รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 437 ข้าวสารกลายเป็นข้าวสุกแล้วรึเปล่า
ตอนหลังที่จูบ เขาก็รู้สึกไม่พอใจแค่จูบแล้ว เขาอยากก้าวไปอีกขั้น
แต่เขารับปากเธอไว้แล้วว่าจะไม่บังคับเธอ
อยากกินเนื้อ ก็ต้องแต่งกลับบ้านเร็วๆ จะได้กินเนื้อได้อย่างถูกต้องและเปิดเผย
นฤเบศวร์เจรจาธุรกิจกับคุณพิภูสำเร็จแล้ว
ท้้งสองฝ่ายล้วนอารมณ์ดี จึงดื่มมากไปหน่อย
เดิมนฤเบศวร์เตรียมจะดื่มเหล้าแทนกนกอร แต่เมื่ออารมณ์ดี จึงลืมไป รอจนเขาจำขึ้นมาได้ กนกอรก็ดื่มไปไม่น้อยแล้ว
เขา : …
เทวิกาเตือนเขาแล้วว่าอย่าให้กนกอรเมา
ตอนนี้กนกอรดื่มเหล้าไปมากขนาดนั้น เมาแล้วหรือยังนะ?
เห็นหน้าเธอแดงเหมือนกุ้งต้มสุก แววตาเลื่อนลอย ไม่เมาก็แปลกแล้ว
คุณพิภูถูกเลขาของเขาพยุงจากไป เพราะคุณพิภูเมาแล้ว ธันวาแนะนำให้คุณพิภูพักค้างคืนที่โรงแรม พรุ่งนี้สร่างเมาค่อยกลับไปก็ยังไม่สาย ในฐานะลูกค้ารายใหญ่ของRA กรุ๊ป พักที่โรงแรมแอคเซสซ์ก็เป็นมารยาทที่พวกเขาสมควรให้การรับรอง
เลขาเห็นท่านประธานของตัวเองเมาหนัก และได้ยินคำแนะนำของธันวา ก็ไม่ได้รีบร้อนกลับคืนนี้
ผู้คนในห้องเพรสซิเดนสูทสลายตัวไปอย่างรวดเร็ว เหลือแค่นฤเบศวร์กับกนกอรสองคน
“อร”
นฤเบศวร์พิจารณามองสีหน้าท่าทางของกนกอรอย่างละเอียดด้วยความระมัดระวัง แล้วเอ่ยเรียกเสียงอ่อนโยน “คุณยังสบายดีไหม”
กนกอรมองเขา ฉีกยิ้มกว้าง
“ฮ่าๆๆ…”
เธอหัวเราะเบิกบานใจอย่างเปิดเผย
นฤเบศวร์กระพริบตาปริบๆ หลังเธอเมาแล้วที่แท้ก็จะหัวเราะเสียงดัง
ถัดมา มือเรียวก็วางลงบนใบหน้าเขา มือเรียวสองข้างนั้นออกแรงบีบหน้าเขา บีบไม่นับว่าเป็นอะไร ยังหยิกและบิดด้วย สารพัดวิธีในการย่ำยี
“ที่แท้ก็เป็นของจริง สัมผัสมือเหมือนจริงเลย”
เขาฟังกนกอรงึมงำ
หรือเธอนึกว่าเธอกำลังฝันอยู่?
“หนุ่มหล่อ คุณชื่ออะไร ปีนี้อายุเท่าไร แต่งภรรยารึยัง ให้พี่สาวจุ๊บทีนึง”
กนกอรทำปากจู๋โน้มเข้ามาจะจูบเขา
นฤเบศวร์ “…”
กนกอรเมาแล้วจำไม่ได้ว่าเขาเป็นใคร แถมลวนลามเขาอีก
เธอไม่เพียงแต่จะโอบเขา จูบเขา ยังจะทำนู่นทำนี่กับร่างของเขาด้วยท่าทางที่จะเปลื้องเสื้อผ้าเขาด้วย
“อร คุณเมาแล้ว”
นฤเบศวร์อดกลั้นสุดความสามารถ ไม่อยากมีอะไรกับเธอในตอนที่เธอไม่มีสติเพราะเมา
เขาดึงมือสองข้างเธอออก ยิ้มเจื่อน พลางเอ่ยว่า “มิน่าคุณถึงบอกว่าคุณคออ่อน เมาปุ๊บก็ลวนลามผู้ชาย โชคดีที่เป็นผม ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่น รอพรุ่งนี้คุณตื่นขึ้นมา คุณต้องร้องไห้เสียใจแน่นอน”
“หนุ่มหล่อ มาเร็ว ให้พี่สาวจุ๊บทีนึง พี่สาวมีเงินนะ พี่จะให้เงินนาย จุ๊บทีนึงให้หนึ่งร้อย…”
นฤเบศวร์หัวเราะอย่างอดไม่อยู่ แล้วจับมือเธอเอาไว้ จากนั้นก็อุ้มเธอเข้าไปในห้องนอน
มีเรื่องหนึ่งที่ไม่เปลี่ยน
แม้ว่าเธอจะเมา แต่ก็ไม่ได้ใจกว้างในเรื่องที่ต้องจ่ายเงินเลย!
จุ๊บทีนึงให้แค่หนึ่งร้อย เขาให้เธอจุ๊บทั้งตัวก็ทำเงินได้ไม่เท่าไร!
ราคาต่ำเตี้ยเรี่ยดินจริงๆ!
“รังเกียจที่เงินน้อยหรอ อย่างนั้นให้นายหนึ่งร้อยหนึ่ง เป็นไง นี่ราคาสูงมากแล้ว มาเถอะ จุ๊บหน่อย…”
นฤเบศวร์วางกนกอรลงบนเตียง เมื่อมือทั้งสองข้างของเธอได้รับอิสระ ก็รีบคล้องคอนฤเบศวร์ทันที และรั้งให้เขานอนอยู่ใต้ตัวเธอ ริมฝีปากแดงของเธอทำปากจู๋อย่างคิดจะจูบเขา
“อร คุณเมาแล้ว”
นฤเบศวร์ใช้มือขวางปากเธออย่างจนปัญญา
“ฉันไม่เมา หนุ่มหล่อ นายรูปร่างดีมากจริงๆ เร็ว ให้ฉันดูหน่อยว่านายมีกล้ามเนื้อเท่าไร”
กนกอรลุกขึ้นนั่ง ต้องการจะถอดเสื้อผ้านฤเบศวร์อีก เธอที่เมาหัวราน้ำ เรี่ยวแรงจึงน้อยมาก สายตาก็ไม่ดี ถอดอยู่นาน ก็ปลดกระดุมเสื้อเขาได้แค่เม็ดเดียว
กนกอรที่รังเกียจเรื่องยุ่งยาก จึงคว้าหมับเข้าที่สาบเสื้อสองข้างของเขาแล้วออกแรงกระชาก กระดุมเหล่านั้นกระเด็นหลุดหมดภายใต้การใช้ความรุนแรงของเธอ
“ว้าว! รูปร่างกำยำ กล้ามเนื้อสมส่วน! ยอดเยี่ยม!”
นฤเบศวร์ “…”
เขาขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน คำรามเสียงต่ำ “อร คุณอย่าบีบบังคับผม!”
ความอดทนของเขามีขีดจำกัด!
กนกอรฟังเข้าหูเสียที่ไหน
เมื่อเธอเมา ก็ชอบที่จะลวนลามผู้ชาย
เตือนนฤเบศวร์แต่แรกแล้วว่าอย่าให้เธอเมา
ตอนนี้ในสายตาเธอมีเพียงแค่เรือนร่างกำยำตรงหน้า รู้สึกว่ายอดเยี่ยม ตรงเสปคเธอ เธอพลิกตัวคร่อมบนร่างกำยำ ตอนที่เตรียมจะขบกัด ก็พลันรู้สึกคลื่นไส้ ต่อมา เธอก็อาเจียน
นฤเบศวร์ที่อยู่ใต้ร่างเธอ ถูกเธออาเจียนใส่เต็มหน้า
นฤเบศวร์ : “…”
กนกอร!
รีบพลิกร่างผู้หญิงคนนี้ไปไว้บนเตียง นฤเบศวร์ใช้ความเร็วในการวิ่งร้อยเมตรพุ่งเข้าไปในห้องอาบน้ำ
หลังจากอาบน้ำเสร็จ ผู้หญิงที่ทรมานเขาก็ล้มตัวนอนหลับบนเตียงไปแล้ว
บนเตียงยังมีจุดที่ถูกเธออาเจียนใส่จนสกปรกส่วนหนึ่ง
ผู้หญิงคนนี้!
นฤเบศวร์ก้าวขึ้นไปอย่างจนปัญญา ถอดชุดราตรีที่เธอทำสกปรกออก และอุ้มเธอขึ้นไปวางลงบนโซฟา แล้วก็กลับมาดึงผ้าปูที่นอนที่สกปรกออก
เปลี่ยนเป็นผ้าปูที่นอนผืนใหม่ แล้วค่อยอุ้มเธอกลับมาวางบนเตียง
โชคดี หลังจากเมาหลับไปแล้ว เธอก็ไม่ก่อเรื่องอีก
นฤเบศวร์เอนตัวนอนลงข้างเธอโดยไม่ถอดเสื้อผ้า เธอที่อยู่ใต้ผ้าห่มนั้นมีเสน่ห์มาก เพราะชุดราตรีถูกเขาถอดออก และที่นี่ไม่มีเสื้อผ้าของเธอ
ตะแคงมองหญิงสาวพราวเสน่ห์ที่นอนหลับสบาย นฤเบศวร์ก็บีบกลีบปากเธออย่างทะนุถนอม พลางเอ่ยว่า “เป็นปีศาจสาวพราวเสน่ห์ที่ทรมานคนจริงๆ หลังจากนี้ ผมจะไม่ให้คุณเมาอีก นอกจาก…”
หลังแต่งงาน
บางครั้งเพื่อกระตุ้นอารมณ์ก็สามารถมอมเธอให้เมาได้
คืนวันนี้ผ่านไปได้ด้วยความยากลำบากสำหรับนฤเบศวร์
เขาพลิกตัวไปมาก็ยังนอนไม่หลับ
คิดจะยื่นมือไปทางกนกอรหลายครั้ง แต่ก็หดกลับมา
เคยรับปากเธอว่าจะไม่บังคับเธอ แม้ว่าตอนนี้จะไม่นับว่าเป็นการบังคับ แต่กลับเป็นการฉวยโอกาสตอนคนอื่นเดือดร้อน
อดทนเถอะ!
เขาอาบน้ำเย็นไปสองรอบ และเพิ่งจะฝืนหลับไปในตอนที่ฟ้าใกล้สว่าง
กนกอรนอนจนถึงช่วงสายถึงได้ค่อยๆตื่นขึ้นมา
ลืมตาขึ้นมาเห็นสภาพแวดล้อมแปลกตาม เธอก็ตะลึง ความทรงจำเมื่อคืนกลับเข้ามาในสมองเธอราวกับน้ำไหลบ่า
เธอมางานเลี้ยงเข้าสังคมเป็นเพื่อนนฤเบศวร์ การเจรจาธุรกิจของนฤเบศวร์ประสบความสำเร็จ สองฝ่ายล้วนดีใจ จึงดื่มเข้าไปเยอะ เธอก็ดื่มเยอะเช่นกัน…
จบเห่!
กนกอรลุกขึ้นมานั่งทันที ผ้าห่มไหลลงไป จึงก้มหน้าลงไปดู เธอรีบดึงผ้าห่มกลับมาคลุม และมองไปทางข้างกาย นฤเบศวร์นอนอยู่ข้างเธอจริงๆ
เสื้อผ้าของนฤเบศวร์เรียบร้อยดี
กนกอรที่รู้ว่าตัวเองเมาแล้วจะทำเรื่องเหลวไหล แม้จะเห็นว่าเสื้อผ้าของนฤเบศวร์อยู่ครบก็ไม่กล้าวางใจ เธอใช้เท้าถีบผู้ชายที่อยู่ข้างกาย
“แบตบอส คุณตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ!”
นฤเบศวร์เพิ่งจะนอนได้ไม่กี่ชั่วโมงถูกเธอถีบให้ตื่น จึงโมโหอยู่บ้าง หลังจากลืมตามองชัดแล้วว่าเป็นเธอ อารมณ์โมโหของเขาก็เลือนหายไปไม่เหลือร่องรอย กลายเป็นความจนปัญญา ยื่นมือออกไปอย่างคิดจะโอบเธอในนอนลง ปากก็เอ่ยว่า “อร ยังเช้าอยู่เลย นอนอีกหน่อย”
“แบตบอส อย่าเพิ่งนอน เมื่อคืนพวกเราสองคนทำอะไรกัน”
“พวกเราเปลี่ยนจากข้าวสารเป็นข้าวสุกแล้วรึเปล่า ฉันบังคับคุณใช่มั้ย?”
ความง่วงงุนของนฤเบศวร์ลดลง เขามองเธอ แสร้งทำท่าทางน่าสงสาร พลางเอ่ยว่า “อร คุณเมาแล้วทำให้ผมประหลาดใจติดต่อกันไม่หยุดเลย คุณชมผมว่าหล่อ ทั้งยังจูบผม ชมผมว่ารูปร่างดี และพูดไม่หยุดว่ารูปร่างผมเยี่ยม”
“คุณว่า ภายในสถานการณ์แบบนั้น พวกเรายังจะมีอะไรที่ทำไม่ได้อีก”
กนกอรหน้าแดงก่ำ
ตอนที่เธอสติไม่มีถึงกับขืนใจนฤเบศวร์!
ไม่มีความทรงจำเลยสักนิดเดียว!
เสียเปรียบไปหน่อยใช่มั้ยนะ!
