คุณสามีพันล้าน – บทที่ 452 เหยื่อล่อ

รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 452 เหยื่อล่อ

“พี่คะ สาวลึกลับที่พี่วาด หลังจากที่ดูแล้วฉันก็เคยบอกพี่ไม่ใช่เหรอว่ารูปร่างดูคุ้น ๆ มันมีความเป็นไปได้นะว่าเธอจะคือณิศา”

“ภายนอกณิศาดูเป็นคนนุ่มนวล อ่อนแอ เหมือนคนที่โดนลมพัดก็ลมได้ ไม่สิ เธอเป็นคนอ่อนโยนและมีเสน่ห์ แต่ไม่ใช่ผู้หญิงสวยที่อ่อนแอจนโดนลมพัดก็ล้มได้สักหน่อย พี่คะ ทำไมเวลาพูดถึงณิศาน้ำเสียงของพี่ถึงฟังดูไม่ชอบขนาดนั้น เธอสวยขนาดนั้น พี่ไม่ควรจะเห็นแล้วจำติดตาจนลืมไม่ลงเหรอ”

ประยสย์ “ในสายตาพี่ผู้หญิงทุกคนก็เหมือนกันหมดนั่นแหละ แล้วพี่ก็ไม่ได้สนใจด้วย ทำไมต้องสนว่าพวกเธอจะหน้าตาเป็นยังไง”

“ณิศาสวยจนใครหลายคนเทียบไม่ได้ขนาดนั้นพี่ยังไม่ชอบ พี่อยากจะโสดไปตลอดชีวิตหรือไง ถ้าพี่สังเกตณิศาดี ๆ พี่จะรู้ว่าแววตาของเธอเปลี่ยนได้นะ บางครั้งเธอก็แสดงความเฉลียวฉลาด ฉันว่าเธอเป็นคนที่แสร้งทำเป็นอ่อนแอเพื่อหลอกให้ศัตรูตายใจแบบนั้นมากกว่า”

ประยสย์หัวเราะแล้วพูดว่า “วิกา แววตาของใครเปลี่ยนไม่ได้บ้าง แววตาที่ไม่เปลี่ยนเลยก็มีแต่พวกคนซึม งุ่มง่ามเท่านั้นแหละ”

“ทำไม นี่เธออยากจะจับคู่พี่ชายเธอกับกัญณิศาเหรอ พี่ว่ากัญณิศาก็ไม่ได้สนใจพี่ชายของเธอเหมือนกันนั่นแหละ”

ประยสย์โตมาขนาดนี้ยังไม่เคยถูกรบเร้าให้รีบแต่งงานแบบเปิดเผยเลย

พ่อทำท่าเหมือนไม่ได้สนใจเขาเลย ถึงแม้ว่าเขาจะแอบควบคุมเขาอย่างเข้มงวดในเรื่องอื่น ๆ แต่ไม่เคยบังคับเขาเรื่องแต่งงาน อาจจะเป็นเพราะอายุของเขายังน้อยก็เป็นได้ เพราะเขาเพิ่งจะยี่สิบสี่เอง ไม่ใช่สามสิบสี่

เมื่อก่อนตอนที่แม่สติไม่ค่อยดี แยกแยะอะไรไม่ค่อยได้ ยังเรียกเขาว่าสามีเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่จะมาเร่งเร้าเขาให้แต่งงานเลยด้วย

แต่หลังจากกลับมาเป็นปกติก็เคยพูดถึงบ้าง แต่เขาปลีกตัวหนีออกมาก่อน

คิดไม่ถึงเลยว่าคนที่จับตามองเขาจะกลายเป็นน้องสาวแทน

กัญณิศามองเขาด้วยสายตาเรียบเฉย ไม่เหมือนกับพวกผู้หญิงบ้าบอพวกนั้น ประยสย์มั่นใจได้เลยว่าพวกเขาทั้งคนไม่มีใครถูกใจใครแน่นอน

เทวิกาหัวเราะและยอมรับแต่โดยดี “แม่บอกว่าให้ฉันช่วยพี่ดู ถ้ามีผู้หญิงแนะนำก็ช่วยแนะนำให้พี่รู้จัก พี่ดูสิคะตอนนี้พี่ใหญ่ของเราก็มีแฟนแล้ว ฉันก็เลยต้องเป็นห่วงชีวิตพี่สักหน่อยไงคะ”

“ณิศาเป็นคนดีมาก และฉันก็ชอบเธอมาก แถมเธอยังเป็นน้องสาวแท้ ๆ ของพี่ติยาด้วย พี่ชายของฉันทั้งสองคนแต่งงานกับพี่น้องตระกูลนนท์สัจทัศน์ ฮ่า ๆ ดีจะตาย พี่คะ พี่เชื่อสัญชาติญาณของฉันเถอะ ณิศาต้องเป็นคนที่แสร้งทำเป็นอ่อนแอเพื่อหลอกให้ศัตรูตายใจแน่นอน ถ้าพี่ไม่เชื่อ พี่จะแอบตามสืบเรื่องของเธอแบบลับ ๆ ก็ได้นะ จับตาคอยสังเกตเธอให้มาก ๆ ต้องพบอะไรบ้างแน่ ๆ”

เธอบอกเรื่องที่กัญณิศามีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นสาวลึกลับคนนั้นให้พี่ชายรู้ เพราะเทวิกาอยากจะกระตุ้นความสนใจของพี่ชาย ให้พี่ชายเป็นฝ่ายเข้าหากัญณิศาก่อน

เวลานานเข้าอาจจะจุดไฟติดขึ้นมาจริง ๆ ก็ได้

ประยสย์แค่นหัวเราะสองที “วิกา เรื่องความเจ้าเล่ห์เธอไม่สู้พี่ชายของเธอหรอก คิดว่าพูดแบบนี้แล้วพี่จะเข้าไปใกล้ชิดกับกัญณิศาเหรอ ผู้หญิงอ่อนแอแบบนั้นพี่ไม่สนใจไปดูแลหรอก”

“ไม่ต้องห่วงหรอก ถ้าต่อไปพี่จะแต่งงานมีเมียต้องภามาทำรู้จักเธอก่อนอยู่แล้ว ถ้าเข้ากันได้ คุยกันได้ดี พี่ค่อยแต่ง จะไม่ให้เธอต้องเจอกับความขัดแย้งกับพี่สะใภ้แน่นอน”

เทวิกา “…”

เธอลืมไปเลยว่าพี่ชายของเธอเป็นถึงนายน้อยของสาระทา คนที่เติบโตในสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายแบบบ้านตระกูลสาระทาต้องเป็นพวกเจ้าเล่ห์เพทุบายอยู่แล้ว

เธอจะหลอกพี่ชายของเธอง่าย ๆ ได้ยังไง

“ถ้าพี่ไม่เชื่อสัญชาติญาณของฉันก็ไม่เป็นไร ยังไงพัฒน์ก็มีน้องชายอีกตั้งหลายคน น้องรองจะแต่งงานแล้ว ต่อไปก็ต้องเป็นน้องสาม เดี๋ยวฉันจับคู่เซทท์กับณิศาก็ได้ ถ้าถึงตอนที่ตามสืบได้เรื่องแล้วว่าณิศาคือสาวลึกลับคนนั้นขึ้นมา ถึงตอนนั้นพี่จะต้องเสียใจ”

เทวิการู้ว่าพี่ชายของเธอประทับใจและมีความรู้สึกดี ๆ กับสาวลึกลับคนนั้นมาก ไม่ใช่แค่เพราะอีกฝ่ายช่วยพี่ชายเอาไว้ แถมอีกฝ่ายยังคล่องแคล่วว่องไวมากด้วย พี่ชายของเธอน่าจะชอบผู้หญิงประเภทวีรสตรีแน่ ๆ

ประยสย์ “…วิกา เธอโทรมาหาพี่เพราะเรื่องแค่นี้เหรอ ไม่คิดถึงพี่หรือไง”

“ไม่คิดถึง ฉันคิดถึงพัฒน์ก็แทบจะไม่มีเวลาแล้ว ทำไมต้องคิดถึงพี่ด้วย ถ้าพี่หาพี่สะใภ้ให้ฉันได้บางทีก็อาจจะมีคิดถึงนิดนึงก็ได้”

ประยสย์ไม่โกรธ แถมพูดอย่างเอ็นดูว่า “ไม่เชื่อหรอก ถ้าพี่หาพี่สะใภ้มาให้เธอได้แล้ว เธอก็คงจะเอาแต่คิดถึงพี่สะใภ้ แล้วคงลืมพี่ชายคนนี้ไปเลย”

“แม่กลับมาแล้วเหรอ”

“ยังเลย เห็นบอกว่าจะกลับมาวันวันพฤหัสบดีหน้า เพราะวันเสาร์หน้ามีงานแต่งงานของกษิติกับลินท์”

ที่เลือกจัดงานวันเสาร์ก็เพราะคิดเผื่อแขกที่มาร่วมงาน เผื่อว่าดื่มหนักเกินไปเดี๋ยวเช้าวันรุ่งขึ้นจะตื่นไปทำงานไม่ทัน จัดงานวันเสาร์ถึงจะดื่มหนัก แต่วันอาทิตย์ก็ยังมีเวลานอนพักผ่อนอยู่ที่บ้าน ไม่กระทบกับงาน

“พวกตระกูลเลิศธนโยธาบินกลับไปกลับมาบ่อย เราก็ระวังตัวด้วย”

เทวิการับคำ “เธอมาหาแม่ อยากให้แม่หย่ากับพ่อและหลักทางให้เธอ ไม่เคยเห็นมือที่สามที่ไร้ยางอายขนาดนี้มาก่อนเลย ตอนนี้เธอน่าจะไปหาอาสะใภ้สามนะ พี่คะ ระยะนี้ที่บ้านมีเรื่องสนุก ๆ ให้ดูบ้างไหม”

“มีสิ ละครสนุกฉากยาวเลยล่ะ”

“พี่ไม่ต้องไปสนใจอะไรมากหรอก เรื่องดราม่าของพวกเขาฟังเยอะก็เสียหูซะเปล่า ๆ ฉันได้ยินเสียงเปิดประตูแล้ว พัฒน์น่าจะกลับมาแล้ว ถ้าอย่างนั้นแค่นี้ก่อนะคะพี่เดี๋ยวพัฒน์หึงอีก เขาเอาแต่ใจแถมยังเผด็จการสุด ๆ”

ตั้งแต่แรก ประยสย์ก็รู้แล้วว่ายศพัฒน์เป็นผู้ชายเผด็จการ

กินก็กินคนเดียว แถมยังหวงยังปกป้องอาหารของตัวเองอีก

ประยสย์ไม่รอให้น้องสาวตอบก็รีบกดวางสายไปก่อน

หลังจากคุยโทรศัพท์กับน้องสาวเสร็จ เขาก็ยิ้มและพึมพำกับตัวเอง “อยากจะกระตุ้นความสนใจของพี่ให้สนใจกัญณิศาเหรอ วิกา สำหรับพี่เธอยังอ่อนเกินไป”

ถึงปากพูดแบบนั้น แต่เขากลับกดโทรศัพท์โทรออก แล้วสั่งลูกน้องทางโทรศัพท์ “ช่วยฉันตามสอดส่องจับตาดูคุณหนูรองของตระกูลนนท์สัจทัศน์แห่งเมืองแอคเซสซ์ที่ชื่อกัญณิศาด้วย”

ผู้ชายปากไม่ตรงกับใจ!

ประยสย์สนใจหญิงสาวปริศนาคนนี้มาก และอยากรู้หน้าตาที่แท้จริงของเธอ

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาสนใจผู้หญิงคนหนึ่ง ประยสย์ไม่ได้คิดว่าต่อไปมันจะพัฒนาไปเป็นยังไง และไม่อยากไปควบคุมมัน

ถ้าหากกัญณิศาเป็นสาวลึกลับคนนั้นจริง แล้วดับถูกน้องสาวจับคู่ให้กับเซทท์ขึ้นมา เขาคิดว่าเขาคงจะเสียดายมาก

เพื่อไม่ให้ตัวเองเสียดาย ใช่ ก็เลยต้องสั่งให้คนไปตรวจสอบตามสืบ และจับตาดูกัญณิศาเอาไว้

ถ้าหากกัญณิศาเป็นคนที่แสร้งทำเป็นอ่อนแอเพื่อตบตาศัตรูจริง เธอต้องมีเปิดเผยตัวเองออกมาบ้าน

จับตาดูเอาไว้ก่อน

เทวิกานั่งถือโทรศัพท์ ก่อนจะหันไปมองผู้ชายที่เพิ่งจะเดินออกมาจากห้องน้ำ

“โทรศัพท์กับพี่เหรอ”

“อืม”

“คุยอะไรกัน”

เทวิกาชื่นชมรูปร่างงดงามของสามีตัวเองที่ยืนอยู่ตรงหน้า ดีจริง ๆ เลย เธอพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ก็ไม่ได้พูดอะไร แค่บอกเรื่องที่พวกเราสงสัยให้พี่รู้ แล้วก็ให้พี่ไปสืบดู”

ยศพัฒน์เดินเข้ามา “พี่เธอจะเชื่อเหรอ”

เทวิกาแววตาเจ้าเล่ห์ดึงยศพัฒน์ให้นั่งลง แล้วเอนตัวซบลงในอ้อมอกของเขา พลางเงยหน้าขึ้นมองหน้าเขา พร้อมกับยิ้มเหมือนจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ “พี่ชายจะต้องตามสืบและจับตาดูณิศาแน่นอน”

พี่ชายของเธออาจจะแสดงออกว่าไม่เชื่อเธอ แต่อย่ามองแค่ผิวเผิน

เธอกล้าพูดเลยว่าทันทีที่เธอวางสาย พี่ชายต้องรีบโทรศัพท์สั่งให้คนไปตามสืบและจับตาดูณิศาแน่นอน

มือใหญ่ของยศพัฒน์ลูบสัมผัสใบหน้าของเธอด้วยความรัก พลางพูดอย่างเอ็นดูว่า “เธอน่าจะไปเปิดบริษัทจัดหาคู่นะ จะได้ช่วยแก้ไขปัญหาให้พวกที่ร่ำรวยแต่ยังโสด”

“ฉันก็คิดว่าตัวเองมีพรสวรรค์ในการเป็นแม่สื่อแม่ชักเหมือนกัน ต่อไปถ้าไม่มีเรื่องร้ายอะไรแล้ว ฉันจะไปเปิดบริษัทจัดหาคู่แต่งงาน และจะเป็นแม่สื่อที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในประเทศ ฮ่าๆ !”

ยศพัฒน์มองเธอด้วยสายตาเสน่หา ก่อนจะโน้มศีรษะลงจูบและกลืนกินเสียงหัวเราะร่าเริงของเธอให้หายไป