ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 921
สีหน้าของลุค เซอร์เรย์ดูแย่ลงเมื่อได้ยินเช่นนั้น
แม้ว่าเขาจะเป็นถึงเจ้าชายแห่งตระกูลเซอร์เรย์ แต่เขาก็ยังไม่กล้าที่จะตอบโต้ฟาดฟันในโอกาสเช่นนี้ เขาทำได้เพียงจ้องไปที่โรวัน ก่อนที่จะเดินออกมา
“ท่านสุภาพบุรุษทั้งหลาย ผมรู้จักสองคนนี้จริง แต่พวกเขาไม่ใช่เพื่อนของผมอย่างแน่นอน ผมจะไปเป็นเพื่อนกับขยะพวกนี้ได้อย่างไรกัน”
ถ้าโดยปกติแล้ว เขาคงจะปกป้องยูนา
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากในตอนนี้ยูนาและฮาร์วีย์มาด้วยกัน แล้วตัวเขาจะมามัวทำตัวอี๋อ๋อเหมือนเช่นเคยได้อย่างไร?
ในขณะเดียวกัน แขกทุกคนต่างก็มุ่งความสนใจไปที่ฮาร์วีย์ ไม่มีใครทันได้สังเกตเห็นว่าผู้บัญชาการสูงสุดแห่งบัควู้ด โยเอล เกรฮัมได้เข้ามาภายในงานแล้ว
ในวันนี้เลขาฯ ของเขานั้นก็ได้ไปที่โรงเรียนมัธยมบัควู้ดกับโยเอลด้วย ดังนั้นเขาจึงจำฮาร์วีย์ได้ภายในพริบตา เขากล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “ท่านโยเอล ดูเหมือนว่าจะมีความเข้าใจผิดอะไรบางอย่างเกิดขึ้น ตัวตนของมิสเตอร์ยอร์กนั้นไม่ธรรมดา ผมคิดว่าผมควรจะเข้าไปอธิบาย”
โยเอลยกมือขึ้นมาห้าม อีกทั้งสีหน้าของเขาก็ดูเคร่งขรึมเล็กน้อย หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ตอบอย่างช้า ๆ ว่า “อย่าเพิ่งทำอะไรในตอนนี้เลย รอจนกว่าสถานการณ์จะควบคุมไม่ได้จริง ๆ จะดีกว่า”
เลขาฯ ของเขาแปลกใจเป็นอย่างมาก
เขาไม่รู้แน่ชัดว่าตัวตนที่แท้จริงของมิสเตอร์ยอร์กคืออะไร
อย่างไรก็ตาม แม้แต่เลขาฯ ของผู้บัญชาการสูงสุดแห่งเซาท์ไลท์ยังมาเพื่อเขา
บุคคลเช่นนี้ย่อมเป็นผู้สูงศักดิ์อย่างแน่นอน เขาต้องเป็นลูกใหญ่คนโตแน่ ๆ!
และในตอนนี้เขากำลังมีปัญหาอยู่ แล้วไม่ควรไปช่วยเขาแก้ปัญหาหรอกเหรอ?
โยเอลดูเหมือนจะไม่สนใจด้วยซ้ำ แต่เลขาฯ ของเขาไม่สามารถเข้าใจในความคิดของเขาในตอนนี้ได้เลย
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ตำแหน่งของเขาในฐานะผู้บัญชาการสูงสุดแห่งบัควู้ดนั้นก็ไม่ค่อยที่จะมั่นคงนัก
ตระกูลชนชั้นหนึ่งอย่างตระกูลเซอร์เรย์ พวกเขาต้องการและพยายามเลื่อนตำแหน่งให้คนอื่นมาแทนที่ของเขาอยู่เสมอ
และผู้สมัครคนก่อนหน้านี้ก็คือเรน แจ็กสัน
เขาถูกขัดขวางมากมายจากเหตุการณ์ก่อนหน้านี้…
การดำรงอยู่ของตระกูลเซอร์เรย์นั้นคล้ายกับระเบิดเวลาสำหรับโยเอล
แม้จะมีตำแหน่งเป็นถึงผู้บัญชาการสูงสุดแห่งบัควู้ดแต่ก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเขาจะสามารถจัดการกับตระกูลเซอร์เรย์ได้อย่างเต็มรูปแบบ
นอกจากนี้คนที่อยู่ในปัญหาขณะนี้ก็คือเจ้าชายของตระกูลเซอร์เรย์
โยเอลจึงมีความสุขที่ได้เห็นสิ่งนี้เกิดขึ้น และเฝ้าดูอยู่ห่าง ๆ
นี่ช่างเป็นโอกาสทองที่หล่นลงมาจากฟากฟ้าสำหรับเขาซึ่งอยู่ในวงการรัฐบาลมาช้านาน
โยเอลไม่ก้าวไปข้างหน้า แต่เขากลับถอยหลังไปสองสามก้าวและซ่อนตัวอยู่ใต้เงาของแสงไฟในห้องโถง
“ยิ่งพยานและการให้ปากคำจากเจ้าชายของตระกูลเซอร์เรย์ ฉันคิดว่าฉันไม่จำเป็นต้องค้นหาตัวตนที่แท้จริงของนายแล้ว ถูกไหม?”
“นายจะออกไปดี ๆ ไหม? หรืออยากจะให้ฉันจัดการ?”
หัวหน้า รปภ. พูดด้วยท่าทางที่เย็นชา
เขาไม่ได้สนใจโรวัน ฮวนเลยแม้สักนิก อย่างไรก็ตามสำหรับลุค เซอร์เรย์พวกเขาจะต้องเอาจริงเอาจัง
ฮาร์วีย์ไม่สนใจหัวหน้า รปภ. แต่กลับจ้องมองลุคด้วยใบหน้าที่ไร้ซึ่งอารมณ์ ก่อนที่จะพูดขึ้นว่า “ลุค ไม่มีความเชื่อมโยงระหว่างพวกเรา”
“และเรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขาด้วยเลยสักนิด”
“แล้วยังจะแส่เข้ามายุ่งอีกเหรอ?”
“แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องของฉัน ฉันแค่คิดว่าลูกเขยที่เอาแต่เกาะชายกระโปรงของภรรยาที่รู้แค่วิธีกลั่นแกล้งผู้หญิง ไม่สมควรมีสิทธิ์เข้าร่วมงานวิชาการระดับไฮเอนด์เช่นนี้!”
ลุคยกแขนขึ้นมากอดอกด้วยท่าทางอวดดี
“ผู้คนในงานล้วนเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงและล้วนเป็นคนใหญ่คนโตในวงการการศึกษาของทั้งเซาท์ไลท์และบัควู้ด นายคิดว่านายเป็นใคร? กล้าดียังไงถึงโผล่หน้ามาที่นี่?”
“แค่รูปลักษณ์ของนายก็เพียงพอที่จะทำให้บรรยากาศที่นี่เสียไปแล้ว นี่ช่างเป็นสิ่งเลวร้ายสุดมหันต์แล้ว!”
ลุคดึงมือขวาออกมาทำท่าทางแสดงออกถึงความรังเกียจพร้อม ๆ กับถอนหายใจออกมา
การกระทำของเขามันเป็นการดูถูกฮาร์วีย์อย่างมาก แต่ในขณะเดียวกันมันก็ทำให้แขกในงานรู้สึกพึงพอใจด้วยเช่นกัน
ทุกคนยิ้มอย่างพึงพอใจให้กับคำพูดของเขา
การได้รับการยอมรับจากลุคก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเป็นชนชั้นสูง!
นี่คือผลลัพธ์ที่ลุคต้องการ เหยียบย่ำขยะให้จมดินในขณะที่จะได้รับสายสัมพันธ์อันมากมายในเวลาเดียวกัน ช่างเป็นการต่อรองที่คุ้มค่าเสียจริง!
