รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 451 ที่แท้ก็ไม่ชอบณิศา
หลังจากสิ้นสุดการจูบอย่างดูดดื่มของทั้งสองคน กนกอรรีบผลักเขาออกแล้วลงจากรถทันที หลังจากปิดประตูรถแล้วเธอก็เอนตัวพิงกับตัวรถพลางหอบหายใจ
ครั้งนี้ประทับใจไม่มีลืมเลย
ผู้ชายคนนี้จูบเก่งมากเลย เธอถูกเขาเล้าโลมจนเกือบจะข่มขืนเขาอยู่แล้ว
ร่างสูงโผล่เข้ามาใกล้
กนกอรเงยหน้าขึ้นสบตากับดวงตาสีดำสนิทของนฤเบศวร์ ก่อนจะรีบยกมือขึ้นปิดปากโดยสัญชาตญาณ
ท่าทางของเธอทำให้นฤเบศวร์พอใจมาก เขาพูดด้วยรอยยิ้ม “ยอมแพ้แล้วเหรอ กลัวเหรอ”
“เปล่าซะหน่อย ก็ตอนนี้ถึงบ้านหลังเล็กของคุณแล้วไม่ใช่เหรอ ถ้าคนอื่นเห็นเข้าก็ขายหน้ากันพอดี”
กนกอรไม่มีทางยอมรับความพ่ายแพ้หรอก
ก่อนที่นฤเบศวร์จะทำอะไรอย่างอื่น เธอรีบคล้องแขนของเขาเอาไว้ทันที พร้อมกับพูดว่า “ไปกันเถอะ พอฉันไปดูสิว่าคุณซื้อของขวัญให้ฉันเยอะแค่ไหน”
นฤเบศวร์ชอบให้เธอเป็นฝ่ายเข้าใกล้ก่อน ตอนนี้รู้สึกเหมือนฝีเท้ากำลังเหยียบอยู่บนปุยเมฆ เบาจนแทบจะตัวลอย
บ้านหลังใหญ่หรูหราเปิดไฟสว่างจ้าราวกับเวลากลางวัน
แม่บ้านพาคนรับใช้สองสามคน คนขับรถเดินออกจากบ้านมาต้อนรับ เพียงไม่นานประตูก็เปิดออกพร้อมพูดเป็นเสียงเดียงกันว่า
“คุณชายใหญ่ คุณนายน้อย”
กนกอรไม่มีแรงจะบ่นเรื่องที่คนรับใช้ของตระกูลเดชอุปชอบเรียกเธอว่า “คุณนายน้อย” อีกแล้ว
เรื่องที่พวกเขาสองคนหย่ากัน คนเหล่านี้ทำเหมือนกับไม่รู้ยังไงอย่างนั้น
กนกอรไม่เชื่อหรอกว่าพวกเขาจะไม่รู้
“คนนี้เป็นแม่บ้านของผม ป้ากิ่ง”
นฤเบศวร์แนะนำแค่ป้าแม่บ้านป้ากิ่งให้กนกอรรู้จัก “ต่อไปถ้าคุณมีอะไรจะสั่งให้พวกเขาทำ คุณแค่บอกป้ากิ่งก็ได้ เดี๋ยวเธอจะจัดการต่อเอง”
กนกอรยิ้มและพยักหน้าให้ป้ากิ่ง พลางเรียกป้ากิ่ง
ส่วนเรื่องที่นฤเบศวร์บอกว่าถ้าเธอมีอะไรก็ให้บอกป้ากิ่งไปทำนั้น เธอไม่ได้จะย้ายมาอยู่ที่นี่สักหน่อย แล้วจะมีอะไรให้ป้ากิ่งไปทำได้ยังไง
ไว้ในอนาคตถ้าเธอแต่งงานกับเขาจริง ๆ แล้วค่อยว่ากัน
“คุณชายใหญ่ ของทุกอย่างขนขึ้นไปไว้ที่ชั้นสองเรียบร้อยแล้วนะคะ”
ป้ากิ่งรู้จุดประสงค์ของคุณชายที่พาคุณนายน้อยมาที่นี่จึงเอ่ยบอกเขาด้วยรอยยิ้ม
นฤเบศวร์ขานพร้อมพยักหน้ารับ “ป้ากิ่ง ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้วให้ทุกคนแยกย้ายเถอะครับ เดี๋ยวผมพาคุณนายน้อยของพวกป้า ๆ เดินดูรอบ ๆ เอง”
ป้ากิ่งรับทราบและบอกให้ทุกคนแยกย้าย
นฤเบศวร์พากนกอรเข้าไปด้านใน พลางเดินพลางอธิบายว่า “อร วิลล่าหลังนี้ผมตั้งซื้อไว้เพื่อคุณโดยเฉพาะนะ ส่วนสไตล์การตกแต่งผมไม่รู้ว่าคุณจะชอบหรือเปล่า แต่ถ้าไม่ชอบก็บอกได้นะ เดี๋ยวผมให้คนมาตกแต่งใหม่”
เมื่อเข้าไปด้านในก็ได้เห็นความหรูหราโอ่อ่าของห้อง กนกอร “…”
“อร ผมอยากจะโอนวิลล่าหลังนี้ไปไว้ภายใต้ชื่อของคุณ ไว้คุณว่างเมื่อไหร่พวกเราไปทำเรื่องโอนกันนะ ส่วนหนังสือรับรองอสังหาริมทรัพย์ก็เขียนเป็นชื่อคุณคนเดียวก็พอ”
กนกอรย่อมปฏิเสธแน่นอนอยู่แล้ว
นฤเบศวร์หยุดและหันไปมองหน้าเธอ แล้วพูดกับเธออย่างจริงจัง “อร สิ่งที่ผมพูดไปก่อนหน้านี้เป็นความจริงทั้งหมดเลยนะ ทันทีที่พวกเราแต่งงานกัน ผมจะโอนทรัพย์สินทั้งหมดที่อยู่ภายใต้ชื่อของผมไปอยู่ในชื่อของคุณ จากนี้ไปเงินของผม คนของผมก็เป็นของคุณทั้งหมดเหมือนกัน”
กนกอรมองเขาอย่างเงียบ ๆ อยู่นาน ก่อนจะยิ้มออกมา “คุณไม่กลัวว่าฉันจะหอบเงินหนีไป แล้วปล่อยให้คุณหมดตัวไม่เหลืออะไรเหรอ”
“คุณไม่ทำหรอก แล้วก็ทิ้งผมไม่ลงด้วย คุณจะไปหาผู้ชายที่หาเงินเก่งเหมือนผมได้จากที่ไหนอีก”
กนกอรหัวเราะ “หลงตัวเองจริง ๆ คุณทำแบบนี้ ถ้าแม่คุณรู้เข้าเดี๋ยวก็ว่าฉันโลภมากอยากจะได้เงินของคุณอีก”
“เรื่องคุณแม่ผมจะพยายามพูดให้แม่เข้าใจเอง อรไม่ต้องเป็นห่วงนะ หลังจากแต่งงาน ผมจะไม่ยอมให้คุณต้องลำบากใจเลยแม้แต่น้อย”
ความขัดแย้งระหว่างแม่สามีกับลูกสะใภ้เป็นหน้าที่ของลูกชาย (สามี) ที่จะต้องไปไกล่เกลี่ย เขาไปข่มขู่คุณแม่ไม่ได้ ฉะนั้นจึงต้องพยายามสื่อสารกับแม่ดี ๆ
กนกอรเห็นเขาพูดจริงจังก็ฉีกยิ้มออกมา “นฤเบศวร์ คุณจริงจังตั้งใจทำงานหนัก ต่อสู้เพื่ออนาคตของพวกเรา ฉันเองก็ต้องพยายามและทำงานหนักบ้างเหมือนกัน ความขัดแย้งระหว่างฉันกับแม่ของคุณ จะปล่อยให้คุณไปพูดไกล่เกลี่ยคนเดียวไม่ได้หรอก ฉันเองก็ต้องลองดูเหมือนกัน”
ถ้าเธอไม่พยายามทุ่มเท แม่สามีก็คงจะไม่ยอมถอย อคติของทั้งสองฝ่ายที่มีต่อกันก็คงจะหยุดอยู่แค่นั้น ไม่ว่านฤเบศวร์จะพยายามมากแค่ไหนก็คงจะแก้ไขยาก
นฤเบศวร์โอบกอดเธออย่างดีใจ “ขอบคุณนะอร”
กนกอรกอดกับเขาอยู่สักพักก็ผลักเขาออก “เร็วเข้า เยี่ยมชมวิลล่าของคุณเสร็จแล้วฉันต้องรีบกลับบ้านแล้ว”
“อร คุณทำแบบนี้ทำลายบรรยากาศจริง ๆ เลย”
นฤเบศวร์บ่น แต่ก็พาเธอเดินชมบ้านของพวกเขาในอนาคตต่อ
วิลล่าหลังนี้ไม่ใหญ่เท่าคฤหาสน์ตระกูลเดชอุป แต่เมื่อเทียบกับวิลล่าข้าง ๆ กลับดูใหญ่โตมาก
มีสนามหญ้าทั้งหน้าบ้านและหลังบ้าน แต่เพราะตอนนี้เป็นเวลากลางคืน กนกอรเลยไม่ได้ไปเดินชมสวนหน้าบ้านหลังบ้าน ในเมื่อเธอตัดสินใจจะคบกับนฤเบศวร์แล้ว เวลายังอีกยาวไกล ไม่ต้องรีบร้อนดูภายในคืนนี้
เสื้อผ้า กระเป๋า เครื่องประดับต่าง ๆ ที่นฤเบศวร์กินพื้นที่ชั้นสองไปเกือบทั้งหมด
กนกอรมองอย่างตกตะลึง
ในใจมีคำคำหนึ่งผุดขึ้นมา มั่งคั่งร่ำรวยจริง ๆ!
เธอเคยได้ยินวิกาเคยบอกว่ายศพัฒน์ซื้อเสื้อผ้า รองเท้า เครื่องประดับ กระเป๋าให้เธอจนของแต่ละอย่างอัดเต็มในห้องขนาดใหญ่ แต่เธอไม่เคยมีโอกาสได้ไปสัมผัส มีแต่เคยได้ยินวิกาพูดให้ฟัง จึงคิดไม่ออกว่าฉากน่าตกใจนั้นเป็นยังไง
ตอนนี้พอได้เห็นสิ่งของที่นฤเบศวร์ซื้อให้เธอแล้ว เธอเหมือนจะสัมผัสและรู้สึกได้ถึงความตกใจของวิกาในตอนนั้นแล้ว
อันที่จริง นฤเบศวร์กับยศพัฒน์มีอะไรหลายอย่างที่เหมือนกัน ไม่แปลกที่ทั้งสองคนจะเป็นคู่แข่งกันมาตั้งแต่เด็ก ๆ เพราะพวกเขาสองคนเป็นคนประเภทเดียวกัน
“ต่อไปไม่ว่าคุณจะไปอยู่ค้างคืนกับผมที่ไหน คุณก็ไม่ต้องกังวลแล้วว่าจะไม่มีเสื้อผ้าเอาไว้เปลี่ยน”
กนกอร “…คุณยังเตรียมของพวกนี้ไว้ที่อื่น ๆ อีกเหรอ”
“ใช่สิ พวกเรามีบ้านหลายหลัง ต่อไปถ้าคิดอยากจะไปพักที่ไหนก็ไปได้เลยไม่ต้องเตรียมของอะไรให้ยุ่งยาก ดีจะตาย”
“คุณคิดซะสวยงามเลยนะ ตอนนี้พวกเรายังไม่ได้มีหรือเป็นอะไรกันเลยสักหน่อย”
“มีแล้วและเป็นแล้ว อย่าลืมสิว่าคุณเคยเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของผมนะ”
กนกอรพูดไม่ออก
…
“พี่ ฉันสงสัยว่ากัญณิศาจะเป็นผู้หญิงลึบลับที่คอยช่วยพี่อยู่”
เทวิกานอนคุยโทรศัพท์กับพี่ชายอยู่บนเตียง และบอกข้อสงสัยของเธอให้พี่ชายฟัง
ประยสย์ที่อยู่ปลายสายเมื่อได้ยินคำพูดของน้องสาวตัวเองจู่ ๆ ก็มีภาพของกัญณิศาแวบเข้ามาในหัว
เขาความจำดี คนที่เคยเจอปกติเขาจะจำได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงกัญณิศาที่เขาเคยไปเดินช้อปปิ้งเป็นเพื่อน โอ๊ะ ไม่สิ เขาไปเดินช้อปปิ้งเป็นเพื่อนแม่กับน้องสาว แล้วถือโอกาสช่วยกัญณิศาถือของก็เท่านั้น ไม่ใช่ไปเดินช้อปปิ้งเป็นเพื่อนกัญณิศาสักหน่อย
ตอนนั้นถ้าไม่มีแม่กับน้องสาวอยู่ด้วย กัญณิศากับเขาคงต้องรักษาระยะห่างกันสามเมตร
“ผู้หญิงที่บอบบางอ่อนแอ นุ่มนวลราวกับสายลม ที่พูดจาเหมือนเสียงยุงบินคนนั้นอ่ะนะ เธอจะเป็นผู้หญิงลึกลับที่ฉันตามหาได้ยังไง แตกต่างกันอย่างกับฟ้ากับเหว”
ประยสย์ไม่ค่อยจะชอบกัญณิศาเท่าไหร่นัก
ในสายตาของเขากัญณิศาเป็นผู้หญิงที่สวยมากคนนึงอันนี้เขาไม่เถียง แต่นิสัยอ่อนโยนอ่อนแอของเธอมันไม่เหมาะกับที่เขาชอบเลยสักนิด
ดังนั้นคะแนนประเมินของประยสย์ที่ให้เธอจึงต่ำมาก แต่เพราะกัญณิศาเป็นเพื่อนสนิทของน้องสาว แถมกิติยาก็ยังเป็นคนที่พี่ชเนนทร์ชอบอีก ประยสย์ไม่กล้าบอกให้น้องสาวรู้ว่าเขาไม่ชอบความอ่อนแอของกัญณิศา
เมื่อจู่ ๆ ได้ยินน้องสาวบอกว่าสาวลึกลับที่เขาตามหาอาจจะเป็นกัญณิศาประยสย์จึงอดกลั้นความไม่ชอบใจของตัวเองที่มีต่อกัญณิศาเอาไว้ไม่ได้
