USB:บทที่ 53 การแข่งขัน
หลังจากที่ฮวงเฟิง เดินออกมาจากซูเปอร์มาร์เก็ต พร้อมกับกระเป๋าสตางค์ของเขา ก็ลีบแบนลงไปถนัดตา
ซึ่งฮวงเฟิงเข้าใจดีว่า เขาจะต้องใช้ชีวิตอย่างประหยัด และรอจนกว่าเงินเดือนจะออก
“พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ จะมีการแข่งขันฟุตบอล ตามที่พี่หวังบอก จะมีเงินช่วยเหลือ ฉันสงสัยจริงๆว่าเงินนี้จะจ่ายให้เมื่อไหร่?” ฮวงเฟิงขบคิด ในขณะที่เขาเดินกลับบ้าน
เขาไม่อยากพลาดอะไรก็ตามที่สามารถหารายได้เพิ่ม เขาจึงอยากได้ลงสนามเป็นตัวจริงในวันพรุ่งนี้ ถ้าเขาสามารถได้ลงสนามเป็นตัวจริงได้ ฮวงเฟิงจะทำให้ดีที่สุดอย่างแน่นอน เพื่อที่เขาจะได้รับผลงานที่ดี และได้รับสิทธิประโยชน์เพิ่มขึ้น
ฮวงเฟิงที่ไม่ได้ออกไปเที่ยวกลางคืน เขาใช้ชีวิตด้วยการฝึกฝนสมาธิในยามกลางคืนแทนการนอนหลับ เนื่องจากพลังคาถาและกำลังภายในของเขา ได้หลอมรวมกันแล้ว ไม่ว่าฮวงเฟิงจะฝึกฝนอะไรก็ตาม สิ่งนี้มันจะช่วยให้เพิ่มพลังความแข็งแกร่งของลูกบอลแสงสีรุ้ง ภายในร่างกายของเขา
ในช่วงเช้า ฮวงเฟิงยังคงลืมตาขึ้นมาตรงเวลา และออกจากสมาธิอย่างสดชื่น และกำลังเดินทางออกไปทำงาน
เมื่อฮวงเฟิงมาถึงบริษัท มีคนจำนวนมาก ที่มาถึงก่อนหน้าเขา เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้ ไม่ได้มาทำงาน แต่พวกเขาหลายคนกำลังจะเข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอล เหมือนกับ ฮวงเฟิง
“ทุกคนอยู่ที่นี่ครบแล้ว ใช่มั้ย? ไปกันเถอะ!” ผู้จัดการหลิวที่เป็นผู้นำกลุ่ม ร้องเรียกกลุ่มคนให้เดินทางออกจากบริษัทเพื่อไปสนามฟุตบอล นอกจากฮวงเฟิง และคนอื่น ๆ แล้ว ยังมีพนักงานของแผนกอื่น ๆ พวกเขาทั้งหมดนั่งรถบัสของบริษัท ไปยังสนามฟุตบอลพร้อมกับฮวงเฟิงและคนอื่น ๆ
“ นั่นนายใส่รองเท้าอะไรน่ะ?” บนรถบัส พี่หวังเห็นว่าฮวงเฟิงสวมรองเท้าหนัง เขาเลยถามขึ้นด้วยความแปลกใจ
“ใช่…ฉันคิดว่ามันค่อนข้างดี” ฮวงเฟิงมองไปที่รองเท้าของตัวเอง และพูดว่ารองเท้าหนังนี้…. เป็นรองเท้าคู่ที่ผมมี “ยิ่งไปกว่านั้น เราสองคนอาจจะไม่ได้ลงสนามด้วยซ้ำ”
“ ใช่…นั่นคือเรื่องจริง” พี่หวังพยักหน้าเห็นด้วย
ฮวงเฟิงมองไปที่รองเท้าของตัวเอง ถ้าวันนี้เขาสามารถลงสนามได้ รองเท้าของเขาจะเป็นกุญแจสำคัญ ตัวเขาไม่มีเทคนิคในการเล่นมากนัก แต่ด้วยรองเท้านี้ ความเร็วในการวิ่งของเขาจะเร็วขึ้น และการกระโดดของเขา จะแข็งแกร่งยิ่งขึ้น ซึ่งมีประโยชน์มากสำหรับการเล่นฟุตบอล
สิ่งที่ ฮวงเฟิงไม่คาดคิดก็คือ บริษัท ยังคงให้ความสำคัญอย่างมาก กับการแข่งขันฟุตบอลครั้งนี้ พวกเขามอบเสื้อบอลให้กับทุกคน เมื่อตอนที่นั่งอยู่ในรถ แม้แต่ ฮวงเฟิงและคนอื่น ๆ ที่เป็นตัวสำรองก็ได้คนละหนึ่งชุด นอกจากนี้ ยังบอกอีกว่าหลังการแข่งขันจบลง ไม่ต้องนำเสื้อผ้ามาคืน ดังนั้นจึงถือเป็น เงินช่วยเหลือเรื่องเสื้อผ้า เป็นอย่างแรก
ฮวงเฟิงเปลี่ยนเป็นเสื้อบอล อย่างมีความสุข เขาพอใจกับการลงทุนของบริษัทมาก เนื่องจากพวกเขายังไม่ได้เริ่มการแข่งขัน และก็ได้เสื้อบอลมาแล้ว บริษัทช่างมีน้ำใจจริง ๆในเรื่องนี้
เนื่องจากพวกเขาเป็นผู้ชายทั้งหมด จึงไม่จำเป็นหลบซ่อนเผื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า เมื่อรถถึงจุดหมาย ทุกคนก็เปลี่ยนเป็นชุดบอลเรียบร้อยแล้ว
โดยปกติ จะมีผู้ชมมาคอยดูการแข่งขัน อย่างไรก็ตามจะมีค่าธรรมเนียมสำหรับการเข้าชม และยังมีสนามบาสเก็ตบอล ห้องซ้อมปิงปอง สนามแบดมินตัน และอื่น ๆ อาจกล่าวได้ว่า ที่นี่คือสถานที่โปรดของแฟนกีฬาส่วนใหญ่ เพราะมีครบเกือบทุกประเภทการแข่งขันกีฬา
เมื่อฮวงเฟิงและคนอื่น ๆ มาถึงที่นี่ คู่แข่งก็อยู่ที่นั่นแล้ว ตามที่ผู้จัดการหลิวบอก อีกฝ่ายหนึ่งเป็นบริษัทของรัฐวิสาหกิจ กิจการความแข็งแกร่งของพวกเขาในด้านฟุตบอลนั้น ยังด้อยกว่าเฮฟเว่นไพร์กรุ๊ป และในอดีตก็ไม่ได้มีประวัติ การแข่งขันที่ดีมากมายอะไร ดังนั้นในวันนี้ น่าจะไม่ยากเกินไป ที่จะคว้าชัยชนะในวันนี้
อย่างไรก็ตาม ผู้จัดการหลิวรู้ว่าข้อสรุปของเขานั้นไม่ถูกต้อง คราวนี้ผู้เล่นของบริษัท ฝ่ายตรงข้ามส่วนใหญ่ ยังเป็นเด็ก พวกเขามีพลังงานเต็มเปี่ยม ความมีชีวิตชีวา และความเร็วที่รวดเร็ว บางคนมีทักษะที่ดี แม้ว่าพวกเขาจะยังห่างไกลจากผู้เล่นมืออาชีพ แต่ก็แข็งแกร่งกว่าผู้เล่นทั่วไป และ จะเห็นได้ชัดว่า พวกเขาชอบเล่นฟุตบอล
“ พี่หวัง ถ้าเราแพ้นัดนี้…เราก็ไม่ต้องลงแข่งอีกแล้วใช่มั้ย?” ฮวงเฟิงและพี่หวัง นั่งอยู่ที่ข้างเวที มองไปที่กระดานคะแนน ซึ่งเป็น 2: 0 เขาพูดกับพี่หวัง
“อาจจะเป็นอย่างนั้น” พี่หวังกล่าวว่า เนื่องจากการแข่งขันนี้ เป็นเรื่องเกี่ยวกับการตัดสินหาผู้ชนะ ตราบใดที่มีการแพ้หนึ่งครั้ง การแข่งขันฟุตบอลในปีนี้ จะถือว่าจบลง และจะไม่มีโอกาสเข้าร่วมการแข่งขันต่อไปนี้
“ แล้วเบี้ยเลี้ยงของเรา มันจะไม่น้อยมากตามไปอย่างนั้นเหรอ?” ฮวงเฟิงถามพี่หวัง เขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับชนะหรือแพ้ของทีม แต่เขากังวลเกี่ยวกับจำนวนเงินอุดหนุนที่เขาจะได้รับ แต่เพื่อเข้าร่วมการแข่งขัน
ไม่จำเป็นต้องพูดผลลัพธ์ของเขา ก็คงจะไม่ดี และผลตอบแทนจะน้อยนิดอย่างแน่นอน
“แน่นอนที่สุด วันนี้อาจจะถือได้ว่า เราอาจจะได้เงินล่วงเวลาเท่านั้น” พี่หวังกล่าว
ฮวงเฟิงรู้สึกกังวลเล็กน้อย เมื่อได้ยินดังนั้น ว่าเขาจะรับเงินเพียงน้อยนิด
อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ไม่ใช่สิ่งที่ ฮวงเฟิงสามารถตัดสินใจได้ เพียงแค่เขากังวล เขาจะลงแข่งได้หรือไม่…ไม่ใช่สิ่งที่เขาตัดสินใจได้
และในเวลานี้จู่ ๆก็มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นที่สนาม ข้างหน้าของฮวงเฟิง ผู้แข่งขัน หมายเลขของทีมฮวงเฟิง และกองหลังฝ่ายตรงข้าม ปะทะกันเอง ร่างกายของกองหลังฝ่ายตรงข้ามนั้นสูงใหญ่และแข็งแกร่งมาก ผลลัพธ์จากการปะทะกัน
ทำให้ผู้แข่งขันฝายของฮวงเฟิงนั้น หน้าก็กระแทกลงกับพื้น และยิ่งไปกว่านั้นบริเวณดวงตาของเขา ก็มีรอยแตกจากการปะทะกัน ทำให้เลือดออกมาก
ถ้ากองหน้าคนนี้ เป็นนักเตะอาชีพ การแข่งขันครั้งนี้ จะเป็นนัดที่มืออาชีพมาก ๆ จากนั้นผู้เล่นคนนี้ อาจจะจัดการกับความเจ็บปวดและกลับลงสนามไปอีกครั้ง แต่ผู้เล่นคนนี้ เป็นแค่พนักงานธรรมดา ไม่ใช่นักเตะอาชีพ และนี่ไม่ใช่การแข่งขันระดับมืออาชีพดังนั้นกองหน้า จึงไม่มีกระจิตกระใจ ที่จะแข่งขันต่อ เขามาที่นี่เพียงเพราะบริษัทขอให้มาร่วม และไม่ต้องการมีส่วนร่วมมากเกินไป ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผล ที่เขาจะอยู่แข่งขันจนจบ
ก่อนหน้าที่จะมาแข่งขัน พวกเขาก็ไม่ได้คาดหวังอะไร ท้ายที่สุดทุกคนที่มาร่วมแข่งขันก็ไม่ได้คิดอะไรกับการแข่งขันครั้งนี้ หากลงแข่งขันอย่างทุ่มเท แต่ผลสุดท้ายต้องนอนอยู่ที่โรงพยาบาลหลังจากได้รับบาดเจ็บ มันก็ไม่คุ้มค่า
เนื่องจากพวกเขาขาดจำนวนผู่เล่นไปหนึ่งคน ดังนั้นพวกเขาจึงต้องเปลี่ยนคนใหม่อย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเพิ่งเห็นเพื่อนร่วมทีมบาดเจ็บ และกองหลังฝ่ายตรงข้ามแข็งแกร่งมาก เมื่อโค้ชชั่วคราว หันไปมองตัวสำรอง หวังว่าจะหาคนมาแทนที่
ทุกคนจึงหันหน้าไปทางด้านข้าง หวาดกลัวว่าโค้ชนั้นจะเลือกตนเองเข้าไปในสนาม พวกเขามาที่นี่เพื่อรวบรวมจำนวนคนให้ครบเท่านั้น และไม่ต้องการได้รับบาดเจ็บ
แน่นอนว่ามีข้อยกเว้นอย่างหนึ่ง ในหมู่คนเหล่านี้ และนั่นก็คือฮวงเฟิง เขาแตกต่างจากคนอื่นคนอื่น ๆ ที่ไม่ต้องการลงไปในสนาม เพราะกองหลังของทีมตรงข้ามนั้นแข็งแกร่งมาก แต่ร่างกายของฮวงเฟิงนั้น ไม่ได้อ่อนแอ และไม่ต้องพูดถึงว่า เขาได้รับการฝึกฝนกำลังภายใน แม้ว่าจะฝึกฝนได้ไม่นาน แต่ด้วยการสนับสนุนจากกำลังภายใน พลังของเขา และร่างกายจะแข็งแกร่งกว่าคนอื่น ๆ อย่างแน่นอน และไม่ใช่เรื่องง่ายที่กองหลังของทีมตรงข้าม จะล้มเขาลงไป
โค้ชชั่วคราว มองไปรอบ ๆ และในที่สุดก็รู้ว่า มีเพียงฮวงเฟิงเท่านั้น ที่เต็มใจที่จะลงไป เขาไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากพูดกับฮวงเฟิง: “นายลงไปในสนามเถอะ”
