ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 986
สายตาของทุกคนเยือกเย็นไปหมด
ครอบครัวนี้หน้าด้านจริง ๆ
ผู้ชายกล้าพูดข่มขู่ตระกูลลีโอผู้ที่มาจากฮ่องกง
ส่วนผู้หญิงก็กล้ามาขวางทางออสการ์ อาร์มสตรอง
แล้วตอนนี้ลูกเขยเกาะเมียกินที่ไม่รู้จุดยืนของตัวเองกำลังขวางทางผู้อาวุโสอาร์มสตรองอยู่ เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?
คีธทนต่อไม่ไหวแล้ว เขาชี้ไปที่ฮาร์วีย์พร้อมทั้งดุด่าและสาปแช่ง “ฮาร์วีย์ ไอ้โง่! นายกำลังจะทำอะไรน่ะ? รปภ.อยู่ไหน? เอาตัวเขาออกไปเร็ว ๆ อย่าให้เขามาราวีผู้อาวุโสอาร์มสตรองอีก!”
คนอื่น ๆ พูดขึ้นด้วยเช่นกัน
“พอกันที ทั้งคู่เลย! เวลาของผู้อาวุโสอาร์มสตรองมีค่ามากนะ ถ้าทุกคนทำเหมือนที่นายทำและกล้ามาขวางทางผู้อาวุโสอาร์มสตรอง แล้วเขาจะรู้สึกยังไง?”
“รีบออกไปได้แล้ว! ถ้ายังกล้ามาหยุดผู้อาวุโสอาร์มสตรองอีกล่ะก็ อย่ามาโทษพวกเราแล้วกันที่ต้องใช้ความรุนแรงกับนาย!”
ฮาร์วีย์เมินคำพูดของพวกเขาและหันมายิ้มให้กับผู้อาวุโสอาร์มสตรองแทนพร้อมกับพูด “คุณคือผู้อาวุโสออสการ์ อาร์มสตรองใช่ไหมครับ?”
“ผมเป็นคนขับรถแท็กซี่ที่คุณเรียกมา รถจอดอยู่ด้านนอกแล้วครับ”
ออสการ์สบตาของฮาร์วีย์ จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดขึ้น “ราคาสองดอลลาร์ใช่ไหม?”
ฮาร์วีย์ยิ้ม “ใช่ครับ แต่นี่เป็นรถโดยสารนะครับ ผมเกรงว่าอาจจะอ้อมนิดหน่อยนะครับ คงไม่เป็นไรนะครับ”
ออสการ์พยักหน้า “ก็ฉันเรียกให้ไปส่งนี่ แน่นอนว่านายเป็นคนขับรถ ก็ต้องมีหน้าที่ตัดสินใจอยู่แล้ว”
การสนทนาระหว่างทั้งคู่ทำให้กลุ่มคนเหล่านั้นต่างพากันตกตะลึงทันที
หลายคนไม่อยากอยากจะเชื่อในสิ่งที่เขากำลังได้ยิน พวกเขาคิดว่าพวกเขากำลังหูฝาด
รถโดยสารเหรอ?!
ด้วยตัวตนที่ทรงอำนาจอย่างผู้อาวุโสอาร์มสตรองยังต้องเรียกรถโดยสารเหรอ?! มากไปกว่านั้น ลูกเขยเกาะเมียกินกลับเป็นคนที่มารับเขาด้วย!
ทุกคนรู้สึกว่าเรื่องนี้มันไร้สาระสิ้นดี
ตระกูลใหญ่และบริษัทใหญ่มากมายพยายามอย่างเต็มที่ที่จะได้ใกล้ชิดกับผู้อาวุโสอาร์มสตรอง
แต่สุดท้าย แค่คนขับแท็กซี่ธรรมดา ๆ กลับมาพาตัวเขาไป
แรงกระตุ้นมากมายทำให้คริส ลีโอและคนอื่น ๆ รู้สึกอยากอัดกำแพงอย่างมาก
ใครบางคนรีบก้าวออกมาข้างหน้าและพูด “ผู้อาวุโสอาร์มสตรองครับ ถ้าคุณอยากให้ไปส่ง คุณบอกพวกเราก็ได้นิครับ เรามีรถมายบัคจอดอยู่ด้านนอก เราจะไปส่งคุณทุกที่ที่คุณต้องการไปเลยครับ!”
“ผู้อาวุโสอาร์มสตรอง รถของเราเป็นรถเบนท์ลีย์นะครับ!”
“ผู้อาวุโสอาร์มสตรอง เราเอารถโรลส์รอยซ์มาครับ!”
ราวกับว่าคนเหล่านั้นกำลังมองเห็นโอกาส พวกเขาโบกและชูกุญแจรถที่อยู่ในมือพวกเขา พยายามที่จะดูกล้าหาญ
ตราบใดที่พวกเขาสามารถไปส่งออสการ์ อาร์มสตรองได้ ไม่ว่าเขาต้องการไปที่ไหน นี่ก็เป็นโอกาสที่พวกเขาจะได้ใกล้ชิดกับเขา!
แต่ออสการ์โบกมือของเขาและพูดต่อ “นี่ เจ้าหนุ่มน้อย รถของนายเป็นรถตู้ใช่ไหม?”
ฮาร์วีย์ตอบกลับ “ใช่ครับ เป็นรถตู้ที่มีอายุอย่างน้อยสิบปีครับ”
ตาของออสการ์เป็นประกาย “ได้ ถูกใจฉันเลย ไปกันเถอะ!”
หางตาของผู้ที่ขับรถหรูหรามา กระตุกไม่หยุดหลังจากที่ได้ยินบทสนทนาระหว่างฮาร์วีย์และออสการ์
เราเข้าใจอะไรผิดไปเหรอ?
ลูกเขยเกาะเมียกินคนนี้ใช้รถตู้ที่มีอายุมากกว่าสิบปีมารับผู้อาวุโสอาร์มสตรอง
แล้วผู้อาวุโสอาร์มสตรองยังตอบตกลงอย่างพึงพอใจอีกด้วย
เป็นไปได้เหรอที่ปัจจุบันรถตู้คันนั้นจะมีมูลค่ามากกว่ารถหรู?
ทุกอย่างต่างรู้สึกสับสน
ในด้านของแมนดี้ เธอดูเหนื่อยกว่าเดิมมาก เธอไม่มีเวลาที่จะถามฮาร์วีย์ว่าทำไมอยู่ ๆ เขาถึงมาที่นี่และทำไมตอนนี้เขาถึงมาขับรถตู้
แต่สามีเกาะกินของเธอกำลังจะพาตัวผู้อาวุโสอาร์มสตรองไป ทำไมภาพนี้ดูเกินจริงล่ะ?
ฮาร์วีย์เข้ามาหาแมนดี้และพูดพร้อมกับรอยยิ้ม “ที่รักทำไมคุณถึงดูสับสนขนาดนี้? เดี๋ยวผมจะไปที่ไซต์งานก่อสร้าง”
แมนดี้พูดอย่างอิดโรย “แล้ว…ผู้อาวุโสอาร์มสตรองล่ะ?”
“เขาขึ้นรถมากับผมด้วย แน่นอนว่าไม่ว่าผมไปที่ไหนเขาก็ต้องไปด้วย แต่ยังไงพอจบเรื่องแล้วเดี๋ยวผมจะไปส่งเขาให้ถึงจุดหมายปลายทาง”
ฮาร์วีย์พูดขึ้นอย่างมีความสุข
แมนดี้กำลังมึนงง ลิเลียนและไซม่อน พวกเขาก็ตกตะลึงเช่นกัน แต่ตามจริงทุกคนในสนามบินตอนนี้กำลังตกตะลึง
ลูกเขยเกาะกินคนนี้ตั้งใจจะบีบบังคับโดยการพาผู้อาวุโสอาร์มสตรองไปที่ไซต์งานก่อสร้าง!
