ตอนที่ 462 คางคกชาดวัว
“จอมยุทธ์อ้วนชนะฟ้าชอบเล่นหมากล้อม ที่ข้ามีคัมภีร์หมากล้อม ‘คู่มือทฤษฎีหมากล้อม’ อยู่เล่มหนึ่งพอดี เพื่อขอบคุณในความพยายามระหว่างที่ช่วยข้าก่อนหน้านี้ ข้าจะมอบมันเป็นรางวัลภารกิจให้เจ้า”
ตอนที่พูด ต้วนอวี้ก็นำตำราลับออกมาเล่มหนึ่งแล้วส่งให้เจ้าอ้วนชนะฟ้า “หวังว่าจอมยุทธ์อ้วนชนะฟ้าจะชอบ”
ดูจากท่าทีและน้ำเสียงของต้วนอวี้ก็รู้แล้วว่าเขาค่อนข้างยอมรับงานอดิเรกของเจ้าอ้วนชนะฟ้า
เจ้าอ้วนชนะฟ้าแสดงออกชัดเจนว่าชอบของรางวัลมาก กล่าวขอบคุณต้วนอวี้ทันที อย่างนั้นก็เก็บมันไว้อย่างทะนุถนอม
ขณะที่พูดอยู่นั้น ต้วนอวี้ก็หันกลับมาอีก มองไปที่ขุนเขาลำธารย่อมพานพบและเซียนสาวน้อยนักกิน “ทั้งสองถนัดวิชาที่โจมตีร่วมกัน ข้าเป็นคนนอกวงการวิทยายุทธ์จริงๆ ช่วยอะไรพวกเจ้าไม่ได้มาก แต่ในจวนขององค์ชายฝั่งใต้มีอาวุธดีๆ อยู่หลายชิ้น ข้าเลือกกระบี่กับดาบมาอย่างละเล่มเพื่อมอบให้ทั้งสองก็แล้วกัน”
ทั้งสองรับดาบและกระบี่มาจากมือต้วนอวี้ แล้วก็เผยสีหน้าดีใจอย่างบ้าคลั่ง ขุนเขาลำธารย่อมพานพบอดกล่าวชมไม่ได้ว่า “ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นอาวุธล้ำค่า! ขอบคุณคุณชายต้วนจริงๆ!”
ตอนนี้เซียนสาวน้อยนักกินที่อยู่ข้างกายเขาแม้จะไม่ได้พูดอะไร แต่ดูจากที่นางพยักหน้าซ้ำๆ อย่างน่ารัก ก็อธิบายได้แล้วว่านางชอบดาบล้ำค่าที่เพิ่งได้มามาก
ต้วนอวี้พยักหน้าอย่างเป็นมิตรมาก จากนั้นหันไปมองหลิวอวิ๋นแล้วนำตำราลับเล่มหนึ่งออกจากหน้าอก “สหายหลิวอวิ๋นมีพุทธธรรมล้ำลึก น้องชายเลื่อมใสมาก แต่ตำราลับเล่มนี้ ท่านลุงของข้ากลับวานให้ข้านำมามอบให้หลิวอวิ๋น หวังว่าจะไม่ปฏิเสธ”
เขาเกาศีรษะอย่างเขินอายพลางกล่าวว่า “วิชานี้ชื่อว่า ‘อรูปฌาน’ เป็นวิชากำลังภายในระดับสูงที่รวมพุทธธรรมกับวิทยายุทธ์เข้าด้วยกัน ยิ่งรู้พุทธธรรมล้ำลึกเท่าไร ก็ยิ่งฝึกได้ก้าวหน้าเร็วขึ้นเท่านั้น แสดงอานุภาพได้ดียิ่งขึ้นเช่นกัน…
…แล้ววิชานี้ยังเป็นวิชากำลังภายในที่เข้าชุดกับ ‘ดรรชนีเอกสุริยัน’ ของสกุลต้วนด้วย หวังว่าสหายหลิวอวิ๋นจะชอบนะ”
“อามิตตาภพุทธ!” หลิวอวิ๋นเอ่ยนามพระพุทธธรรมแล้วเก็บตำราลับเข้ากระเป๋า
ส่วนต้วนอวี้ก็อดถกปัญหาด้านพุทธธรรมกับหลิวอวิ๋นสักสองสามประโยคไม่ได้ เสร็จแล้วถึงได้จบบทสนทนากันอย่างอาลัยอาวรณ์ ก่อนจะย้ายสายตาไปที่ซานเย่ว์ แล้วหยิบบัตรเชิญสีแดงใบหนึ่งออกมา
“แม่นางซานเย่ว์” เมื่อเจอสาวงามที่มีพลังฝีมือแข็งแกร่งอย่างซานเย่ว์ ท่าทีของต้วนอวี้ก็นุ่มนวลขึ้นนิดหน่อย หลังจากใช้สองมือยื่นบัตรเชิญให้ซานเย่ว์ เขาก็บอกว่า “ที่ข้ามีบัตรเชิญอยู่ใบหนึ่ง ถือว่าเป็นภารกิจหนึ่งก็ได้ แต่ในภารกิจนี้เหมือนจะรับรางวัลที่จับต้องได้ยากมาก จะได้ค่าประสบการณ์กับค่าตบะโดยอิงตามการแสดงความสามารถของเจ้า…
…แม่นางซานเย่ว์ไม่ได้มีงานอดิเรกที่ชอบเป็นพิเศษ ข้าเลือกไปเลือกมา ก็รู้สึกว่าบัตรเชิญใบนี้เหมาะกับเจ้ามากกว่า ข้าจึงนำมามอบให้เจ้า”
บัตรเชิญที่ต้วนอวี้นำออกมา?
เมื่อเห็นของขวัญชิ้นนี้ เยี่ยเว่ยหมิงที่เคยอ่านกลยุทธ์ที่อินปู้คุยส่งมาให้ก็ตาเป็นประกายทันที แต่กลับบอกว่า “เจ้าแน่ใจนะว่าของขวัญชิ้นนี้ไม่เหมาะกับสหายอ้วนชนะฟ้ามากกว่า”
สำหรับเยี่ยเว่ยหมิงที่เพิ่งทำให้เขารู้สึกสะอิดสะเอียน ต้วนอวี้เอาสองมือไพล่หลัง แล้วกล่าวอย่างหยิ่งยโสว่า “นี่คือของขวัญที่ข้ามอบให้แม่นางซานเย่ว์ ไม่ได้พูดกับเจ้า!”
จากนั้น เขาก็เห็นซานเย่ว์ส่งบัตรเชิญที่เพิ่งได้มาให้เยี่ยเว่ยหมิงที่อยู่ข้างกายอย่างไม่ลังเลไม่แต่น้อย
[บัตรเชิญล้างมือในอ่างทองคำ[1]: สำนักเหิงซานเบื่อหน่ายความแค้นในยุทธภพ ตัดสินใจล้างมือในอ่างทองคำ ถือบัตรเชิญนี้จะเข้าร่วมงานได้]
ไม่ใช่บัตรเชิญงานแก้กลหมากล้อมเขาเหลยกู่หรอกหรือ
เป็นงานล้างมือในอ่างทองคำของหลิวเจิ้งเฟิง ส่งบัตรเชิญให้สกุลต้วนต้าหลี่แบบนี้ออกจะ…สมเหตุสมผลมั้ง?
แต่ในกลยุทธ์ที่อินปู้คุยให้มา เหมือนจะไม่ได้เอ่ยถึงว่าตอนนั้นมีคนของสกุลต้วนต้าหลี่อยู่ด้วย
เยี่ยเว่ยหมิงส่ายหน้า รู้สึกว่าตัวเองไม่ควรมาคิดวนเวียนอยู่กับปัญหานี้
เขาจึงนำบัตรเชิญส่งให้ซานเย่ว์พร้อมบอกว่า “เบื้องหลังงานล้างมือในอ่างทองคำอะไรนั่น ข้าก็พอรู้มาบ้าง เหมือนจะเกี่ยวข้องกับภารกิจ ‘ปราบชิงเฉิง’ ก่อนหน้านี้อยู่มากทีเดียว ในเมื่อครั้งนี้เจ้าได้บัตรเชิญมาแล้ว ไปสักรอบก็ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวข้าจะส่งกลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องให้เจ้า”
ซานเย่ว์ได้ยินแล้วผิดหวังมาก “อาหมิง เจ้าไปด้วยกันไหม”
เยี่ยเว่ยหมิงส่ายหน้าเล็กน้อย “ข้ามีลางสังหรณ์ ว่าต่อไปข้าจะงานยุ่งมาก…
…อีกทั้งภารกิจนี้ก็ไม่ได้ยากหรือง่ายเกินไป ให้เจ้าไปฝึกฝนความสามารถคนเดียวได้พอดี ถ้าต้องการความช่วยเหลือ เจ้าก็เรียกคนไปด้วยก็ได้ สะพานสวรรค์น้อย เฟยอวี๋ พวกนั้นก็เป็นทางเลือกที่ไม่เลวเหมือนกัน…ส่วนรายละเอียดว่าจะทำอย่างไร เจ้าตัดสินใจเอาเองก็แล้วกัน”
สำหรับภารกิจงานล้างมือในอ่างทองคำของหลิวเจิ้งเฟิง เยี่ยเว่ยหมิงไม่ได้สนใจมากนัก
อย่างน้อยในกลยุทธ์ที่อินปู้คุยให้มา ของที่ปรากฏอยู่ในเรื่องนั้นก็ไม่ได้ทำให้เยี่ยเว่ยหมิงสนใจ
แต่ถ้าจะให้ซานเย่ว์ไปฝึกภารกิจนี้ก็ถือว่าเหมาะสมพอดี อิงตามหลักเหตุผลปกติ งานล้างมือในอ่างทองคำของหลิวเจิ้งเฟิงจะต้องเชิญสำนักชิงเฉิงแน่นอน ถ้ามีหลินผิงจื่อคอยช่วยเหลือ เขาเชื่อว่าซานเย่ว์จะรับมือกับความยุ่งยากทุกอย่างได้
เมื่อเห็นเยี่ยเว่ยหมิงคืนบัตรเชิญให้ซานเย่ว์ ต้วนอวี้ถึงได้มองไปที่เขาพร้อมอมยิ้ม “ข้าว่านะจอมยุทธ์เยี่ย เมื่อครู่เจ้าทำให้ข้าสะอิดสะเอียนขนาดนั้น ไม่กลัวว่าข้าจะหักรางวัลภารกิจของเจ้าหรือ”
“เจ้าทำได้หรือ” เยี่ยเว่ยหมิงถามกลับ
“ที่แท้จอมยุทธ์เยี่ยก็มีความมั่นใจนี่เอง” ต้วนอวี้พูดต่อพร้อมรอยยิ้ม “เจ้าเดาไม่ผิดเลยสักนิด ตามกฎธรรมชาติของเรื่องนี้ ข้าไม่มีทางหักรางวัลภารกิจของเจ้าได้จริงๆ แต่…
…ในขอบเขตของกฎธรรมชาติ ผู้แจกรางวัลอย่างข้าปรับเปลี่ยนรายละเอียดได้นิดหน่อย…
…ยกตัวอย่างเช่น จอมยุทธ์เยี่ยแสดงฝีมือได้โดดเด่นที่สุดในภารกิจช่วยชีวิต อิงตามหลักการแล้ว เจ้ามีโอกาสได้ส่วนหนึ่งของสุดยอดวิชากำลังภายในอย่าง ‘วิชาปราณภูตอุดร’ แต่ในขณะเดียวกัน ข้าก็เลือกนำสิ่งนี้มาเป็นรางวัลภารกิจให้เจ้าได้เหมือนกัน…”
ขณะที่พูด ต้วนอวี้ก็นำกล่องผ้าแพรใบหนึ่งยื่นให้ตรงหน้าเยี่ยเว่ยหมิง ยังทำสายตาเหมือนท้าทายด้วย
เยี่ยเว่ยหมิงรับมาเปิดอ่าน แต่กลับเห็นศพคางคกตัวหนึ่งนอนอยู่ในนั้น
คางคกตัวนั้นยาวไม่เกินสองชุ่น ทั้งตัวเป็นสีแดงเลือด ดวงตาเป็นสีทองเหลืองอร่ามราวกับยังมีชีวิต
[คางคกชาดวัว] เป็นสัตว์ที่มีพิษมาก ราชาหมื่นพิษ! หลังจากกินแล้วจะต้านได้สารพัดพิษ (กินแล้วจะเพิ่มค่าสเตตัสต้านพิษให้ผู้เล่นหนึ่งหมื่นแต้ม ถ้านำไปประกอบอาหาร จะถูกกำหนดตามเลเวลฝีมือการทำครัวของผู้เล่น)
ทว่าแล้วเชียว โอกาสที่ไม่อาจเลียนแบบได้ของ NPC ในต้นฉบับเดิม ขอเพียงทำภารกิจได้ดี ผู้เล่นก็จะมีโอกาสได้รับเหมือนกัน!
เมื่อเห็นค่าสเตตัสของคางคกชาดวัวตัวนี้ เยี่ยเว่ยหมิงก็กุมหมัดคารวะต้วนอวี้ด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ขอบคุณคุณชายต้วน”
ต้วนอวี้ “???”
ไม่เห็นสีหน้ากลัดกลุ้มใจของเยี่ยเว่ยหมิงอย่างที่เฝ้าคอย แม้ในใจต้วนอวี้จะหงุดหงิด แต่ที่มากกว่านั้นคือกระวนกระวาย
ที่จริงแล้วในฐานะพระเอกของเรื่อง เขาไม่ใช่คนประเภทคิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องไม่เป็นเรื่องแล้วลืมบุญคุณอันยิ่งใหญ่ ในภารกิจช่วยชีวิตเขา เยี่ยเว่ยหมิงสร้างผลงานเยอะมาก เขาย่อมไม่อยากแจกรางวัลแย่ๆ ให้เยี่ยเว่ยหมิงเพียงเพราะอีกฝ่ายพูดผิดหูก่อนหน้านี้
สาเหตุที่ก่อนหน้านี้พูดไปอย่างนั้น แค่เพราะอยากอาศัยสิ่งนี้บีบให้เยี่ยเว่ยหมิงขอโทษเขาก็เท่านั้นเอง
ตอนนี้พอเห็นเยี่ยเว่ยหมิงเก็บคางคกไป เขาก็กระวนกระวายทันที กระแอมแล้วบอกว่า “เอ่อ…ที่จริงขอเพียงเจ้าขอโทษข้าอย่างจริงใจ ตอนนี้ก็ยังมีโอกาสเปลี่ยนคางคกเป็น ‘วิชาปราณภูตอุดร’ ฉบับไม่สมบูรณ์ได้นะ”
[1] ล้างมือในอ่างทองคำ 金盆洗手 หมายถึง เลิกยุ่งเกี่ยวกับเรื่องราวบุญคุณความแค้นต่างๆ ในยุทธภพ
