ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 732
“หัวหน้าผู้ฝึกสอนครับ เราได้รับข่าวจากลูกน้องที่ลานซิลเวอร์นิมบัส”
“เฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธพาบุคคลสำคัญสองสามคนจากตระกูลออกไปแล้ว จะให้ทำยังไงต่อไปดีครับ?!” อีธานเดินเข้ามารายงานอย่างเบา ๆ
“เมลิสซาหนีไปแล้วเหรอ?”
สีหน้าของฮาร์วีย์ยังนิ่งเฉย
“ไปดูกันเถอะ…”
ไม่นานผู้คนกลุ่มหนึ่งออกมาจากด้านหลังลานซิลเวอร์นิมบัส
บรรยากาศลานซิลเวอร์นิมบัสดูมืดมัวหดหู่ พวกยอร์กยังไม่ได้ออกไปสักคน
แต่เมลิสซา ควินตัน สตีเฟน และควีนนี่ กลับหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
พวกหมาป่าเดียวดายเดินตามหลังติด ๆ แม้จะไม่มีคำสั่งจากฮาร์วีย์ แต่พวกเขาก็ปิดกั้นทั่วบริเวณลานซิลเวอร์นิมบัสทั้งหมดไว้แล้ว
พวกยอร์กคุกเข่าลงต่อหน้าเขา คร่ำครวญขอความเมตตา
“เมลิสซาอยู่ไหน?” ฮาร์วีย์ถาม
“คุณย่ายอร์กรู้เรื่องเข้าและรีบร้อนออกไปทันที”
“แต่เธอฝากบอกอะไรไว้…” ใครบางคนจากยอร์กพูดขึ้นมาอย่างลังเล
“บอกว่า…”
“คุณย่ายอร์กบอกว่ามันยังไม่จบแค่นี้ และเธอจะเล่นกับคุณไปจนจบเรื่องนี้!”
คนที่พูดตัวสั่นทันทีหลังจากเขาพูดจบ กลัวว่าชีวิตของเขาจะจบลงตรงนี้เพราะฮาร์วีย์
ฮาร์วีย์หรี่ตาลง จากนั้นสายตาก็มองไปยังโยนาธาน
“กระจายข่าวออกไป พวกยอร์กจะอยู่ภายใต้การควบคุมของนายตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป…”
โยนาธานแสดงสีหน้าตื่นเต้น
“ขอบคุณเจ้าชายสำหรับการสนับสนุนผมถึงเพียงนี้ ผมจะไม่ลังเลที่จะทำตามคำสั่งทุกอย่าง…”
ฮาร์วีย์พูดต่อ
“ภายในสามวัน ทรัพย์สินและธุรกิจทั้งหมดของตระกูลยอร์ก จะถูกโอนไปอยู่ภายใต้สกาย คอร์ปอเรชั่น”
“พวกยอร์กทุกคนจะไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากซิลเวอร์นิมบัส คอร์ปอเรชั่น แม้แต่ก้าวเดียว!”
“รับทราบครับ!”
โยนาธานกำลังเศร้าโศก แต่เขาไม่กล้าปฏิเสธข้อเสนอนี้
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นไป พวกยอร์กจะไม่ได้รับอนุญาตให้ก้าวออกจากคฤหาสน์เกินสามตารางฟุต
นั่นก็เสมือนว่าคฤหาสน์แห่งนี้กลายเป็นสุสานของคนเป็น
ฮาร์วีย์กลับไปที่สถานที่จัดงานและพาซีนเธียร์กลับออกมา
มีเพียงคนเดียวที่ก้าวเดินออกมาจากที่นั่นกับเขา แต่บัควู้ดและเซาท์ไลท์เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
***
ในวันนั้นเหตุการณ์สำคัญสองเหตุการณ์เกิดขึ้นในบัควู้ด!
เรื่องแรกวันเกิดครบรอบ 100 ปีของคุณย่ายอร์กนั้นมันจบลงอย่างกะทันหัน แต่แขกไม่กล้าพูดอะไรออกมาสักคำเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในงานเลี้ยง
เรื่องที่สอง ข่าวแพร่กระจายออกมาว่าโยนาธานทวงคืนอำนาจของตระกูลกลับมาอีกครั้ง ขณะที่ควินตันไม่มีใครเห็นเขาเลย
ทุกคนอยากจะถาม แต่ไม่มีใครกล้าถามเกี่ยวกับเรื่องภายในตระกูลชั้นนำแห่งเซาท์ไลท์
ในคฤหาสน์สุดหรูแห่งเซาท์ไลท์ ผู้นำตระกูลสองสามตระกูลต่างได้รับสายในคืนเดียวกัน
นายใหญ่ของพวกเขาเปลี่ยนมือตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
“เกิดอะไรขึ้นกับพวกยอร์ก! ทำไมจู่ ๆ นายใหญ่ยอร์กถึงหายตัวไป!”
“ด้วยนิสัยคุณย่ายอร์ก เธอสละอำนาจของเธอและให้คนอื่นควบคุมทุกอย่างในเซาท์ไลท์ทำไม?”
“โยนาธานถูกปลดออกจากตำแหน่งมาหลายปีแล้วไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้เขาจะมาบริหารมันได้ยังไง?”
ตั้งแต่ตระกูลซิลวาถูกทำลายไป ตระกูลใหญ่ทั้งห้าแห่งเซาท์ไลท์ก็ไม่เคยได้หลับเต็มตื่นเลยสักคืนเดียว
***
กลางท้องทะเลแห่งเซาท์ไลท์ ซึ่งอยู่ห่างจากฮ่องกงไม่ถึงหนึ่งร้อยไมล์ทะเล เฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธทางทหารได้ลงจอดบนดาดฟ้าเรือยอร์ช
ท่ามกลางคลื่นพายุ มีเงาของชายหญิงประคองเมลิสซาไว้ทั้งสองข้างขณะเดินลงเฮลิคอปเตอร์
สีหน้าของควินตันมืดมน
“คุณย่ายอร์ก ผมขอร้องคุณย่าให้ผมกลับไปที่บัควู้ด ถ้าครั้งนี้ผมไม่จัดการกับฮาร์วีย์ ผมคงจะทนไม่ไหว!”
ควินนี่ยิ้มหวานและมองย้อนกลับไปที่แนวชายฝั่งโดยไม่พูดอะไรอีก
เมลิสซาแสดงท่าทีดูถูกและตอบอย่างเคร่งขรึมว่า “ไม่!”
