ขณะที่เทวิกากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แล้วมองผ่านประตูกระจกที่เปิดอยู่ เห็นมีรถหลายคันเข้ามาจอดหน้าร้าน
ตอนนี้พอเห็นรถหลายคันมาหยุดจอดหน้าร้าน เทวิกาก็จะกังวลใจเล็กน้อย
ไม่รู้ว่าเป็นลูดกค้าหรือเปล่า?
พอเห็นรถจำนวนมาก กนกอรก็รู้สึกประหม่าอย่างอธิบายไม่ถูก เพราะเธอกับนฤเบศวร์เพิ่งจดทะเบียนสมรสกัน
นฤเบศวร์ขอให้เธอเก็บเป็นความลับ ห้ามให้คนอื่นรู้ว่าพวกเขาแต่งงานกันแล้ว
เธอไม่ได้บอกใครแม้แต่เทวิกา
ประตูรถถูกเปิดโดยบอดี้การ์ด จากนั้นก็เห็นบอดี้การ์ดคนหนึ่งคอยพยุงชายชราคนหนึ่งลงจากรถ
“วิกา ฉันปวดท้อง ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”
ทันทีที่กนกอรเห็นชายชรา เธอก็รีบเข้าไปในห้องน้ำทันที
คนที่มาคือปู่ของนฤเบศวร์ เพื่อบังคับให้ทั้งสองคนแต่งงานกัน จึงไม่ให้เวลาแม้แต่จะพักหายใจกับเธอ
เทวิกาไม่สงสัยอะไรเลย เธอรู้ว่าคนเราต้องมีเรื่องเร่งรีบสามประการ
คุณปู่เร็น ถูกลุงเซนประคองเข้ามา โดยมีบอดี้การ์ดหลายคนเดินตามเข้ามา
ด้วยความที่ขบวนของคุณปู่เร็นนั้นค่อนข้างใหญ่ ร้านเพื่อนบ้านของเทวิกาต่างก็พากันอยากรู้อยากเห็น และมายืนมุงดูตรงหน้าร้าน
เมื่อไม่นานมานี้เกิดที่One Day In Coffeeเกิดข่าวดังขึ้นมา
ข่าวแรกคือ เทวิกา ที่มักจะไปคุยกับพวกเขา กลายเป็นคุณนายน้อยของตระกูลอริยชัยกุล ทำให้ร้านเพื่อนบ้านต่างพากันตกใจ
และทำให้ผู้ชายบริเวณนี้พากันอกหักกันไปถ้วนหน้า
เจ้าของOne Day In Coffeeเป็นหญิงสาวสองคน หน้าตาสวยหวาน บรรดาเจ้าของร้านในบริเวณใกล้เคียงต่างก็แอบชอบพวกเธอ
พอรู้ว่าเทวิกาเป็นคุณนายน้อยของตระกูลอริยชัยกุล พวกเขาก็ไม่กล้าแสดงความสนใจต่อเธออีก ใครจะกล้าไปแย่งผู้หญิงมาจากยศพัฒน์กัน ไม่กลัวตายหรือไง?
ต่อมาก็มีคนมาอาละวาดที่ร้าน และผู้หญิงที่มาอาละวาดก็อ้างว่าตนเองเป็นคนสนิทที่เติบโตมาพร้อมกับยศพัฒน์ โดยกล่าวหาว่าเทวิกาเป็นมือที่สาม
ข่าวซุบซิบแบบนี้ ใครก็ชอบฟัง แต่ทุกคนต่างก็มีความสามารถในการแยกแยะถูกผิดจริงเท็จเช่นกัน
ถ้าคุณชายพัฒน์รักผู้หญิงที่บอกว่าโตมาด้วยกันจริงๆ จะยอมแต่งงานกับเทวิกาได้ยังไง? แต่เทวิกากับคุณชายพัฒน์ได้รับทะเบียนสมรสกันแล้ว และยังมีการประกาศอย่างเป็นทางการ และทำการแสดงทะเบียนสมรสให้ทุกคนได้เห็นแล้วด้วย
ผู้หญิงที่บอกว่าโตมาด้วยกันมีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้?
ที่พาคนมาอาละวาดที่ร้าน แค่เพราะหึงหวง ไม่ยอมรับ ก็แค่นั้นเอง
หลังจากนั้น เธอก็ถูกคุณชายพัฒน์ตอบโต้ ได้ยินมาว่าเธอถูกจับไปกักขังที่สถานีตำรวจ
ก็แค่ผู้หญิงโง่เง่าคนหนึ่งที่ไม่ยอมรับความจริง!
“ได้แต่งงานกับคนรวยนี่ดีจริงๆ ทุกครั้งที่มีคนมาที่ร้าน ก็มักจะขับรถหรูหลายคันมา”
ร้านเพื่อนบ้านที่แอบมามุงดูพูดขึ้นมา
“แน่นอนสิ ได้แต่งงานกับคนรวยจนกลายเป็นคุณหญิงคุณนาย ชาติที่แล้วเทวิกาคงทำบุญมาเยอะมาก ชาตินี้ถึงได้แต่งงานกับคนรวยได้เป็นคุณนายน้อยของตระกูลอริยชัยกุล ได้อาศัยอยู่ที่คฤหัสถ์เมเปิล น่าอิจฉาจริงๆ”
“ถ้าฉันมีโอกาสได้ไปอยู่ที่คฤหัสถ์เมเปิล ต่อให้ตายก็นอนตายตาหลับแล้ว”
“อย่าเพ้อฝันไปเลย ด้วยรูปร่างหน้าตาของเธอ ยังคิดจะเข้าไปอยู่ที่คฤหัสถ์เมเปิล เธอคิดว่าคุณชายตระกูลอริยชัยกุลตาบอดหรือไง เธอไม่เห็นเหรอว่าเทวิกาหน้าตาเป็นยังไง แล้วตัวเองหน้าตาเป็นยังไง”
เทวิกาเป็นคนสวยโดยธรรมชาติ เธอมักจะใส่เสื้อผ้าเรียบง่าย ต่อให้บนใบหน้าของเธอไม่ได้แต่งแต้มเครื่องสำอาง เธอยังคงเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดบนถนนสายนี้
ด้วยบุคลิกของเธอ ที่ต่างจากคนอื่น หรือก็คือ ดูสูงศักดิ์มาก
ได้ยินมาว่าทางครอบครัวของเทวิกาเป็นครอบครัวธรรมดา ไม่รู้ว่าบ้านตระกูลวาชัยยุงเลี้ยงดูลูกสาวมายังไง เธอถึงได้มีบุคลิกที่ดูดีและสูงศักดิ์อย่างนี้
เทวิกาไม่รู้ว่าร้านเพื่อนบ้านกำลังคุยเรื่องของเธออยู่ เธอมองชายชราที่เดินเข้ามาในร้าน ก่อนจะลุกขึ้นไปต้อนรับ
“สวัสดีค่ะ ร้านของเรายังอยู่ระหว่างการปิดปรับปรุงนะคะ”
คุณปู่เร็นจ้องมองไปที่เทวิกา
ตอนที่เห็นรูปถ่าย เขาก็รู้สึกว่าเทวิกาหน้าคุ้นมาก ดังนั้นเขาจึงส่งคนไปสืบประวัติของเทวิกา
พอได้มาเห็นตัวจริง เขาก็ยิ่งรู้สึกคุ้นหน้ามากขึ้น
เขาต้องเคยเจอกับญาติของเทวิกาแน่ๆ
“คุณคะ”
เทวิกาถูกมองจนทำตัวไม่ถูก
คุณปู่เร็นได้สติกลับมาอีกครั้ง ก่อนจะส่งยิ้มที่อ่อนโยนออกมา ก่อนจะพูดกับเทวิกา “หนูคือเทวิกาสินะ ฉันนามสกุลเดชอุป หลานสะใภ้ของฉันกับหนูเป็นเพื่อนสนิทกัน ฉันได้ยินเธอพูดถึงหนูบ่อยๆ”
“หนูชื่อเทวิกาค่ะ คุณปู่คือ…ปู่ของนฤเบศวร์ ใช่ไหมคะ เดี๋ยวนะคะ หลานสะใภ้ของคุณปู่ กนกอรเหรอคะ?”
คุณปู่เร็นพยักหน้ายิ้มๆ “ใช่แล้วล่ะ กนกอร”
เทวิกาตกใจ!
กนกอรกลายเป็นหลานสะใภ้ของคุณปู่เร็นไปตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอแต่งงานกับนฤเบศวร์หรือว่าคริษฐ์?
แน่นอนว่าต้องเป็นคนแรก
เพราะนฤเบศวร์กับกนกอรเคยถูกจับไปนัดดูตัวกันเรื่องนี้เทวิการู้
ไม่นาน เทวิกาก็ได้สติกลับมา และบอกกับคุณปู่เร็นว่า “คุณปู่คะ ที่ร้านยังอยู่ระหว่างการปรับปรุงร้าน เสียงรบกวนในร้านจะดังมาก คงไม่สะดวกที่จะต้อนรับคุณปู่ คุณปู่มาหากนกอรมีธุระอะไรไหมคะ? ตอนนี้เธอไม่อยู่ที่ร้าน ถ้าคุณปู่มีอะไรบอกหนูไว้ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูบอกกนกอรให้”
คุณปู่เร็นรู้ว่ากนกอรอยู่ในร้าน เขาทำการสืบมาแล้วถึงได้มา
แต่เด็กสาวคนนั้นกลับหลบหน้าเขา
แต่ไม่เป็นไร ทั้งสองจดทะเบียนสมรสกันแล้ว จากนี้ไปเธอก็คือหลานสะใภ้ของเขา ถึงวันนี้จะหลบได้ ก็ไม่สามารถหลบหน้าเขาได้ทุดครั้ง
นฤเบศวร์เจ้าหลานไม่รักดีคนนั้นยังคิดจะปกปิดเรื่องที่แต่งงานแล้ว ฝันไปเถอะ!
เขาบังคับให้หลานชายจดทะเบียนสมรส ก็เพื่อตัดความโลภมากของเปรมา แน่นอนว่าต้องประกาศเรื่องนี้ออกไป ให้คนทั้งเมืองได้รับรู้
“ไม่มีอะไรมากหรอก แค่อยากให้กนกอรกับตาเบศวร์กลับไปกินข้าวที่บ้านด้วยกันเย็นนี้ วันนี้พวกเขาไปจดทะเบียนสมรสกันมาแล้ว ถือว่าเป็นข่าวดี ก็เลยอยากให้ทุกคนในครอบครัวได้มาทานอาหารร่วมกัน ฉันบอกคนอื่นๆ ไปแล้ว ให้ทุกคนกลับบ้านเพื่อมาทำความรู้จักกับกนกอร”
“ถ้าคุณเทวิกาให้เกียรติ ไปกับกนกอรด้วย ไปทานอาหารเย็นดัวยกันสักมื้อ ตระกูลของเรากับตระกูลอริยชัยกุลถือว่าสนิทกันมาก”
สู้กันทุกรุ่น จะไม่เรียกว่าสนิทได้ยังไง
“ขอบคุณค่ะ ถ้าวันไหนหนูว่างจะไปรบกวนนะคะ”
“ได้เลย หนูกับกนกอรเป็นเพื่อนสนิทกัน ต่อไปคงจะได้เจอกันบ่อยขึ้น แค่พลาดไปมื้อเดียวไม่นับอะไร ถ้าอย่างนั้น คุณเทวิกาบอกกนกอร ด้วยว่า ถ้าเธอไม่กลับไปพร้อมกับตาเบศวร์ฉันจะส่งรถสิบกว่าคันมารับเธอ”
คุณนายน้อยตระกูลเดชอุป ถ้าอยากเป็นที่สนใจของทุกคน ก็สามารถทำได้
“ได้ค่ะ หนูจะบอกกนกอรแน่นอน”
คุณปู่เร็นพยักหน้ารับ “ต้องขอโทษที่มารบกวนนะ”
“ไม่รบกวนเลยค่ะ”
คุณปู่เร็นเหลือบมองไปในร้านอีกครั้ง ร้านกำลังทำการปรับปรุงใหม่ เป็นฝีมือของเปรมาส่วนหลานชายโง่เง่าของเขาเสนอตัวจ่ายค่าเสียหายในการปรับปรุงร้านแทนเปรมา
ทำไมถึงได้ทั้งโง่งม ทั้งไม่ได้เรื่องขนาดนี้นะ!
ลุงเซนประคองคุณปู่เร็นกลับออกไป
คุณปู่เร็นเดินไปได้สองสามก้าวก็หยุดเดิน แล้วหันกลับมาพูดกับเทวิกาว่า “ฉันรู้สึกคุ้นหน้าคุณเทวิกามาก ฉันน่าจะเคยเจอกับคนในครอบครัวของคุณมาก่อน”
ดวงตาของเทวิกาเป็นประกาย บนใบหน้าของเธอยังคงประดับด้วยรอยยิ้ม “บางทีอาจจะเคยเห็นบนถนนมั้งคะ”
คุณปู่เร็นยิ้มให้และไม่พูดอะไรอีก
คนที่เขาส่งออกไปเพื่อตรวจสอบชาติกำเนิดที่แท้จริงของเทวิกานั้นยังไม่ได้ข้อมูลกลับมา จึงยังไม่รู้ว่าเทวิกาเป็นลูกของใครกันแน่
เขาก็จำไม่ได้ว่าเขาเคยเห็นคนที่หน้าตาคล้ายกับเทวิกาที่ไหน
หลังจากยืนส่งคุณปู่เร็นและพรรคพวกออกไป เทวิกาก็กลับเข้าไปที่ร้านทันที
กนกอรยังคงหลบอยู่ในห้องน้ำ
เทวิกาเดินไปเคาะประตู
“กนกอร คุณปู่ของเธอกลับไปแล้ว ออกมาได้”
กนกอรเปิดประตูออกมาทันที แล้วถามว่า “คุณปู่ของฉันอะไรล่ะ คุณปู่ของฉันมาเหรอ”
“คุณปู่ของนฤเบศวร์ ไม่ใช่ปู่ของเธอด้วยหรือไง”
กนกอร “…วิกา เธอรู้หมดแล้วเหรอ”
