ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 855
สีหน้าของแซ็คเปลี่ยนหลังจากได้ยินสิ่งที่ฮาร์วีย์พูด
ใบหน้าของผู้อาวุโสซิมเมอร์หม่นหมอง
พวกเขาทุกคนรู้ว่าแมนดี้ใจกว้างมาก เธอใจดีมีเมตตาเสมอ
อ้อนวอนต่อหน้าได้ผลบ้างเพื่อประโยชน์ของพวกเขาไม่มากก็น้อย
แต่ฮาร์วีย์กลับเป็นคนรับผิดชอบเรื่องวันนี้แทนเธอ พวกเขาจะทำอย่างไรได้?
“ลิเลียน บ้านของเธอให้ลูกเขยแบบนี้มาจัดการเรื่องพวกนี้เหรอ?”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์กระแอมไอในลำคอ
เขาอยากกระทุ้งความสัมพันธ์ระหว่างลิเลียนกับฮาร์วีย์ นั่นเป็นทางเดียวที่พวกเขาสามารถใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ได้
ในขณะนั้นลิเลียนไม่คิดจะดุด่าฮาร์วีย์แม้แต่นิด เธอตรวจสอบเครื่องประดับอย่างละเอียด จากนั้นจึงนับเงินที่มีอยู่ ท่าทีของเธอก็เปลี่ยนไป
“ผู้อาวุโสซิมเมอร์ นี่ไม่ใช่จำนวนเงินตามจริงใช่ไหม?”
“เมื่อเทียบกับรายการของขวัญที่คุณเรย์มอบให้กับเรา ไม่รวมคฤหาสน์ คุณปู่ยังให้เงินและเครื่องประดับขาดไปอีกครึ่งหนึ่ง!”
“ไม่ ฉันจะไม่ยอมรับของขวัญพวกนี้ คุณปู่ต้องรวบรวมของขวัญที่เหลือมาด้วย!” ลิเลียนพูดกอดอกเชิดขึ้น
ในสายตาของเธอของขวัญพวกนี้เป็นของเธอ
ใครก็ตามที่เอาไปแม้เพียงเล็กน้อยจะได้รับรู้สึกถึงอารมณ์ความโกรธของเธออย่างแน่นอน
สีหน้าของผู้อาวุโสซิมเมอร์แย่ลง เขารู้ว่าเธอชอบเงิน แต่เขาไม่คิดว่ามันจะเป็นถึงขนาดนี้
ถ้าเป็นเมื่อก่อน เขายังสามารถใช้อำนาจกดดันเธอได้
แต่ตอนนี้เขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับลิเลียนและครอบครัวของเธอแล้ว เขาไม่คิดว่าเขาจะใช้อำนาจของเขานั้นได้อีกต่อไป
ผู้อาวุโสซิมเมอร์เริ่มเสียใจที่เอาแต่ฟังแซ็คและฌอนมาตั้งแต่แรกที่ไล่ไซม่อนและครอบครัวออกไป
เขาอยากจะย้อนเวลากลับไป
ผู้อาวุโสซิมเมอร์สูดหายใจเข้าลึก ๆ และบังคับให้ตัวเองเผยรอยยิ้มอันอบอุ่นออกมา
“โอ้ ลิเลียน! ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากจะส่งคืนให้ครบ แตต่เราขายทุกอย่างที่ทำได้ไปแล้ว ทว่ายังไม่พอ!”
“ช่วยปล่อยผ่านพวกเราไปเถอะ เห็นแก่เราเป็นครอบครัวเดียวกันมาก่อนได้ไหม?”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์จ้องไปที่ควินน์และแซ็คหลังจากที่เขาพูดจบ
แซ็คเดินเข้าไปหาลิเลียนและจับมือเธอไว้
“คุณป้า แม้ว่าเราจะทำผิดและไล่ครอบครัวของคุณป้าออกมาแบบนี้ แต่เราก็ยังมีความเกี่ยวข้องกันทางสายเลือด!”
“คุณป้ารับได้เหรอที่เราต้องไปขออาหารข้างถนน?”
“ถ้าหากเราตกต่ำไปอยู่ในจุด ๆ นั้น ครอบครัวของคุณป้าจะต้องอับอายไปด้วย!”
ควินน์เริ่มร้องไห้ออกมาอย่างเสแสร้ง
“คุณลุง ได้โปรดเมตตาพวกเราด้วย!”
“เราไม่สามารถหาเงินมาได้อีกแล้วจริง ๆ !”
ลิเลียนมองพวกเขาด้วยสีหน้าเย็นชา เธอยังคงจำสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างชัดเจน เธอจะไม่ยอมง่าย ๆ
ในทางกลับกันไซม่อนเริ่มเกิดความเห็นอกเห็นใจ
แม้ว่าพวกเขาจะถูกไล่ออกจากตระกูล แต่ผู้อาวุโสซิมเมอร์ก็ยังเป็นพ่อของเขา
แต่หลังจากเห็นลิเลียนที่โกรธจัด เขาก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมา
ในขณะนั้นฮาร์วีย์ก็พูดขึ้นทันทีว่า “อันที่จริง พวกคุณทุกคนไม่ต้องทำแบบนี้”
“พวกคุณสามารถเอาเงินและเครื่องประดับบางส่วนกลับไปได้”
“ไม่! ฉันไม่เห็นด้วย!”
ลิเลียนโกรธมากที่ได้ยินเขาพูดแบบนั้น
“ลูกเขยกาฝากอย่างแกมีสิทธิ์อะไรมาตัดสินใจเรื่องแบบนี้!”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์และคนอื่น ๆ ประหลาดใจราวกับเห็นดวงอาทิตย์ขึ้นจากทิศตะวันตก
ลูกเขยกาฝากนั่นกำลังพูดให้เพื่อคนพวกนั้นจริง ๆ หรือ?
