ตอนที่ 460 สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร (ขาดสิบสองฝ่ามือ)
[ติ๊ง! คุณตระหนักรู้ตำราลับ ‘มังกรผยองได้สำนึก’ สำเร็จ ได้เรียนรู้ ‘มังกรบินอยู่สวรรค์’ ของ ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’!]
การทำงานที่เหมือนเทพแบบนี้ ทำเอาเยี่ยเว่ยหมิงตกตะลึงอ้าปากค้าง…
แบบนี้ก็ได้เหรอ
ทว่าการทำงานที่มหัศจรรย์เหมือนเทพของซ่งปิงอี่ไม่ได้จบเท่านี้ เห็นเขาเก็บตำราลับขึ้นมาจากพื้น จากนั้นฉีกแบ่งครึ่งข้างหน้ากับข้างหลัง นำส่วนต้นกับส่วนท้ายของตำราลับมาเชื่อมต่อกัน กดที่มุมหนึ่งของตำราลับแล้วคลายออกช้าๆ ทำให้การแผ่ออกโดยธรรมชาติของมันกลายเป็นภาพเคลื่อนไหวแบบใหม่อีกครั้ง
[ติ๊ง! คุณตระหนักรู้ตำราลับ ‘มังกรผยองได้สำนึก’ สำเร็จ ได้เรียนรู้ ‘มังกรผงาดกลางทุ่ง’ ของ ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’!]
เมื่อได้เห็นการทำงานของเจ้าหมอนี่ เยี่ยเว่ยหมิงก็รู้สึกแย่ไปทั้งตัวแล้ว
จะว่าไปแล้ว ตำราลับเล่มนี้ในมือเจ้าเป็นตำราลับฝ่ามือสยบมังกรที่มีค่ามากไม่ใช่หรือ
อยากจะเปิดอย่างไรก็เปิดอย่างนั้น ไม่ว่าจะเปิดอย่างไร ก็จะตระหนักรู้หนึ่งกระบวนท่าของ ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’ ได้เอง?
หลังจากทำให้เยี่ยเว่ยหมิงตระหนักรู้สามกระบวนท่าของ ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’ ในคราเดียวแล้ว ซ่งปิงอี่ก็นำตำราลับที่ถูกฉีกออกเป็นสองท่อนยัดกลับใส่มือของเยี่ยเว่ยหมิง “ในภารกิจครั้งนี้ เจ้าสร้างผลงานได้โดดเด่นกว่านางหนูซานเย่ว์ ข้าก็เลยให้รางวัลเจ้าเป็น ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’ สามกระบวนท่าเสียเลย เป็นอย่างไร พอใจไหม”
“ขอบคุณผู้อาวุโสซ่ง!” เยี่ยเว่ยหมิงขอบคุณอีกฝ่าย พร้อมนำตำราที่ถูกฉีกขาดแล้วนำหัวท้ายต่อกันใหม่มาวางตรงหน้า กดมุมตำราไว้เพื่อให้มันเปิดไปข้างหน้าเองโดยอัตโนมัติ
จากนั้น…
ตำราถูกอ่านจบไปอย่างนี้แล้ว แต่กลับไม่ได้ผลลัพธ์อะไร!
อย่าบอกนะว่าตอนอ่านตำราใช้ท่าทางผิด
ตอนที่ในใจของเยี่ยเว่ยหมิงกำลังเต็มไปด้วยความสงสัย จู่ๆ ข้างหูกลับมีเสียงที่อุจอาจดังขึ้นพักหนึ่ง เป็นเสียงหัวเราะที่ชั้นต่ำมาก “ฮ่าๆๆๆ…” (มีเอฟเฟ็กต์เสียง ทุกคนอ่านแล้วจินตนาการเอาเอง)
ตอนที่เยี่ยเว่ยหมิงเงยหน้าขึ้นมองซ่งปิงอี่อย่างไม่พอใจ อีกฝ่ายก็เผยสีหน้าภาคภูมิใจที่แผนชั่วบรรลุผล “ตำราลับเล่มนี้ไม่ใช่ว่าเปิดอ่านส่งเดชแล้วจะเข้าใจ ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’ อย่างน้อยเจ้าก็ทำไม่ได้…
…แต่ว่า…เจ้าอย่าลืมพกมันไว้ข้างกายล่ะ ไม่แน่ว่าบางครั้งมันอาจช่วยอะไรเจ้าก็ได้…
…ข้ายังมีลูกมีเมียต้องเลี้ยงเป็นโขยง ไม่มีเวลามาเปลืองคำพูดกับเจ้าที่นี่ ข้าจะไปทำงานสำคัญแล้ว ไปก่อนนะ ไปขอข้าวกินก่อน!…”
ขณะที่กำลังพูด ซ่งปิงอี่ก็พาเมียแสนสวยทั้งสองและลูกอีกเป็นโขยงเดินไปทางจุดที่คึกคักที่สุดกลางตลาด
ขณะมองคล้อยหลังขอทานผู้เยาะหยันสังคมค่อยๆ จากไปไกล ซานเย่ว์ก็พลันเอ่ยว่า “อาหมิง เจ้ารู้สึกว่าเขากำลังโม้หรือเปล่า”
เยี่ยเว่ยหมิงได้ยินคำถามแล้วงง “ขี้โม้อะไร”
“พลังฝีมือของเขาไง” ซานเย่ว์กล่าว “จิวหมัวจื้อนั่นต่อให้อยู่โหมดภารกิจ แต่อย่างน้อยก็เป็น BOSS เลเวลร้อยเจ็ดสิบ แต่ซ่งปิงอี่กลับบอกว่าตัวเองเอาชนะอีกฝ่ายได้ภายในสามกระบวนท่า ถ้าไม่เรียกว่าขี้โม้ อย่างน้อยเลเวลของเขาก็ต้องร้อยเก้าสิบสิ?”
“ปกติมากเลย” เยี่ยเว่ยหมิงกลับพูดอย่างสมเหตุสมผล “ในเกมนี้ พวกผู้เล่นถอดกางเกงไม่ได้ด้วยซ้ำ แต่ขอทานอย่างเขามีเมียสองคนแล้วใช้ชีวิตอิสระเบิกบานใจ ทั้งยังมีลูกๆ น่ารักสดใสอีกเป็นโขยง ถ้าเลเวลของเขาไม่แข็งแกร่งมากพอ เจ้าลองเดาดูสิว่าหลังจากเลเวลของผู้เล่นเพิ่มขึ้่นมาแล้ว จะไม่รุมฆ่าเขาตายหรอกหรือ”
ซานเย่ว์ได้ยินแล้วเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ อ้าปากเตรียมพูด แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดออกมา
ตอนนี้กลับได้ยินเยี่ยเว่ยหมิงพูดต่อว่า “นึกไม่ถึงว่ารางวัลภารกิจของพวกเราจะแจกโดยซ่งปิงอี่ทั้งหมด ไปงานเลี้ยงฉลองทางพระราชวังต้าหลี่ ถ้าควรไปก็ยังต้องไป ต่อให้ไม่ได้มีจุดประสงค์อย่างอื่น แต่อย่างน้อยก็มีที่ให้พัก ถือโอกาสรอให้จั่วจื่อมู่หาของมาไถ่ถอนครบก่อน ไม่รู้เหมือนกันว่าครั้งนี้เจ้าหมอนั่นจะเตรียมอะไรที่คาดไม่ถึงเอาไว้ให้พวกเรา”
……
สกุลต้วนต้าหลี่จัดงานเลี้ยงฉลองตอนกลางคืน แต่หลังจากพวกเยี่ยเว่ยหมิงบอกลาซ่งปิงอี่แล้ว ก็มาที่พระราชวังต้าหลี่ทันที
เพื่อที่จะขอบคุณผู้เล่นหกคนที่ทำภารกิจ ต้วนเจิ้งหมิงตั้งใจเตรียมที่พักภายในวังไว้ให้พวกเขาโดยเฉพาะ ทั้งหมดล้วนเป็นห้องเดี่ยว ทั้งยังเป็นประเภทที่สะอาดเรียบร้อย กว้างขวางและอยู่สบายด้วย
วันนี้มาทำภารกิจที่หุบเขาว่านเจี๋ย สำหรับเยี่ยเว่ยหมิงถือว่าได้รับผลตอบแทนเป็นกอบเป็นกำ
ยังไม่ต้องพูดถึงรางวัลภารกิจหลายอย่าง ในระหว่างนั้นยังได้ไอเทมจาก BOSS ร่างแท้สองคนด้วย ในจำนวนนั้นยังจัดการของที่ได้จากอวิ๋นจงเฮ่อเรียบร้อยแล้ว แต่กลับคิดไม่ถึงว่าผลตอบแทนที่ได้จากหัวเฮ่อเกิ้น เมื่อเทียบกับอวิ๋นจงเฮ่อแล้วเยอะกว่า!
ตระหนักรู้วิชาดรรชนี: …ค่าประสบการณ์วิชาดรรชนี 140000 แต้ม
ตระหนักรู้กำลังภายใน: …ค่าประสบการณ์กำลังภายใน 140000 แต้ม
ตระหนักรู้การคำนวณ: …ค่าประสบการณ์การคำนวณ 28000 แต้ม
[เคล็ดเสาะหามังกร: สุดยอดทักษะปล้นสุสานที่ถ่ายทอดมาจากบรรพบุรุษในตระกูลของหัวเฮ่อเกิ้น หลังจากเรียนแล้วจะได้รู้ทักษะการดำรงชีวิต: ปล้นสุสาน (หมายเหตุ: ทำลายการพักผ่อนอันสงบสุขของผู้ตาย ถือเป็นการทำลายศีลธรรมมาก ทุกครั้งที่ใช้จะเสียค่าวีรบุรุษในระดับหนึ่ง)]
มารดาเจ้าสิ สามขุนนางใหญ่แห่งแคว้น ไม่น่าเชื่อว่าจะมีพื้นเพมาจากโจรปล้นสุสาน ไม่ควรถามที่มาของวีรบุรุษเลยจริงๆ
ส่วน ‘ตระหนักรู้การคำนวณ’ นั่น เกรงว่าเจ้าหมอนี่คงมีไว้เพื่อช่วยงานปล้นสุสานของเขา ถึงได้เรียนความรู้ที่เกี่ยวข้องกับการคำนวณ
อย่างไรเสียการปล้นสุสานก็เป็นงานที่ต้องอาศัยเทคนิคเฉพาะตัว การขุดมั่วๆ แม้จะจัดอยู่ในอาชีพปล้นสุสาน แต่ก็เป็นทหารที่ระดับต่ำที่สุดอยู่ดี พอเจอกับกลไกก็ตายเป็นเบือ
สำหรับทักษะแบบนี้ เยี่ยเว่ยหมิงไม่ลังเล เลือกเรียนมันเสียเลย
จากนั้น ก็นำ ‘ตระหนักรู้เคล็ดฝ่ามือ’ สองเล่มที่ก่อนหน้านี้ซ่อนไว้กับตัวตลอดและยังไม่ทันได้ใช้งานออกมา หลังจากอ่านละเอียดแล้ว ก็เพิ่มสิ่งที่ได้ไปบน ‘มังกรผยองได้สำนึก’ หมด แล้วค่อยใช้แต้มค่าตบะที่เหลือเพิ่มเคล็ดฝ่ามือวิชานี้ให้ถึงเลเวลสิบที่เป็นระดับสมบูรณ์โดยตรง
จะว่าไปแล้ว หลังจากเรียนมังกรผยองได้สำนึก กระบวนท่าเคล็ดฝ่ามือที่กระจัดกระจายของเยี่ยเว่ยหมิงก็รวมเป็นหนึ่งเดียว กลายเป็น ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร (ขาดสิบสองฝ่ามือ)’ เคล็ดฝ่ามือมีลักษณะเด่นที่ดุดันมาก หลังจากใช้งานแบบเดี่ยวๆ เคล็ดฝ่ามือแต่ละกระบวนท่ากลับมีความลึกลับยิ่งกว่า แต่ต้องใช้แต่ละกระบวนท่าแบบเดี่ยวๆ ถึงจะเพิ่มเลเวลได้
ซึ่งค่าประสบการณ์ที่ต้องใช้สำหรับเพิ่มเลเวล ‘มังกรผยองได้สำนึก’ กลับเป็นสองเท่าของเคล็ดฝ่ามืออื่น ถึงได้กินค่าตบะที่ได้เพิ่มเติมจาก ‘ตระหนักรู้เคล็ดฝ่ามือ’ สองเล่มของเยี่ยเว่ยหมิงหมดในรวดเดียว
ตอนนี้ค่าสเตตัสโดยละเอียดของเคล็ดฝ่ามือเป็นดังนี้
[สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร (ขาดสิบสองฝ่ามือ) (ส่วนหนึ่งของสุดยอดวิชา)]
เคล็ดฝ่ามือที่แข็งแกร่งที่สุดในใต้หล้า พิชิตมังกรออกมา ใครกล้าต่อกร เอฟเฟ็กต์พิเศษ: มังกรบินใต้หล้า
[มังกรบินใต้หล้า: ‘สิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร’ เป็นสุดยอดวิชาที่วีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ผู้มีฝีมือโดดเด่นเท่านั้นถึงจะเรียนรู้มันได้ ยิ่งผู้ใช้มีค่าวีรบุรุษมาก เคล็ดฝ่ามือที่ใช้ก็ยิ่งมีประสิทธิภาพมาก!]
พลังโจมตีพื้นฐานของเคล็ดฝ่ามือ จะเพิ่มโบนัสประสิทธิภาพ (ค่าวีรบุรุษของผู้ใช้งาน ÷ 10)!
