ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 892
ทิม เซเปดา ศึกษาธิการบัควู้ด
ยารอน ควิก รองศึกษาธิการบัควู้ด
สตีวี่ เซอร์เรย์ ประธานใหญ่ของโรงเรียนมัธยมบัควู้ด
คณะกรรมการผู้บริหารและอาจารย์ใหญ่แห่งโรงเรียนมัธยมบัควู้ด…
และท้ายสุดคือเชน ชอว์และผู้ปกครองของเขาที่ขึ้นมาบนเวทีด้วยเช่นกัน
เยเลน่า เซอร์เรย์และคนอื่น ๆ ยังคงเยาะเย้ยซีนเธียร์อย่างต่อเนื่องเมื่อเห็นการปรากฏตัวของผู้มีอิทธิพลเหล่านี้
แต่อย่างไรแล้ว เมื่อพวกเขาเห็นเชนและพ่อแม่ของเชนขึ้นไปบนเวทีด้วยใบหน้าที่หดหู่ พวกเขารู้สึกว่ามันแปลกเล็กน้อย
นี่เป็นเพราะว่าแม่ของเชนที่เป็นที่รู้จักดีอย่างกว้างขวางว่าเป็นคนปากร้าย
แต่ในตอนนี้เธอกลับดูเหมือนเสือไร้เขี้ยว ใบหน้าของเธอมีสีขาวซีดราวกับว่าเธอสามารถล้มทรุดลงได้ทุกเมื่อที่มาลมพัดมา
ถ้ามองใกล้ ๆ ไปยังทิศทางที่พวกเขายืนอยู่จะเห็นว่าทิมและยารอนมีใบหน้าที่ดุดัน พวกเขาดูมีความเคารพต่อฮาร์วีย์
ในด้านของสตีวี่และเจ้าหน้าที่คนอื่น ๆ ของโรงเรียนมัธยมบัควู้ด ตอนนี้พวกเขาต่างมีใบหน้าที่ย่ำแย่มาก
ฮาร์วีย์จ้องมองไปที่พ่อของเชนด้วยใบหน้าที่ดุดัน
เมื่อกี้ชายคนนี้ที่ทำท่าทางอวดดี จนตอนนี้เขารู้สึกว่าขาอ่อนและตัวเขาก็ทรุดลงคุกเข่า
หลังจากที่เขาคุกเข่าลง ภรรยาปากร้ายของเขาทำได้เพียงแค่คุกเข่าลงด้วยความไม่เต็มใจพร้อมกับมีใบหน้าที่บูดบึ้ง
ส่วนเชนเพียงแค่ถูกเรียกมาที่นี่ ดังนั้นเขาจึงค่อนข้างตกใจเล็กน้อยในตอนนี้
ในตอนแรกเขาคิดว่าที่เขาถูกเรียกมาที่นี่ก็เพื่อให้หลักฐานว่าซีนเธียร์เป็นผู้ทำความผิด แต่ภาพตรงหน้ากลับไม่ใช่อย่างนั้น
ในขณะนั้นเชนอดไม่ได้ที่จะถาม “พ่อครับ แม่ครับ ทำอะไรอยู่ครับ? ทำไมต้องคุกเข่าลงต่อหน้ายัยสารเลวนี่ด้วย? ลืมไปแล้วเหรอว่าเธอทำอะไรกับผมบ้าง?”
“เราอยู่บนเวทีนะครับ คนมากมายกำลังมองเราอยู่! รีบลุกขึ้นเถอะครับ!”
ในระหว่างที่เชนกำลังพูด เขาก็พยุงพ่อของเขาให้ลุกขึ้นยืน
ด้านล่างของเวที ผู้ติดตามของเยเลน่าต่างกำลังแสดงความคิดเห็นของพวกเขา
“เชนให้พ่อของนายรีบลุกขึ้นสิ เขาจะต้องเหนื่อยมากแน่!”
“คุณลุงคะ ลุงต้องยืนขึ้นต่อหน้าผู้มีอิทธิพลอย่างทิม เซเปดาสิคะ พวกเขาจะต้องอยู่ข้างคุณลุงแน่!”
“ใช่ค่ะ นังนี่ไม่ใช่เหรอคะที่ยุให้เชนขโมยเงินเจ็ดหมื่นหกพันดอลลาร์?! เราจะต้องทำให้พวกเขาชดใช้เงินคืนสิคะ!”
“อาจารย์ใหญ่คะ เราจะต้องทำให้ประชาคมการศึกษาในบัควู้ดทั้งหมดรู้เกี่ยวกับเรื่องวันนี้และปล่อยให้ซีนเธียร์ถูกทุกคนเกลียดและดูถูก!”
ดูเหมือนว่าเชนจะเรียกความมั่นใจของเขากลับมาได้หลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น เขาเริ่มอวดดีและฮึกเหิมขึ้นมา ในตอนนั้นเขาขอให้พ่อของเขาลุกขึ้นยืนในระหว่างที่เขาช่วยพยุงร่างของพ่อเขาไว้
ประธานใหญ่สตีวี่ เซอร์เรย์, อาจารย์ใหญ่และคนอื่น ๆ กำลังมองดูเหตุการณ์นี้ สีหน้าท่าทางของพวกเขาแย่มาก มันแย่ยิ่งกว่าการกินอุจจาระเสียอีก
ถึงแม้ว่าพวกเขาไม่ได้วางแผนไว้อย่างถี่ถ้วน แต่พวกเขาก็ไม่คาดคิดว่าเชนจะทำแบบนี้
ใบหน้าของทิมและยารอนหม่นหมองลง
คำพูดบางคำที่น่ารังเกียจเพิ่งถูกพูดออกไป
ถ้ามันเป็นไปตามแผน มิสเตอร์ยอร์กก็ควรจะใจเย็นลงแล้วตอนนี้ อย่างนี้ทุกคนก็คงจะไม่เป็นไรและได้กลับบ้านของพวกเขา
แต่แล้ว เชน เด็กเวรนี่ทำแบบนี้ซึ่งมันทำให้พวกเขาตกใจโดยไม่ทันได้ตั้งตัว
เนื่องจากพฤติกรรมของเชนจึงทำให้ใบหน้าของซีนเธียร์ซีดลงเล็กน้อย
เธอไม่ได้กลัวเขา แต่เธอรู้สึกคลื่นไส้ตอนที่เห็นหน้าของเขาเพราะช่วงนี้เธอถูกเขารังแกบ่อยครั้ง
ฮาร์วีย์เอื้อมมือของเขาออกมาและลูบหัวของซีนเธียร์เพื่อปลอบโยน พร้อมกับที่สายตาเมินเฉยของเขาจ้องมองไปที่พ่อของเชน
พ่อของเชนดูจะเข้าใจความหมายที่ฮาร์วีย์สื่อผ่านสายตาของเขา
เขาไม่กล้าที่จะลุกขึ้นยืน แต่เขาจับเชนและกดเขาลงไปบนโพเดี่ยม
จากนั้นเขายกมือข้างขวาของเขาและตบเข้าไปที่หน้าของเชนอย่างแรง
เพียะ…
เกิดเสียงดังขึ้นจนทำให้ฝูงชนตกใจ
นี่…นี่มันอะไรกัน?!
