนับสนุนเรา! เงินค่าจ้างที่พวกเขาได้รับในเวลาเพียงไม่กี่นาทีของการแสดงเป็นจำนวนเงินที่คุณไม่เคยได้มาตลอดชีวิต!”
“นี่คืออภิสิทธิ์!” หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยตะโกนออกมา
ฮาร์วีย์เยาะเย้ย “แล้วถ้าผมยืนยันว่าจะไปต่อล่ะ?”
“ถ้าคุณทำได้ก็ลองดู! พื้นที่นี้ถูกปิดกั้นไว้ทั้งหมดแล้ว!”
หลังจากนั้น เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมากกว่าสิบคนก็ถลาเข้ามา ดูแล้วราว ๆ สามสิบคนที่รายล้อมฮาร์วีย์
เมื่อเห็นแบบนั้น ฮาร์วีย์พูดอย่างเย็นชาว่า “เอาล่ะ ผมจะลองดู”
เขากดโทรออกและพูดสั่งว่า “อีวอนน์ ให้คนที่ดูแลร้านอาหารสปินนิ่งลงมาหาผมภายในสามนาที แล้ววันนี้สั่งปิดห้างสรรพสินค้าในบัควู้ด”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทุกคนต่างหัวเราะเมื่อได้ฟังคำพูดของฮาร์วีย์
สั่งให้คนที่ดูแลร้านอาหารสปินนิ่งลงมาพบเขางั้นหรือ?
ปิดให้บริการห้างสรรพสินค้าอีกด้วย?
ผู้ชายคนนี้คิดว่าเขาเป็นใคร?
เพียงชำเลืองมองแว๊บเดียว ก็รู้แล้วว่ามูลค่ารวมของทุกอย่างที่เขาสวมอยู่คงไม่เกินสิบห้าดอลลาร์ ถึงอย่างนั้น เขายังกล้าทำตัวเสแสร้งที่นี่ เขาไม่รู้หรือไงว่าตัสเองยืนอยู่จุดไหน
เขาสั่งให้คนที่ดูแลบัควู้ดทาวเวอร์ลงมาเขางั้นเหรอ?
งั้นจะรอดูอีกสักสามนาที
เรื่องนี้บานปลายไปกันใหญ่ ในไม่ช้าใครบางคนจากกลุ่มดาราก็สังเกตเห็น
ผู้จัดการของคนดังหลายคนเข้ามาถามว่าเกิดอะไรขึ้น
หนึ่งในนั้นเป็นผู้หญิงที่ชื่อยูนา ชอว์ เธอเป็นผู้จัดการของอีเวตต์ และเป็นบุคคลสำคัญในวงการบันเทิง
ว่ากันว่าในตอนแรก งานนี้ไม่สามารถจัดขึ้นที่ห้างสรรพสินค้าของบัควู้ดทาวเวอร์ อย่างไรก็ตามเธอใช้ความสัมพันธ์ส่วนตัวของเธอติดต่อผู้บริหารระดับสูงของบัควู้ดทาวเวอร์เพื่อไฟเขียวจัดงาน
ผู้บริหารคนนั้นบอกว่าวันนี้เธอสามารถใช้สถานที่แห่งนี้ได้ตามที่เธอชอบ ซึ่งหมายความว่าเธอจะมีอำนาจออกเสียงเป็นคนสุดท้าย
ยูนามองพิจารณาฮาร์วีย์อย่างละเอียดถี่ถ้วน หลังจากแน่ใจแล้วว่าเขาดูไม่เหมือนเศรษฐี เธอพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณเป็นอะไรไม่ทราบ? ไม่เห็นหรือว่าพื้นที่ตรงนี้ได้กั้นเอาไว้แล้ว?”
ฮาร์วีย์เยาะเย้ย “ใครให้อำนาจคุณในการปิดกั้นพื้นที่นี้?”
ยูนาชะงักเล็กน้อยกับคำถามของฮาร์วีย์
นี่ไม่ใช่เรื่องปกติหรือไง?
เหล่าดาราแสดงตัวนอกพื้นที่ พวกเขาสามารถใช้พื้นที่ไหนก็ได้ การปิดกั้นสถานที่นั้นเป็นเรื่องปกติหรือเปล่า?
ทุกคนเห็นด้วยกับกฎข้อนี้ดี ไม่เคยมีใครออกมาวิจารณ์อะไร
มันเป็นวิธีการป้องกันความปลอดภัยของเหล่าคนดัง ด้วยวิธีนี้คนธรรมดาทั่ว ๆ ไม่สามารถจะเข้าถึงพวกเขาได้ ในสายตาของเหล่าแฟนคลับ คนดังเหล่านี้ล้วนคือพระเจ้าสำหรับพวกเขา
ทุกคนดูเหมือนจะคิดว่านี่เป็นบรรทัดฐานที่ถิอปฏิบัติกันมา จึงไม่มีใครเคยถามเรื่องนี้
“วันนี้เหล่าซุปเปอร์สตาร์คนดังของประเทศ H มาจัดแสดงตัวที่นี่ พวกเขาเป็นคนมีเกียรติ และแน่นอนว่าความปลอดภัยเป็นสิ่งสำคัญมาก…”
“ถ้าใครสามารถเดินผ่านไปมาได้อย่างอิสระตามจุดที่เหล่าคนดังอยู่ ใครจะรับผิดชอบหากเกิดอะไรขึ้น?”
ยูนาคิดและพูดออกมาอย่างเย็นชา
ฮาร์วีย์หัวเราะ “คุณกำลังพูดว่าศิลปินเหล่านี้เป็นชนชั้นสูงงั้นเหรอ?”
“ใช่ คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้ ยังไงแล้วคุณก็ไม่มีทางเข้าถึงพวกเขาได้แน่นอน!”
ยูนาพูดอย่างจริงจัง
“เฮ้เพื่อน ฉันแนะนำคุณอย่าสร้างปัญหาที่นี่เลย ไม่อย่างนั้นฉันจะส่งคุณไปให้ตำรวจ!”
