ตอนนี้เธอกลับประเทศมาแล้ว นอกจากบัณฑิตาที่ยังเป็นเหมือนเดิม ก็มีเพื่อนบางส่วนที่มาเคาะประตูเยี่ยมเยียนอยู่บ้าง ความมีหน้ามีตาน้อยกว่าเมื่อก่อนมาก
คุณณัฏฐาเชิญบัณฑิตาเข้าไปในบ้าน แล้วกำชับกับคนรับใช้ให้นำชากับของว่างมาเสิร์ฟ
“พี่ฑิตา ความสัมพันธ์ของเราแน่นแฟ้น ถ้าพี่มีอะไรที่ไม่สบายใจ ก็บอกกับฉันได้นะ ฉันช่วยพี่ได้จะต้องช่วยพี่อย่างแน่นอน ถ้าช่วยไม่ได้ ก็จะต้องคิดหาวิธีหาคนมาช่วยพี่”
ในเมืองแอคเซสซ์ บัณฑิตาภรรยาหลวงของตระกูลเดชอุปมีหน้ามีตามากกว่าณัฏฐาเยอะ
ไม่ว่าจะเป็นเมื่อก่อนหรือว่าตอนนี้
คุณณัฏฐาใช่ว่าจะช่วยบัณฑิตาได้ ก็แค่แสดงความคิดเห็น เพื่อให้บัณฑิตาเชื่อใจเธอ
ทางฝั่งยศพัฒน์นั้น ไม่มีความหวังแล้ว
คุณณัฏฐาช่วยลูกสาวจับนฤเบศวร์ที่เป็นฟางเส้นสุดท้ายนี้ไว้แน่น
เวลาที่ถูกคุมขังของเปรมาจะสิ้นสุดลงในเร็ว ๆ นี้
รอลูกสาวออกมา คุณณัฏฐาก็จะต้องคุยยาวกับลูกสาว เกลี้ยกล่อมลูกสาวให้เลิกดื้อดึงในตัวยศพัฒน์
ยศพัฒน์ไม่ใช่คนที่ไม่มีหัวใจ เพียงแต่ว่าหัวใจของเขามอบให้กับคนอื่นแล้วก็เท่านั้น
“ฉันถูกไอ้แก่ตายยากของบ้านฉันยั่วโมโหจนจะบ้าตายอยู่แล้ว”
บัณฑิตาสำรอกความขมขื่นกับณัฏฐา
“ชายชราทำให้เธอโมโหยังไงเหรอ”
คุณณัฏฐากล่าวถามด้วยความเป็นห่วง เธอรู้ว่าผู้นำบ้านที่แท้จริงของตระกูลเดชอุป คือคุณปู่เร็น นฤเบศวร์เป็นเพียงผู้นำบ้านเบื้องหน้าเท่านั้น
ไม่เหมือนกับยศพัฒน์ ถึงแม้จะใช้นามสกุลตามมารดา แต่กลับเป็นผู้นำบ้านที่แท้จริงของตระกูลอริยชัยกุล บรรดารุ่นอาวุโสต่างไม่ยุ่งแล้ว พี่น้องรุ่นเดียวกันก็เคารพยศพัฒน์เป็นผู้นำ
บางที นี่อาจเป็นเหตุผลที่ทำให้เปรมายังดื้อดึงต่อยศพัฒน์
แต่งงานกับยศพัฒน์ ก็จะเป็นภรรยาของผู้นำบ้านตระกูลอริยชัยกุล แต่งงานกับนฤเบศวร์ ด้านบนยังมีชายชรากดทับอยู่ รุ่นเดียวกันก็มีคนคอยจับจ้อง ย่อมต้องไม่มีความสุขเท่ากับแต่งงานกับยศพัฒน์
“พี่ฑิตา ชายชราของบ้านพวกพี่ไม่ใช่คนที่ไม่มีเหตุผล เขาทำอะไร พูดอะไร ส่วนใหญ่ก็ทำเพื่อหวังดีกับพวกพี่ พี่ก็อย่าไปถือสาคนแก่เลย ว่ากันว่า บ้านมีหนึ่งเฒ่าเหมือนมีเจ้าทรัพย์”
“ทรัพย์บ้าบออะไรกัน เขาไม่มีเหตุผลเลยสักนิด ชอบเผด็จการ”
บัณฑิตานึกถึงลูกชายสุดที่รักที่ถูกคุณปู่บังคับแต่งงานกับผู้หญิงที่ครอบครัวไม่มีพื้นเพ เธอจึงโกรธอย่างมาก
“ลูกชายที่ฉันให้กำเนิด เขาบอกว่าลูกชายของฉันไม่ใช่สัตว์เลี้ยงในบ่อ พวกเขาสองสามีภรรยาเลี้ยงเบศวร์ของฉันมากับมือ แม้ว่าจะภายใต้ชายคาเดียวกัน ไม่ส่งผลต่อการเข้าใกล้ลูกชายของฉัน แต่การเจริญเติบโตและการเลี้ยงดูของลูกชายฉัน ฉันที่เป็นแม่ไม่สามารถแทรกแซงได้เลย”
“ตอนนี้งานแต่งของเบศวร์ ก็มาตกลงกันเอง ไม่แม้แต่จะถามความเห็นของฉันสักนิด เธอว่าฉันจะไม่โมโหได้ไง”
คุณณัฏฐาฟังเธอกล่าวเช่นนี้ นิ่งครู่หนึ่งแล้วรีบกล่าว：“พี่ฑิตา ชายชราเป็นคนจัดการงานแต่งงานให้กับเบศวร์เหรอ เขาถูกใจคุณหนูบ้านไหนเหรอ”
คุณณัฏฐารู้ดีว่าคุณปู่เร็นไม่ชอบลูกสาวของตัวเอง
แต่ว่านฤเบศวร์สองแม่ลูกชอบลูกสาวของตัวเองมาก เธอถึงได้ไม่รู้สึกกลัว รู้สึกว่านฤเบศวร์อย่างน้อยก็เป็นประธานของครอบครัว ก็ถือว่ามีแข็งแกร่งพอ ตราบใดที่เขายังยืนหยัด ตราบใดที่เปรม์รับปากจะแต่งงานกับนฤเบศวร์ เช่นนั้นจะต้องกลายเป็นนายหญิงน้อยของตระกูลเดชอุปได้แน่นอน
รอเมื่อชายชราเสียชีวิต ตระกูลเดชอุปก็จะตกอยู่ในมือของนฤเบศวร์อย่างแท้จริง ลูกสาวของเธอก็จะกลายเป็นภรรยาผู้นำของตระกูลใหญ่ได้เช่นกัน
แต่ก่อน ชายชราก็เคยคิดที่จะนัดบอดให้นฤเบศวร์กับคุณหนูคนอื่น แต่ว่าถูกนฤเบศวร์ปฏิเสธไป
“หากเป็นคุณหนูละก็ ฉันก็คงไม่ถึงขนาดที่หัวร้อนหรอก ณัฏฐาจ๊ะ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากช่วยหนูเปรม์นะ เธอก็รู้ ฉันชอบหนูเปรม์มาแต่ไหนแต่ไร เห็นหนูเปรม์เป็นเหมือนกับลูกสาวแท้ ๆ และก็หวังว่าหนูเปรม์กับเบศวร์จะสามารถลงเอยด้วยกันได้”
“แต่ว่าตาเฒ่ากลับมาไม้นี้ ฉันกับสามีต่างถูกขังอยู่ในกะลา พอรู้ตัวอีกทีก็สายไปแล้ว เบศวร์กับกนกอรผู้หญิงชั้นต่ำนั่นจดทะเบียนสมรสกันแล้ว กนกอรผู้หญิงชั้นต่ำนั่น ทางบ้านไม่มีพื้นเพเบื้องหลังอะไรเลย สามารถฝืนเรียกได้ว่าเป็นครอบครัวชั้นกลาง ไม่ว่าจะด้านไหน ๆ ก็ไม่คู่กับครอบครัวพวกเราอยู่ดี”
“ก็ไม่รู้ว่าผู้หญิงชั้นต่ำนั่นหว่านเสน่ห์ยาอะไรกับไอ้แก่ตายยาก ทำให้ไอ้แก่ตายยากบังคับเบศวร์แต่งงานกับเธอ เบศวร์ไม่ยอมละก็ เขาก็ไล่เบศวร์ออกจากกองมรดก ยังบอกอีกว่าจะลงหนังสือพิมพ์ว่าไม่มีความเกี่ยวข้องสัมพันธ์ปู่หลาน ทรัพย์สินของตระกูลเดชอุปจะไม่แบ่งให้กับเบศวร์”
“เบศวร์ถูกเขาบังคับอย่างนี้ จึงทำได้เพียงยอมจำนน จดทะเบียนสมรสกับกนกอรผู้หญิงชั้นต่ำคนนั้น เมื่อวานผู้หญิงชั้นต่ำคนนั้นกลับมาทานอาหารที่บ้านกับเบศวร์ ไอ้แก่ตายยากบอกกับคนงานในบ้านของฉันว่า ต่อไปผู้หญิงชั้นต่ำคนนั้นก็คือนายหญิงน้อย”
บัณฑิตาดูเหมือนจะมาแขวะและระบายความโกรธ แต่ความจริงแล้วคืออยากจะยืมมือคุณณัฏฐาสองแม่ลูกมารับมือกับกนกอร
เธอที่เป็นแม่ยายอยากจะทรมานลูกสะใภ้นั้นง่ายมาก และเธอก็มีร้อยวิธีที่ทำให้กนกอรอยู่ก็เหมือนตายทั้งเป็น
แต่กนกอรคือหลานสะใภ้ที่ชายชราชอบ
กนกอรมีชายชราคอยหนุนหลัง
ต่อให้บัณฑิตาจะโมโหมากเพียงใด ไร้สมองเพียงใด ก็จะไม่ประจันหน้ากับตาเฒ่าตรง ๆ แต่จะให้เธอมองดูกนกอรนั่งบนตำแหน่งลูกสะใภ้นั้น นางก็ไม่ปลื้มใจ
บอกเรื่องนี้กับคุณณัฏฐา คุณณัฏฐาจะต้องบอกกับเปรมาแน่นอน สองแม่ลูกยิ่งไม่ปลื้มมากกว่าเธอ
ความหลงใหลคลั่งไคล้ของนฤเบศวร์ที่มีต่อเปรมา รู้กันทั่วบ้านทั่วเมือง
อย่ามองว่าเปรมาหลงรักยศพัฒน์เท่านั้น เธอก็อาวรณ์นฤเบศวร์เช่นกัน
ยศพัฒน์แต่งงานกับเทวิกา แม้แต่นฤเบศวร์ก็แต่งงานกับกนกอร เท่ากับว่าเปรมาคว้าน้ำเหลวทั้งสองมือ แล้วเธอจะพอใจได้อย่างไร
เปรมาสองแม่ลูกจะจัดการกับกนกอรอย่างไร นั่นเป็นเรื่องของพวกเขาสองคน ไม่เกี่ยวกับบัณฑิตา บัณฑิตาก็ไม่ทำให้พ่อสามีขุ่นเคืองด้วย ซ้ำยังสามารถเห็นกนกอรมีชีวิตที่ไม่ราบรื่น มีแต่ได้กับได้
หลังจากคุณณัฏฐาฟังคำพูดของบัณฑิตาแล้ว สีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
เมื่อเปรม์ออกมา เธอคงต้องคลั่งเมื่อได้ยินข่าวนี้แน่นอน
จะไปหาผู้ชายที่เหมือนกับนฤเบศวร์ที่มีทั้งอำนาจและหลงรักเปรม์ได้ที่ไหนอีก
บัณฑิตายังคงบ่นอย่างไม่หยุดหย่อน
คุณณัฏฐาทนฟังต่อไปไม่ได้แล้ว
เธอแทบรอไม่ไหวอยากจะพบลูกสาว
แต่น่าเสียดายคือเปรมาต้องรออีกสองสามวันถึงจะออกมาได้
สักพัก คุณณัฏฐาสงบสติอารมณ์แล้วเธอจึงกล่าวถามขึ้น：“พี่ฑิตา กนกอรนางผู้หญิงชั้นต่ำนั่นมีความเป็นมายังไงเหรอ ไม่มีฐานะไม่มีเบื้องหลัง ชายชราบ้านพี่ทำไมถึงไปถูกใจเธอได้ล่ะ เบศวร์อย่างน้อยก็เป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลเดชอุปนะ ชายชรารักเขามาแต่ไหนแต่ไร แต่กลับจัดคู่แบบนี้ให้กับเขา แปลก ๆ นะ!”
คริษฐ์แห่งบ้านสามยังคงจับจ้องตำแหน่งประธานอยู่
“ฉันเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ให้คนไปสืบดูมาแล้ว กนกอรกลับเป็นเพื่อนสมัยเรียนของเทวิกา เป็นเพื่อนสนิทด้วย สนิทที่ว่าใส่กางเกงตัวเดียวกันได้แบบนั้น”
“ทั้งคู่ยังร่วมกันเปิดร้าน One Day In Coffee ด้วยกัน เปรม์พาคนไปทุบทำลายร้านกาแฟ ทำให้กนกอรได้รับบาดเจ็บ พวกเธอจึงไปแจ้งความจับเปรม์ เปรม์ถึงได้ถูกควบคุมตัวเป็นเวลาสิบห้าวัน ซ้ำยังต้องจ่ายค่าเสียทั้งหมดให้กับร้านพวกเธอด้วย”
สีหน้าคุณณัฏฐาเปลี่ยนเป็นแย่ขึ้น
เพื่อนสนิทของเทวิกา!
เทวิกา เทวิกา!
เธอคือตัวซวยของเปรม์
เทวิกาแย่งยศพัฒน์ไปแล้ว ยังจะให้เพื่อนสนิทของเธอมาแย่งนฤเบศวร์ไปอีก!
คุณณัฏฐาอยากจะไปประจันหน้ากับกนกอรสักตั้ง อยากดูว่าเธอมีหน้าตาแบบไหน ทำไมถึงได้ถูกใจคุณปู่เร็นได้
