ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 739
“ไร้ยางอายสิ้นดี!”
ซีนเธียร์แทบไม่เชื่อหูของเธอเลย ผู้ชายคนนี้พูดแบบนี้ต่อหน้าผู้คนมากมายได้อย่างไร?
“เห็น ๆ กันอยู่ว่าพวกเขารังแกฉันก่อน! ฉันโกรธ ฉันก็ต้องปกป้องตัวเอง!”
“ไม่เพียงแต่พวกเขาทำร้ายฉันแต่ยังทำลายสินค้าในร้านอีก คุณยังขอให้ฉันเป็นคนชดใช้ค่าเสียหายอีกเหรอ? คุณยังต้องการให้ฉันไปดื่มกับพวกเขาต่ออีกเหรอ?! คุณมันช่างไร้เหตุผลได้อะไรอย่างนี้?!”
“โอ้ โอ้! คุณยอมรับแล้วเหรอว่าคุณทำร้ายพวกเขาก่อน!”
“ผมได้ให้คนบันทึกวิดีโอที่คุณทำร้ายพวกเขา!”
“ถ้าคุณไม่ยอมรับเงื่อนไขการไกล่เกลี่ยของเรา เราจะแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้!”
“แค่จ่ายเงินหนึ่งล้านดอลลาร์ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้คุณติดคุกได้นาน!”
วอลเลซขู่
ซีนเธียร์ชะงัก
แม้ว่าเธออาจจะดูร้ายกาจไปบ้างในบางครั้ง แต่เธอก็ยังเป็นแค่เด็กนักเรียน เธอไม่เคยเผชิญกับสถานการณ์อะไรแบบนี้
เธอไม่อยากเชื่อเลยว่า วอลเลซ ชอว์น จะทำเรื่องบ้า ๆ แบบนี้ต่อคนในเมืองเดียวกับ
ทั้งหมดนี้ทำเพื่อเพียงเพื่อเอาใจและเลียแข้งเลียขาเลียนิ้วเท้าเหม็น ๆ ของพวกต่างชาติอย่างประเทศ J แค่นั้นหรือ?
“คุณ คุณ และคุณ…!”
“ถ้าคุณยังคิดจะพูดเรื่องเหลวไหลนี่ต่อไป ผมจะแจ้งจับพวกคุณเหมือนกัน ผมจะบอกว่าพวกเขาว่าพวกคุณทุกคนกำลังขัดขวางธุรกิจของเราในตลาดของโบราณ!”
“พวกคุณน่าจะรู้ดีว่าใครสนับสนุนตลาดของเรา!”
“ที่แห่งนี้เป็นของตระกูลไนส์เวลล์!”
“ตระกูลไนส์เวลล์เหรอ?!”
เมื่อได้ยินชื่อนั้น คนที่เดินผ่านไปมาทุกคนที่เข้าข้างซีนเธียร์ก็หุบปากทันที
ทุกคนที่นี่ต่างก็ชื่นชอบของสะสมโบราณ พวกเขาจะไม่รู้สถานะของตระูลไนส์เวลล์ในอุตสาหกรรมนี้ได้อย่างไร?
นายใหญ่ไนส์เวลล์เป็นหนึ่งในผู้ประเมินวัตถุโบราณที่มีชื่อเสียงไม่กี่คนในสายอาชีพนี้
ถ้าพวกเขาสร้างความโกลาหลในถิ่นของตระกูลไนส์เวลล์ นั่นเสมือนพวกเขานำพาหายนะให้ตัวเอง!
แม้ว่าทุกคนจะไม่พอใจกับวิธีการของวอลเลซในการจัดการกับสถานการณ์นี้ แต่พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะทำให้พวกไนส์เวลล์ขุ่นเคือง
มันไม่คุ้มกัน
“คุณคิดดีแล้วหรือยัง? ตอบสิ!”
วอลเลซตะโกนใส่ซีนเธียร์อย่างดุเดือด
“ฉันจะไม่ไปดื่มต่อกับพวกนั้น แต่ฉันจะจ่ายเงินคืนให้คุณหนึ่งล้านดอลลาร์”
สุดท้ายเธอก็ต้องยอม
ในสถานที่แบบนี้ เด็กสาวอย่างเธอจะทำอะไรได้?
ถ้าดูวิดีโอที่วอลเลซให้มาเมื่อกี้ มันไม่มีส่วนที่ชายจากประเทศ J ตบเธอ
ถ้าไปโรงพักจริง ๆ เธอคงเสียเปรียบ
“สาวน้อย เธอมีเงินหนึ่งล้านดอลลาร์เหรอ?”
วอลเลซตกตะลึง เขาไม่คิดว่าเด็กสาวที่ดูเหมือนนักเรียนธรรมดา ๆ จะรวยได้ขนาดนี้
เขากลับเข้าไปในห้องรับรองวีไอพีอีกครั้งเพื่อบอกต่อคำพูดของซีนเธียร์ให้กับชายทั้งสอง ไม่นานหลังจากนั้น เขาก้าวออกมาอย่างเย่อหยิ่งและประกาศว่า “แขกคนสำคัญของเราตัดสินใจแล้ว!”
“ต่อให้คุณจ่ายหนึ่งล้านดอลลาร์ เรื่องที่คุณทำร้ายเขาก็ยังไม่จบลงง่าย ๆ !”
“ถ้าคืนนี้คุณไม่พาพวกเขาไปดื่มต่อเพื่อเป็นการขอโทษ พวกเขาจะแจ้งตำรวจแน่นอน!”
“คุณ…!”
ซีนเธียร์เกือบจะหมดความอดทนอยู่แล้ว ใครจะคิดว่าสองคนนั้นจะล้ำเส้นได้ขนาดนี้?
เธออยากจะหลีกหนีออกไป แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตัวใหญ่ขวางทางเธอไว้
พวกผู้ชายที่มาจากประเศ J สองคนหัวเราะเยาะเสียงดังขณะที่พวกเขาดูการกระทำของเธอจากห้องรับรองวีไอพี
หนึ่งในนั้นถึงกับจับก้นตัวเองลูบไปมาด้วยท่าทางขยะแขยง ทำราวกับว่าพวกเขาเป็นผู้ชนะในสถานการณ์นี้
เมื่อเห็นแบบนั้น ซีนเธียร์ก็หน้าซีดลง ตอนแรกเธอไม่อยากดทรไปรบกวนพี่เขยของเธอเพราะเขาต้องจัดการเรื่องส่วนตัวบางอย่าง
แต่คนพวกนี้กำลังทำเกินไป!
ถ้าเธอไม่โทรหาพี่เขยของเธอ พวกเขาอาจจะล่วงละเมิดเธอจริง ๆ !
ระหว่างที่ฮาร์วีย์กำลังออกจากค่ายศัสตราวุธ เขาได้รับโทรศัพท์จากซีนเธียร์
เสียงของซีนเธียร์ร้อนรนต้องการความช่วยเหลือ น้ำเสียงราวกับว่าเธอกำลังจะร้องไห้
ฮาร์วีย์มุ่งหน้าไปยังตลาดของโบราณทันทีโดยไม่พูดอะไรอีก
เมื่อมาถึงเขาเห็นซีนเธียร์ถูกรายล้อมด้วยผู้ชายตัวใหญ่อยู่ท่ามกลางฝูงชน เธอดูทำอะไรไม่ถูก ทั้งยังมีรอยตบสีแดงที่แก้ม
ฮาร์วีย์รีบเข้าไปหาเธอ “ซีนเธียร์! เกิดอะไรขึ้น?”
“พี่เขย! พวกเขารังแกฉันและพวกเขาต้องการให้ฉันไปดื่มต่อกับพวกเขา!”
ซีนเธียร์พูดพลางสะอื้นไห้อย่างน่าสงสาร
