กล่องจักรวาล (Universe Storage Box) – ตอนที่ 74

บทที่ 74 สายจากเพื่อนสนิท
　　หลังจากการศึกษาสองสามรอบในที่สุด ฮวงเฟิงก็พบวิธีการใช้งานหนังสือเล่มนี้
　　หนังสือเล่มนี้สามารถทำให้ฮวงเฟิงผลิตอาหารอันโอชะ ได้ทุกประเภท แต่มีเงื่อนไขและนั่นก็คือ เขาต้องนำหนังสือเล่มนี้ไปด้วย หากไม่มีหนังสือเล่มนี้ แม้ว่าเขาจะจำถ้อยคำของอธิบายการทำได้ แต่ก็ไม่มีประโยชน์
　　อย่างไรก็ตามมันไม่ได้ใช้กำลังภายในมากเท่ากับที่เขาเคยคิดเอาไว้ และใช้เวลาในการปรุงอาหาร สั้นกว่าเวลาปกติ ยิ่งใช้มากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งชำนาญมากขึ้น และใช้เวลาน้อยลง
　　ในเวลาเดียวกันเขามั่นใจว่าเขาเป็นคนเดียวที่สามารถอ่าน อธิบายที่ลอยอยู่เหนือกระทะได้
　　อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงค้นพบว่า นอกเหนือจากการอนุญาตให้เขาปรับปรุงรสชาติการทำอาหารของตัวเองแล้ว หนังสือเล่มนี้ก็ดูเหมือนจะไม่ได้มีประโยชน์ในการหาเงินได้มากนัก
　　อย่างไรก็ตามไม่ว่าจะเป็นอย่างไร สิ่งนี้ก็ยังมีประโยชน์ต่อเขาอยู่บ้าง
　　หลังจากปรุงข้าวผัดไข่แสนอร่อยให้ตัวเองอีกชามฮวงเฟิงก็พอใจ และไปพักผ่อน แน่นอนเวลาพักผ่อนของเขา ไม่ใช่การนอนหลับ แต่เป็นการทำสมาธิ
　　ในอีกด้านหนึ่งหลังจากซูหยูโม่ กลับถึงที่พักของตัวเอง เธอก็เข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ หลังจากเข้าห้องน้ำแล้ว เธอก็คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนในห้องน้ำ
　　ในขณะที่ซูหยูโม่ล็อกประตูห้องน้ำจากด้านใน โดยไม่รู้ตัว เธอก็คิดอย่างเงียบ ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างเธอกับฮวงเฟิง เธอตระหนักว่า เธอนั้นคิดถึงฮวงเฟิงมากขึ้นเรื่อย ๆ ในสองวันที่ผ่านมา
　　เมื่อซูหยูโม่ออกมาจากห้องน้ำโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เธอหยิบมันขึ้นมา และเห็นว่าเป็น เซี่ยเมิ่งเจียว ที่ออกไปทำธุรกิจ
　　”ในที่สุด…เธอก็รับสายสักที”เสียงหวานของ เซี่ยเมิ่งเจียว ดังออกมาจากโทรศัพท์
　　“ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ” ซูหยูโม่ กล่าว ขณะเช็ดผม
　　”เธอจะไม่เห็นใจฉันหน่อยเหรอฉันรอเธอนานมาก” เซี่ยเมิ่งเจียว กล่าวอย่างน่าสงสาร
　　”เกิดอะไรขึ้น…ทุกอย่างราบรื่นดีไหม?”ซูหยูโม่ขมวดคิ้วเล็กน้อย
　　”ถูกต้อง…ฉันโกรธมากคนพวกนั้นค่อนข้างจัดการได้ยาก เรื่องมันแทบจะไม่มีสาระอะไรเลย” เซี่ยเมิ่งเจียว กล่าว
　　แน่นอนว่าเธอไม่ใช่คนเดียวที่ทำสิ่งนี้ แต่คนในร้านเสริมสวยก็พยายามโน้มน้าวใจลูกค้า ให้มั่นใจเช่นเดียวกัน
　　แน่นอนว่านอกเหนือจากนี้ในช่วงเวลาที่วิกฤตที่สุด พวกเขาต้องกลับไปแต่งหน้า ด้วยเครื่องสำอางเซ็ทที่ทำให้หน้าของลูกค้าพัง เพื่อเป็นการสร้างความเชื่อมั่นในผลิตภัณฑ์ของบริษัทของตนเอง
　　สำหรับร้านเสริมสวยที่เกิดปัญหา เซี่ยเมิ่งเจียวพบว่า พวกเขามีความสัมพันธ์บางอย่างกับบริษัทเครื่องสำอางต่างประเทศที่เข้ามาตีตลาดในมณฑลชิง ซึ่งทำให้เกิดข้อสงสัยมากขึ้นไปอีก อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาคิดว่า ร้านเสริมสวยนั้น ก็ตกเป็นเหยื่อ จากการใช้เครื่องสำอางจนทำให้หน้าลูกค้าพัง พวกเขานั้นก็ชื่อเสียงเสียหายเช่นเดียวกัน ดังนั้น
　　พวกเธอจึงปัดความคิดนี้ทิ้งไปทั้งซูหยูโม่ และ เซี่ยเมิ่งเจียว ก็ยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
　　หลังจากนั้นเซี่ยเมิ่งเจียว ได้อธิบายสถานการณ์ของการเดินทางไปทำธุรกิจในครั้งนี้กับซูหยูโม่ โดยรวมแล้ว วิกฤตการที่เกิดขึ้นนี้ การไปประชาสัมพันธ์ในครั้งนี้ของเซี่ยเมิ่งเจียวนั้น แทบจะไม่ได้สร้างประโยชน์ใด ๆเลยกับ ลูกค้า และร้านเสริมสวย ทั้งลูกค้าที่ไม่ยอมจบปัญหาเรื่องนี้ ทั้งร้านเสริมสวย ที่ดูเหมือนว่าจะลังเล ที่จะทำงานกับบริษัทของพวกเธอต่อไป และความเป็นไปได้ ที่จะไม่ได้ทำธุรกิจร่วมกันต่อไปนั้น สูงมาก
　　“เมิ่งเจียว ถ้าทำไม่ได้จริง ๆก็กลับมาก่อนเถอะ” ซูหยูโม่ กล่าว เรื่องในครั้งนี้ เต็มไปด้วยเงาของออคิดบีนกรุ๊ป ซึ่งเห็นได้ชัดว่ามันเกี่ยวข้องกับอีกฝ่าย เนื่องจากอีกฝ่ายเตรียมความพร้อมมานาน และไม่หลงเหลือหลักฐานอะไรเลย
　　โชคดีที่แม้ว่าเรื่องนี้จะมีผลกระทบต่อบริษัทของพวกเขาแต่ก็ยังไม่เพียงพอ ที่จะทำให้บริษัทของพวกเขาล้มละลาย สิ่งที่พวกเขาต้องทำในตอนนี้คือ การรักษาลูกค้ารายอื่น ๆ ต่อไป และสร้างลูกค้ารายใหม่ ขณะเดียวกันก็เตรียมรับมือกับออคิดบีนกรุ๊ป
　　เนื่องจากอีกฝ่ายได้เคลื่อนไหวไปแล้ว ในกรณีที่บริษัทยังไม่ล้มละลาย พวกเขาคงยังไม่หยุด
　　”ไม่…ฉันต้องอยู่ต่อไปอีก2-3 วัน ฉันไม่อยากยอมแพ้” เซี่ยเมิ่งเจียว กล่าวด้วยความสับสน ในตอนนี้เธอเป็นเหมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ยังไม่โต และไม่ใช่เจ้านายของบริษัทขนาดใหญ่
　　”เอาล่ะ…เธอตัดสินใจด้วยตัวเองอย่าฝืนตัวเองเกินไป บริษัทของเรานั้น เติบโตมานาน ถ้าพวกเขาคิดจะทำลาย มันก็
　　คงไม่ได้ง่ายดายขนาดนั้น”ซูหยูโม่ปลอบใจ เธออายุมากกว่าเซี่ยเมิ่งเจียว เพียงสองเดือน แต่เธอก็ดูแล เซี่ยเมิ่งเจียว มาโดยตลอด และก็ปฏิบัติตัวเหมือนพี่สาวคนโต ดังนั้นเธอค่อนข้างจะไม่อยากให้เซี่ยเมิ่งเจียว ต้องฝืนทนความยากลำบาก
　　”ฉันรู้”เซี่ยเมิ่งเจียว กล่าว เธอรู้ว่าซูหยูโม่ เป็นห่วงเธอ “โอ้…ใช่สถานการณ์ที่นั่น เป็นอย่างไรบ้าง?”
　　”ทุกอย่างเรียบร้อยดีไม่มีปัญหาอะไร ไม่ต้องห่วง” ซูหยูโม่ กล่าว
　　”ได้เลย…ฉันจะอยู่ที่นี่อีกสองสามวันแล้วค่อยกลับ” เซี่ยเมิ่งเจียว กล่าว
　　หลังจากนั้นทั้งสองคุยกันอีกสักพักก่อนจะวางสาย
　　ในเวลานี้ดินแดนสรวงสวรรค์ล้ำลึก ภายในเมืองเฮ่าเทียน ของอาณาจักรจันทราโลหิต โอวหยางซิงเหวินถูกกักบริเวณในอยู่ในจวนมาโดยตลอด เพราะเขาไม่สามารถปลุกพรสวรรค์การใช้คาถาได้ แม้จะถูกกักบริวเณแต่ก็เป็นแค่ในนามนั้น
　　ในทุกๆ วันเขาก็จะแอบออกไปทางสวนหลังบ้าน ด้วยความช่วยเหลือของลูกน้อง หวังเอ๋อ
　　และแม้ว่าโอวหยางซิงเหวิน จะยังอายุน้อย แต่ก็มีหลายครั้งที่เขาโหดเหี้ยมและไร้ความปราณี ส่งผลให้คนรับใช้ในเรือนเล็กต่างหวาดกลัวเขา คนเฝ้าประตูและคนรับใช้คนอื่น ๆ ที่เห็นว่าโอวหยางซิงเหวินเมากลับมาทุกวัน แต่ก็ไม่กล้ารายงานพ่อของเขา
　　โอวหยางเทียนผู้เป็นพ่อจึงคิดมาตลอดว่า ลูกชายของเขาประพฤติตัวดี ฝึกฝนในห้องของเขาเอง โดยไม่ออกไปไหน สิ่งนี้ทำให้เขาพอใจมาก เพราะการขยันขันแข็งในการฝึกตนของลูกชาย ควบคู่ไปกับยาเสริมความหลักแหลม ตระกูลของเขาจะมีผู้วิเศษกำเนิดขึ้นมาในไม่ช้า
　　และลูกชายของเขาก็จะสามารถสืบทอดตำแหน่งได้ในที่สุด
　　โอวหยางเทียนที่รู้สึกสบายใจมากในวันนี้ตัดสินใจ ตรวจดูความก้าวหน้าของลูกชายของเขา เขากินยาเสริมความหลักแหลมมาสองสามวันแล้ว และไม่มีใครรู้ว่าลูกชายของเขา ก้าวหน้าไปแค่ไหนแล้ว