Your Talent Is Mine ระบบคัดลอกพรสวรรค์ – บทที่ 117 การประชุมของเหล่าราชา!

บทที่ 117 การประชุมของเหล่าราชา!

ในเวลากลางคืน

ในที่สุดเย่เทียนก็มีเวลาว่างจัดการพรสวรรค์ในการถ่ายโอนวิญญาณระดับสูงที่เขาคัดลอกมา

“หลอมรวม!”

เย่เทียนคิด

ฟูม!!!!

กระบวนการหลอมรวมทางจิตวิญญาณที่น่ากลัวได้เริ่มขึ้นแล้ว

ในเวลานี้เย่เทียนรู้สึกว่าวิญญาณของเขาราวกับถูกพลังที่ไม่อาจอธิบายได้ลูบไล้ไปมาความเจ็บปวดนี้แตกต่างจากความเจ็บปวดทางกายแต่เป็นความเจ็บปวดที่ไม่สามารถอธิบายได้

มันทําให้เขารู้สึกอึดอัดเหมือนกําลังจมน้ำแต่เย่เทียนก็ทําได้เพียงกัดฟันทนไม่ส่งเสียงออกมาเพื่อไม่ให้เย่หยุตกใจสิบนาทีผ่านไป และเมื่อการหลอมรวมสิ้นสุดลงเย่เทียนก็ผสานพรสวรรค์ในการถ่ายโอนวิญญาณระดับสูงได้สําเร็จ

เขามองดูข้อมูลพรสวรรค์โดยไม่รู้ตัวและเห็นพรสวรรค์ที่เพิ่งหลอมรวมเข้ากับร่าง

(พรสวรรค์ในการถ่ายโอนวิญญาณ: ระดับสูง]

“การถ่ายโอนวิญญาณเป็นไปได้ไหมว่าวิญญาณของเราสามารถถ่ายโอนไปยังที่อื่นหรือสิ่งอื่นได้?”

เย่เทียนคาดเดา

ทันใดนั้นจิตสํานึกของเขาก็ค่อยๆจมดิ่งเข้าไปในทะเลวิญญาณและพบตราประทับพรสวรรค์ที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกของจิตวิญญาณเขา

เพียงไม่นาน

เขาพบจุดแสงที่แสดงถึงพรสวรรค์ในการถ่ายโอนวิญญาณ และหลอมรวมสติของเขาเข้ากับข้อมูลบางอย่าง

นี่เป็นวิธีหนึ่งที่เขาเรียนรู้เมื่อไม่นานมานี้ มันเป็นวิธีที่เร็วที่สุดในการตรวจสอบข้อมูลของพรสวรรค์และไม่จําเป็นต้องทดลองเพื่อดูคุณสมบัติของมัน

“พรสวรรค์ในการถ่ายโอนวิญญาณเป็นเช่นนี้เอง!”

เย่เทียนตกใจจนหน้าซีดเผือด

การถ่ายโอนวิญญาณเป็นความสามารถที่ไม่ธรรมดาเลย มันแปลกประหลาดอย่างมาก

สิ่งที่เรียกว่าการถ่ายโอนวิญญาณคือการย้ายวิญญาณของเขาไปยังสิ่งมีชีวิตอื่นและลบวิญญาณของฝ่ายตรงข้ามโดยจิตวิญญาณของเขาจะเข้าครอบครองร่างกายของเป้าหมายพูดง่ายๆก็คือการเข้าสิงร่างของสิ่งมีชีวิตอื่น

สิ่งที่ท้าทายสววรค์ยิ่งกว่าคือเขาสามารถใช้ร่างกายของสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ในขณะที่สามารถใช้ทักษะและพรสวรรค์ทุกชนิดของร่างนั้นๆและร่างจริงได้เนื่องจากตราประทับพรสวรรค์อยู่ในจิต วิญญาณของเขาแต่ระดับพรสวรรค์ของเขาอาจลดลงเล็กน้อย และไม่สามารถใช้พลังได้เต็มที่เหมือนดั่งร่างจริง

หากร่างกายที่เขาครอบครองถูกฆ่า วิญญาณของเขาจะถูกส่งกลับมาแต่เขาก็จะได้รับบาดเจ็บทางจิตวิญญาณและต้องใช้เวลาในการฟื้นฟู

แน่นอน

พรสวรรค์ในการถ่ายโอนวิญญาณมีข้อจํากัดเมื่อเปิดใช้งานแล้วจะครอบครองร่างกายของอีกฝ่ายได้เพียงหนึ่งเดือนเท่านั้น และมีคลดาวน์เป็นเวลาหนึ่งปี

นี้คือพรสวรรค์ในการถ่ายโอนวิญญาณระดับสูง หากเป็นพรสวรรค์ในการถ่ายโอนวิญญาณระดับสูงสุด บางทีเขาอาจครอบครองร่างกายของฝ่ายตรงข้ามได้นานขึ้นและระยะเวลาคูลดาวน์ก็อาจจะสั้นลง

แต่เย่เทียนมีพรสวรรค์ในการถ่ายโอนวิญญาณระดับสูงเท่านั้น เขาไม่มีความหวังที่จะยกระดับพรสวรรค์ถ่ายโอนวิญญาณของเขาให้สูงขึ้นเนื่องจากพรสวรรค์นี้หายากมาก!

“ถ้าเช่นนั้น ก็แสดงว่าลิงยักษ์วิญญาณทองยังไม่ตาย? ไม่ มันไม่น่าจะใช่ลิงยักษ์วิญญาณทองลิงยักษ์วิญญาณทองตัวนั้นน่าจะเป็นร่างที่ฝ่ายตรงข้ามใช้พรสวรรค์ถ่ายโอนวิญญาณระดับสูงเพื่อ เคลื่อนย้ายพรสวรรค์ของมันไม่แปลกใจเลยที่มันไม่ถอยหนี้และต้องการที่จะต่อสู้กับหยุนเพิ่งหลี่ จนตาย!”

เย่เทียนเข้าใจในทันที

“ครอบครองร่างเป็นเวลาหนึ่งเดือนและคูลดาวน์เป็นเวลาหนึ่งปีพรสวรรค์นี้จะต้องเลือกใช้ในเวลาที่เหมาะสมถึงจะเป็นประโยชน์มากที่สุด!”เย่เทียนแอบวางแผน

ผ่านไปไม่กี่วัน เหล่าผู้บริหารระดับสูงของฐานทะเลมารก็เริ่มแจกจ่ายรางวัลจากสงคราม

ผู้ฝึกยุทธระดับปรมาจารย์และระดับราชาทุกคนล้วนได้รับรางวัลมากมาย ฉากในสนามรบถูกบันทึกไว้โดยอุปกรณ์ฉายภาพของฐานทะเลมารจากนั้นพวกเขาก็แจกจ่ายเนื้อสัตว์อสูรเลือดสัตว์อสูร และรางวัลอื่นๆตามความดีความชอบ

สําหรับผู้ฝึกยุทธที่ตายในสนามรบ รางวัลที่พวกเขาได้รับจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าและไม่มีผู้ใดคัดค้านกับเรื่องนี้

เย่เทียนได้รับรางวัลมากมาย ในบรรดารางวัลที่เขาได้รับมีสัตว์อสูรระดับราชาที่ถูกเขาสังหารอยู่ด้วย

แต่ซากของสัตว์อสูรระดับราชานั้นใหญ่เกินไป เย่เทียนจึงทําได้เพียงขายมันเพื่อแลกกับเงินจํานวนมาก

แต่สิ่งที่เย่เทียนไม่รู้ก็คือ เหล่าราชาที่แข็งแกร่งของฐานทะเลมารเริ่มยุ่งมากในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาพวกเขารีบไปที่ฐานทัพขนาดใหญ่อื่นๆอีก 2 แห่งเพื่อช่วยเหลือพวกเขาขับไล่ฝูงสัตว์อสูรออกไป

หยุนเพิ่งหลี่ร่วมมือกับราชาไร้เทียมทานจากฐานทัพอื่น ๆ และฆ่าราชาไร้เทียมทานอีก 2 ตัววิกฤติของสามฐานใหญ่ได้คลี่คลายลง และฝูงสัตว์อสูรก็ถอยออกไปวันนี้

ในขณะที่เย่เทียนกําลังฝึกอยู่ในบ้าน บรรพบุรุษตระกูลเย่วเย่วหมิงมาเยี่ยมเขาด้วยตัวเอง

“ท่านเย่วหมิง!”

เมื่อเย่เทียนเห็นราชาเย่วหมิงก็กล่าว

“สหายน้อยเย่เทียนไม่ต้องเกรงใจไปสหายน้อยสามารถสังหารสัตว์อสูรราชาได้แม้ว่าจะไม่ใช่ระดับราชาแต่ก็เพียงพอที่จะสื่อสารกับพวกเราและรุ่นพี่ระดับราชาคนอื่นๆได้หากเจ้าไม่รังเกีย จก็เรียกข้าว่าพี่ใหญ่เย่วเถอะ”เย่วหมิงพูดอย่างมีความสุข

เขาจะไม่มีความสุขได้อย่างไร?

ด้วยพรสวรรค์ของเยู่เทียน เขาจะต้องเป็นราชาไร้เทียมทานในอนาคตและความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลเยวกับเย่เทียนนั้นค่อนข้างดีในอนาคตเขาต้องพึ่งพาเย่เทียนตอนนี้เย่วหมิงจึงต้องการสานสัมพันธ์กับเย่เทียนไว้

“แล้ว… พี่เย่ว มาหาข้าเรื่องอะไร? คงไม่ได้มาเพียงทักทายข้าหรอกใช่ไหม?”

เย่เทียนถามอย่างอยากรู้อยากเห็น

“ข้ามาหาเจ้าเพื่อเชิญเจ้าเข้าร่วมการประชุมระดับราชา!”เย่วหลิงกล่าว

“การประชุมระดับราชา? เชิญข้า?”

เย่เทียนประหลาดใจ

“ใช่!” เย่วหมิงพูดอย่างจริงจัง “พี่ใหญ่ต้องการเชิญเจ้าแต่ข้าไม่ใช่ข้าที่เชิญเจ้าจริงๆแต่เป็นเพราะเหล่าคนระดับสูงของฐานทะเลมาร เจ้าสังหารสัตว์อสูรราชาไปหนึ่งตัวด้วย 2 กระบวนท่าความแข็งแกร่งของเจ้าได้รับการยอมรับจากพวกเขาแม้แต่ราชาหยุนเม็งหลีก็ยังยอมรับตัวตน ของเจ้า ”

“แล้วการประชุมจะจัดขึ้นเมื่อไหร่?”

เย่เทียนเองก็อยากเข้าร่วมการประชุมระดับราชาเช่นกันมีเพียงวิธีนี้เท่านั้นที่เขาจะได้รู้ความลับเพิ่มเติมแม้แต่ข่าวของฐานทัพระดับสูงสุดเขาก็อาจจะได้รู้เพราะหากคนๆหนึ่งที่ไม่เข้าร่วมกับวงการใดๆไม่มีทางที่จะสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งได้อย่างรวดเร็ว

“พรุ่งนี้ เวลา 10.00 น. ที่หอคอยเมฆาของตระกูลหยุนชั้นที่ 10! นี่คือบัตรเชิญ เจ้าเก็บมันไว้ให้ดี!”เย่วหมิงยื่นเทียบเชิญให้เย่เทียน และพูดคุยกันสองสามประโยคก่อนที่จะจากไป

“การประชุมระดับราชาไม่คิดเลยว่าเราจะได้เข้าร่วมเร็วขนาดนี้!”

เย่เทียนหยิบบัตรเชิญและยิ้ม

จากนั้นเขาก็เริ่มฝึกฝนทั้งคืน

วันต่อมา เย่เทียนมาถึงตระกูลหยุนตามเวลานัดหมายและเขาก็เห็นคนรู้จักคนหนึ่งซึ่งก็คือหยุนเฟิง

หยุนเพิ่งกลายเป็นระดับปรมาจารย์ด้วยพรสวรรค์ด้านคมดาบวายุระดับสูงสุดพลังการต่อสู้ของเขาจึงแข็งแกร่งโดยไม่อาจคาดเดา ด้วยความไร้ขอบเขตนี้เขาจึงกลายเป็นคือตัวตนที่แข็งแกร่งในระดับปรมาจารย์และเขาก็ยังมีพรสวรรค์ด้านความเร็วในระดับปานกลางในอนาคตคาดว่าเขาจะกลายเป็นปรมาจารย์ไร้เทียมทาน แต่ต้องใช้เวลาสิบถึงยี่สิบปี

เย่เทียนมองหยุนเฟิงแวบหนึ่งก่อนจะถอนสายตากลับมา ภายใต้การนําของคนรับใช้ของตระกูลหยุนเขาเดินเข้าไปในหอคอยเมฆาอย่างง่ายดาย

หอคอยเมฆาไม่ใช่สิ่งที่ที่คนธรรมดาจะสามารถเข้าไปได้ มีเพียงระดับราชาเท่านั้นที่มีคุณสมบัติเพียงพอ

หยุนเฟิงสังเกตเห็นเย่เทียนเช่นกัน และเมื่อเย่เทียนเข้าไปในหอคอยเมฆาเขาก็ดึงคนรับใช้ ข้างๆและถามว่า “คนที่เพิ่งเข้าไปคือใคร? ข้าเห็นว่าเขาเป็นเพียงปรมาจารย์แล้วทําไมเขาถึงเข้า ไปในหอคอยเมฆาได้?

เมื่อคนรับใช้เห็นว่าผู้ถามคือนายน้อยหยุนเฟิงที่กําลังโด่งดังเมื่อเร็ว ๆ นี้มันจึงรีบกล่าวด้วยความเคารพว่า “นายน้อยหยุนเฟิง คนผู้นั้นคือปรมาจารย์ไร้เทียมทานเย่เทียน!”

“เป็นเขา!”

หยุนเฟิงกล่าวด้วยความประหลาดใจ

ข่าวการสังหารสัตว์อสูรระดับราชาของเย่เทียนได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งฐานทัพทะเลมาร

เขาเองก็ได้ยินมาเช่นกัน

แต่เขาไม่ได้รู้สึกกลัวแต่อย่างใด ยิ่งได้ยินเช่นนี้ภายในใจของเขาก็เต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้

เขาเชื่อมั่นว่าหลังจากเขาบรรลุถึงจุดสูงสุดของขอบเขตปรมาจารย์แล้วเขาก็จะสามารถสั่งหารสัตว์อสูรระดับราชาได้เช่นกัน

“ข้าต้องรีบกลับไปฝึก ข้าจะต้องแข็งแกร่งขึ้นยิ่งกว่านี้!”

หยุนเฟิงคิดในใจ

เมื่อเข้าสู่หอคอยเมฆา ไม่นานเย่เทียนก็มาถึงชั้นที่สิบของหอคอย

ทันทีที่เขาเข้าไปในห้องโถงชั้นที่ 10 สายตาของคนทั้งห้องก็หันมองมาทางเขา

เมื่อเห็นดังนั้นเย่เทียนก็สัมผัสได้ทันทีว่าคนทั้งห้องโถงใหญ่นี้ เป็นครูฝึกยุทธระดับราชาทุกคน

มีเพียงเขาคนเดียวที่เป็นปรมาจารย์ ซึ่งมันดูแตกต่างไปเล็กน้อย!