ตอนที่ 259 ความผิดหวังและการชดเชย
ตอนเห็นอาวุธเทพที่ชะตากำหนดให้มีวาสนากับตนอยู่ตรงหน้า ต่อให้เป็นคนที่สงบเยือกเย็นอย่างเยี่ยเว่ยหมิง ก็อดรู้สึกเลือดลมเดือดพล่านไม่ได้อยู่ดี
เยี่ยเว่ยหมิงคว้าฝักกระบี่ล้ำค่า ดึงมันขึ้นมาจากโคลน แล้วเริ่มตรวจดูค่าสเตตัสของมันทันที
แต่การดูครั้งนี้ ทำให้สีหน้าตื่นเต้นดีใจของเขาถูกแทนที่ด้วยสีหน้าหดหู่ไร้ที่สิ้นสุดทันที
[กระบี่อิงฟ้า (ไอเทมภารกิจ)] ราชันยุทธภพ ดาบล้ำค่าฆ่ามังกร บัญชาใต้หล้า มิกล้าขัดขืน อิงฟ้าไม่ปรากฏ ใครหาญต่อกร
กรุณาส่งคืนให้สำนักเอ๋อเหมย คืนอาวุธให้เจ้าของเดิม จะได้รางวัลหนึ่งส่วน
มารดาเจ้าเถอะ!
ไอเทมภารกิจมารดาอะไรของมัน!
ตอนที่เยี่ยเว่ยหมิงกำลังเหม่อ ข้างหูก็มีเสียงแจ้งเตือนของระบบที่ไม่ได้ยินมานานแล้วดังขึ้นอีกครั้ง
[ติ๊ง! ได้รับกระบี่อิงฟ้า รับภารกิจอย่างราบรื่น ‘ส่งคืนเจ้าของเดิม’]
[ส่งคืนเจ้าของเดิม]
คืนกระบี่อิงฟ้าให้สำนักเอ๋อเหมย ส่งของคืนเจ้าของเดิม
รางวัลภารกิจ: สุ่มตำราลับวิทยายุทธ์ของสำนักเอ๋อเหมยหนึ่งวิชา
(หมายเหตุ: ในระหว่างภารกิจ ไม่ว่าใครที่สังหารผู้ถือกระบี่ ล้วนได้รับกระบี่อิงฟ้า ขณะเดียวกันผู้ถือกระบี่ก็จะถูกลดเลเวลลง 1 เลเวล สุ่มลดวิทยายุทธ์ 1 เลเวล ต้องพกกระบี่ล้ำค่าติดตัว ห้ามเก็บไว้ในสัมภาระหรือใช้พิราบสื่อสารขนส่ง)
ส่งคืนเจ้าของเดิมบ้าบออะไรกัน!
กระบี่เล่มนี้มีวาสนากับข้าแท้ๆ ตอนนี้มาอยู่ในมือข้าแล้ว ต้องถือว่าส่งคืนกลับเจ้าของเดิมแล้วสิถึงจะถูก!
เจ้ามีสิทธิ์อะไรไม่ให้ข้าใช้งานมัน!
เมื่อเห็นเยี่ยเว่ยหมิงสีหน้าเปลี่ยนเป็นย่ำแย่กะทันหัน บรรดาสหายร่วมทีมก็ทยอยกันเดินเข้ามาใกล้ อยากจะเห็นว่าค่าสเตตัสของกระบี่อิงฟ้าเล่มนี้เป็นอย่างไรกันแน่ ถึงกระตุ้นอารมณ์เยี่ยเว่ยหมิงขนาดนี้
ทว่า ยังไม่ทันรอให้พวกเขาถาม ระบบก็ให้คำตอบแล้ว
[ประกาศระบบ] ผู้เล่นสำนักมือปราบเทพเยี่ยเว่ยหมิงได้รับอาวุธเทพกระบี่อิงฟ้า สมบัติสำนักของสำนักเอ๋อเหมย ปลดล็อกภารกิจลับ ‘คืนกระบี่ให้สำนักเอ๋อเหมย’ ในระหว่างภารกิจ ผู้เล่นทุกคนเข้าร่วมแย่งชิงกระบี่ล้ำค่าได้ กระบี่อิงฟ้าจะกลายเป็นไอเทมดรอปร้อยเปอร์เซ็นต์ ผู้ที่ได้กระบี่จะได้รับภารกิจลับนี้]
ประกาศระบบ: …
……
มารดาเจ้าเถอะ!
ตอนนี้เยี่ยเว่ยหมิงรู้สึกแย่ไปทั้งตัว
ประกาศระบบนี่ก็ไร้ศีลธรรมพอสมควร
บอกเพียงว่าเยี่ยเว่ยหมิงได้รับกระบี่อิงฟ้าแล้ว แต่กลับไม่บอกให้ชัดเจนว่าสิ่งนี้คือไอเทมภารกิจ
นอกจากนี้ ในประกาศก็บอกไว้ชัดเจนแล้วว่าผู้ที่ได้รับกระบี่จะได้ปลดล็อกสิ่งที่เรียกว่าภารกิจลับ แต่กลับไม่อธิบายให้ชัดเจนว่าภารกิจลับนั่นเป็นหลุมพรางอะไร!
สุ่มแม่เจ้าสิ หลอกลวงที่สุดเลย!
อย่างไรเสียตอนที่ได้เห็นตัวอักษรสองตัวนี้ เยี่ยเว่ยหมิงก็ไม่หวังรางวัลใดๆ ของภารกิจนี้แล้ว
เพราะถึงตอนนั้นต่อให้อีกฝ่ายมอบเคล็ดกระบี่พื้นฐานของสำนักเอ๋อเหมยให้เจ้าหนึ่งวิชา มันก็อยู่ในรายการ ‘สุ่ม’ อยู่ดี!
ท่ามกลางสายตาเห็นใจของบรรดาเพื่อนร่วมทีม เขาบ่นอย่างหดหู่ว่า “ข้าอาศัยความสามารถชิงกระบี่อิงฟ้าเล่มนี้มา มีสิทธิ์อะไรมาบอกให้ข้าคืน”
“หึหึ จอมยุทธ์น้อยเยี่ยกล่าวเช่นนี้ก็ไม่ถูก” ตอนที่เยี่ยเว่ยหมิงกำลังกลุ้มใจ จู่ๆ ก็ได้ยินเหอจู๋เต้าที่ยืนเป็นฉากหลังมาตลอดเอ่ยขึ้นว่า “กระบี่อิงฟ้าเล่มนี้ ถือว่าเจ้าอาศัยความสามารถชิงมาจริงหรือ”
เยี่ยเว่ยหมิงได้ยินแล้วอึ้ง แต่ก็ยังเถียงว่า “เหตุใดจะไม่ใช่ ทีมของข้าจับแม่ทัพของฝ่ายศัตรูท่ามกลางกำลังพลมากมาย ใช้แม่ทัพเพื่อแลกกระบี่ล้ำค่าเล่มนี้มา จะไม่ถือว่าอาศัยความสามารถได้อย่างไร”
“ฝีปากของจอมยุทธ์น้อยเยี่ยช่างคมคาย แต่ต่อให้เจ้าเถียงชนะตาแก่คนนี้ไปก็ไร้ประโยชน์ เพราะต้องให้ระบบยอมรับด้วย”
เหอจู๋เต้าชะงักเล็กน้อย แล้วกล่าวต่อว่า “จอมยุทธ์น้อยเยี่ยเป็นคนฉลาด ลองคิดดูหน่อยก็ได้ ‘ราชันยุทธภพ ดาบล้ำค่าฆ่ามังกร บัญชาใต้หล้า มิกล้าขัดขืน อิงฟ้าไม่ปรากฏ ใครหาญต่อกร’ ตั้งแต่วันที่กระบี่อิงฟ้าปรากฏขึ้นมา ก็มีชื่อเสียงเทียบเคียงดาบฆ่ามังกรแล้ว เหตุใดคนทั้งใต้หล้าพากันแย่งชิงดาบฆ่ามังกร แต่มีไม่กี่คนที่คิดจะครอบครองกระบี่อิงฟ้าเล่มนี้”
เยี่ยเว่ยหมิงขมวดคิ้ว “เพราะสำนักเอ๋อเหมย?”
“เด็กมีอนาคตสอนได้!” เหอจู๋เต้ากล่าวต่ออย่างพึงพอใจ “เป็นเพราะตั้งแต่กระบี่อิงฟ้าเริ่มมีชื่อเสียง ก็กลายเป็นสมบัติล้ำค่าที่สำนักเอ๋อเหมยถ่ายทอดกันมารุ่นสู่รุ่น ศัตรูอย่างราชสำนักมองโกลนั่นลืมไปก่อน แต่ถ้าเป็นคนของสำนักฝ่ายธรรมมะ ไม่ว่าใครที่ได้กระบี่อิงฟ้าเล่มนี้ไป ล้วนต้องส่งคืนให้เอ๋อเหมย ไม่อย่างนั้นก็ขัดกับหลักการ อย่างไรเสียระหว่างสำนักฝ่ายธรรมมะ ทุกคนก็ยังต้องรักษาหน้ากันอยู่”
สำหรับคำอธิบายของเหอจู๋เต้า เยี่ยเว่ยหมิงแสดงความไม่พอใจ “เรื่องในยุทธภพเกี่ยวอะไรกับข้า ข้าไม่ใช่คนของสำนักฝ่ายธรรมมะสักหน่อย!”
“ข้าคือมือปราบขั้นหกของราชสำนัก ในสายตาของข้าไม่เคยมีกฎของยุทธภพอะไรทั้งนั้น มีเพียงกฎหมายของราชสำนัก!…
…และตามกฎของราชสำนัก กระบี่อิงฟ้านี่เป็นรางวัลรบที่พวกเราได้จากการสู้กับศัตรูของชาติ รางวัลรบชิ้นนี้เป็นของพวกเราโดยชอบธรรม!”
“จอมยุทธ์น้อยเยี่ยกล่าวเช่นนี้ ก็พอจะมีเหตุผลอยู่บ้าง แต่ประเด็นก็คือวิธีการที่จอมยุทธ์น้อยได้กระบี่ล้ำค่าเล่มนี้มา” เหอจู๋เต้าเป็นคนมีความรู้ลึกซึ้งหลายแขนง ตอนนี้เริ่มไขข้อสงสัยให้เยี่ยเว่ยหมิงแทนระบบแล้ว “ถ้ากระบี่เล่มนี้ได้มาจากการที่เจ้าสังหารอาต้าจริง เช่นนั้นสิ่งที่เจ้าได้รับก็จะเป็นอาวุธเทพที่แท้จริง ไม่ใช่ไอเทมภารกิจชิ้นนี้…
…แต่เจ้ากลับได้กระบี่เล่มนี้มาโดยวิธีการที่ไม่ชอบธรรม ย่อมไม่มีทางถูกยอมรับว่าเป็นอาวุธเทพอยู่แล้ว”
ถูกยอมรับเป็นอาวุธเทพตดหมาอะไรกัน เหลวไหล!
ถ้าจะพูดให้ชัดก็คือ เป็นเพราะได้มาง่ายเกินไป ระบบจึงไม่ให้เป็นอาวุธเทพ
เยี่ยเว่ยหมิงเอามือลูบคางพลางพึมพำกับตัวเอง “หรือพูดได้อีกอย่างว่า จะต้องดรอปมันมาจากมือของศัตรู ถึงจะได้กระบี่อิงฟ้าที่อยู่ระดับเดียวกับอาวุธเทพ”
ตอนนี้เอง ยอดฝีมือกลุ่มใหญ่ของคุนหลุนใช้วิชาตัวเบาเหาะขึ้นมาจากหุบเขาแล้ว ดูท่าทางแล้ว ทหารมองโกลร้อยกว่าคนที่เหลืออยู่ในหุบเขา เมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่ไร้ยอดฝีมือคุม คงถูกกลุ่มยอดฝีมือของสำนักคุนหลุนโจมตีกลับจนตายหมดแล้ว
หลังจากกลุ่มยอดฝีมือคุนหลุนออกจากหุบเขา ก็มารวมตัวกันทางพวกเยี่ยเว่ยหมิงทันที พอกล่าวทักทายตามมารยาทเสร็จก็มายืนอยู่ข้างหลังเหอจู๋เต้าอย่างพร้อมเพรียง
เยี่ยเว่ยหมิงมองเปรียบเทียบขบวนรบของทั้งสองฝ่ายอย่างแนบเนียน แต่ตากลับเริ่มเป็นประกายแล้ว
กำลังฝ่ายตัวเอง: มีเหอจู๋เต้าที่ฝีมือสูงที่สุดท่ามกลางคนที่อยู่ตรงนี้ มีไป๋ลู่จื่อ เจ้าสำนักคุนหลุน ยอดฝีมือกลุ่มใหญ่ของสำนักคุนหลุน ยอดฝีมือห้าคนที่เป็นผู้เล่นของสำนักคุนหลุน
กำลังฝ่ายศัตรู: สองเฒ่าเสวียนหมิงที่รวมตัวกันแล้วเอาชนะเหอจู๋เต้าคนเดียวได้ รวมทั้ง…อาต้า ยอดฝีมือกระบี่ที่เสียกระบี่อิงฟ้าไปแล้ว ตอนนี้ไม่มีกระบี่สักเล่มเดียวอยู่ในมือ!
กลัวเสียที่ไหน!
เยี่ยเว่ยหมิงโยนกระบี่อิงฟ้าในมือไปตรงหน้าจ้าวหมิ่นทันที ด้ามกระบี่ปักลงดินประมาณหนึ่งฉื่อ พร้อมบ่นอย่างหงุดหงิดว่า “ของเส็งเคร็งแบบนี้ ในเมื่อได้มาแล้วไม่มีประโยชน์ ข้าจะเอามันไปทำไม”
เหอจู๋เต้า “???”
สองเฒ่าเสวียนหมิง “???”
อาต้า “???”
บรรดาเพื่อนร่วมทีมของเยี่ยเว่ยหมิง “???”
จ้าวหมิ่น “???!!!”
“ฮือ!”
จ้าวหมิ่นที่รู้ตัวเร็วสุดหย่อนก้นนั่งลงบนพื้นทันที นางเริ่มร้องไห้โวยวายเสียงดัง ขณะที่ร้องก็ใช้นิ้วเรียวขาวอมชมพูของตัวเองชี้เยี่ยเว่ยหมิง ด่าทอว่า “เจ้ามันไอ้ไข่เน่า! สารเลว! ไร้ยางอาย! ต่ำช้า! คำพูดเชื่อถือไม่ได้!…
…เจ้าบอกเองแท้ๆ ว่าขอเพียงได้กระบี่อิงฟ้าไปแล้วจะปล่อยตัวข้า ตอนนี้ไม่น่าเชื่อว่าเจ้าจะสังหารข้าเพื่อปลดล็อกกระบี่ล้ำค่า เจ้ายังมียางอายอยู่ไหม”
เมื่อได้ยินจ้าวหมิ่นกล่าวเช่นนี้ พวกเพื่อนร่วมทีมก็เริ่มมองเยี่ยเว่ยหมิงด้วยสายตาแปลกๆ
สะพานสวรรค์น้อยก็ยิ่งถามด้วยความเหลือเชื่อนิดหน่อย “พี่ใหญ่เยี่ย เจ้าคงไม่ได้คิดอย่างนั้นจริงๆ หรอกใช่ไหม”
“จะเป็นไปได้อย่างไร ข้าเป็นคนเช่นนั้นหรือ”
เยี่ยเว่ยหมิงเก็บลูกดีดเหล็กที่คีบไว้บนนิ้วอย่างแนบเนียน หลังจากมองจ้าวหมิ่นแวบหนึ่ง ก็ส่ายหน้ากล่าวอย่างเสียดาย “เด็กผู้หญิงที่ฉลาดขนาดนี้ ไม่น่าเชื่อว่าพ่อเจ้าจะให้เจ้าปรากฎตัวในยุทธภพมาเกี่ยวข้องกับเรื่องการเข่นฆ่าคลุ้งคาวเลือดได้ลงคอ ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ!”
เมื่อได้ยินเยี่ยเว่ยหมิงกล่าวเช่นนี้ บรรดาสหายร่วมทีมที่อยู่ข้างกายเขาก็อดรู้สึกผิดไม่ได้ที่ก่อนหน้านี้โทษสหายร่วมทีมของตัวเอง
แต่กลับได้ยินเยี่ยเว่ยหมิงพึมพำต่อว่า “ถ้าเป็นหวังเป่าเป่านั่น ข้าว่าต้องตกหลุมพรางแน่นอน”
ทุกคน: ……╮(﹀_﹀)╭
ตอนนี้เอง อาคันตุกะไม้เท้ากวาง หนึ่งในสองเฒ่าเสวียนหมิงที่อยู่ตรงข้ามอดเอ่ยเสียงต่ำไม่ได้ว่า “กระบี่อิงฟ้าพวกเราก็ให้เจ้าไปแล้ว ยังไม่รีบปล่อยท่านหญิงอีกหรือ”
“ช้าก่อน!” เยี่ยเว่ยหมิงถลึงตามองเขาอย่างทนรำคาญไม่ไหว “ตอนนี้ข้าอารมณ์ไม่ดี ไม่มีเวลามาสนใจพวกเจ้า!”
อาคันตุกะไม้เท้ากวางฟังแล้วเดือด
น้องดาบพาดดาบล้ำค่าบนบ่าจ้าวหมิ่น
อาคันตุกะไม้เท้ากวางระงับโทสะ แล้วเผยรอยยิ้มที่น่าเกลียดยิ่งกว่าร้องไห้เสียอีก
เยี่ยเว่ยหมิงมิอาจไม่กลุ้มใจ ตั้งแต่แวบแรกที่เห็นกระบี่อิงฟ้า เขาก็ตกหลุมรักกระบี่ล้ำค่าเล่มนี้อย่างลึกซึ้งแล้ว ไม่ง่ายเลยกว่าจะได้มันมาไว้ในมือ แต่นึกไม่ถึงว่าหลังจากได้มันมาแล้ว จะพบว่ามันกลายเป็นไอเทมภารกิจที่ไม่มีอะไรดีสักอย่าง!
ความรู้สึกแบบนี้ เหมือนกับเจ้ากำลังจีบผู้หญิงคนหนึ่ง ผ่านความลำบากยากเย็นมามากมาย สุดท้ายก็จีบสำเร็จ เตรียมจะเข้าสู่ช่วงเวลาปรบมือเพื่อความรัก[1] แต่จู่ๆ ก็พบว่ากฎเกณฑ์ของโลกใบนี้ไม่อนุญาตให้เจ้าถอดกางเกง
ความรู้สึกแบบนี้มีแต่อึดอัดใจ
อึดอัดใจจนไม่อยากพูด!
บางทีถ้าคืนกระบี่อิงฟ้าให้อาต้า จากนั้นค่อยสังหารเขาให้ดรอปกระบี่ล้ำค่า ก็อาจจะได้อาวุธเทพแหลมคมชิ้นนี้ แต่ปัญหาก็คือ กับอาต้าที่มีกระบี่อิงฟ้าอยู่ในมือ พวกเขาสู้ไม่ไหวจริงๆ
และดูจากท่าทางแล้ว ถ้าต้องการขอความช่วยเหลือจากเหอจู๋เต้าตอนแย่งชิงกระบี่ เกรงว่าหลังจากได้มาแล้วก็คงจะเป็นอาวุธเส็งเคร็งชิ้นหนึ่งอยู่ดี
ปลดล็อกไม่ได้!
ตอนนี้เอง กลับเห็นเหอจู๋เต้าเอ่ยปากอีกครั้ง เขาอธิบายพร้อมยิ้มอย่างเป็นกันเอง “คิดว่าจอมยุทธ์น้อยเยี่ยคงเดาออกแล้วเช่นกัน ต่อให้พวกเจ้าส่งกระบี่คืนให้สำนักเอ๋อเหมย แต่ก็คงไม่ได้รางวัลภารกิจที่ดีเท่าไหร่นัก ยุทธภพยอมรับโดยทั่วกันว่ากระบี่เล่มนี้เป็นสมบัติของสำนักเอ๋อเหมย ถ้าพวกเจ้าส่งคืนกลับไปก็จะถือว่าสมบัติกลับคืนสู่เจ้าของเดิมเท่านั้น ก็เหมือนกับพวกเจ้าเก็บกระเป๋าเงินได้ใบหนึ่งแล้วส่งคืนเจ้าของ เป็นไปไม่ได้ที่จะได้เงินทั้งหมดในกระเป๋าเงินนั้นมาเป็นรางวัลขอบคุณ…
…เพียงแต่ว่า ตาแก่คนนี้มีข้อเสนอแนะอย่างหนึ่ง พอจะชดเชยความเสียหายให้เหล่าจอมยุทธ์น้อยได้บ้าง ไม่ทราบว่าพวกเจ้าคิดว่าอย่างไร”
อ้อ?
ในเมื่อแน่ใจแล้วว่ากระบี่อิงฟ้าเล่มนี้ยังไม่อาจเป็นของตนได้ เยี่ยเว่ยหมิงจึงไม่ลังเลอีก อยากได้ยินข้อเสนอแนะของเหอจู๋เต้า ก็ถือโอกาสถามว่า “ผู้อาวุโสเหอมีข้อเสนอแนะอันล้ำเลิศอะไร”
“รางวัลภารกิจที่เหล่าจอมยุทธ์น้อยช่วยให้พวกเรารอดพ้นจากปากเสือก่อนหน้านี้ ข้ายังไม่ได้มอบให้เลย ไม่สู้ให้จอมยุทธ์น้อยเยี่ยส่งกระบี่เล่มนี้ให้ข้า แล้วข้าจะนำไปส่งให้ถึงมือปรมาจารย์กัวเซียงแห่งสำนักเอ๋อเหมยแทนพวกเจ้า” เขาชะงักนิดหน่อย ก่อนจะกล่าวเสริมว่า “รางวัลภารกิจจากสองรวมเป็นหนึ่ง จอมยุทธ์น้อยทุกท่านจะได้รับรางวัลภารกิจเป็นวิทยายุทธ์ระดับสูงคนละหนึ่งวิชา!”
ไม่รอให้เยี่ยเว่ยหมิงตอบ เหอจู๋เต้าก็เสริมอีกว่า “ตาแก่คนนี้รับประกันว่ารางวัลจากข้าต้องเหมาะสมกับจอมยุทธ์น้อยทุกคนที่สุดแน่นอน ไม่ทำให้ผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตเสียเปรียบเด็ดขาด!”
[1] ปรบมือเพื่อความรัก หมายถึงมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน
