“กนกอร คุณเดินมานี่สิ”
กนกอรยืนนิ่ง “ฉันไม่ไป ที่ที่คุณยืนอันตรายจะตายไป ถ้าคุณดึงฉันไปด้วย ตอนที่คุณกระโดดลงไป ฉันก็เสียเปรียบสิ ฉันยังใช้ชีวิตไม่พอเลย ยังอยากมีชีวิตเพื่อรับมรดกพันล้านของคุณ”
สีหน้าของนฤเบศวร์บูดบึ้งครั้งแล้วครั้งเล่า
ไฟหน้ารถสว่างไม่เพียงพอ กนกอรจึงไม่สามารถมองเห็นสีหน้าของเขาได้ชัดเจน
ถึงแม้เขาจะดำเหมือนถ่านหิน ก็เปล่าประโยชน์
“อยากให้ผมตายขนาดนั้นเลยเหรอ”
“เมื่อก่อนก็เคยคิดอยากให้คุณตาย หลังจากแต่งงานกับคุณ ฉันยิ่งอยากให้คุณตายมากขึ้น ฮ่าๆๆ ถ้าคุณตาย ฉันจะได้…”
“ถ้าคุณต้องการ รอผมกลับไปจะโอนทรัพย์สินทั้งหมดในชื่อของผมให้เป็นชื่อของคุณทั้งหมด ไม่ต้องสาปแช่งผมให้ตายแล้วได้ไหม คำพูดที่ออกจากปากคุณ ผมตายแล้วฟื้น ตายแล้วฟื้นเป็นร้อยรอบแล้ว” “
กนกอรหัวเราะเสียงดัง: “จริงเหรอคะ ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้เราไปทำเรื่องกันเลย คุณยกหุ้นบริษัททั้งหมด รวมถึงอสังหาริมทรัพย์ ร้านค้า เงินฝากให้ฉัน ฉันจะได้กลายเป็นผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองแอคเซสซ์ฮ่าฮ่าฮ่า!”
พอเห็นใบหน้าเล็กๆ ที่ตื่นเต้นดีใจของเธอ อารมณ์ของนฤเบศวร์จึงดีขึ้นมาบ้าง หลังจากซึมเศร้ามาทั้งวัน
เขาอดที่จะหัวเราะแล้วพูดไม่ได้: “กนกอร คุณเป็นผู้หญิงที่ชอบทำลายชื่อเสียงของตัวเองมากที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมา เห็นได้ชัดว่าคุณไม่ใช่พวกเห็นแก่เงิน แต่คุณกลับชอลทำเหมือนพวกเห็นแก่เงิน ทั้งที่คุณบริสุทธิ์และเป็นคนดีถึงขนาดนี้ แต่กลับทำเหมือนตัวเองเป็นคนร้าย”
“หัวเราะแล้วนี่ หัวเราะแล้วก็หมายความว่าไม่คิดจะฆ่าตัวตายแล้ว ในเมื่อไม่อยากฆ่าตัวตายแล้วก็รีบเดินกลับมาเลยนะ ถ้าคุณพลาดตกลงไป ร่างคุณคงบวมน้ำจนใหญ่เท่านี้เลย”
นฤเบศวร์หันไปมองด้านหลัง
มันอันตรายมากจริงๆ
เขาไม่มองหน้าผาที่อยู่ข้างหลัง แล้วรีบเดินจากไป
หลังจากใกล้เข้ามา กนกอรก็ก้าวไปข้างหน้าสองก้าวแล้วดึงเขามา หลังจากดึงเข้ามาก็เริ่มต่อยเริ่มเตะเขา
นฤเบศวร์ถูกเธอเตะต่อยจนตะลึงไปทันที เขาไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงเตะต่อยเขา
“คนเลว คนเลว ใครให้คุณเลียนแบบคนอื่นมาโดดหน้าผาฆ่าตัวตายกัน ใครบอกให้คุณเล่นหายตัวไปเหมือนคนอื่น มือถือมีไว้ทำไมถ้าเอาแต่ปิดเครื่อง คิดจะทำให้ใครตกใจ อยากให้ใครเป็นห่วงคุณกัน”
“เปรมาหรือไง ฉันบอกคุณไว้เลย คุณปิดเครื่อง เปรมาก็ไม่สนใจหรอกว่าคุณจะไปที่ไหนหรือทำอะไร เธอสนใจแค่ว่าเมื่อไหร่คุณจะไปปลอบใจเธอ และช่วยเธอจัดการแก้ปัญหาให้ เธอติดต่อคุณไม่ได้ ถึงโทรมาหาฉัน ด่าว่าฉันจับคุณไปซ่อนไม่ให้รับสายของเธอ”
“ถ้าเธอกล้ามาหาเรื่องฉันที่ร้านกาแฟ ฉันตบเธอให้แหลกคามือเธอแน่ เรื่องของพวกคุณสองคนดึงฉันเข้าไปด้วยทำไม ถ้าไม่ใช่เพราะตอบแทนบุญคุณ ฉันจะจะต้องสนใจว่าคุณเป็นตายร้ายดียังไง ฉันจะจับคุณไปซ่อนทำไม คุณไม่ใช่สมบัติล้ำค่าที่หายากสักหน่อย ที่เก็บไว้สามารถเพิ่มมูลค่าได้ คุณมันยิ่งแก่ยิ่งหมดค่า จะเอาไปซ่อนไว้ให้เปล่าประโยชน์ทำไม?”
“คุณทำแบบนี้ เปรมาก็ไม่สนใจคุณหรอก มีเพียงคุณปู่ของคุณที่เดินถือไม้เท้ามาหาฉัน แล้วร้องไห้ เป็นห่วงคุณจนแทบหมดสติ เพื่อให้ฉันมาตามหาคุณ คุณปู่ของคุณแทบจะคุกเข่าขอร้องฉัน”
“ฉันจะต่อยคุณให้ตายเลย ไอ้คนโง่ ไม่เคยเจอผู้หญิงหรือไง? เพื่อเปรมา คุณถึงกับคิดจะมากระโดดหน้าผาฆ่าตัวตาย ฉันบอกคุณไว้เลย ถ้าคุณตายจริงๆ เปรมาก็ไม่แม้แต่จะหลั่งน้ำตาออกมา คุณคิดว่าคุณสำคัญมากในใจของเธอหรือไง คุณมันเทียบคุณพัฒน์ไม่ได้แม้แต่นิดเดียว “
กนกอรเตะต่อยนฤเบศวร์พร้อมกับด่าทอ
ด่าว่าอย่างเมามัน
คำด่าทอของเธอเหมือนเข็มนับพันที่ทิ่มแทงใจนฤเบศวร์ จนทั้งทั่วร่างกายทะลุเป็นรู
จู่ๆ นฤเบศวร์ก็ดึงเธอเข้ามากอดไว้แน่น เพื่อไม่ให้เธอทำร้ายตนเองอีก
กนกอรดีดดิ้นในอ้อมแขนของเขา และพูดอย่างโมโห “แบตบอส ปล่อยฉันนะ ฉันยังต่อยตีคุณไม่พอ”
“เตะต่อยมาตั้งนาน ดุด่ามาตั้งนาน คงจะเหนื่อยแล้ว พักผ่อนในอ้อมอกผมเถอะ”
“พักผ่อนบ้าบออะไรกัน ปล่อยฉันนะ ฉันไม่อยากซบอกคุณ คิดว่าหน้าอกคุณหอมมากหรือไง”
นฤเบศวร์ไม่ยอมปล่อย
เขาทำการกดศีรษะของเธอไว้ในอ้อมกอดของเขา
แรงตบตีของเธอสำหรับเขาแล้วเหมือนแมวข่วน
“กนกอร คุณฟังผมก่อน ผมไม่ได้คิดจะฆ่าตัวตาย และไม่คิดจะกระโดดหน้าผาฆ่าตัวตายด้วย ผมก็แค่ ผมเองก็ไม่รู้ว่าผมมาที่นี่ได้ยังไง ผมคิดว่าที่นี่เหมาะสำหรับผมที่จะสงบสติอารมณ์ลงได้ ผมก็เลยมาอยู่ที่นี่”
พอมีสาวงามร่างนุ่มนิ่มอยู่ในอ้อมกอด ทำให้หัวใจที่เย็นชาของนฤเบศวร์รู้สึกอบอุ่นขึ้น
“ผมจะฆ่าตัวตายได้ยังไง คนมองโลกในแง่ดีอย่างผม ผมไม่มีทางคิดจะกระโดดหน้าผาฆ่าตัวตายหรอก อีกอย่างคนจมน้ำจะตัวบวมน่าเกลียดมาก คนหล่ออย่างผมจะกระโดดหน้าผาได้ยังไงผมไม่อยากตายในสภาพน่าเกลียดแบบนั้นหรอก”
กนกอรดิ้นเท่าไหร่ก็หลุดจากอ้อมกอดของเขาไม่ได้ ดังนั้นเธอจึงหยิกแขนของเขาอย่างแรงไปสองครั้ง
ความเจ็บปวดทำให้เขาร้องออกมา
กนกอรรอให้เขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดจนจบ ก็ควักหูของเขา แล้วพูดอย่างไม่พอใจ: “ร้องได้น่าเกลียดมาก เสียงหมูร้องตอนถูกเชือดยังไม่แย่เท่าเสียงร้องของคุณเลย”
“มันเจ็บนะคุณ!”
“สมควร!”
“ใช่ ใช่ ใช่ ผมสมควรโดน”
นฤเบศวร์ปล่อยมือจากเธอ และใช้มือของเขาถูบริเวณที่ถูกเธอหยิก แล้วถามเธอว่า “คุณปู่ของผมขอร้องให้คุณมาตามหาผมเหรอ? ไม่ใช่คุณเป็นห่วงผมก็เลนมาตามหาผมเหรอ?”
“ฉันกินอิ่มไม่มีอะไรทำหรือไงถึงออกมาตามหาคุณ? ที่ฉันมาหาคุณเพราะกลัวว่าคุณปู่ของคุณจะคุกเข่าขอร้องฉันแล้วฉันจะอายุสั้น”
“แบตบอส ตอนนี้เป็นบริการเสริม คุณต้องจ่ายค่าบริการฉันด้วย”
นฤเบศวร์ไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “อย่างน้อยพวกเราก็เป็นสามีภรรยากัน อย่าเอาแต่พูดเรื่องเงินได้ไหม”
“เราเป็นสามีภรรยากันแบบไหน คุณไม่รู้หรือไง อย่ามาใช้ตำแหน่งสามีต่อหน้าฉัน เราเป็นแค่ความสัมพันธ์แบบมีพันธะสัญญาร่วมกันเท่านั้น”
พอเห็นว่าเขาอาการดีขึ้นแล้ว กนกอรจึงหันหลังกลับและเดินจากไป “เมื่อตะกี้คุณกอดฉัน อย่าลืมจ่ายค่าบริการด้วย หนึ่งหมื่น”
นฤเบศวร์: “…”
เขาเดินตามหลังเธอ และถามเธอขึ้นมากะทันหัน “ถ้านอนกับคุณครั้งหนึ่งราคาเท่าไหร่”
กนกอรหยุดเดินกะทันหัน เธอหันกลับมาแล้วเตะขึ้นไปในอากาศ นฤเบศวร์หลบหนีอย่างรวดเร็ว ไม่อย่างนั้นเขาคงถูกเธอเตะลงทะเลแน่
“คุณคิดว่าฉันเป็นอะไร?”
นฤเบศวร์เพิ่งจะตระหนักได้ว่าคำถามนี้อาจทำให้คนอื่นเข้าใจผิดว่าเธอขายบริการได้ง่ายๆ ดังนั้นเขาจึงรีบกล่าวขอโทษ “ผมขอโทษ ผมขอโทษ กนกอร ผมไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น ผมแค่ ..แค่…ปากพล่อย สมองฝ่อ!”
“ไปไกลๆ!”
กนกอรตะโกนไล่เขา จากนั้นก็ทิ้งเขาแล้วกลับไปที่รถของเธอ จากนั้นก็รีบถอยรถบริเวณพื้นที่กว้าง แล้วขับออกไป
เธอไม่สนใจว่านฤเบศวร์จะถูกทิ้งไว้ที่นี่แล้ว
“กนกอร กนกอร”
นฤเบศวร์วิ่งตามเธอไป “ทำไมถึงได้อารมณ์รุนแรงขนาดนี้ จนจุดก็ลุกเป็นไฟแล้ว”
“กนกอร รอผมก่อน ผมยังไม่ได้ขึ้นรถ! คุณมารับผมไม่ใช่เหรอ ผมยังไม่ได้ขึ้นรถเลยนะ!”
นฤเบศวร์วิ่งตามเขาไปได้สักพัก อาจเป็นเพราะเขาไม่ได้กินข้าวหรือดื่มน้ำมาทั้งวัน ทำให้ตอนนี้เขน้ำมันารู้สึกหิวข้าวและหิวน้ำมาก ดังนั้นเขาจึงไม่มีแรงที่จะวิ่งไล่ตามเธอไป
เขาหยุดหอบหายใจ
หลังจากปรับลมหายใจได้เป็นปกติ เขาก็รีบกลับมาที่รถของเขา แล้วขับรถไปหมุนรถเช่นเดียวกับกนกอร เขาถอยรถไปยังที่ที่เขาสามารถหมุดรถได้ หลังจากเปลี่ยนทิศทางแล้ว เขาก็เริ่มเร่งคันเร่ง ก่อนจะมุ่งตรงไปข้างหน้า
รถวิ่งไปได้แค่สองนาที เครืองก็ดับไป!
น้ำมัน หมด!
ให้ตายเถอะ!
หน้าหมู่บ้านหรือหลังหมู่บ้านไม่มีร้านค้า และที่นี่ก็อยู่ไกลจากปั๊มน้ำมันด้วย
นฤเบศวร์บ่นว่าสองสามคำ ก่อนจะรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วกดเปิดเครื่อง เขาก็รีบกดโทรหากนกอรอย่างรวดเร็ว
