ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 931
ณ ท่าอากาศยานนานาชาติฮ่องกง
ควินตันและควินนี่ ยอร์กเดินอยู่เคียงข้างกัน มันยังคงเป็นภาพที่โดดเด่นอย่างมากเมื่อพวกเขาอยู่ด้วยกัน ถึงแม้จะอยู่มหานครนานาชาติระดับโลกเช่นนี้ก็ตาม
ภายในโซนบอร์ดดิ้งทางขึ้นเครื่องของผู้โดยสารระดับวีไอพี ควินตันหยุดเดินและพูดขึ้นอย่างเยือกเย็น “ฉันจัดการทุกอย่างที่ซานฟรานซิสโกไว้หมดแล้ว สิ่งที่เธอจะต้องทำคือแค่นั่งนิ่ง ๆ ก็พอ อย่าทำอะไรที่ไม่จำเป็น”
ควินนี่ส่งรอยยิ้มที่สามารถพังตึกลงได้ให้กับเขา
“กลัวเหรอ?”
ควินตันไม่ได้ตอบกลับแต่รีบหันหลังทันทีพร้อมกับส่งสายตาน่าขนลุกกลับไป
หลังจากที่เห็นหลังของเขาควินนี่ค่อย ๆ เอียงหัวของเธอพร้อมกับถอนหายใจและถาม “อุบายเล็ก ๆ พวกนี้จะมีประโยชน์จริง ๆ เหรอ?”
“ถ้าพี่พลาดอีกครั้งล่ะก็ ฉันไม่คิดว่าคุณย่ายอร์กจะปล่อยไปง่าย ๆ แน่”
…
ณ ท่าอากาศยานนานาชาติซานฟรานซิสโก
ฮาร์วีย์รู้สึกเบื่อที่จะรอเมื่อเครื่องบินของควินนี่ได้มาถึงและลงจอด
หลังจากเวลาผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง ฮาลซีย์ โลว์ก็ปรากฏตัวขึ้น
เธอสูงประมาณ 5.5 ฟุต สัดส่วนร่างกายของเธอมีความเข้ากันดีกับใบหน้ารูปหัวใจของเธอหรือพูดได้ง่าย ๆ ว่ามาตรฐานความสวยของเธออยู่ที่ระดับเก้าเต็มสิบ
สไตล์การแต่งตัวของเธอซึ่งขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเธอ มันไม่ใช่แค่เพียงความสวยของเธอ แต่เธอยังมีรัศมีออร่าแห่งการเป็นประธานหญิงผู้ทรงเกียรติ ผู้คนมากมายต่างโหยหาเธอแต่ไม่มีใครที่จะกล้าเข้าหาเธอ
เมื่อคนเห็นเธอ พวกเขาคงอยากที่จะถ่ายรูปคู่กับเธอแน่นอนเพราะคิดว่าเธอเป็นคนดังที่มีชื่อเสียงที่กำลังเดินทางเที่ยวรอบโลก
แต่น่าเสียดายที่ฮาลซีย์ โลว์ไม่เคยให้โอกาสพวกเขาให้ทำอย่างนั้นเลย
นาทีที่เธอเห็นฮาร์วีย์ ยอร์ก เธอก็รีบเดินตรงมาที่เขาและโยนกระเป๋าของเธอใส่เขาทันที
“รีบพาฉันไปที่นี่ด่วนเลย ฉันรีบ”
เธอโยนกระดาษที่ระบุที่อยู่ไปให้ฮาร์วีย์ หลังจากนั้นเธอก็ไม่ได้พูดอะไรต่อและเดินจากไป
ฮาร์วีย์ถึงกับพูดไม่ออก
เขาไม่รู้จริง ๆ ว่าผู้หญิงคนนี้เอาแต่ใจหรือแค่หยิ่ง
แต่เพื่อเคารพแมนดี้ ซิมเมอร์ ฮาร์วีย์ก็ไม่ได้บ่นออกมาแม้แต่คำเดียวเช่นกัน เขาถือกระเป๋าของฮาลซีย์และเดินตามเธอไป
ตรงที่จอดรถ ฮาลซีย์มองฮาร์วีย์อย่างฉุกละหุก
รถของฮาร์วีย์ในซานฟรานซิสโกเป็นรถยี่ห้อเบนท์ลีย์ ถึงแม้ว่าสิ่งนี้จะไม่เหมาะกับบุคลิกของเขา แต่เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธในเมื่อเรย์ ฮาทได้เตรียมการทุกอย่างไว้หมดแล้ว
ฮาลซีย์นั่งอยู่ที่เบาะหลังของรถและพูด “ขับให้เร็วกว่านี้สิ ฉันไม่เหลือเวลาแล้ว”
“ได้ ผมจะทำให้เต็มที่”
ฮาร์วีย์เร่งความเร็วของรถ เขาเพิ่งเคยขับรถเบนท์ลีย์ครั้งแรกที่เขาได้รับรถมา ดังนั้นมันจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เขาไม่ได้ฝึกมาและขับไปด้วยความแข็งทื่อ
ฮาลซีย์ยังคงเรียนรู้เกี่ยวกับฮาร์วีย์อยู่ แต่อยู่ ๆ ก็มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอหลังจากที่เธอสังเกตเห็นท่าทางที่แข็งทื่อของเขา
เธอมั่นใจว่ารถคันนี้ต้องไม่ใช่รถของเขาแน่นอนและเขาจะต้องเช่ารถมาเพื่อทำให้ตัวเองดูดีขึ้น
หลังจากเวลาผ่านไป ดวงตาที่เปียกปอนของเธอรีบหันมองที่อื่น เธอมองดูราวกับว่าเธอกำลังคิดเรื่องบางอย่างอยู่
“บอกมาว่านายวางแผนที่จะหย่ากับแมนดี้เมื่อไหร่?” ฮาลซีย์ถามอย่างเยือกเย็น
“ทำไมจะต้องหย่าด้วย? ความสัมพันธ์ของเรากำลังไปได้ดี” ฮาร์วีย์ตอบกลับ
“เพราะว่านายไม่คู่ควรยังไงล่ะ!”
“ฉันได้ยินมาว่านายขับรถให้ใครบางคนอยู่ แต่แล้วแมนดี้ล่ะ? เธอเป็นประธานบริษัทแล้วนะ! เธอมีรายได้เกือบหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์เลยนะ!”
“นายคิดได้ยังไงว่าคนแบบนายจะคู่ควรกับแมนดี้?”
“การที่นายอยู่ก็เหมือนเป็นการถ่วงเธอไว้จากการมีสถานะที่สูงขึ้น!”
“ถ้านายรักเธอจริง ๆ หรือถ้านายยังมีใจให้เธออยู่ล่ะก็ นายก็ควรปล่อยเธอไปสิ! เพื่อประโยชน์ของเธอ”
“หรือว่านายมันแค่คนโลภที่โหยหาความสุขและความสบายใจและอยากที่จะอยู่ข้างเธอ?”
