รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 566 พี่ชายที่เลือดเย็นและเย็นชา
“รู้ไหมว่าที่ฉันเรียกแกมาเพราะเรื่องอะไร？ภพ พ่อแม่ไม่ได้มีลูกหลายคนเพื่อมาแบ่งสมบัติกับแก มีแค่น้องสาวคนเดียว และน้องสาวของแกก็สามารถหาเงินเองได้ ในอนาคตถ้าแต่งงานให้สินสอดเล็กน้อยก็พอแล้ว แบ่งสมบัติที่แกควรได้ไปไม่เยอะหรอก แกรักและเอ็นดูน้องสาวแกหน่อยไม่ได้เหรอของแกไป？”
“ช่วงที่พ่อไปทำงานที่ต่างจังหวัด น้องสาวแกถูกณิชกานต์ตบตีสาหัสขนาดนั้น แกก็ไม่รู้จักออกหน้าปกป้องน้องสาวแกหน่อยเลยเหรอ”
รณภพแปะปาก แล้วพูดขึ้นว่า： “เธอไปเป็นชู้รักของคนอื่น จะให้ผมไปเรียกร้องความยุติธรรมให้เธออย่างเต็มปากเต็มคำได้ยังไง？”
“เวลาแกทำอะไรต้องการมีเหตุผลด้วยเหรอ？”
“เวลาอารมณ์ดี ผมก็เป็นคนมีเหตุมีผลมากเหมือนกันเรื่องนี้เป็นที่รู้กันดีในวงการ”
พสธร： “……”
“ผมไม่เห็นด้วยตั้งแต่ตอนแรกแล้วกับการที่ให้พลอยไปอยู่กับไซม่อน ไซม่อนอายุมากขนาดนั้นแล้ว น้อยกว่าพ่อแค่ไม่กี่ปีเอง เป็นพ่อของพวกเราได้แล้วด้วยซ้ำ แล้วพลอยหล่ะอายุแค่เท่าไหร่กัน？เธอคิดไม่ได้เลยเหรอ ถึงอยากไปเป็นชู้รักของคนอื่น？”
“และเป็นชู้รักประเภทที่ทำยังไงก็ไม่ได้ขึ้นเตียงเขาแบบนั้นอีกด้วย และถูกคนอื่นหลอกใช้ให้เป็นของเล่น วางแผนไปวางแผนมา กลับวางแผนใส่ตัวเอง พ่อ ผมก็ไม่กลัวพ่อโกรธหรอกนะ ผมรู้สึกว่าที่พลอยกลายเป็นแบบนี้ เป็นเพราะเธอรนหาที่เอง และแน่นอนพ่อกับแม่ก็มีส่วนผิดด้วยเช่นเดียวกัน”
“มีพ่อแม่ที่ไหนที่ยอมให้ลูกสาวไปเป็นชู้รักของผู้ชายแก่？ลูกสาวของตระกูลเลิศธนโยธาก็ไม่มีคนอยากแต่งงานด้วยเลยเหรอถึงต้องไปเป็นชู้รักของผู้ชายแก่？ถ้าพลอยยอมเชื่อฟังคำพูดผมสักนิด ก็คงไม่เจอจุดจบเหมือนวันนี้หรอก”
“นี่เป็นทางเลือกที่เธอเลือกเอง ถูกเอาเปรียบ จนต้องเจ็บช้ำน้ำใจ ก็ต้องทนรับชะตากรรมเอง ผมไม่ช่วยเธอจัดการหรอก ให้เธอทนรับชะตากรรมแบบนี้ดีแล้ว！”
รณภพเลือดเย็น ไม่สนิทกับน้องสาว แต่ไม่ว่ายังไงพวกเขาก็เป็นพี่น้องสายเลือดเดียวกัน ตอนแรกที่น้องสาวจะรักกับไซม่อน เขาคัดค้านไม่เห็นด้วยเป็นอย่างมาก
แต่น้องสาวไม่สนใจเขา ไม่เชื่อฟังเขา ส่วนแม่ก็ตามใจน้องสาว น้องสาวอยากทำอะไรก็ให้ทำ เคยแต่โน้มน้าวผ่านลอยๆ ส่วนพ่อเห็นด้วยโดยตรงเลย คงเป็นเพราะอยากให้น้องสาวได้เป็นคุณผู้หญิงของหัวหน้าครอบครัวตระกูลสาระทา เพื่อฉวยโอกาสกลืนกินบริษัทโอเอ กรุ๊ปได้ง่ายขึ้น
พสธรถูกลูกชายตำหนิ่จนหน้าดำดิ่ง แต่ก็ไม่สามารถตอบโต้กลับได้
“อีกอย่าง ผมเคยบอกพ่อแล้วไม่รู้กี่ครั้ง ว่าอย่าไปคาดหวังการเกี่ยวดองกันด้วยกันแต่งงาน ไซม่อนสามารถเป็นหัวหน้าครอบครัวของบริษัทโอเอ กรุ๊ปได้ พ่อคิดว่าเขาโง่เหรอ？ตระกูลของพวกเราวิ่งไล่ตามตระกูลสาระทามาติดๆ พ่อคิดว่าเขาจะยอมดองกับตระกูลเราเหรอ？”
“ผมมองแล้วตั้งต้นต้นจนจบเขาไม่เคยรักพลอยมาก่อนเลยด้วยซ้ำ ที่ผ่านมาที่สนิทสนมกับพลอยเป็นพิเศษ จึงให้ความหวังกับทุกคน หลักๆ ต้องเป็นเพราะภรรยาเขากลายเป็นบ้าแน่นอน และเขาก็ต้องการผู้หญิงออกงานกับเขา เมื่อพลอยเสนอตัวไปหาเขาเอง เขาจึงเลยตามเลยเล่นละครเป็นเพื่อนพลอยเท่านั้นเอง ”
“เพราะถ้าเขาสนใจพลอยเล็กน้อย พลอยตอนนี้ไม่ก็มีลูกไปแล้วหลายคน ไม่ก็ทำแท้งไปแล้วหลายคน เป็นไปได้ยังไงที่จะไม่หลับนอนกับพลอยเลย？พลอยทั้งสาวทั้งสวย ถ้าเป็นผู้ชายปรกติไม่มีทางที่จะไม่แตะต้องตัวเธอเลยหรอก”
รณภพก็เลือดเย็นจริงๆ มองทุกอย่างได้ชัดเจน แต่ก็ไม่ขัดขวางน้องสาว ปล่อยให้น้องสาวไปพุ่งชนเอง พุ่งชนจะบาดเจ็บสาหัส แต่เขาก็ยังไม่รู้สึกเป็นห่วง ไม่เห็นใจ ฟังจากที่เขาพูด ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเพราะน้องสาวของเขาทำตัวเองทั้งนั้น ไปโทษคนอื่นไม่ได้
พ่อแม่ก็เป็นผู้ช่วย ทำร้ายน้องสาวเช่นเดียวกัน
“และวันที่ชลกับพลมีอะไรกันในคืนนั้น ทั้งๆ ที่ไซม่อนรู้เรื่องที่พลอยจุดธุปเสน่ห์หา เขายังให้ชลช่วยส่งพลอยกลับบ้าน นั่นก็หมายความว่าชลเองก็โดนวางยา จากนั้นเขากับพลอยถึงอยู่ด้วยกันทั้งคืน？”
“มีแต่พวกพ่อเท่านั้นแหละที่เชื่อคำพูดของไซม่อน ทำไมไซม่อนถึงต้องทำแบบนั้น เพราะเขาต้องการสลัดพลอยทิ้ง ลูกสาวของเขาตามหาเจอแล้ว ภรรยาของเขาก็หายบ้าแล้ว ต่อไปไม่ต้องมีพลอยแล้วก็ได้ พลอยหลงไปในกับดักของเขาแล้ว เขาทำให้พลอยแต่งงานกับเขาไม่ได้อีก และที่สำคัญคือคนอื่นก็ไม่สามารถตำหนิเขาได้ที่เขาทอดทิ้งพลอย”
พสธรหยิบหนังสือขึ้นมาอีกเล่ม ไม่ คือหนึ่งปึก ไปแรงๆ ใส่ลูกชายอีกครั้ง
ปากก็ด่าออกมาว่า： “ไอ้ลูกสารเลว ถึงแม้แกจะไม่ชอบน้องสาวของแกมากแค่ไหน มองสถานการณ์ออกอย่างชัดเจนขนาดนี้ก็ไม่รู้จักเตือนน้องสาวหน่อย ปล่อยให้น้องสาวถูกคนอื่นทำร้าย จนตอนนี้ต้องตกอยู่ในสภาพเป็นฝ่ายผู้ถูกกระทำ”
“ผมเตือนได้ด้วยเหรอ？พลอยไม่มีพี่ชายคนนี้อยู่ในสายตา รู้สึกมาตลอดว่าผมต้องการขัดขวางไม่ให้เธอได้เป็นคุณผู้หญิงของตระกูลสาระทา แถมพูดว่าผมกลัวว่าถ้าเธอมีอำนาจ จะแบ่งสมบัติกับผม สมบัติของตระกูลตระกูลเลิศธนโยธา ถ้าผมอยากแบ่งให้เธอ เธอถึงจะแบ่งได้ แต่ถ้าผมไม่อยากแบ่งให้เธอ ถึงแม้เธอจะมีอำนาจบารมีก็เอาไปไม่ได้เหรอ”
รณภพควบคุมดูแลอิทธิพลมืดของตระกูลเลิศธนโยธา เขาเป็นคนโหดเหี้ยมอย่างแท้จริง ไม่เห็นแก่ความสัมพันธ์ของพี่น้องเลย
ถ้าน้องสาวทำเกินไป ก็จะจัดการน้องสาวอย่างสาหัสแช่นเดียวกั
พูดตามความจริง ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อแม่ยังมีชีวิตอยู่ ตอนนั้นที่น้องสาวจะไปเป็นชู้รักของไซม่อน เขาคงตีน้องสาวจนขาหักไปแล้ว
เขายอมเลี้ยงดูน้องสาวพิการ ก็ไม่อยากได้ผู้ชายแก่มาเป็นน้องเขย เขาเองก็เลี้ยงชู้รักไว้ไม่น้อย เขาทำยังไงกับชู้รักบ้าง เขารู้ดีที่สุด
ความรักระหว่างพี่น้องสุดท้ายของเขาก็คือขัดขวางไม่ให้น้องสาวไปเป็นชู้รักของไซม่อน แต่น้องสาวไม่ฟัง และสงสัยในแรงจูงใจของเขา เขาเลยขี้เกียจเข้าไปยุ่ง
“พ่อ ที่พ่อเรียกผมกลับมาคืนนี้ ถ้าเป็นเพราะจะให้ผมไปจัดการแทนพลอยแล้วหล่ะก็ ผมจะกลับเดี๋ยวนี้แหละ เรื่องของเธอ ผมไม่ยุ่ง และยุ่งไม่ได้ คนอย่างเธอ เห็นความหวังดีผมเป็นของไร้ค่า”
ถ้าเขาอยากเข้าไปยุ่งจริงๆ มองทะลุปรุโปร่งขนาดนี้ คงพาคนไปหาเรื่องที่ตระกูลสาระทาตั้งนานแล้ว หรือจัดการไซม่อนลับๆ ไปแล้ว
ก็ได้ รอบกายไซม่อนมีคนเก่งมากมาย เขาเคยลงมือจัดการไซม่อนแล้วหลายครั้ง แต่ก็ไม่สำเร็จ
ครั้งเดียวที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดคือตอนเขายังเด็ก ใช้สถานะของเด็ก ไม่ดึงดูดความสนใจของคนอื่น เมื่อหาโอกาสได้ก็ยิงปืนใส่ญาณิน แต่ว่าถูกไซม่อนขวางไว้ ตอนแรกคิดว่ายิ่งโดนไซม่อนยิ่งดี แต่น่าเสียดายไซม่อนโชคดี ปืนนัดนั้นไม่ได้ยิงเข้าจุดเอาชีวิต ไซม่อนเลยไม่ตาย
“แต่ถ้ายังมีเรื่องอื่น พ่อก็พูดเลย ผมฟังอยู่ ว่าไปแล้ว คุณหนูใหญ่ของตระกูลสาระทากลับมาแล้ว ผมเคยเห็นแล้ว หน้าตาสะสวยมาก แถมเป็นกุลสตรีมากอีกด้วย อยากลองลิ้มรองรสชาติดูเหลือเกิน ผมเล่นผู้หญิงมาเยอะ มีแต่พวกไร้เดียงสา แต่ภรรยาของคนอื่นยังไม่เคยลองเลย”
“แกอยากไปยุ่งกับเทวิกา ครอบครัวฝั่งสามีเธอไม่ธรรมดาเลย”
พสธรตักเตือนลูกชายขึ้นมา เพราะกลัวลูกชายจะไม่กลัวตายแล้วไปยุ่งกับตระกูลอริยชัยกุล
“อย่าไปคิดว่าระยะทางเป็นพันไมล์ ตระกูลอริยชัยกุลจะทำอะไรแกไม่ได้ พวกเขาเส้นสายกว้างขวาง ถ้ายั่วโมโหพวกเขาขึ้นมา ทั้งฝั่งขาวฝั่งดำต้องถูกโอบล้อมไม่มีทางออกแน่ ถึงแม้แกจะเป็นฮ่องเต้ก็หนีไม่รอด”
รณภพแปะปาก “ผมก็แค่คิดเล่นๆ เอง ผมรู้ขอบเขตดี คนประเภทไหนแตะต้องได้ คนประเภทไหนแตะต้องไม่ได้ ”
“เทวิกามีเพื่อนอยู่คนหนึ่งสวยงามมากเช่นเดียวกัน รู้สึกจะนามสกุลนนท์สัจทัศน์ เพียงแต่อ่อนโยนเกินไป ดูแล้วก็ไม่มีอารมณ์ ผมชอบประเภทเผ็ดร้อนและดุดันหน่อย”
มีคนพูดว่าอ่อนโยนสามารถเอาชนะความแข็งกร้าวได้ แต่รณภพกลับเกลียดผู้หญิงอ่อนแอที่สุด
กัญณิศาเคยปรากฏตัวที่เมืองซูเพร่าแล้วหนึ่งครั้ง ทำให้ทุกคนต่างทึ่งในความสวยงามของเธอ มีแต่นิสัยที่อ่อนแอเกินไป ดูก็รู้ว่าถูกปกป้องมาเป็นอย่างดีเหมือนดอกไม้ในเรือนกระจก ไม่สามารถต้านทานความรุนแรงของลมพายุฝนได้
