รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 045 ทักษะจีบสามี
นฤเบศวร์มาอย่างจองหอง และจากไปอย่างรีบร้อน
เทวิกาปรบมือ และบ่นว่า: “เขาทวงความยุติธรรมให้กับเปรมาก็คือไม่ได้อะไรเลย”
ชายหนุ่มที่ข้างกายไม่ได้ตอบโต้เธอ
เทวิกาหันหน้ามองไปทางยศพัฒน์ เห็นใบหน้าหล่อเหลาของเขาหม่นหมอง ในวินาทีต่อมา ก็ดึงเธอถลาเข้าไปในอ้อมแขนของเขา เขากอดเอวของเธอแน่น และพาเธอออกไป
เกิดอะไรขึ้น?
เทวิการู้สึกแปลกประหลาดมากเลย
ยศพัฒน์พาเทวิกากลับมาบ้านหลังเล็กที่อยู่ในคอนโดกรีนทาวน์ของเขา
“คุณชาย คุณนาย!”
ป้ามะนาวเห็นสองสามีภรรยาเข้าบ้านมา ก็ต้อนอย่างมีความสุข
เทวิกานิ่งอึ้ง และถามว่า: “คุณป้า ป้าเป็นแม่เพื่อนของพี่พัฒน์ไม่ใช่เหรอคะ?”
ครั้งก่อนยังเรียกพี่พัฒน์ว่าหลานชายคนโต ครั้งนี้ก็เรียกคุณชายซะแล้ว
เขากับคนของเขาร่วมมือกันมาหลอกเธอมากี่ครั้งแล้ว?
ป้ามะนาวเห็นว่าสีหน้าคุณชายของตัวเองไม่ค่อยสู้ดี จึงพูดอย่างยิ้มแย้มว่า: “คุณนาย ฉันเป็นแม่บ้านของที่นี่ ชื่อมะนาว ต่อไปคุณเรียกฉันว่าป้ามะนาวก็ได้ค่ะ”
เทวิกายังอยากพูดอะไร แต่กลับถูกยศพัฒน์พาเข้าไปในห้อง
“พี่พัฒน์ พี่เป็นอะไรไป? จู่ๆก็เปลี่ยนสีหน้า ฉันทำอะไรผิดเหรอ?”
ตลอดทางมานี้ เขาไม่พูดไม่จา แต่ก็จับมือของเธอไว้แน่นๆ กลัวว่าเขาปล่อยมือเธอก็จะหนีหายไป
ยศพัฒน์ไม่พูดอะไร พาเทวิกาตรงขึ้นไปชั้นบน แล้วกลับไปถึงที่ห้องของเขา เขาผลักเทวิกาเข้าไปในห้องน้ำ จับไปที่หน้าอ่างล้างหน้า กดเจลล้างมือลงบนมือของเธอในทันที ต่อจากนั้นก็ดันเธอไปล้างมืออยู่ที่หน้าอ่างล้างหน้า
เทวิกา: “……”
เธอหันหน้ามองดูเขา เขาจดจ่อกับการช่วยเธอล้างมือ
ขัดถูไปมาอย่างแรง
เหมือนกับว่า มือของเธอมีพิษ
บางทีอาจจะเป็นเพราะว่าเธอหันหน้ามองเขาตลอด เธอก็ถูกขังไว้ระหว่างหน้าอกของเขากับอ่างล้างหน้า ล้างไปล้างมา เขาก็อดไม่ได้ที่จะดันเธอไปที่ข้างอ่างล้างหน้า ก้มหน้าลงมาก็ประกบปิดริมฝีปากของเธอไว้
ต่างจากจูบที่อ่อนโยนก่อนหน้านี้ ครั้งนี้ เขาจูบได้ดุเดือดมาก ถึงกับเรียกได้ว่ารุนแรง
หลังจากทารุณริมฝีปากสีแดงหลายครั้ง สีหน้าของเขาถึงได้ดีขึ้นมาบ้าง
“ต่อไป ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ตราบใดที่ฉันอยู่ เธอก็ไม่ต้องลงมือ ฟ้าถล่มลงมา มีฉันปกป้องเธอ ไม่มีทางปล่อยฟ้าที่ถล่มลงมาทับเธอเด็ดขาด”
ยศพัฒน์ทารุณริมฝีปากของเธอจนบวมขึ้นเล็กน้อย ในดวงตาก็เป็นห่วง
แตะริมฝีปากของเธอไปด้วย และพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งไปด้วยว่า“เมื่อกี้นี้เธอกระทำการอันตราย ต่อไปห้ามทำอีก นฤเบศวร์แค่ล้อเธอเล่นเท่านั้นเอง คิดจริงๆเหรอว่าแรงแค่นั้นของเธอ จะกำราบเขาไว้ได้?”
“เขาแค่เล่นละคร เมื่อไหร่จริงเมื่อไหร่ตอแหล เดาใจได้ยากมากๆ ต่อไปเจอกับเขา เธอหนีไปได้ไกลแค่ไหนก็หนีไปให้ไกลเท่านั้น”
เทวิกามองดูริมฝีปากของเขาที่อ้าขึ้นปิดลงอย่างเหม่อลอย และพูดคำที่ทั้งเผด็จการทั้งทำให้รู้สึกว่าเท่มากๆ
ก็ตื้นตันใจอย่างหมดจด
ที่แท้ พี่พัฒน์ที่อ่อนโยนเป็นอย่างมาก ตอนที่เผด็จการ เท่ระเบิดมาก!
เขา มีหลายด้านมากๆอย่างแน่นอน และคาดเดาไม่ได้
“พี่พัฒน์ ฉัน แรงเยอะมาตั้งแต่เกิดจริงๆ”
เทวิกาพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า“ตอนนั้นฉันกำลังคิดว่าจะจับโจรให้จับหัวหน้า ตราบใดที่ฉันกำราบนฤเบศวร์ได้ ถ้าอย่างนั้นคนของเขาก็ไม่กล้าทุบทำลายร้านของฉัน ก็ไม่กล้าทำร้ายฉันด้วย”
“แม้ว่าเขาจะหล่อเหลามากๆ ดวงตาเจ้าชู้คู่นั้นจะล่อให้หลงใหลมากๆ ริมฝีปากบางทั้งสองก็เซ็กซี่ด้วย ฉันกล้ารับรองได้ว่าไม่ใช่ว่าเพราะว่าเขาหล่อถึงได้กระโจนเข้าหาเขา”
ดวงตาสีดำเข้มของยศพัฒน์หรี่ลงเล็กน้อย กะพริบอย่างอันตราย ถามเธออย่างเยือกเย็นน่ากลัว: “นฤเบศวร์รูปหล่อเหรอ? หล่อกว่าฉันเหรอ? ดวงตาเจ้าชู้ของเขาล่อให้หลงใหลมากๆเหรอ? คิดว่าดวงตาของฉันไม่ดูดีเหรอ? หากว่าริมฝีปากของฉันไม่เซ็กซี่เหรอ?”
เทวิกาจะโง่แค่ไหน ก็รู้ดีว่าถ้าเธอกล้าพูดคำว่า“ใช่” เธอก็จะตายโดยไร้ที่กลบฝัง
นอกจากนี้ เธอไม่ได้โง่
ตอนที่สามีโกรธ แล้วก็หึงหวงอีก จะทำยังไง?
เทวิกาเอาแขนโอบรอบคอของยศพัฒน์ในทันที
พอดีเลย ตอนนี้เรื่องที่เขียนนั้นก็เป็นเรื่องการเกิดใหม่ นางเอกก่อนเกิดใหม่หักหลังสามี หลังเกิดใหม่เลือกที่จะชดเชยให้กับสามี แต่เพราะเธอตายไปแล้วในช่วงแรก ทำให้สามีไม่เชื่อใจเธอ ดังนั้นหลังจากที่นางเอกเกิดใหม่ก็ตามจีบสามีตลอด
ฝีมือการจีบสามีสูง
เทวิกาก็ใช้วิธีการจีบสามีของนางเอกอยู่ในชีวิตจริงซะเลย จัดการกับยศพัฒน์ที่กำลังหึงหวงอยู่
“สามี”
เทวิกาเรียกสามีอย่างแผ่วเบา
หางเสียงนั้นก็ยังตั้งใจลากยาว
เดิมทีเสียงของเธอก็น่าฟังอยู่แล้ว ตั้งใจทำให้อ่อนโยน หางเสียงลากยาว เมื่อฟังอยู่ในหูของยศพัฒน์ กระดูกก็ละลาย
เทวิกาเองก็หนาวสั่นเองก่อน
ขนลุกไปทั้งตัว
ดูสิ เธอแข็งแกร่งแค่ไหนที่จะอยู่รอด
เพื่อที่จะเอาใจผู้ชายคนนี้ที่หึงหวงอย่างกะทันหัน เธอก็ต้องฝึกออดอ้อนเหมือนกับคนอื่นขึ้นมา
“สามี พี่หล่อที่สุดแล้ว หล่อที่สุดในสายตาของฉัน หล่อจนไม่มีใครบนโลกเทียบได้! สายตาของพี่ร้อนแรงราวกับไฟ ตราบใดที่สบตาพี่ หัวใจฉันก็เต้นเร็วขึ้น มักจะไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน ทำเรื่องอะไรอยู่ ถูกพี่ทำให้จิตใจเคลิบเคลิ้มหลงใหล”
“ถึงแม้ว่าริมฝีปากของพี่ไม่บาง ไม่บางก็ดีสิ ฉันได้ยินมาผู้ชายริมฝีปากบาง ใจดำ สามีของฉันไม่ใช่ผู้ชายใจดำอย่างแน่นอน”
คำพูดยกย่อง ไม่ใช้ต้องใช้เงิน ออกจากปากของเทวิกาอย่างต่อเนื่อง
โชคดีสิ่งที่เธอเขียน นางเอกที่เธอเขียนมักจะยกย่องพระเอกแบบนี้
ทุกครั้งที่พระเอกโกรธ นางเอกก็จะยกย่องพระเอกตลอด ต่อมาพระเอกก็จะไม่อารมณ์เสียแล้ว
ใช้กับตัวของยศพัฒน์ หวังว่าจะใช้ได้
“สิ่งที่ฉันพูดเมื่อกี้นี้ พี่ฟังรู้เรื่องหรือเปล่า?”
“ไม่เพียงแต่ฟังรู้เรื่อง ฉันยังจำมันอยู่ในใจ จะรื้อฟื้นความรู้สึกที่ติดค้างในใจออกมา หวนคิดถึงความห่วงใยที่พี่มีต่อฉัน มันช่างหอมหวานราวกับดื่มน้ำผึ้งจริงๆ”
ยศพัฒน์ตลก ความรำคาญทั้งหมด ก็ได้หายไป หลังจากที่เธอเรียกสามีอย่างอ่อนโยน
เขาจะโกรธเธอลงคอได้ที่ไหนกัน
สิ่งที่เขาเคยพูด เห็นได้ชัดว่าเธอฟังไม่รู้เรื่อง
จับจมูกของเธอเบาๆ พูดอย่างตามใจ: “ตอนนี้ปากของเธอหวานราวกับน้ำผึ้ง ปริมาณน้ำตาลก็สูงจนฉันเป็นเบาหวานแล้ว”
“พี่เป็นคนใส่ความหวานให้ฉันไม่ใช่เหรอ”
ยศพัฒน์หัวเราะ
ก้มหน้าลงจุมพิตริมฝีปากของเธอ ก็อุ้มเธอขึ้นมา หันหลังเดินออกจากห้องน้ำ
เมื่อเขาวางเธอลงบนเตียง เธอคว้าชุดสูทของเขาแน่นๆด้วยมือทั้งสองข้าง ทำท่าทางน่าสงสาร และพูดขึ้นมาว่า: “พี่พัฒน์ ฉันหิวแล้ว”
เมื่อคืนนี้เพิ่งถูกกลืนกินอย่างหมดจด คืนนี้ก็ต้องให้เธอพักผ่อนบ้างนะ
เทวิกาเริ่มคิดหาทาง คิดว่าจะเตะหมาป่าออกจากห้องของเธอในคืนนี้ได้อย่างไร
แน่นอนว่า เธอไม่มีทางพูดได้ชัดเจนเกินไป หลีกเลี่ยงให้เขาไม่เผด็จการขึ้นอีกครั้ง
เสียทีที่เธอคิดว่าพวกเขารู้จักกันมาสิบเอ็ดปี และคุ้นเคยกันดี
ที่แท้ เธอไม่รู้จักเขาเลยสักนิด
อ๊ากกกกกกกก!
เธอขึ้นเรือโจรสลัดแล้วลงไม่ได้ และถูกกักตัวไว้บนเรือในฐานะภรรยา!
ยศพัฒน์ดีดหน้าผากของเธอทีหนึ่ง จากนั้นก็ดึงเธอขึ้นมาทันที“คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าเธอคิดอะไรอยู่ วิกา ฉันมองดูเธอเติบโตมานะ เธอขยับตัวหน่อย ฉันก็เดาได้ว่าเธออยากทำอะไร”
“มองดูฉันเติบโตมา น่าจะคิดว่าฉันเป็นน้องสาว ใครจะไปรู้ว่าพี่จะปฏิบัติกับฉัน……”
“เธอเป็นคนบอกว่าจะเลี้ยงดูฉัน”
เทวิกายิ้มอย่างขมขื่น: “ฉันเช่าต่างหาก! เช่า!”
แผนผิดพลาด!
ตอนนั้นไม่ควรรีบร้อนรับปากไปจดทะเบียนกับเขาเลย
แน่นอนว่า ปากผู้ชาย มันยิ่งกว่าผีหลอกคน
ผู้ชายเชื่อได้ หมูก็ปีนขึ้นต้นไม้ได้แล้ว!
