ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 796
ก่อนที่แมนดี้จะรู้ตัว อมีเลียก็คว้าของไปจากมือของเธอพร้อมเสียงหัวเราะเยาะเย้ยถากถาง “แมนดี้ ไม่ใช่เรื่องน่าอายอะไรที่จะโชว์ให้คนอื่นดู ทำไมเธอถึงยืนกรานที่จะเปิดมันเมื่อเธอกลับบ้านล่ะ?”
“หรือเธอกลัวว่าของขวัญจะทำให้เธออับอาย?”
“อมีเลีย! เธอไม่คิดว่ามันจะเกินไปหน่อยเหรอ?”
สีหน้าของแมนดี้ดูเยือกเย็นลง นี่เป็นของขวัญจากฮาร์วีย์ที่ให้กับเธอ อมีเลียคว้ามันออกไปจากมือเธอได้อย่างไร?
อมีเลียไม่รู้ตัวว่าเธอแสดงพฤติกรรมหยาบคายออกมาแค่ไหน ใบหน้าของเธอยังคงดูถูกเหยียดหยามขณะที่เธอตอบออกไปว่า “แมนดี้ เธอพูดแบบนั้นได้ยังไง? ฉันทำแบบนี้เพื่อเธอนะ!”
“ฉันแค่กังวลว่าสามีที่ไร้ประโยชน์ของเธอแค่หยิบของไร้ค่ามาหลอกเธอ! แล้วถ้าหากมันเป็นของรุ่นเก่าเมื่อสองสามปีก่อนพร้อมส่วนลดสามร้อยดอลลาร์หลังจากลดห้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว เธอต้องขอให้เขาเลือกของขวัญอื่นให้เธอนะ!”
ขณะที่อมีเลียพูดเธอก็เริ่มแกะห่อกระดาษออก
ทว่าทันทีที่เธอเห็นสิ่งที่อยู่ข้างใน เธอก็ต้องตกตะลึง
รุ่นลิมิเต็ด อิดิชั่นงั้นเหรอ?!
ลิมิเต็ดอิดิชั่นที่มีราคาเกือบสามแสนดอลลาร์?!
อมีเลียขยี้ตา พลางคิดว่าเธอคงตาฝาดไปหรือเปล่า
เฟลิกซ์เดินเข้ามาและพูดว่า “แมนดี้ ถ้าเป็นแค่ขยะ ฉันจะให้สิ่งที่มีค่ามากกว่านั้นกับเธอสิบเท่า…”
ก่อนที่เขาจะทันพูดจบ เสียงของเขาก็หยุดชะงักกะทันหัน และสีหยน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความตกใจ
เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าสิ่งที่ฮาร์วีย์ซื้อให้คือกระเป๋ารุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นใบนี้จริง ๆ
เฟลิกซ์กำลังสงสัยว่าเขาอาจจะมองผิดหรือเปล่า
เขาหันไปหาฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าตกตะลึง
พวกเขาบอกว่าฮาร์วีย์เป็นแค่เศษขยะไม่ใช่เหรอ?
เป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะมีเงินมากมายขนาดนี้?
สามแสนดอลลาร์ไม่ใช่ราคาถูก ๆ เลยสักนิด!
ครอบครัวธรรมดา ๆ จะไม่มีวันมีเงินมากขนาดนี้ชั่วตลอดชีวิตแน่นอน
“ฮาร์วีย์! นี่คุณขโมยมาเหรอ?!” อมีเลียถามอย่างฉุนเฉียว ชี้นิ้วไปที่ฮาร์วีย์
ฮาร์วีย์ยักไหล่ด้วยท่าทางไร้กังวล “คุณคิดว่าถ้าคุณไม่สามารถซื้อได้ แล้วคนอื่นก็จะซื้อไม่ได้งั้นเหรอ?”
แต่อมีเลียไม่เชื่อว่าฮาร์วีย์ซื้อกระเป๋าใบนี้จริง ๆ
ในสายตาของเธอ ขยะคนนี้คงจะซื้อของได้ในราคาประมาณสองสามร้อยดอลลาร์เท่านั้น ทว่าเป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะมีเงินสามแสนดอลลาร์?
ความเป็นไปได้คือขยะคนนี้คงซื้อของปลอมราคาถูก แล้วแอบสลับกับของในร้านในจังหวะที่เจ้าของร้านไม่เห็น
“โอ้ ใช่? ถ้าคุณซื้อกระเป๋าใบนี้จริง ๆ คุณกล้าที่จะไปพบเจ้าของร้านกับฉันไหม?”
“ใครจะไปคิดล่ะ! คุณไม่ใช่แค่ขยะ แต่คุณสกปรกมากอีกด้วย!”
“คนอย่างคุณควรถูกจับส่งไปโรงพัก!”
ฮาร์วีย์ยังคงดูนิ่งไม่ใส่ใจ
ในทางกลับกัน เฟลิกซ์กลับขมวดคิ้วมุ่น
เขารู้สึกว่าฮาร์วีย์นิ่งสงบเกินไป ไม่ใช่พฤติกรรมของคนที่เพิ่งขโมยของมา
แถมยังมีพนักงานอยู่เต็มร้าน แม้ว่าฮาร์วีย์จะมีสิบแปดมือ แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเปลี่ยนหรือขโมยกระเป๋าใด ๆ ออกมาจากร้านได้!
เมื่อเห็นว่าอมีเลียยังคงดื้อรั้น เฟลิกซ์จึงรีบพูดขึ้นว่า “อมีเลีย หยุดได้แล้ว! เขาจะขโมยมาได้ยังไง? บางทีเขาอาจใช้บัตรของแมนดี้ซื้อมันก็ได้?”
เฟลิกซ์นึกถึงความเป็นไปได้ทันที
ฮาร์วีย์อาจไม่มีเงิน แต่แมนดี้มีมากพอ
คงจะเข้าใจได้สำหรับฮาร์วีย์ที่จะใช้บัตรของแมนดี้เพื่อซื้อของขวัญวันเกิดของเธอ เพียงเพื่อรักษาหน้าของแมนดี้ไว้
อมีเลียยิ้มเยาะ “แม้ว่าขยะนี่จะใช้บัตรของแมนดี้ เรื่องนี้ก็ต้องมีการชี้แจงให้กระจ่าง!”
“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยสักนิดว่าเขาสามารถซื้อกระเป๋ามูลค่าเกือบสามแสนดอลลาร์ได้ด้วยตัวเขาเอง!”
“ถ้านั่นเป็นความจริงล่ะ? คุณไม่คิดว่าตัวเองจะอับอายเหรอ?” เฟลิกซ์ย้อนเธอเสียงเบา ๆ
“คุณบ้าไปแล้วเหรอ? ขยะอย่างเขาจะซื้อกระเป๋าราคาแพงแบบนี้ได้ยังไง?”
อมีเลียหัวเราะเยาะอย่างเย้ยหยัน จากนั้นเธอก็เดินเข้าไปในร้านชาเนลและใช้กระดาษห่อหุ้มกระเป๋ากลับเหมือนเดิม
