กล่องจักรวาล (Universe Storage Box)

บทที่ 207 โทรเข้ามา
　　ในตอนนี้ทั้งฮวงเฟิงและชิวหนิงช่วงไม่กล้าประมาทอีกต่อไปแล้ว พวกเขามัดมันทั้งสองคนไว้อย่างแน่นหนา
　　ทั้งสองคนดูเหมือนจะตระหนักแล้วว่าในอนาคตคงจะจบไม่สวยแน่ดังนั้นพวกมันจึงทำได้แค่ทำหน้าเศร้าสร้อย
　　“พวกแกเป็นคนของใคร?”ฮวงเฟิงไม่อาจที่จะไม่ใส่ใจชิวหนิงช่วงที่อยู่ข้างๆ เขาได้ และเขาจึงได้ถามเจ้าอาชญากรทั้งสองคน
　　เขาอยากจะรู้ตัวตนของอีกฝ่ายและเพื่อว่าเขาได้เตรียมการได้ถูก
　　ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าคนที่บงการอยู่เบื้องหลังนั้นต้องเกี่ยวข้องกับถงเฉียนอย่างแน่นอนแต่เขาเองก็ยังไม่มั่นใจว่าอาจจะเป็นการแก้แค้นส่วนตัว
　　อย่างไรก็ตามคนทั้งสองยังคงมีสีหน้าเช่นเดิมและไม่ได้ตอบคำถามของฮวงเฟิงราวกับว่าไม่ได้ยินที่เขาพูด
　　ฮวงเฟิงไม่มีทางเลือกอื่นถ้าชิวหนิงช่วงไม่ได้อยู่ข้างๆ เขาในตอนนี้ เขาก็คงจะทรมานพวกมันสักหน่อยไปแล้ว และเชื่อว่าพวกมันจะต้องเอ่ยปากออกมาว่าใครที่เป็นคนบงการอยู่เบื้องหลัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่พวกมันเรียกว่า “พี่เฉิง”
　　อย่างไรก็ตามชิวหนิงช่วงนั้นแตกต่างออกไปอีกด้านหนึ่ง เขาไม่ควรที่จะล้ำเส้นเกินไปกว่านี้ไม่เช่นนั้นแล้ว ชิวหนิงช่วงก็อาจจะเอาเขาไปเกี่ยวข้องกับคดีนี้ด้วย
　　“ไม่ต้องรีบร้อนขนาดนั้นหรอกฉันจะสอบสวนพวกมันตอนที่ไปส่งที่สถานีตำรวจเอง นี่ไม่ใช่คดีเล็กๆ เลยนะ” ชิวหนิงช่วงปลอบใจฮวงเฟิง
　　เธอพยายามที่จะไม่ตอบคำถามของฮวงเฟิงเกี่ยวเจ้าสองคนนั้นหรือบางทีเธออาจจะไม่ได้สงสัยอะไร
　　เธอก็แค่คิดว่าฮวงเฟิงเกือบจะถูกเจ้าสองคนนั้นฆ่าตายและก็เป็นที่เข้าใจได้ว่าเขาเองก็คงอยากจะรู้ว่าใครที่บงการอยู่เบื้องหลังพวกนั้น
　　ฮวงเฟิงพยักหน้าในตอนนี้เขาทำได้เพียงหวังว่าเมื่อไปถึงที่สถานีตำรวจจะได้ข้อมูลอะไรบ้าง
　　ขณะที่ฮวงเฟิงและชิวหนิงช่วงกำลังจะนำทั้งสองคนไปเสียงโทรศัพท์ของหนึ่งในสองคนนั้นก็ดังขึ้นมา ฮวงเฟิงจึงหยิบโทรศัพท์ของพวกมันขึ้นมาดู
　　ฮวงเฟิงเหลือบตาดูชิวหนิงช่วงและจากนั้นก็เขาก็กดรับสายแต่เขายังไม่ได้พูดอะไรออกไป
　　“เป็นไงบ้าง?แกฆ่าไอ้ตำรวจจราจรขี้เสือกนั่นแล้วใช่ไหม?
　　“พี่เฉิง”เสียงดังออกมาจากโทรศัพท์
　　“แกน่ะสิไอ้ขี้เสือก!แกเป็นใคร?!”
　　ฮวงเฟิงยังไม่ทันได้พูดอะไรแต่ชิวหนิงช่วงก็รีบพูดออกมาเสียแล้ว เห็นได้ชัดว่าเธออารมณ์ไม่ดีที่ “พี่เฉิง” คนนั้นสั่งให้เจ้าสองคนนั้นฆ่าเธอ
　　ทันทีที่ชิวหนิงช่วงพูดจบอีกฝั่งทางปลายสายก็รีบวางสายไป
　　อีกฝ่ายคงเข้าใจว่าตำรวจจราจรที่ชอบแส่ไม่เข้าเรื่องคนนั้นยังไม่ตายแต่คนของเขากลับถูกจับกุมแทน
　　“พี่เฉิงคนนี้ฉันจะไม่ปล่อยมันรอดไปแน่นอน!”ชิวหนิงช่วงกล่าวอย่างเผ็ดร้อน ซึ่งปฏิกิริยาของอีกฝ่ายก็อยู่ในความคาดหวังของเธอเช่นกัน
　　หากไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวของฮวงเฟิงในวันนี้เธอก็คงจะตกอยู่ในอันตรายและอาจจะถูกฆ่าตายไปแล้ว
　　แล้วภายใต้สถานการณ์เช่นนี้เธอจะมีความรู้สึกดีๆต่อ “พี่เฉิง” คนนี้ได้อย่างไรกัน?
　　ฮวงเฟิงยักไหล่และไม่ได้พูดอะไรแต่คำพูดของชิวหนิงช่วงก็สอดคล้องกับความตั้งใจของเขา
　　ตอนนี้นักเลงทั้งสองคนได้ถูกจับแล้วสิ่งเดียวที่เขาทำได้คือปล่อยให้ตำรวจจัดการการสอบสวน
　　แม้ว่าเขาต้องการทราบตัวตนของคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้แต่เขาก็ทำได้เพียงรับทราบข้อมูลจากตำรวจเพียงเท่านั้น
　　”วันนี้ฉันเกือบจะโดนพวกนี้ฆ่าตายซะแล้วถ้ามีความคืบหน้าในคดีนี้ช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหม?” ฮวงเฟิงถาม
　　”ได้เลยฉันจะให้เบอร์คุณไว้นะ ถึงตอนนั้นฉันจะบอกทุกอย่างที่คุณอยากรู้ยกเว้นเรื่องที่ต้องเก็บไว้เป็นความลับ” ชิวหนิงช่วงเห็นด้วยอย่างไม่ลังเล
　　สาเหตุหนึ่งเป็นเพราะเธอรู้สึกขอบคุณฮวงเฟิงที่ช่วยชีวิตเธอเอาไว้และอีกเหตุผลหนึ่งก็เพราะฮวงเฟิงเป็นหนึ่งในเหยื่อครั้งนี้
　　”ได้เลย”ฮวงเฟิงตอบว่า “ยังไงก็เถอะ คุณเป็นแค่ตำรวจจราจรคุณมีสิทธิ์ที่จะทราบความคืบหน้าของเรื่องนี้ใช่ไหม?” ฮวงเฟิงถาม
　　ความกังวลของเขาไม่ใช่เรื่องไร้เหตุผลตอนนี้ได้มีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้นและอีกฝ่ายหนึ่งมีปืนจริงซึ่งนี่เป็นเรื่องร้ายแรงมาก
　　เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เรื่องที่ตำรวจจราจรธรรมดาจะรับมือได้และต้องส่งมอบให้กับเจ้าหน้าที่ตำรวจดูแลคดีนี้
　　”คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่เพียงแต่ฉันจะรู้ความคืบหน้าของคดีนี้แต่ฉันยังจะมีส่วนร่วมในการสอบสวนด้วย”ชิวหนิงช่วงกล่าว
　　ฮวงเฟิงเห็นว่าชิวหนิงช่วงดูเหมือนจะไม่โกหกเขาเดาว่าอีกฝ่ายต้องมีการสนับสนุนหรือเบื้องหลังอะไรบางอย่าง
　　แต่ทำไมพวกเขาถึงให้เธอมาเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจจราจรล่ะ?ฮวงเฟิงรู้สึกสงสัย แต่เขาก็ไม่รู้ว่าจะถามอะไร
　　หลังจากนั้นฮวงเฟิงและชิวหนิงช่วงก็ขับรถกลับไปที่สถานีตำรวจในขณะที่แลกเปลี่ยนเบอร์กับเธอสิ่งที่ฮวงเฟิงไม่รู้ก็คือการที่คนแปลกหน้าจะได้หมายเลขโทรศัพท์ของชิวหนิงช่วงนั้นเป็นไปได้ยากมาก แต่เขาก็สามารถคว้ามันมาได้โดยบังเอิญ
　　”ลุงหลี่ไม่ได้การแล้วล่ะ สองคนนั้นพลาดแล้ว ตำรวจจราจรคนนั้นยังไม่ตาย และทั้งสองคนนั้นก็คงจะถูกจับได้แล้ว” หลังจากที่หลินจื่อเฉิงวางสายโทรศัพท์ เขาก็บอกกับลุงหลี่ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น
　　”ไอ้สวะสวะจริงๆ คนตั้งสองคนยังฆ่าตำรวจจราจรตัวเล็กๆ ไม่ได้ไอ้สองคนนี้โตขึ้นมาเพราะขี้รึเปล่าวะ?” ลุงหลี่โกรธมาก แต่เขาก็สงบอารมณ์ลงอย่างรวดเร็ว
　　เขารู้ว่าสถานการณ์เริ่มรุนแรงขึ้นและไม่ใช่เวลาที่จะมาโกรธดังนั้นเขาจึงต้องจัดการเรื่องที่เหลือให้เร็วที่สุด
　　“เรื่องนี้แกอาจจะถูกจับได้แล้วก็ได้รีบออกไปซ่อนตัวซะ ฉันจะติดต่อถงเฉียนจุ้นให้ดูแลเรื่องต่างๆ ให้ เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแกก็ค่อยกลับมา” ลุงหลี่กล่าวหลังจากที่คิดอยู่สักพัก
　　“ครับ”หลินจื่อเฉิงไม่ได้คัดค้านเพราะในใจเขาก็นึกกล้ว
　　พวกเขาสองคนถือได้ว่าเป็นการทำร้ายตำรวจและยังถูกจับได้อีกด้วยและสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือเขาโทรหาพวกนั้นและพวกนั้นก็ยังรับสายของเขาอีก
　　ดังนั้นพวกเขาจะต้องถูกสอบสวนอย่างแน่นอนและเขาจะต้องเข้าไปพัวพันกับสองคนที่ถูกจับได้อย่างแน่นอน
　　และเขาเองก็ไม่กล้ารับประกันว่าสองคนนั้นจะไม่ทรยศเขา
　　ดังนั้นการไปซ่อนตัวอยู่ข้างนอกตอนนี้ก็ถือเป็นการตัดสินใจที่ดี
　　“ไม่ต้องกังวลไปหรอกมันเป็นแค่ตำรวจจราจรธรรมดาๆ
　　ไม่ต้องพูดถึงถงเฉียนจุ้นถึงแม้ว่าฉันจะถูกเปิดเผยตัว แต่ฉันก็จัดการกับมันได้ นอกจากนี้ถงเฉียนจุ้นก็มีส่วนร่วมในเรื่องนี้ด้วย ดังนั้นเขาจะต้องช่วยอย่างแน่นอน แค่ไปอยู่ข้างนอกสักสองสามวันถือซะว่าเป็นการเดินเล่น”
　　เมื่อเห็นว่าสีหน้าของหลินจื่อเฉิงไม่ค่อยดีนักลุงหลี่ก็เดาได้ถึงความกังวลในใจเขาได้ปลอบเขา
　　หลังจากได้ยินสิ่งที่ลุงหลี่พูดหลินจื่อเฉิงก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าลุงหลี่ไม่คิดที่จะทิ้งขว้างเขา นอกจากนี้ถงเฉียนจุ้นก็มีส่วนร่วมในเรื่องนี้ด้วย
　　ดังนั้นอิทธิพลของเขาในมณฑลชิงจึงยังคงมีอยู่มากอยู่กับเขาที่นี่เขาคงจะไม่เป็นอะไรอย่างแน่นอน
　　หลังจากนั้นหลินจื่อเฉิงก็เกรงว่าทุกอย่างมันจะสายเกินแก้ ดังนั้นเขาจึงรีบเก็บข้าวของและออกไปจากจังหวัดเจียงเป็นการชั่วคราว
　　ในอีกด้านหนึ่งระหว่างทางที่เดินทางกลับฮวงเฟิงและชิวหนิงช่วงได้พบกับผู้คนมากมายจากสถานีตำรวจที่มาช่วยเหลือพวกเขา อย่างไรก็ตามเห็นได้ชัดว่าพวกเขามาช้าไปหน่อย
　　”หนิงช่วงเธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม? เรื่องอันตรายแบบนี้ทำไมเธอถึงหุนหันพลันแล่นขนาดนี้? ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ แล้วฉันจะไปบอกนายท่านชิวฟังได้อย่างไรกัน?” ชายวัยกลางคนรีบพูดด้วยความกังวล หลังจากเห็นชิวหนิงช่วง
บทที่ 208 ขอเข้าร่วมการสอบสวน
　　“ฉันไม่เป็นอะไร”ในตอนต้นเธอไม่ชอบที่ผู้คนมักจะระบุถึงพ่อของเธอ แต่ไม่ใช่เพราะว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอและพ่อไม่ดี แต่เป็นเพราะเธอไม่อยากให้คนอื่นคิดว่าเธอใช้เส้นสาย
　　ในความเป็นจริงมันก็เป็นเพราะอิทธิพลของพ่อเธอที่ทำให้เธอไม่ได้เป็นตำรวจในกองบังคับการตำรวจคดีอาญา แต่มาเป็นตำรวจจราจรแทนซึ่งเธอไม่ชอบเลย
　　“ก็ดีแล้วที่เธอไม่เป็นอะไรดีแล้วที่เธอไม่เป็นอะไร” ชายวัยกลางคนกล่าวอย่างรวดเร็ว
　　ถึงแม้ว่าเธอจะไม่พอใจแต่ชิวหนิงช่วงก็ต้องส่งมอบตัวของอาชญากรทั้งสองคนให้กับสถานตำรวจแผนกอาชญากรรม
　　อย่างไรก็ตามเธอก็ยังกำชับให้กองบังคับการตำรวจคดีอาญารีบสอบสวนอาชญากรทั้งสองคนโดยเร็วที่สุด
　　หากมีคนอื่นมาพูดกับกองบังคับการตำรวจคดีอาญาเช่นนี้พวกเขาก็คงจะไม่ฟัง
　　อย่างไรก็ตามคำเตือนของชิวหนิงช่วงนั้นแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดและไม่มีใครกล้าที่จะเพิกเฉยต่อความคิดเห็นของเธอ
　　ฮวงเฟิงเองก็ถูกพาตัวไปเช่นกันเพราะเขาได้รับการดูแลจากชิวหนิงช่วงแต่เขาไม่พบปัญหาใดๆ ที่สถานีตำรวจ
　　และได้รับอนุญาตให้กลับไปอย่างรวดเร็วและคนที่สถานีตำรวจก็ไม่สงสัยว่าเขามีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เช่นกัน
　　พวกเขาเพียงสันนิษฐานว่าเขาแค่บังเอิญมาเจอเรื่องนี้
　　“วันนี้เหนื่อยจริงๆเลย”ฮวงเฟิงกลับไปที่บ้านของเขาและคิดว่า กล่องจักรวาลไม่ได้นำสิ่งของดีๆ มาให้เขาเลยในครั้งนี้ สิ่งนี้ทำให้ ฮวงเฟิงรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
　　อย่างไรก็ตามความคิดของฮวงเฟิงได้เปลี่ยนความสงสัยจากกล่องจักรวาลไปอย่างรวดเร็วเขากำลังคิดว่าวันนี้ใครกันแน่ที่เป็นคนทำเรื่องนี้
　　การเสียชีวิตอย่างกะทันหันของพี่เปียวยังคงสั่นสะเทือนใจของฮวงเฟิงซึ่งแตกต่างจากครั้งสุดท้ายเมื่อเขาไปที่ห้วงอวกาศนั้น แม้ว่าเขาจะเคยเห็นคนตายมาก่อนและแม้แต่ฆ่าคนด้วยมือของเขาเอง
　　แต่ในสายตาของเขาสถานที่นั้นแตกต่างจากโลกแห่งความจริงอยู่เล็กน้อยและถึงแม้ว่าผู้คนที่นั่นจะมีอยู่จริง แต่สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ไม่ได้อยู่ในที่อยู่อาศัยของเขาและเขาก็ปฏิบัติตัวในฐานะคนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่
　　อย่างไรก็ตามการตายของพี่เปียวนั้นแตกต่างกันเขาเป็นคนในความเป็นจริง และไม่เพียงแค่นั้นทั้งสองคนก็เคยพบกันมาก่อน พวกเขาเคยมีปฏิสัมพันธ์กันมาก่อนและอีกฝ่ายก็ถูกฆ่าไปเสียเช่นนั้น
　　แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือไม่นานก่อนที่พี่เปียวจะตายเขาได้อ้างถึงเขาไว้ครั้งหนึ่งและเขาก็เสียชีวิต ฮวงเฟิงเลยอดที่จะคิดมากไม่ได้
　　“เป็นไปได้ไหมที่ถงเฉียนจะอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้?เจ้าหมอนั่นมันบ้ามาก” ฮวงเฟิงคิดในใจ
　　อย่างไรก็ตามเขาต้องระวังว่าใครเป็นคนฆ่าพี่เปียวเนื่องจากมีร่องรอยของถงเฉียนที่อยู่เบื้องหลังของเรื่องทั้งหมดนี้
　　ฮวงเฟิงไม่เคยคิดมาก่อนว่าถงเฉียนจะสามารถทำอะไรแบบนี้ได้ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจให้อีกฝ่ายโจมตีพี่เปียวก่อน
　　“ดูเหมือนว่าฉันจะต้องระวังตัวแล้วล่ะช่วงนี้ฉันหวังว่าตำรวจจะคลี่คลายคดีนี้โดยเร็วที่สุดนะ” ฮวงเฟิงคิดในใจ
　　“ลูกสาวแม่เธอสบายดีใช่ไหม เธอทำให้แม่กลัวแทบตายเลย”
　　ในอีกด้านหนึ่งเมื่อชิวหนิงช่วงเพิ่งกลับบ้านเธอก็ถูกแม่ของเธอกอดทันที
　　แม่มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าเพราะกลัวว่าจะมีบางอย่างผิดปกติเห็นได้ชัดว่าแม่ของเธอรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นในคืนนี้
　　”ฉันสบายดี”ชิวหนิงช่วงส่ายหัวและพูด
　　”เด็กดีฟังแม่นะ เป็นตำรวจจราจรนี่มันอันตรายเกินไป” แม่ของ ชิวหนิงช่วงกล่าว
　　”แม่ตำรวจจราจรฉันจะเป็นอันตรายอะไรได้เล่า? ฉันเพิ่งจะเจอเรื่องแบบนี้คืนนี้เองนะ” ชิวหนิงช่วงพูดอย่างทำอะไรไม่ถูก
　　“ไม่เอาน่า!”แม่ของชิวหนิงช่วงกล่าวว่า “เฒ่าชิว อย่าเอาแต่นั่งเงียบอยู่เฉยๆ สิ มาเกลี้ยกล่อมลูกสาวของคุณสิ”
　　ในเวลานี้ชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่บนโซฟาก็มองไปที่ชิวหนิงช่วงและพูดว่า:”ลูกสาว จงฟังแม่ของเธอสิ พรุ่งนี้ฉันจะให้คนย้ายลูกไปทำงานที่ตำแหน่งอื่น
　　“อย่าทำแบบนั้นนะ!”ชิวหนิงช่วงลุกขึ้นยืนทันทีและพูดว่า: “เป็นเพราะพ่อไม่อยากให้ฉันเป็นตำรวจ แล้วนี่ยังจะไม่ให้ฉันเป็นตำรวจจราจรอีกงั้นเหรอ?”
　　”ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ก็เป็นเพียงเรื่องบังเอิญเท่านั้นความมั่นคงของจังหวัดเจียงยังคงไม่ถึงขั้นเลยร้ายหรอกน่า”ชิวหนิงช่วงกล่าว
　　”อย่าทำแบบนี้เลยแม่เป็นห่วง” แม่ของชิวหนิงช่วงกล่าว
　　”แม่มีอะไรจะต้องกังวล? พ่อกับแม่ทำให้ฉันต้องนั่งอยู่ในออฟฟิศทั้งวัน ไม่กลัวว่าฉันจะทำเก้าอี้หักงั้นหรือ? เขาตกใจงั้นเหรอ? ฉันเองก็นั่งนิ่งๆ ไม่ได้เหมือนกันนะ”
　　หลังจากนั้นชิวหนิงช่วงก็ไม่มีอะไรจะพูดอีกต่อไปเธอจึงปล่อยให้พ่อแม่ของเธอเปลี่ยนใจและปล่อยให้เธอเป็นตำรวจจราจรต่อไป
　　”อ้อใช่ พ่อ ในเมื่อวันนี้ฉันเจอเหตุการณ์แบบนี้ ฉันจะเข้าร่วมหน่วยงานและดำเนินการสอบสวนได้ไหม?” ชิวหนิงช่วงกล่าว
　　”ไม่มีทาง!”พ่อของชิวหนิงช่วงกล่าวว่า “นั่นมันอันตรายเกินไปลักษณะของคดีในครั้งนี้มันเลวร้ายมาก ไม่เพียงแต่มีมีคนตาย แต่ยังมีปืนเข้ามาเกี่ยวข้องอีกด้วย
　　“พ่อไม่อยากให้ฉันเป็นตำรวจก็ไม่เป็นไรนะ แต่หลังจากที่ฉันได้เข้าไปมีส่วนในคดีวันนี้และพาสองคนนั้นกลับมา ฉันเกือบจะถูกพวกนั้นฆ่าตายและถ้าฉันไม่เข้าร่วมในสอบสวนและจับตัวผู้บงการด้วยตัวของฉันเอง ฉันคงไม่มีความสุขแน่ๆ”ชิวหนิงช่วงกล่าว
　　”นอกจากนี้ฉันแค่เข้าร่วมในหน่วยเฉพาะกิจของตำรวจซึ่งจะเป็นกำลังหลักอย่างแน่นอนความสามารถของพวกเขาค่อนข้างเก่งดังนั้นจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับฉันอย่างแน่นอน เพียงแค่ปฏิบัติตามที่ฉันพอใจ โอเคไหม?”
　　”นี่?”พ่อของชิวหนิงช่วงลังเลเล็กน้อย เขารู้ว่าลูกสาวของเขาอยากเป็นตำรวจจริงๆ นอกจากนี้เธอยังมีความสามารถเป็นเลิศ แต่เธอไม่ได้จริงจังกับมันเป็นเพราะการแทรกแซงของเขา
　　อย่างไรก็ตามเขาก็รู้ดีว่าคดีนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กๆเขายังคงเป็นกังวลเรื่องความปลอดภัยของลูกสาวของเขา
　　ชิวหนิงช่วงยังสังเกตเห็นว่าพ่อของเธอลังเลอยู่เล็กน้อยเธอจึงรีบขอร้องเขาโดยแสดงท่าทีอ้อนวอนอีกครั้ง จากนั้นเธอก็ได้รับความยินยอมจากพ่อของเธอ
　　”อย่างไรก็ตามเธอต้องเชื่อฟังตำรวจรุ่นพี่เหล่านั้นและไม่ตัดสินใจอะไรเองเข้าใจไหม?” ไม่เช่นนั้นฉันจะทำให้เธอออกจากหน่วยงานเมื่อใดก็ได้” พ่อของชิวหนิงช่วงเตือนเธอด้วยความเป็นห่วง
　　”ฉันรู้แล้ว”ชิวหนิงช่วงตอบทันทีเพราะกลัวว่าพ่อของเธอจะเปลี่ยนใจ
　　”ผู้เฒ่าชิวบอกลูกน้องคุณให้ดูแลความปลอดภัยให้ลูกสาวเราด้วย แล้วต้องจับตัวคนบงการให้ได้นะ มันตั้งใจที่จะฆ่าลูกสาวของเราจริงๆ จะปล่อยให้พวกมันลอยนวลไปไม่ได้เด็ดขาดนะ”
　　เดิมทีแม่ของชิวหนิงช่วงต้องการที่จะคัดค้านแต่เมื่อนึกถึงว่าลูกสาวของเธอมีอคติกับครอบครัวมานานแล้วตั้งแต่เธอไม่ได้เข้าทำงานกองบังคับการตำรวจอาชญากรรม
　　หากเธอไม่เห็นด้วยกับคำขอของเธอก็อาจจะโกรธพวกเขาอีกก็ได้
　　“แน่นอนฉันจะไม่ปล่อยไอ้คนพวกนั้นไปอย่างแน่นอน” พ่อของ ชิวหนิงช่วงกล่าวด้วยสีหน้าเย็นชา
　　แม้ว่าเรื่องนี้จะไม่เกี่ยวข้องกับลูกสาวของเขาโดยตรงแต่การที่มีคนตายและอาวุธปืนก็ยังคงเป็นคดีใหญ่ เขาจะไม่ปล่อยให้คนที่อยู่เบื้องหลังให้ลอยนวลไป