รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 084 คำสารภาพที่โอ้อวด
“เจ้านาย ผมใช้เวลาตั้งนานในการสืบเรื่องนี้ให้คุณ คุณควรแสดงออกมากกว่านี้รึเปล่า?”
ยศพัฒน์หยิบจดหมายชวนฉบับหนึ่งขึ้นมาจากกอง แล้วก็โยนไปตรงหน้าอินทัชพร้อมกับพูดว่า “คืนวันศุกร์ ที่โรงแรมเมเปิล งานเลี้ยงวันเกิดอายุครบรอบ20ของคุณหนูจีซี กรุ๊ป นายลองไปส่งดู ดูว่าแกจะสามารถแก้ไขปัญหาเรื่องสำคัญของชีวิตแกได้รึเปล่า”
อินทัชหน้าบึ้งทันที
เขาส่งจดหมายเชิญฉบับนั้นคืนให้ยศพัฒน์ แล้วก็ลุกขึ้น ทำให้เอกสารที่ยศพัฒน์เซ็นชื่อแล้วยุ่งเหยิง พร้อมกับพูดว่า “งานเลี้ยงของคุณหนูของจีซี กรุ๊ปชวนเจ้านาย คนสวยๆ พวกนั้น เจ้านายเก็บไว้เสพสุขเองเถอะครับ”
พอพูดจบ เขาก็รีบชิ่งออกมา
เพราะกลัวว่าถ้าเขาเดินช้ากว่านี้ เจ้านายจะให้เขาไปเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของคุณหนูจีซี กรุ๊ป
ยศพัฒน์มองดูอินทัชที่รีบชิ่งหนีไป พอประตูห้องทำงานปิด เขาก็แอบยิ้ม “ถ้าอยากได้ประโยชน์จากฉัน ถือว่านายยังเด็กไป”
อินทัช：……
เจ้านายใจดำเกินไป เขาตัวสั่นไปหมด
เทวิกาไม่รู้ว่ายศพัฒน์กำลังช่วยปกป้องเธอจากอันตรายอยู่ วันนั้นเธออารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ไม่อยากเขียนนิยาย ก็เลยขอลาหยุด แล้วก็ชงกาแฟรสขมให้ตัวเอง
เธอนั่งหน้าอยู่แคชเชียร์ เธอเปิดเพลง “Bitter Coffee” ในคอมพิวเตอร์ พร้อมกับชิมกาแฟรสขมในถ้วยไปด้วย
แล้วก็มีคนผลักประตูเข้ามา เป็นสาววัยรุ่นที่อุ้มดอกไม้ช่อใหญ่เข้ามา
ดอกยิปโซกับดอกกุหลาบสีแดง
เป็นช่อดอกไม้ที่สวยงามมาก
หญิงสาวคนนั้นเดินเข้ามา และถามอย่างมีมารยาทว่า “ไม่ทราบว่าใครคือคุณเทวิกาคะ?”
เทวิกาถือแก้วขึ้นมาและตอบว่า “ฉันเองค่ะ”
หญิงสาวคนนั้นก็ยื่นช่อดอกไม้ให้เธอ พร้อมกับยิ้มและพูดว่า “คุณเทวิกา ฉันเป็นพนักงานของร้านดอกไม้หอม มีลูกค้ามาสั่งดอกไม้ไว้ให้คุณ และบอกให้ฉันเอามาส่งให้คุณด้วยค่ะ รบกวนเซ็นชื่อรับของหน่อยนะคะ”
เทวิกานึกว่าเป็นดอกไม้ที่ยศพัฒน์ส่งมาให้ ก็เลยเซ็นรับอย่างสบายๆ
แต่หลังจากหญิงสาวส่งดอกไม้เดินออกไปแล้ว เธอก็พลิกอ่านการ์ดในช่อดอกไม้ บนนั้นเป็นรูปลูกศรของเทพธิดาแห่งความรักของกามเทพ พร้อมกับตัวอักษรเขียนไว้ว่า “เทวิกา ฉันรักเธอ”
แต่ว่ากลับไม่ได้ลงชื่อไว้
“ทำไมต้องทำตัวลึกลับขนาดนี้”
เทวิกาหัวเราะ รู้สึกว่าผู้ชายของเธอนั้นเป็นคนโรแมนติกมาก
ก็จริง เขาเป็นมือหนึ่งในการดึงดูดใจคน
หัวใจของเขายุ่งเหยิงไปหมดจากการดึงดูดของเขา
ความกังวลที่แม่เธอมี ก็เป็นสิ่งเดียวกับที่เธอกังวลก่อนหน้านี้เหมือนกัน
แต่ว่าหลังจากได้คบกันแล้ว เธอก็เริ่มมีความรู้สึกให้กับยศพัฒน์แล้ว
“คุณพัฒน์โรแมนติกมากเลย ส่งดอกไม้มาให้เธอด้วย”
กนกอรขยับเข้ามาและพูดอย่างสนุกสนาน
“อิจฉาไหม？”
“อิจฉาสิ”
“ไปหาแฟนสักคนสิ”
กนกอรหันหน้าเดินไปทางอื่น
เทวิกาได้แต่หัวเราะคิกคัก
ยศพัฒน์ดีกับเธอขนาดนี้ เธอก็ควรจะตอบแทนอะไรเขาบ้าง
“กนกอร ฉันออกไปข้างนอกก่อนนะ”
เทวิกาเป็นคนกระตือรือร้น
คิดแล้วก็จะทำเลย
เธอปิดคอมพ์ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา วางช่อดอกไม้ไว้ด้านข้าง และก็ไม่ลืมที่จะดื่มกาแฟรสขมของตัวเองไปจนหมด
กนกอรตอบโดยที่ไม่แม้แต่หันหน้ามา “เธออยากไปไหนก็ไป ไม่ต้องสนใจเรื่องที่ร้านหรอก มีฉันอยู่”
หนุ่มสาวที่กำลังตกหลุมรัก อยากทำอะไรก็ทำ
กนกอรแสดงออกว่าเข้าอกเข้าใจ
……
ช่วงเที่ยง แดดจะร้อนมาก และผิวก็จะถูกเผาไหม้จากแสงแดด
อากาศแบบนี้ ถ้ามีเรื่องสนุกให้ดู……ก็ควรไปดูหน่อย โดยเฉพาะสิ่งที่เกี่ยวข้องกับยศพัฒน์
หน้าประตูบี.เอ.เอ็ม. กรุ๊ป เต็มไปด้วยดอกไม้ กลายเป็นทะเลดอกไม้
นอกจากนี้ยังมีตัวหนังสือที่อยู่ในทะเลดอกไม้นี้ด้วย เป็นการที่ใช้ดอกไม้สดเรียงกันเป็นคำ
คำนั้นอ่านรวมกันว่า ：ยศพัฒน์ ฉันชอบนาย！
ผู้หญิงที่ชื่นชอบยศพัฒน์มีเยอะมาก พวกเธอตามจีบอย่างเปิดเผย และแอบเฝ้ารักอย่างลับๆ
ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เข้าใกล้ยศพัฒน์
แต่สิ่งที่น่าเสียดายก็คือ หลายปีมานี้ มีเพียงแค่เปรมาคนเดียวเท่านั้นที่ได้เข้าใกล้ยศพัฒน์
นั่นคือรักในวัยเด็กของเขา
ส่วนผู้หญิงคนอื่น ไม่ว่าพวกเธอจะชอบยศพัฒน์ขนาดนั้น ก็ไม่มีโอกาสแม้แต่จะได้เจอหน้าเขาด้วยซ้ำ
อย่างไรก็ตาม สถานการณ์นี้ถูกทำลายไปนานแล้ว
ตอนที่คุณพัฒน์ไปร่วมงานเลี้ยงที่คุณรเณศจัดขึ้นนั้น คู่ควงของเขาในวันนั้นกำลังจัดเรียงดอกไม้ที่หน้าประตูบริษัทในวันนี้ เป็นผู้หญิงที่สารภาพรักอย่างโอ้อวด
ว่ากันว่า คืนนั้น เบศวร์ที่เป็นศัตรูตัวฉกาจของคุณพัฒน์เอาแต่เรียกผู้หญิงคนนี้ว่าพี่สะใภ้！
และก็หมายความว่า มีความเป็นไปได้มากว่าผู้หญิงที่คุณพัฒน์พามาร่วมงานในวันนั้น จะเป็นภรรยาของเขา
คุณพัฒน์แอบแต่งงาน！
และซ่อนมันไว้อย่างแนบเนียนมาก
มิน่าล่ะถึงได้ปล่อยให้คนอื่นจับคู่เขากับเปรมา ส่วนเปรมาที่เป็นรักวัยเด็กของเขานั้น กลับเป็นแค่โล่กำบังให้คุณนายใหญ่ของตระกูลอริยชัยกุลเท่านั้น เธอได้ทำการป้องกันลูกกระสุนและลูกธนูมากมายแทนคุณนายใหญ่ตัวจริงมานานหลายปี ได้รับความอิจฉาริษยาและความเกลียดชังจากผู้คนมากมาย
ยศพัฒน์กำลังยุ่งอยู่
ก่อนที่ไรยาจะเลิกงาน เธอมาเคาะประตูห้องเขาและพูดว่า “คุณพัฒน์ ภรรยาคุณมาที่นี่ค่ะ”
พอได้ยินดังนั้น ยศพัฒน์ก็เงยหน้าขึ้นมาทันที แล้วสายตาก็มองไปยังนอกห้องทำงาน
ไรยายิ้มและพูดว่า “คุณนายไม่ได้ขึ้นมา แต่ว่ารอคุณอยู่ที่หน้าประตูบริษัทค่ะ”
ยศพัฒน์รีบวางปากกาลงและลุกขึ้นทันที เขาเดินอ้อมโต๊ะทำงานออกมาพร้อมกับพูดว่า “อากาศร้อนและแดดแผดเผาขนาดนั้น เธอมาที่นี่แล้วทำไมไม่เข้ามา”
ไรยาเดินตามเขาออกไป พร้อมกับยิ้มและพูดว่า “คุณนายอยากให้คุณเซอร์ไพรส์ไงคะ”
“ถ้าเกิดว่าเธอต้องตากแดดและต้องทนร้อน ฉันก็ปวดใจนะ ไม่ใช่เซอร์ไพรส์อะไรเลย แต่เป็นความน่ากลัวต่างหาก”
เมื่ออยู่ต่อหน้าคนที่รับรู้เหตุการณ์ดีอยู่แล้ว ยศพัฒน์ก็ไม่ปิดบังความรักที่เขามีต่อเทวิกาเลย
ไรยายิ้มแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
ยศพัฒน์รีบลงไปข้างล่างทันที
ในชั่วโมงเร่งด่วนนี้ พนักงานจำนวนมากของบี.เอ.เอ็ม. กรุ๊ปกำลังแออัดกันอยู่
แน่นอนว่าไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรต่อยศพัฒน์
พอเขาเดินออกมาจากลิฟต์ ทุกคนก็ถอยทางให้กับเขา ให้เขาเดินก้าวยาวออกไป พนักงานหญิงหลายคนอดอุทานออกมาไม่ได้ “คุณพัฒน์หล่อมากจริงๆ ！แค่เห็นแผ่นหลังเขาฉันก็หลงจะตายอยู่แล้ว”
“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นคุณพัฒน์เลยนะ”
ปกติถ้ายศพัฒน์จะเลิกงาน ก็จะกลับก่อนเวลา ไม่ก็หลังคนอื่น ดังนั้นพนักงานทั่วไปจำนวนมากจึงไม่เคยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขา
“ถือว่าคุณพัฒน์เป็นทัศนียภาพที่สวยงาม เพลิดเพลินใจไป แต่อย่าใจเต้น มันไม่ใช่สิ่งที่เราจะปีนได้”
พนักงานบางคนใจเย็นและมีสติ
ผู้ชายอย่างคุณพัฒน์ พวกเธอสามารถชื่นชมได้ แต่อย่าใจเต้น เพราะถ้าใจเต้นขึ้นมาเมื่อไหร่จะเดือดร้อนตัวเอง
“ดูสิ มีผู้หญิงข้างนอกวางทะเลดอกไม้แสดงความรักต่อคุณพัฒน์ ศักดิ์ศรีหายไปหมดแล้ว”
“ว่ากันว่าผู้หญิงคนนั้นไปงานเลี้ยงกับคุณพัฒน์ไม่ใช่เหรอ？”
“……”
ทุกคนต่างพากันกระซิบกระซาบ แต่ว่ายศพัฒน์ไม่ได้สนใจ และเขาก็ไม่ได้ยินด้วย
เขารู้แค่ว่าภรรยาสุดที่รักของเขามารับเขาเลิกงาน
ข้างนอกแดดจัดมาก ร้อนจะตายอยู่แล้ว
เขาต้องเดินให้เร็วกว่านี้ จะให้วิการอนานไม่ได้ เดี๋ยวเธอร้อนเกินแล้วเขาจะเสียใจ
เมื่อเดินออกจากตึก เขาก็เห็นว่าหน้าประตูบริษัทมีสีแดงจากไกลๆ
ยศพัฒน์ชะงักไป
ไรยาบอกว่า วิกาจะเซอร์ไพรส์เขา……
คงจะไม่ได้
ยศพัฒน์ใจร้อนมาก เขาแทบจะบินไปตรงนั้นเลยด้วยซ้ำ
แต่เพราะว่ามีพนักงานจับตามองอยู่เยอะ เขาเลยทำได้แค่อดทน
แต่ว่าเขาก็ก้าวยาวเดินไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อระยะทางสั้นลง ยศพัฒน์ก็มองเห็นอย่างชัดเจน
คนที่ยืนอยู่ด้านหลังทะเลดอกไม้ก็คือเทวกา เธอสวมใส่ชุดเดรสสีขาว เธอสวยเป็นพิเศษเมื่อตัดกับฉากหลังของทะเลดอกไม้ เธอถือช่อกุหลาบในมือ และมองเขาด้วยรอยยิ้ม
นี่ นี่มันคือเซอร์ไพรส์จริงๆ ！
