ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 814
“เอาล่ะ! เพื่อเห็นแก่อดีต ฉันจะถ่ายรูปสักสองสามรูปให้นายเผื่อมันจะช่วยขยายโอกาสของนาย”
ฮาร์วีย์ตอบอย่างเย็นชาว่า “รูปเธอตอนที่เป็นสาวรับใช้น่ะเหรอ?”
ดวงตาของควินน์กระตุก เธอหยุดเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะเปล่งเสียงอันเยือกเย็นออกมา “นายคิดว่าฉันจะสนใจเรื่องไร้สาระหรือเสียงเห่าหอนจากสุนัขจรจัดหรือ?”
ฮาร์วีย์เริ่มแคร์คนเหล่านี้น้อยลง เขาหยิบสำเนาสัญญาขึ้นมาและหันไปหาแมนดี้
“ที่รัก เราไปกันเถอะ”
หลังจากที่แมนดี้และครอบครัวออกจากคฤหาสน์ซิมเมอร์แล้ว ลิเลียนก็รีบคว้าคอเสื้อของฮาร์วีย์และตะโกนใส่เขา
“ฮาร์วีย์! แกมีสิทธิ์อะไรมาเซ็นสัญญาแทนเรา?!”
“แกรู้สึกดีมากไหม ถ้าทุกคนจะต้องมาขอทานขออาหารแบบแกเนี่ย?!”
ฮาร์วีย์ปลอบโยนเธอ “วางใจได้เลย ตราบใดที่มีแมนดี้อยู่ คุณแม่ก็สามารถเพลิดเพลินไปกับความมั่งคั่งและเกียรติยศได้”
ไซม่อนถอนหายใจออกมาอย่างแรง
“ฮาร์วีย์ แกช่วยหยุดไร้เดียงสาได้ไหม? เราพึ่งพาตระกูลซิมเมอร์เพื่อเป็นฐานให้แมนดี้ประสบความสำเร็จ!”
“แล้วตอนนี้เราจะยังพึ่งพาอะไรได้บ้างเมื่อเราออกจากตระกูลซิมเมอร์และแมนดี้ก็สูญเสียตำแหน่งประธานกรรมการบริหารไปแล้ว”
ฮาร์วีย์ตอบด้วยน้ำเสียงที่ปนหัวเราะว่า “คุณพ่อครับ เราก็มีเรานี่ไง”
“มันเป็นเรื่องดีสำหรับเราที่จะออกจากตระกูลซิมเมอร์”
“คุณพ่อลืมไปแล้วหรือ ครอบครัวของคุณลุงทุกคนต่างแนะนำให้แมนดี้เริ่มต้นธุรกิจของตัวเอง”
ไซม่อนพูดอะไรไม่ออกหลังจากที่ได้ยินฮาร์วีย์พูดเช่นนั้น
ฮาร์วีย์ไม่รู้ว่าคำขออื่นของลุงที่ไร้ค่าของเขาคือการไล่เขาออกจากครอบครัว
แต่ตอนนี้ เมื่อทุกคนกำลังตกต่ำ ไซม่อนก็ไม่สนใจที่จะพูดถึงเรื่องนั้นอีกต่อไป
เขาไม่สามารถเยาะเย้ยฮาร์วีย์ได้ในเมื่อพวกเขาอยู่ในเรือลำเดียวกัน
“คุณพ่อ คุณแม่ ตำแหน่งของแมนดี้จะถูกตัดสินโดยสกาย คอร์ปอเรชั่น ผมไม่คิดว่าคำพูดของเหล่าซิมเมอร์จะมีความหมายอะไร”
“ไปเข้าร่วมพิธีรวบรวมทรัพย์สินในวันนี้กัน บางทีถ้าเราได้พบกับเจ้าชายยอร์ก แมนดี้ก็อาจที่จะสามารถรักษาตำแหน่งของเธอไว้ได้”
ไซม่อนพูดอะไรไม่ออก
“แกกำลังพูดถึงการพบกับเจ้าชายยอร์กหรือ? เราจะเข้างานได้หรือเปล่าก็ไม่รู้?”
ฮาร์วีย์ยังคงยิ้ม “คุณพ่ออย่าลืมสิครับ ในตอนนี้แมนดี้ยังคงเป็นประธานกรรมการบริหารอยู่ เรามีสิทธิ์เข้าร่วมงานอย่างแน่นอน”
“เอางั้นเรอะ! ถ้างั้นก็ไปกันเถอะ!”
ไซม่อนยอมได้ในตอนนี้
สถานการณ์ของพวกเขาตอนนี้มันก็แย่พออยู่แล้ว มันจะสามารถเลวร้ายไปได้ถึงขนาดไหนกันนะ?
“เอาล่ะ ไปขึ้นรถกันเถอะ”
ฮาร์วีย์พาแมนดี้และคนอื่น ๆ ไปที่ทางเข้าของเรสซิเด้นท์
ในขณะนั้นมีรถเล็กซัสส่วนตัวจอดเรียงแถวอยู่หน้าเรสซิเด้นท์
ระหว่างที่ฮาร์วีย์กำลังเดินไปที่รถคันหนึ่ง แมนดี้ก็เรียกเขา
“ฮาร์วีย์ รถของเราอยู่ทางนี้! คุณกำลังจะไปไหน?”
“มาเร็ว วันนี้คนมาร่วมงานเยอะมาก เราอาจจะไม่มีที่จอดรถหากเรามัวชักช้า” ไซม่อนตะโกน
จากนั้นทั้งสามคนก็ขึ้นรถ
ฮาร์วีย์พูดอะไรไม่ออก
เขาได้จัดรถส่วนตัวเหล่านี้เพื่อมารอรับแมนดี้ แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าสิ่งต่าง ๆ จะกลายมาเป็นเช่นนี้
เขาตัดสินใจไม่ได้ว่าควรจะไปกับครอบครัวของแมนดี้หรือเปล่า แต่ทว่าในที่สุดเขาก็เลือกที่จะโทรหาเรย์ ฮาท
“เราจะขับรถของเราไปเอง บอกให้ทีมเราไปก่อนได้เลย”
เรย์ก็ได้เข้ามาช่วยเหลือในกิจการของสกาย คอร์ปอเรชั่น เขาสวมสูทสีดำนั่งอยู่ในรถคันหน้าสุด
เรย์สั่งลูกน้องว่า “กลับ!”
ในเวลาเดียวกัน ควินน์ ซิมเมอร์ และซิมเมอร์คนอื่น ๆ ก็เดินตรงไปยังรถส่วนตัวที่จอดอยู่อย่างภาคภูมิใจ
สิ่งนี้ดึงดูดความสนใจของเหล่าตระกูลที่ร่ำรวยจำนวนมากในเรสซิเด้นท์แห่งนี้
เหล่าตระกูลซิมเมอร์ทุกคนต่างก็เปล่งประกายด้วยความสุขออกมา พวกเขาโบกมือให้คนอื่น ๆ ขณะที่พวกเขาเดินไปตามถนน
“เฮ้ ได้ยินข่าวมาบ้างไหม? เจ้าชายยอร์กจากสกาย คอร์ปอเรชั่นกำลังจะขอควินน์จากตระกูลซิมเมอร์แต่งงานในงานนี้!”
