ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 961

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 961

สามชั่วโมงผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ไรอัน ก็อตติและคนของเซอร์เรย์ต่างมารวมตัวกันห่างจากคฤหาสน์ริมทะเลสาบสิบไมล์ ปิดกั้นพื้นที่จนไม่สามารถผ่านเข้าไปได้

เมื่อได้ยินคำสั่ง พวกอันธพาลก็รีบวิ่งไปที่คฤหาสน์ริมทะเลสาบพร้อมอาวุธในมือ

ท่ามกลางฝูงชนไรอันและเจมส์มารวมตัวกัน

หนึ่งในนั้นคือเจ้าพ่อแห่งพวกนักเลงท้องถนนในเซาท์ไลท์

อีกคนหนึ่งผู้เฒ่าตระกูลเฟิร์สคลาส ตระกูลเซอร์เรย์

ทกอย่างรวดเร็ว และพวกเขาก็อยู่ด้านนอกคฤหาสน์ริมทะเลสาบ

คนจากสถานีตำรวจรับรู้ถึงสถานการณ์ที่นี่ แต่เกร็กไม่กล้าทำอะไรนอกจากรายงานให้ยานนิคทราบ

ประตูคฤหาสน์ถูกเปิดในทันใด ฮาร์วีย์เดินออกมาด้วยท่าทางเย็นชาราวกับน้ำแข็ง ขณะที่ไทสันเดินตามหลังมาติด ๆ

“ผู้เฒ่า! พ่อทูนหัว! ช่วยผมด้วย! ช่วยผมด้วย!”

ลุคตะโกนขอความช่วยเหลือ ราวกับว่าเขาเห็นฟางช่วยชีวิตเส้นสุดท้าย เขาคลานไปรอบ ๆ แม้ว่ามือและเท้าขงเขาจะหักก็ตาม

ปัง!

ไทสันเตะหน้าลุคทำให้เขากลิ้งไปมาบนพื้นแล้วกระอักเลือดออกมา

ดวงตาของเจมส์กระตุกเมื่อเห็นภาพนั้น ท่าทีของเขาเย็นชา เขาไม่เหลือบมองไปยังทิศทางที่ลุคอยู่ สายตาของเขาจับจ้องไปที่ฮาร์วีย์ บังคับให้ตัวเองพูดรอดไรฟันว่า “เป็นผู้ชายประสาอะไร ฮาร์วีย์ ยอร์ก! เจ้าชายยอร์ก!”

สายตาของไรอันเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง เขามองดูลุค

ไรอันไม่มีลูก เขาปฏิบัติต่อลูกทูนหัวของเขาราวกับว่าเป็นผู้สืบทอดของเขา เขาไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะไม่ให้เกียรติเขาขนาดนี้

ไรอันกำลังระงับเจตนารมณ์ที่จะฆ่าคนในเวลานี้ เขาหายใจเข้าลึก ๆ

“เจ้าชายยอร์ก เราจะอยู่ในสถานะที่ดีขึ้นถ้าเราทุกคนถอยหนึ่งก้าว คุณไม่ควรล้ำเส้นในสิ่งที่คุณทำ ดูเหมือนว่าคุณพร้อมที่จะต่อต้านผม ไรอัน ก็อตติ!”

เจ้าชายยอร์กได้รับการขนานนามว่าเป็นยอดชายแห่งเซาท์ไลท์

แม้ว่าไรอันและเจมส์จะเดือดพล่านอยากจะฆ่าเขาให้ตาย แต่พวกเขาก็ยังระวังการกระทำโต้ตอบของฮาร์วีย์

ตระกูลยอร์ก ตระกูลชั้นนำในอดีตของเซาท์ไลท์ถูกทำลายลงด้วยน้ำมือของเจ้าชายยอร์ก

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงใช้คนอย่างเต็มกำลัง

ฮาร์วีย์ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจว่ามีพวกอันธพาลมากมายรายล้อมตัวเขา จากนั้นเขาก็ถามอย่างใจเย็น “ทุกคนมารวมตัวอยู่ที่นี่ใช่ไหม? อย่างนั้นก็คุกเข่าซะ ผมรีบ”

“คุณ…”

หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ ไรอันกับเจมส์เกือบจะกระอักเลือดออกมา

ถือดี!

เจ้าชายยอร์กคนนี้ถือดีเกินไป!

เขายังคงสั่งให้ทั้งสองคนคุกเข่าแม้ว่าเขาจะเผชิญหน้าคนนับพันในขณะนั้น!

เขาไม่รู้ความหมายของคำว่าตาย!

ไรอันสูดหายใจเข้าลึก ๆ และจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชา

“เจ้าชายยอร์ก คุณคิดว่าคุณทำตามที่คุณต้องการในเซาทืไลทืแห่งนี้เพียงเพราะว่าคุณถูกขนานนามว่า เจ้าชายงั้นเหรอ?”

“มันไม่เกี่ยวกับการแข่งขันว่ามีห้างสรรพสินค้ากี่แห่ง และไม่ใช่การเทียบภูมิหลังและดูว่าใครได้มีกำลังสนับสนุนที่ดีกว่า”

“วันนี้มันเกี่ยวกับจำนวนของลูกน้อง”

“ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้งเพื่อแสดงความเคารพต่อคุณปู่ของคุณ เพราะเรามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน หักแขนทั้งสองข้างของคุณและขอโทษลุค แล้วผมจะปล่อยคุณไป”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ปล่อยให้เขาไปงั้นเหรอ?”

เจมส์หัวเราะอย่างเย็นชา

“ไรอัน ลุคจะยังเดินได้อีกไหมหลังจากโดนทำร้ายขนาดนั้น?”

“เราควรตัดหัวงูทิ้งซะ ไม่อย่างนั้นมันจะงอกขึ้นมาใหม่อีกครั้ง!”

“ถ้าเขาไม่ตาย คุณจะสบายใจได้งั้นเหรอ?”

ไรอันจ้องเขม็งอีกครั้งหลังจากได้ยินคำพูดของเจมส์

“ไม่เป็นไร เจ้าชายยอร์กเป็นคนเก่งกาจ ทำต่อไปเถอะ ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวด!” ไรอันออกคำสั่ง