ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 847

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 847

ควินน์เริ่มเกิดอาการตื่นตระหนก

“คุณปู่ หนูใช้เงินไปหมดแล้ว ของก็ขายออกไปหลายชิ้นแล้วด้วย”

แซ็คกัดฟันแน่น

“คุณปู่ คุณปู่ก็รู้ว่าเราใช้เงินในแต่ละวันเท่าไหร่ เงินมันหมดไปนานแล้ว”

“และไม่มีทางที่จะเอาของพวกนั้นกลับคืนมาได้”

คนอื่น ๆ ในซิมเมอร์ต่างก็ยอมบอกความจริง

แต่แน่นอนว่าพวกเขาคงจะไม่บอกว่าพวกเขาไปผลาญเงินที่ไหน

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากพวกเขาถูกบังคับให้ขายบ้านและรถที่พวกเขาซื้อมาล่ะ?

ตระกูลซิมเมอร์อาจล้มลงอีกครั้งได้ แต่จะไม่สามารถล้มละลายได้!

“ตระกูลซิมเมอร์กล้าที่จะทำอะไรลงไปแบบนั้นได้ยังไง?!” เรย์ ฮาทตะคอกใส่

“แต่บางอย่างอาจหามาคืนได้”

“ผมไม่สนหรอกว่าคุณจะขายทรัพย์สินหรือขายหุ้นของบริษัทเพื่อใช้หนี้ แต่ผมรับประกันได้เลยว่าพวกคุณจะได้ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในคุกแน่นอนถ้าคืนขาดไปแม้แต่ดอลลาร์เดียว”

ใจของพวกซิมเมอร์ต่างจมดิ่งลงสู่ก้นบึ้ง

อำนาจของเรย์ ฮาทนั้นแข็งแกร่งกว่าเดิมนั่นเพราะเขาได้รับการสนับสนุนจากเจ้าชายยอร์ก ยอดบุรุษแห่งเซาท์ไลท์!

ถ้าเขาอยากจะให้คนของซิมเมอร์เข้าคุก เขาสามารถทำได้เพียงแค่ดีดนิ้วสั่ง

แต่นี่เขากลับรวบรวมหลักฐานไว้มากมายแล้ว ไม่จำเป็นต้องไปสืบหาเพิ่มเติม

แต่ทั้งเงินและของอื่น ๆ มีมูลค่านับล้าน ไม่มีทางที่พวกซิมเมอร์จะหาเงินจำนวนนั้นมาคืนได้เลย!

“ให้เวลาเราหน่อยเถอะนะครับ ผมมั่นใจว่าเราจะเงินมาคืนได้ครบแน่นอน!”

ในที่สุดผู้อาวุโสซิมเมอร์ก็ยอมแพ้ ยอมที่จะเอ่ยคำพูดนั้นออกมา

ทุกคนในซิมเมอร์ต่างมีส่วนเกี่ยวข้องกับของขวัญพวกนั้น ไม่มีใครสามารถโยนความผิดไปให้ใครคนใดคนหนึ่งได้

สิ่งเดียวที่ผู้อาวุโสซิมเมอร์ทำได้คือประวิงเวลาและดูว่าจะรับมือกับสถานการณ์นี้ได้อย่างไร

“ก็ได้ ผมให้เวลาคุณหนึ่งวัน และผมคิดว่าคุณจะส่งเงินทั้งหมดไปที่บ้านของคุณนายแมนดี้พรุ่งนี้เวลานี้

“ของขวัญพวกนี้มีไว้สำหรับเธอ”

ดวงตาของผู้อาวุโสซิมเมอร์เป็นประกายทันทีที่เขาได้ยินคำนั้นราวกับว่าเขาถือฟางเส้นสุดท้ายอยู่

“คุณเรย์ งั้นก็ไม่จำเป็นต้องคืนของขวัญพวกนี้ถ้ามันมีไว้เพื่อแมนดี้!”

“นี่เป็นเรื่องภายในของตระกูลซิมเมอร์ เราจัดการเองได้!”

แต่แน่นอนว่าเรย์ ฮาทติดเอาไว้แล้ว

“ข้อแรก แมนดี้ ซิมเมอร์ ไม่มีความผูกพันใด ๆ กับครอบครัวของคุณอีกต่อไป!”

“ข้อสอง การคืนของขวัญและการให้มันต่างกัน!”

“ข้อสาม ผมจะส่งคนไปจับตาดูคุณไว้ ถ้ายังกล้าหลอกผม คุณก็รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!”

“แต่แมนดี้ปฏิเสธเจ้าชายยอร์กไปแล้ว ทำไมคุณถึงยังให้ของขวัญเธออยู่อีกล่ะ!”

จิตใจของควินน์รับไม่ได้

เธอคิดมาเสมอว่าของขวัญพวกนั้นมีไว้เพื่อเธอ แต่ก็ไม่ใช่ ของพวกนั้นมีไว้สำหรับแมนดี้ และเธอก็ยังไม่สามารถยอมรับความจริงข้อนั้นได้

“เจ้าชายของผมมีเงินมากมาย ส่งของขวัญให้ผู้หญิงที่เขารักผิดตรงไหน? คุณไม่สามารถไปบังคับควบคุมทุกการเคลื่อนไหวของเขาได้อยู่แล้ว”

เรย์ ฮาทจ้องไปที่ควินน์ราวกับว่าเขากำลังมองคนที่มีปัญหาด้านสุขภาพจิตอยู่

เธอโกรธมากจนแทบจะอ้วกเป็นเลือด

ในสายตาของเธอ ของขวัญพวกนั้นที่มีค่ายิ่งกว่าชีวิตของเธอเองกลับกลายเป็นของขวัญเพื่อสำหรับแมนดี้

เธอไม่สามารถระงับความโกรธได้

“ฉันไม่เข้าใจ! ทำไมเจ้าชายยอร์กถึงชอบคนอย่างเธอ! เธอแต่งงานแล้ว! เป็นผู้หญิงใจง่ายแพศยา! เธอจะแข่งกับฉันได้ยังไง?!”