USB:บทที่ 52 คิดกันใหม่
ฮวงเฟิงมองไปที่ใบมีดพับ ในมือของชายคนนั้น ที่กำลังควงมีดเล่นอยู่ และพูดไม่ออกเล็กน้อย นี่เป็นการกระทำ ที่เจตนาจะทำให้ฉันกลัวเหรอ? ดูเหมือนจะไม่มีประโยชน์
อย่างไรก็ตาม ชายคนนั้น ดูเหมือนจะมั่นใจในทักษะของเขามาก หลังจากเล่นกับใบมีดพับได้สักพัก เขาก็โบกมือที่ถือใบมีดไว้ และแทงไปที่ฮวงเฟิง เมื่อมองไปที่ท่าทาง และความมั่นใจของอีกฝ่าย ฮวงเฟิงคิดว่าเขาน่าจะแข็งแกร่งมาก แต่ในที่สุด ชายคนนั้นแค่แข็งแกร่งกว่าลูกน้องของเขาเล็กน้อยเท่านั้น
คราวนี้ ฮวงเฟิงไม่ได้ใช้คาถาใด ๆ และใช้ร่างกายของเขา เพื่อเบี่ยงหลบการโจมตีด้วยมีดทันที หลังจากนั้นเขาก็เอื้อมมือขวา จับแขนขวาของฝ่ายตรงข้าม และฉวยโอกาสพุ่งไปข้างหน้า ทำให้ฝ่ายตรงข้ามเสียการทรงตัวทันที
และเซไปข้างหน้าสองสามก้าว ฮวงเฟิงหันกลับมา และเตะเขาตรงด้านหลัง ส่งให้ชายคนนั้น ปลิวออกไปและนอนคว่ำหน้าอยู่บนพื้น
“ ดูเหมือนว่าคนที่นายน้อยถงส่งมา… จะไม่ได้เรื่อง” ฮวงเฟิงมองไปที่ผู้คนบนพื้น และพูดอย่างไม่แยแส
“ อย่าเพิ่งดีใจ…..ถ้าแกทำให้นายน้อยถงขุ่นเคือง แกเตรียมตัวตายได้เลย!” เมื่อชายหนุ่มที่เป็นผู้นำ ล้มลงกับพื้น ในที่สุดแว่นตากันแดดบนใบหน้าของเขานั้น ก็หล่นลงไป และ ฮวงเฟิงสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่า เขาเป็นชายหนุ่มในวัยยี่สิบปี
พวกเขาดูจะอายุไล่เลี่ยกัน แต่เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นอันธพาลมือสมัครเล่น
แม้ว่าชายหนุ่มคนนี้กำลังขู่ฮวงเฟิง แต่เขาก็ไม่มีความมั่นใจเพียงพอ นอกจากนี้เนื่องจากตอนที่เขาล้มลงไปที่พื้น เขาสูญเสียฟันหน้าไปสองซี่ และคำพูดของเขา ก็พูดออกมาก็ไม่เป็นคำพูด ซึ่งมีเสียงลมแทรกออกมา ดังนั้นสภาพนั้นดูไม่ค่อยดีเท่าไรนัก
“ไม่รู้ว่าใครจะตายก่อนกัน ฝากไปบอกนายน้อยถงด้วย ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาคุกคามฉันต่อไป ไม่ช้าก็เร็ว เราอาจจะต้องเห็นดีกันสักครั้ง” หลังจากพูดจบ ฮวงเฟิงก็ไม่สนใจคนพวกนั้นอีกต่อไป และหันหลังเดินกลับบ้าน
ถูกดักทำร้ายถึงหน้าประตู ฮวงเฟิงนั้นไม่พอใจมาก อย่างไรก็ตาม ช่องว่างฐานะระหว่างเขาและนายน้อยถงนั้น ยังคงมีช่องโหว่ขนาดใหญ่ และเขาไม่อยากมีปัญหาในขณะนี้ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า ฮวงเฟิงจะยอมแพ้ ในทางตรงกันข้าม
เมื่อเขานึกถึงว่า นายน้อยถง เป็นคนใจแคบอย่างที่ซูหยูโม่พูด ก็คงไม่ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆ
คนพวกนั้น หากต้องการจะมาขัดขวางฮวงเฟิงหรือสร้างความเดือดร้อนให้คนที่นี่ ฮวงเฟิงก็คิดในรอบคอบ เนื่องจากเพื่อนบ้านของเขาเป็นคนธรรมดา ไม่มีความแข็งแกร่งในการต่อสู้ใด ๆ ไม่เหมือนกันพวกอันธพาล
อย่างไรก็ตาม อันธพาลพวกนี้ ไม่คิดว่าฮวงเฟิงจะแข็งแกร่ง หากว่าเป็นเมื่อก่อน คนที่ลงไปนอนบนพื้นอาจจะเป็นฮวงเฟิงก็เป็นได้
เห็นได้ชัดว่าการรักษาความปลอดภัยที่นี่แย่มาก แม้ว่าฮวงเฟิงจะไม่กลัว แต่เขาก็กลัวว่า วันหนึ่งจะมีคนมางัดห้องและขโมยกล่องจักรวาลไปจากเขา และแม้ว่าความเป็นไปได้นี้จะน้อยเอามากๆ แต่ฮวงเฟิง ก็ไม่สามารถนำกล่องจักรวาลไปไหนมาไหนด้วยไม่ได้ ความเป็นไปได้ที่จะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้แม้จะมีไม่มากนัก และเป็นไปไม่ได้ที่ ฮวงเฟิงจะนำจักรวาลติดตัวไปด้วยทุกวัน
อย่างไรก็ตาม หลังเข้าห้องมาแล้ว ฮวงเฟิงตรงเข้าไปตรวจสอบกล่องจักรวาลอยู่พักหนึ่ง ฮวงเฟิงก็รู้สึกผิดหวัง ที่พบว่ายังไม่มีอะไรใหม่ หากไม่ใช่เพราะเขาต้องการย้ายออกไปอย่างรวดเร็ว ฮวงเฟิงก็คงจะพอใจแม้ว่าจะไม่ได้รับดีแลกเปลี่ยนมาก็ตาม
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขามีความคิดที่จะย้ายออกไป ฮวงเฟิงจึงต้องการได้รับสิ่งที่สามารถแลกเปลี่ยนเป็นเงินกับเขาได้มากขึ้น
ดังนั้น ฮวงเฟิงจึงเริ่มคิดถึงสิ่งที่มีค่า ก่อนหน้านี้ เขาเป็นเพียงคนธรรมดา ดังนั้นเขาจึงไม่รู้อะไรมาก
ก่อนอื่น สิ่งที่แลกเปลี่ยนมันอาจจะต้องเป็นของมีค่า ฮวงเฟิงครุ่นคิดถึงสิ่งของที่เขาต้องการนำมาแลกเปลี่ยนกับกล่องจักรวาล
ฮวงเฟิงนึกถึง วัตถุโบราณขึ้นมา เป็นอันดับแรก ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ตลาดวัตถุโบราณในประเทศ กำลังได้รับความนิยมมาก มักมีข่าวลือว่าสินค้าชิ้นเดียว สามารถขายได้ในราคาล้านกว่า หรือหลายร้อยล้าน ถ้าเขาสามารถนำมาขายได้
เขาก็จะร่ำรวยทันที
ประการที่สอง มีเครื่องประดับทองและเงิน สิ่งเหล่านี้สามารถใช้ เพื่อหารายได้ แน่นอนว่าไม่ว่าจะเป็นเครื่องประดับ ทองคำและเงิน หรือของเก่าต่างๆ สิ่งเหล่านี้ล้วนขายได้ เพื่อหารายได้ในระยะยาว สิ่งเหล่านี้ไม่เพียงพออย่างเห็นได้ชัด
หากฮวงเฟิง ต้องการมีอาชีพ เขาจะต้องแทนที่ด้วยสิ่งของที่จะเป็นประโยชน์ต่อเขา ในระยะยาว เช่นสูตรสำหรับบางสิ่งบางอย่าง เทคโนโลยีบางอย่าง เป็นต้น แน่นอนว่าถ้าเขาได้ทั้งหมดนี้มา มันจะต้องเป็นของที่ดีกว่าคนในยุคนี้ทำขึ้นมาอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม จนถึงตอนนี้ กล่องจักรวาลนี้ ยังไม่สามารถแลกเปลี่ยนสิ่งของที่สามารถนำมาใช้หารายได้แม้เพียงครั้งเดียว ถึงแม้รองเท้าหนังไฮเทคนี้ จะยอดเยี่ยมมาก น่าเสียดายที่มันเป็นเพียงผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป ไม่มีทางที่จะทำมันได้ ด้วยนวัตกรรมที่มีอยู่ในขณะนี้นอกจากนี้ แม้ว่าจะมีวิธีใดก็ตาม เทคโนโลยีในตอนนี้ อาจจะไม่สามารถสร้างมันขึ้นมาได้ และหากเขาเลือกที่จะขายไป อาจจะพบปัญหาก็เป็นได้ เนื่องจากเขาไม่มีที่มาที่ไปของมัน
ดังนั้นฮวงเฟิงจึงทำได้แค่รอคอยการปรากฏตัวของสิ่ง ที่สามารถสร้างรายได้ให้กับเขาได้ แน่นอนว่าเขาต้องเตรียมการบางอย่าง เช่นซื้อของเก่าปลอม ๆมาสักสองสามชิ้น แล้วใส่ไว้ในกล่องจักรวาล จากนั้นซื้อเครื่องประดับราคาถูก มาใส่ไว้ในกล่อง
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ใช้กล่องจักรวาลเพื่อแลกเปลี่ยนสิ่งของเขา นั้นไม่สามารถกำหนดได้อย่างตายตัว แต่สิ่งของที่แลกเปลี่ยนมาได้มักจะมีความคล้ายคลึงกันในด้านใดด้านหนึ่ง
หลังจากทานอาหารเสร็จแล้ว ฮวงเฟิงก็ออกไปข้างอีกครั้ง ครั้งนี้เขาตั้งใจไปซื้อของมาสองสามอย่าง
ครั้งล่าสุดที่ไปซุปเปอร์มาร์เก็ต เพราะเขาไม่คิดอะไรมาก และคราวนี้เขาต้องการซื้อของเพิ่มเติม เขาต้องการวางแผนอนาคต สำหรับสิ่งของแลกเปลี่ยน ที่สามารถสร้างรายได้ให้กับเขา อย่างไรก็ตาม ขนาดก็เป็นเรื่องสำคัญ ดังนั้นในครั้งนี้ ฮวงเฟิงจึงต้องคิดแล้วคิดอีก เพื่อหาสิ่งของที่มีขนาดเล็กที่สุด เท่าที่จะทำได้
