ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 817
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ปัญหาครอบครัวของคุณก็คือปัญหาของครอบครัวผมด้วยเช่นกัน!”
“ตระกูลร็อบบินส์อาจเป็นแค่ตระกูลชนชั้นหนึ่ง แต่ว่าแม้แต่ตระกูลระดับแนวหน้าก็ยังต้องคิดให้ดีก่อนที่จะมายุ่มย่ามกับพวกเรา!”
“เอาล่ะ เราไปเข้าร่วมพิธียิ่งใหญ่กันเถอะ!”
“แต่…การ์ดเชิญมีเพียงสามใบเท่านั้น ผมเกรงว่าขอทานจะไม่มีสิทธิ์เข้าไปข้างใน”
สแตนลีย์ชี้ไปที่ฮาร์วีย์ แล้วกอดแขนตัวเองราวกับว่าเขาชนะการต่อสู้
ลิเลียนพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “เขาเป็นแค่สิ่งสกปรกโสโครก เขานี่ล่ะคนลงมือเอง ลงนามในกระดาษ และลากทั้งครอบครัวเราต่ำลงไปกับเขา!”
“เราควรปล่อยให้คนอย่างเขาเน่าเฟะไป! ไม่ต้องไปชายตามองเขาหรอก!”
“แมนดี้! ไปกันเถอะ เราควรเข้าไปข้างในกันได้แล้ว!”
ไซม่อนและลิเลียนดูเหมือนพวกเขาพร้อมที่จะทิ้งฮาร์วีย์ไว้
ภาพเหตุการณ์นั้นทำให้แมนดี้ถึงกับขมวดคิ้วอย่างหนัก
“คุณพ่อ คุณแม่คะ พวกคุณสามารถเข้าไปได้เลยถ้าพวกคุณต้องการ หนูจะไม่ไปไหนทั้งนั้นค่ะ หนูจะอยู่กับฮาร์วีย์”
สแตนลีย์ยิ้มแล้วกล่าวว่า “คุณหนุซิมเมอร์ ผมรู้ดีว่าคุณนั้นมีจิตใจที่ดีงามราวกับนางฟ้า คุณจะไม่ยอมทิ้งผู้ชายคนนั้นไว้ข้างหลัง”
“แล้วถ้าเป็นอย่างนี้ล่ะ? ผมสามารถจัดการให้เขาเข้าไปข้างในได้เช่นกัน แต่เขาอาจจะต้องใช้เส้นทางที่คนรับใช้เข้าไปนะ!”
แมนดี้ขมวดคิ้วมากขึ้นเรื่อย ๆ ดูเหมือนว่าเธอจะเริ่มโกรธจัด
ลิเลียนรีบอุทาน “โอ้ สแตนลีย์ ทำไมพวกเราไม่เข้าไปกันก่อนล่ะ? ปล่อยให้แมนดี้ได้ผ่อนคลายดก่อนและเดี๋ยวเขาก็คงจะคิดออกเอง”
ลิเลียนรู้จักนิสัยใจคอของลูกสาวเธอเป็นอย่างดี เธอสามารถจินตนาการได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากพวกเขายังคงเอาแต่บังคับให้เธอเข้าไป
สแตนลีย์ตระหนักเรื่องนี้ได้แล้วจึงยิ้มออกมา
“เอาล่ะ เข้าไปข้างในกันเถอะครับ แมนดี้ แค่โทรหาผมก็พอ ถ้าคุณเสียใจกับการตัดสินใจครั้งนี้”
เขายื่นนามบัตรให้ในขณะที่เขากำลังพูดอยู่ จากนั้นเขาก็หันหลังและจากไปโดยไม่แม้แต่จะชายตามองฮาร์วีย์
สำหรับเขาแล้ว ฮาร์วีย์ไม่ใช่ภัยคุกคามหรืออะไรที่เขาควรที่จะใส่ใจสนใจเลยแม้แต่น้อย
สแตนลีย์ไม่เพียงแต่มีความสามารถอย่างมากเท่านั้น แต่เขายังได้รับการสนับสนุนจากตระกูลเยตส์อีกด้วย
หลังจากชั่งน้ำหนักสถานการณ์ของพวกเขาแล้ว ไซม่อนและลิเลียนก็รู้ดีว่าควรที่จะตัดสินใจอย่างไร
เมื่อสแตนลีย์อยู่กับกับพ่อแม่ของแมนดี้แล้ว เธอยังจะทำอะไรได้อีก แม้ว่าเธอจะดื้อรั้นในการอยู่ด้วยกันกับฮาร์วีย์ก็ตาม?
สีหน้าของสแตนลีย์นั้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
ผู้หญิงที่มีเสน่ห์มาก ๆ กำลังที่จะกลายมาเป็นของเขาในไม่ช้า เขาดีใจมาก!
ขณะที่ไซม่อนและลิเลียนกำลังจะออกไปกับสแตนลีย์
ฮาร์วีย์ที่เอาแต่นิ่งเงียบมาตลอด และเฝ้าดูการกระทำของพวกเขา ในที่สุดเขาก็ปริปากพูด
“คุณพ่อ คุณแม่ครับ อย่าลืมโทรหาผมเมื่อพวกคุณมีปัญหา ผมจะดูแลจัดการทุกอย่างให้พวกคุณเอง”
แม้ว่าสแตนลีย์ไม่กังวลเรื่องฮาร์วีย์ แต่เขาก็ถอนหายใจอย่างเหยียดหยามและหัวเราะออกมาเบา ๆ กับคำพูดของฮาร์วีย์
“นี่นายโง่เหรอไง? พวกเขาจะมีปัญหาเดือดร้อนอะไร ในเมื่อฉันก็อยู่ที่นี่ทั้งคน?”
“แต่ถึงแม้ว่ามันจะเป็นอย่างนั้นจริง ๆ แล้วมันจะก่อเกิดประโยชน์อะไรถ้าพวกเขาโทรหานา? เพิ่มปัญหาอีกน่ะเหรอ?”
ไซม่อนขายตามองฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่ดูถูกและเหยียดหยาม “สแตนลีย์ อย่าไปสนใจเขาเลย! เขาทำอะไรไม่ได้หรอกน่า นอกจากคุยโวโอ้อวด!”
ลิเลียนกลอกตาและพูดเสริมไซม่อน
“สแตนลีย์ อย่าไปสนใจคนที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรเลยดีกว่า เรามาพูดคุยเพิ่มเติมเกี่ยวกับตระกูลร็อบบินส์ของคุณกันดีกว่า เพราะในท้ายที่สุดพวกเราอาจจะได้เป็นครอบครัวเดียวกันในอนาคตอันใกล้ก็ได้!”
ทั้งสามหัวเราะพร้อมกันแล้วเดินจากไป
ฮาร์วีย์และแมนดี้ ทั้งสองยังคงยืนนิ่งสบตากันไม่ขยับไปไหน
