รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 367 โดนกัดก็เป็นความสุขอย่างหนึ่ง
เหล่าบอดี้การ์ดเห็นแล้วก็พลันถามกันอย่างเป็นห่วงว่า “คุณชาย หน้าเป็นอะไรไปเหรอครับ?”
“กนกอรกัดน่ะ”
กนกอรที่อยู่ในร้าน: ……ทำไมเธอถึงสังหรณ์ใจไม่ดี? หมอนี่คงไม่ได้ป่าวประกาศไปทั่วหรอกนะ ว่าเธอเป็นคนกัดเขา?
เรียกเขากลับมาดีไหม?
ในขณะที่กนกอรกำลังลังเล นฤเบศวร์ก็พาพวกบอดี้การ์ดจากไปแล้ว
แม้แต่รถคันนั้นเองก็ถูกขับกลับไปแล้วด้วย
ระหว่างทางไปบริษัท นฤเบศวร์ก็เพิ่มยศพัฒน์เป็นเพื่อนในวีแชทโดยเฉพาะ
ทั้งคู่ต่างจำเบอร์โทรศัพท์ของอีกฝ่ายได้จนขึ้นใจ แต่กลับไม่เคยเพิ่มเพื่อนในวีแชทกันมาก่อน ก็พวกเขาเป็นคู่อริกัน แล้วจะเพิ่มเพื่อนในวีแชทกันได้ยังไงกัน?
จู่ ๆ ยศพัฒน์ก็ได้รับแจ้งเตือนคำขอเป็นเพื่อนจากคู่อริ พลันรู้สึกประหลาดใจ และกดตกลงทันทีโดยไม่แม้แต่จะคิด
แม้ทั้งคู่จะเป็นเพื่อนกันในวีแชทแล้ว ทว่านฤเบศวร์กลับไม่ได้ส่งข้อความอะไรมา เขาไม่ทัก ยศพัฒน์ก็ไม่ทัก รอดูการเคลื่อนไหวของเขา
แต่ใครจะรู้ว่านฤเบศวร์จะไม่ส่งข้อความมาสักที จนยศพัฒน์ยิ่งสงสัยใคร่รู้กว่าเดิม
ยศพัฒน์ใช้โอกาสตอนดื่มน้ำเลื่อนดูโมเมนต์วีแชทของนฤเบศวร์ ทันทีที่เขากดเข้าไป ก็เห็นนฤเบศวร์เพิ่งอัพเดตโพสต์ในโมเมนต์ ซึ่งเป็นรูปถ่ายสองรูป รูปหนึ่งเป็นรูปที่เขากับกนกอรทานอาหารเช้าด้วยกัน ส่วนอีกรูปหนึ่งก็เป็นรูปเซลฟี่ของเขา
คุณชายพัฒน์ที่สายตาเฉียบแหลมพลันสังเกตเห็นรอยแดงบนใบหน้าของคู่อริในรูปเซลฟี่ เมื่อดูอย่างละเอียดก็พบว่าเป็นรอยกัด พร้อมแคปชั่นที่นฤเบศวร์โพสต์ว่า: โดนกัดก็เป็นความสุขอย่างหนึ่ง
ยศพัฒน์หลุดขำ: “นี่คือกำลังอวดความรักกับฉันหรือไง?”
ถึงว่า ทำไมจู่ ๆ ถึงมาขอเขาเป็นเพื่อนในวีแชท ที่แท้ก็จะมาอวดเขานี่เอง
อาจเป็นเพราะปกติเห็นเขากับวิกาจู๋จี๋กันบ่อยจนเอียน เพราะฉะนั้น เมื่อเขากับกนกอรได้ใช้เวลาร่วมกันดีๆอย่างหาได้ยาก ซ้ำยังถูกกนกอรกัดทีหนึ่ง ก็เลยอดใจรอไม่ไหวรีบมาอวดเขาทันที
ยศพัฒน์ครุ่นคิดครู่หนึ่ง แล้วกดเข้าไปที่โมเมนต์วีแชทของภรรยา จากนั้นก็แคปรูปถ่ายพร้อมแคปชั่นที่เทวิกาโพสต์ลงตอนเช้าแล้วส่งไปให้นฤเบศวร์
หลังจากที่นฤเบศวร์ได้รับข้อความ เขาก็จ้องโทรศัพท์อยู่เนิ่นนาน ก่อนจะสบถด่าว่า “ยศพัฒน์ นายเหลือทางรอดให้ฉันหน่อยไม่ได้เลยหรือไง!”
จากนั้น เขาก็ลบยศพัฒน์ออกจากเพื่อนทันที!
เขาจะไม่ไปอวดความรักหรืออะไรกับยศพัฒน์อีกแล้ว ไม่งั้นเขาจะตายเร็วเพราะถูกยั่วโมโห!
แม้จะแพ้ให้กับคู่อริอีกแล้ว แต่นฤเบศวร์ก็ยังคงอารมณ์ดีเหมือนเดิม
เมื่อกลับมาถึงบริษัท หากมีคนทักทายเขา เขาก็จะหยุดฝีเท้า จากนั้นทุกคนก็จะถามโดยอัตโนมัติว่าหน้าเขาเป็นอะไรไป เขาก็จะลูบจุดที่ถูกกัดไปพลาง ยิ้มตอบเหมือนคนซื่อบื้อไปพลางว่า “กนกอรกัดฉันเอง”
คนอื่นๆ: ……
ขีดเส้นใต้ กนกอรคือใคร?
ผู้หญิงที่ท่านประธานของพวกเขารักที่สุดคือคุณเปรมาไม่ใช่เหรอ?
จริงสิ ช่วงนี้ท่านประธานไม่เจอคุณเปรมาเลย เพราะคิดได้แล้ว และไม่ยึดติดกับคุณเปรมาอีกแล้วงั้นเหรอ?
เรื่องพวกนี้อย่าเพิ่งสนใจก็ได้ แต่พวกเขาอยากจะรู้เหลือเกินว่ากนกอรคือใคร ถึงสามารถโค่นคุณเปรมาได้ ต้องเป็นยอดฝีมือของยอดฝีมือแน่ ๆ!
นฤเบศวร์ไม่มีทางอธิบายอยู่แล้ว
ยังไงซะ เขาก็ป่าวประกาศเรื่องที่กนกอรกัดเขาให้คนทั้งบริษัทรู้แล้ว แน่นอน ว่าก็ทำให้ทุกคนสงสัยใคร่รู้กันถึงขีดสุด
คนที่พอจะรู้รายละเอียดบ้างก็มีเพียงผู้ช่วยธันวา
ทว่าธันวาไม่ใช่คนปากมาก เขาไม่มีทางเล่าอะไรให้คนอื่นๆฟัง
แค่รู้ว่าท่านประธานตัดใจจากเปรมาได้เขาก็ดีใจมากแล้ว
……
คืนนี้เทวิกาจะเข้าร่วมงานเลี้ยงกับสามี
เธอตั้งตารอเจอกิติยาในงานเลี้ยง ดังนั้นจึงคาดหวังให้ตอนกลางคืนมาเยือนเร็วๆ
ตอนเย็นทันทีที่เธอเลิกงาน เธอก็โบกรถแท็กซี่ไปที่คฤหาสต์ของยศพัฒน์ที่คอนโดกรีนทาวน์ ขณะเดียวกันก็โทรหาเพื่อนรัก ฝากให้เพื่อนรักช่วยเฝ้าร้านในคืนนี้
กนกอรยิ้มเอ่ยว่า “เธอไม่ว่าง ไปทำเรื่องของเธอได้เต็มที่เลย ฉันเฝ้าร้านเอง ยังไงซะ กลับบ้านเร็วทุกคืนฉันก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไร น่าเบื่อมากๆ เล่นโทรศัพท์นานก็โดนแม่ฉันด่า จะดูทีวี ก็ถูกปู่ฉันจองไว้ดูละครแล้ว แม่ฉันไม่อนุญาตให้ฉันแย่งทีวีกับปู่ สู้เฝ้าร้านยังดีกว่าอีก”
“สุดสัปดาห์นี้ฉันเฝ้าร้านทั้งวันเอง เธอพักผ่อนเถอะ”
“ไม่ต้อง สุดสัปดาห์ฉันก็จะมาทำงานกับเธอด้วย จะได้คุยกันพอดีเลย ให้ฉันพักผ่อน แล้วจะให้ฉันไปเที่ยวกับใคร?”
ไม่ใช่ว่ากนกอรไม่มีเพื่อนคนอื่น เพียงแต่ไม่มีใครที่ถูกใจเธอและคุยถูกคอกันเท่าเทวิกา
เทวิกาเอ่ยกลั้วขำว่า “เธอไม่ไปเดทกับแบตบอสของเธอเหรอ? ได้ยินมาว่าวันนี้แบตบอสไปส่งรถคันใหม่ให้เธอด้วยนี่ ซ้ำยังทำอาหารเช้าไปให้เธอด้วย อาหารเช้านั่นหลากหลายจังเลยนะ”
“เธอรู้ได้ยังไง?”
กนกอรถามโดยอัตโนมัติ
พลันนึกถึงตอนที่นฤเบศวร์จากไป แล้วเขาตอบคำถามบอดี้การ์ดยังไง กนกอรเผยสีหน้าถมึงทึงทันที หมอนั่นคงไม่ได้ป่าวประกาศไปทั่วจริงๆหรอกใช่ไหมว่าเธอกัดเขา?
ถ้าเป็นแบบนั้นงั้นต่อให้เธอแก้ตัวให้ตายยังไงก็ไร้ความหมาย
เทวิกายิ้มอย่างอารมณ์ดีกว่าเดิม เอ่ยว่า “เธอไม่รู้หรอกว่าผู้ชายเธอปัญญาอ่อนขนาดไหน อาจจะเป็นเพราะถูกสามีฉันโจมตีมาอย่างหนัก ตอนเช้าจู่ ๆ ก็ขอเป็นเพื่อนพัฒน์ในวีแชท ก็ไม่พูดไม่ทักอะไร จนพัฒน์สงสัยก็เลยเข้าไปดูโมเมนต์ของเขา จากนั้นก็เห็นเขาโพสต์รูปถ่ายสองรูป รูปหนึ่งเป็นรูปที่เขากินอาหารเช้ากับเธอ ส่วนอีกรูปก็เป็นรูปเซลฟี่ของเขา บนหน้าเขามีรอยกัด ดูจากแคปชั่นที่เขาโพสต์ ก็เธอเป็นคนกัดสินะ”
ว่าแล้วเชียวว่าลางสังหรณ์เธอแม่นมากๆ
เขาป่าวประกาศไปทั่วจริงๆด้วย แม้แต่คู่อริของเขา เขาก็ยังจะไปอวด
“กนกอร เธอสองคนพัฒนาความสัมพันธ์กันเร็วจังเลยนะ อีกไม่นานก็คงเชิญฉันไปงานแต่งได้แล้วล่ะมั้ง?”
กนกอร “……วิกา เธออย่ามาแซวฉันนักเลย เรื่องตอนเช้ามันยาว ว่างเมื่อไหร่ค่อนเล่าให้เธอฟังอีกที โทรศัพท์ในร้านดังแล้ว ฉันไปรับสายก่อน เธออย่าลืมแต่งหน้าและใส่ชุดราตรีสวยๆล่ะ คืนนี้เป็นครั้งแรกที่เธอเข้าร่วมงานเลี้ยงในฐานะคุณนายน้อยอริยชัยกุลเชียวนะ”
เทวิกาพูดอย่างมั่นใจว่า “ฉันโชว์หน้าสดก็สวยเหมือนนางฟ้า”
กนกอรหัวเราะร่วน “วิกา เธอหลงตัวเองขนาดนี้ พัฒน์รู้บ้างไหมเนี่ย?”
“ในสายตาเขาฉันเป็นไซซีเลยด้วยซ้ำ”
“โอเค ๆ ไม่คุยกับเธอแล้ว จะได้ไม่โดนป้อนอาหารหมา เดี๋ยวกินข้าวเย็นไม่ลง”
กนกอรรีบวางสายทันที เห็นเพื่อนอวดความรักทุกวัน จนเธอเองก็คาดหวังกับความรักแล้ว
นึกถึงท่าทางของนฤเบศวร์ในตอนนี้ที่มีต่อเธอ กนกอรก็พลันรู้สึกว่าตัวเองไม่จำเป็นต้องอิจฉาเพื่อนรัก เพราะเธอเองก็กลายเป็นคนที่น่าอิจฉาสำหรับหลายๆคนแล้ว
เทวิกาไม่ลืมโทรหาที่บ้าน บอกผู้ใหญ่ที่บ้านว่าคืนนี้เธอไม่กลับไปกินข้าวแล้ว เพราะจะออกงานกับยศพัฒน์
พ่อแม่สามี รวมถึงแม่ทั้งสองคนของเธอล้วนกลับบ้านกันวันนี้สินะ ตอนเที่ยง ยศพัฒน์พาทุกคนไปกินข้าวที่โรงแรมเมเปิล เธอเห็นแม่ทั้งสองคนของเธอเปลี่ยนแปลงไปเยอะมาก ๆ โดยเฉพาะแม่บุญธรรม จู่ ๆ เธอก็รู้สึกว่า ควรให้แม่ทั้งสองออกไปเที่ยวกันบ่อย ๆ จะได้ผ่อนคลายตัวเอง
พิชญ์สินีพักอาศัยที่เกาะส่วนตัวของตระกูลอริยชัยกุลได้สักระยะหนึ่ง ได้ใช้ชีวิตดีเกินไป ซ้ำยังได้เรียนรู้การดูแลตัวเองจากแม่ของยศพัฒน์และญาณิน แม้กระทั่งรสนิยมการแต่งตัวก็ดูดีขึ้นหลายระดับ ทำให้เธอดูอ่อนเยาว์ลงไม่น้อย
ตอนทานอาหารเที่ยง เทวิกาสังเกตเห็นว่าพ่อเธอเองก็ดูแลเอาใจใสแม่เธอมากขึ้นด้วย
สิรภพ: ฉันดูแลเอาใจใจภรรยามาโดยตลอดต่างหาก!
