ตอนอายุยังน้อย เขาพยายามทำงานเต็มที่ เพราะว่ามีภรรยาและลูกอันเป็นที่รัก เขาอยากหาเงินส่วนตัวให้ภรรยาและลูกเยอะหน่อย เพราะตอนนั้นหาเงินง่ายกว่าตอนนี้เยอะเลย เขาเดินตามทิศทางลม จากนั้นทรัพย์สินส่วนตัวยิ่งอยู่ยิ่งเยอะ สะสมมาถึงตอนนี้มีประมาณแสนกว่าล้าน
ไซม่อนกล้าพูดเลยว่า คนพวกนั้นที่ไม่อยากให้วิกากลับมา เพิ่งลงมือเคลื่อนไหวสองสามปีมานี้เอง เพราะว่าเมื่อก่อนทรัพย์สินส่วนตัวของเขายังไม่ได้มากมายขนาดนี้ ถึงแม้เขาจะเคยพูดว่าทรัพย์สินส่วนตัวจะให้ลูกชายกับลูกสาวสืบทอด แต่แรงจูงใจก็ไม่มาก
ตอนนี้เงินเยอะมาก ใครก็อยากแบ่งทรัพย์สินของเขา ก็เริ่มหน้าด้านเริ่มเลือดเย็นขึ้นมา
ไม่ต้องพูดถึงสิ่งอื่นใด แค่การเผยแพร่ทรัพย์สินส่วนตัวของเขา ทุกคนในโอเอ กรุ๊ปก็จะได้รับประโยชน์ไม่น้อย
เฮ้อ！
บางครั้งการมีเงินเยอะ ก็เป็นภัยพิบัติอย่างหนึ่ง
ประยสย์： “……เป็นความผิดของใคร？”
“แกอยากบอกว่าเป็นความผิดของพ่อสินะ？ใช่ เป็นความผิดของพ่อ เป็นเพราะพ่อมีเงินมากเกินไป เป็นเพราะตำแหน่งของพ่อดึงดูดคนมากเกินไป ถ้าหากพ่อไม่ได้ขึ้นนั่งตำแหน่งนี้ตั้งแต่แรก ไม่ได้ทำธุรกิจไว้ให้พวกแกมากขนาดนี้ พวกแกก็คงไม่ต้องเผชิญเรื่องพวกนี้”
ประยสย์พูดอะไรไม่ออก
“แกจะอยู่ที่นี่หรือไป？”
ไซม่อนเปลี่ยนเรื่องคุย
ที่ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับลูกไม่ดี เป็นเพราะฝีมือของเขาเอง
ถ้ายังไม่เปลี่ยนเรื่องคุย เขากลัวลูกชายจะโกรธจนเดินหนีออกไป
“ในเมื่อพ่อตัดสินใจจะให้พวกเขาไปรับวิกาพร้อมกัน เรื่องในบริษัท ผมก็ไม่มีอะไรต้องห่วงอีก และผมต้องไปหาแม่กับวิกาอยู่แล้ว”
เขาต้องการสร้างความสัมพันธ์ฉันพี่น้องกับน้องสาว
เมื่อเห็นเทวิกากับชเนนทร์อยู่ด้วยกัน ประยสย์รู้สึกว่าเวลาที่เขากับเทวิกาอยู่ด้วยกันมีความเกรงใจกันเล็กน้อย เขาอิจฉาชเนนทร์ และหวังว่าคงมีสักวัน เทวิกาเมื่ออยู่ต่อหน้าเขาอยากทำอะไรก็ทำได้โดยไม่ต้องเกรงใจ
“หลังจากกลับมาก็จะสูญเสียความสุข พ่ออย่าเพิ่งไปเร็วขนาดนี้เลย ให้เธอได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอีกสามสี่วัน รวมถึงแม่ของผมด้วย พ่อก็เห็นแล้ว เมื่อแม่อยู่ข้างๆ วิกา ถึงแม้เธอจะยังไม่หายและกลับมาดีเหมือนเดิม แต่ก็ดีขึ้น”
ไซม่อนเม้มปากไม่พูดอะไร
ผ่านไปสักพัก เขาพูดเสียงเบาขึ้นมาว่า： “แกไปกินข้าวก่อนเถอะ เรื่องรับวิกากลับมา พ่อจะจัดการเอง ในเมื่อแกจะไปเมืองแอคเซสซ์ ด้วย ก็ไม่ต้องล้างหน้าออกแล้ว กินข้าวเสร็จก็กลับไปเมืองแอคเซสซ์ เลย ไม่ต้องอยู่นาน ตระกูลเลิศธนโยธามีเส้นสายอยู่เยอะ”
นามสกุลเลิศธนโยธาที่เขาเอ่ยถึงคนนั้น ไม่ใช่พลอย แต่คือพ่อของพลอย หัวหน้าครอบครัวของตระกูลเลิศธนโยธา
ตระกูลเลิศธนโยธาสมัยสงครามโลกร่ำรวยมาจากการฆาตกรรมและวางเพลิง
นอกจากสะสมทรัพย์สมบัติได้แล้ว ครอบครัวของพวกเขายังคงรักษาความโหดเหี้ยมไว้อยู่
ถึงแม้จะผ่านการชะล้างรุ่นสู่รุ่น มาจนถึงวันนี้ และถึงแม้ตระกูลเลิศธนโยธาจะฟอกขาวเรียบร้อยแล้ว แต่อำนาจบารมีก็ไม่ได้ลด กลับยิ่งอยู่ยิ่งแข็งแกร่ง ที่เมืองซูเพร่า ตระกูลเลิศธนโยธาไม่รู้กลืนกินบริษัทเล็กและบริษัทใหญ่เข้าไปเท่าไหร่แล้ว บริษัทใดก็ตามที่ขัดแย้งกับอุตสาหกรรมที่พวกเขาดำเนินกิจการอยู่ จะถูกพวกเขากดดัน สุดท้ายไม่ใช่ย้ายไปที่อื่น ก็จะถูกซื้อกิจการไป
ถึงแม้ในเมืองซูเพร่า ตระกูลสาระทาต่างหากที่เป็นหัวหน้าใหญ่ แต่ก็ถูกตระกูลเลิศธนโยธาไล่ตามมาติดๆ ที่พลอยมาสนิทชิดเชื้อกับเขา เป็นเพราะว่าไอ้แก่ของตระกูลเลิศธนโยธาอยากให้ลูกสาวเข้ามาแทรกแซงภายในบริษัทของตระกูลสาระทา จากนั้นค่อยๆ เปลี่ยนตระกูลสาระทาให้กลายไปเป็นของตระกูลเลิศธนโยธา
พอดีเลย ไซม่อนก็อยากจัดการตระกูลเลิศธนโยธาเหมือนกัน
ในยุคสมัยเขา ถ้าไม่สามารถกำจัดตระกูลเลิศธนโยธาได้ ไซม่อนกังวลเมื่อถึงสมัยรุ่นลูก จะยิ่งยากลำบากขึ้นไปอีก
ตระกูลเลิศธนโยธาชอบยื่นมือเข้ามาตระกูลสาระทาตลอด ส่วนเขาก็ใช้พลอยเป็นเครื่องมือในการยื่นมือเข้าไปบริษัทภายในของตระกูลเลิศธนโยธาเหมือนกัน？
“รู้แล้ว”
ประยสย์ตอบออกมา จากนั้นลุกขึ้น แล้วเตรียมตัวออกไป
“ดูแลแม่แกให้ดี”
ไซม่อนพูดกำชับออกมา
ประยสย์เดินไปได้สามสี่ก้าวหันหน้ามามองพ่อสักพัก ในที่สุดก็ตอบอืมออกมา และรับปากจะทำตามคำขอร้องของคุณพ่อ
ถึงจะไม่มีคำกำชับของคุณพ่อ เขาก็ต้องดูแลคุณแม่เป็นอย่างดีอยู่แล้ว
……
บริษัทแฟชั่นกู๊ด
นี่คือบริษัทที่เปรมาเปิดหลังจากที่กลับมาจากต่างประเทศ นอกจากเธอจะเปิดบริษัทแล้ว เธอยังมีสาขาร้านอีกมากมาย เพราะอยากให้เสื้อผ้าที่ตัวเองออกแบบ เป็นที่รู้จักกันในเมืองแอคเซสซ์
แบรนด์เสื้อผ้าที่เธอสร้างขึ้นมาได้เข้าร่วมในงานแฟชั่นโชว์ของมิลาน และค่อนข้างมีชื่อเสียงในต่างประเทศ
แม้แต่ภายในประเทศก็ได้รับความนิยม
การย้ายบริษัทเข้ามาในประเทศ เปรมาวางแผนไว้สำหรับรับออเดอร์โดยเฉพาะ ใช้เพื่อผลิตเสื้อผ้าระดับกลางและระดับล่าง เพื่อแย่งยอดขายกับบริษัทอื่น ส่วนสาขาต่างๆ ที่เธอก่อตั้งขึ้นมานั้นใช้สำหรับขายเสื้อผ้าแบรนด์ของเธอโดยเฉพาะ โดยขายเสื้อผ้าระดับสูง
ซึ่งไม่มีความเกี่ยวข้องกับบริษัทแฟชั่นกู๊ดเลย
เธอวางแผนไว้เป็นอย่างดี มีนฤเบศวร์เป็นแบ็คอัพให้เธอ ถ้าหากไม่มียศพัฒน์มากดดัน ธุรกิจของเปรมาก็จะพัฒนาไปตามแบบแผนที่เธอวาดไว้
เวลานี้ พนักงานบริษัทแฟชั่นกู๊ดนอกจากผู้บริหารระดับสูงไม่กี่คนบวกกับพนักงานรักษาความปลอดภัยที่อยู่เวรแล้ว ไม่มีคนอื่นอีกเลย เนื่องจากบริษัทไม่สามารถดำเนินกิจการได้ตามปรกติ ถึงแม้พนักงานจะเข้ามาในบริษัทก็ไม่มีอะไรให้ทำ
ออเดอร์ใหญ่ที่เคยได้รับ ต่างถูกลูกค้ายกเลิก ทำให้เปรมาโกรธมาก
ถึงแม้บริษัทจะไม่สามารถดำเนินกิจการได้ตามปรกติ พนักงานที่จ้างมา เปรมยังคงต้องจ่ายเงินเดือนขั้นต่ำอยู่ เพราะกลัวพนักงานจะลาออกไป เพราะถ้าหากเธอฝ่าวิกฤตินี้ได้แล้ว ก็ต้องจ้างพนักงานใหม่เข้ามาอีก ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นมันจะวุ่นวายมาก
แต่ตอนนี้เธอต้องเลี้ยงพนักงานนับร้อยนับพันฟรีๆ เงินของเธอหายไปจากบัตรธนาคารทุกวันเหมือนน้ำ
รถเมอร์เซเดสเบนซ์สีดำคันหนึ่งแล่นมาแต่ไกล และหยุดลงอย่างช้าๆ ที่หน้าประตูบริษัทแฟชั่นกู๊ด
พนักงานรักษาความปลอดภัยที่อยู่เวรจ้องมองไปที่รถคันนั้น ในใจหวังว่าขอให้เป็นคนที่มาคุยธุรกิจกับคุณเปรมาด้วยเถอะ
ถึงแม้พนักงานรักษาความปลอดภัยอย่างพวกเขาต้องมาทำงานทุกวัน แต่ถ้าบริษัทยังตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ต่อไป ถ้าไม่มีออเดอร์เข้ามาอีก และทุกคนไม่สามารถทำงานได้อีก บริษัทไม่ช้าหรือเร็วก็ต้องปิดลง ถ้าบริษัทปิด พวกเขาก็ต้องไปหางานใหม่
ถ้าเงินเดือนพอไปได้ ไม่มีใครอยากเปลี่ยนงานหรอก
เมื่อประตูรถเปิดออก มีชายหนึ่งหญิงสองเดินลงมาจากรถ
ผู้ชายคนนั้นน่าจะเป็นคนขับรถ เพราะในขณะที่เขาช่วยผู้หญิงที่นั่งอยู่ด้านหลังเปิดประตูรถนั้น ท่าทางของเขามีมารยาทมาก
“นายรออยู่ข้างนอกก็พอ”
ผู้หญิงสองคน คนหนึ่งดำคนหนึ่งขาว ผู้หญิงที่ใส่ชุดสูทสีดำพูดกับผู้ชายออกมา
ส่วนผู้หญิงที่ใส่กระโปรงสีขาวคนนั้น หลังจากลงมาจากรถ ถูกแสงอาทิตย์ส่องโดนตาจนต้องหรี่ตามองด้านนอกของบริษัทแฟชั่นกู๊ด แล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า： “บริษัทแฟชั่นกู๊ดดูแล้วใหญ่ดีเหมือนกัน”
เปรมาค่อนข้างใจใหญ่ เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ ก็ก่อตั้งบริษัทใหญ่ขนาดนี้แล้ว แถมเปิดสาขาร้านโดยเฉพาะเยอะขนาดนี้
ลงทุนเยอะขนาดนี้ และมีความทะเยอทะยานสูงขนาดนี้ แต่คาดคิดไม่ถึงว่าจะตายก่อนที่จะประสบความสำเร็จ
“ความสัมพันธ์ระหว่างคุณเปรมากับคุณนฤเบศวร์ดีมาก วิกฤติของเธอในตอนนี้ถือเป็นวิกฤติชั่วคราวเท่านั้นเอง”
หญิงชุดดำพูดปลอบใจขึ้นมา
พลอย ก็คือคนที่ใส่กระโปรงยาวสีขาวคนนั้น เมื่อผ่านการแนะนำของคุณพ่อ เธอบินมาเมืองA แต่กลับไม่ใช่ไปหาเทวิกาโดยตรง เธอปกปิดฐานะของตัวเอง ผ่านการแนะนำจากคุณพ่อ เธอหาเจอหญิงชุดดำ ต้องการรู้จักเปรมาผ่านการแนะนะของเธอ
แน่นอน การมาของพลอยครั้งนี้ได้เอาออเดอร์ใหญ่มาด้วย
อยากได้ความเชื่อใจจากไหลมา อยากให้เปรมาเชื่อฟังเธอทุกอย่างในอนาคต กลายเป็นผู้ช่วยของเธอ และแน่นอนต้องทำให้เปรมาซาบซึ้งใจเธอก่อน
คุณพสธรเสนอแนะให้ลูกสาวอย่าออกหน้าเอง ทุกอย่างมอบหมายให้คุณนิดาเป็นคนทำก็แทนก็พอ
