รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 609 จู่ๆเกิดสงสัยขึ้นมา
กนกอรคร่ำครวญว่าโลกเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ เมื่อเพื่อนของเธอถูกยุให้แต่งงานจนไม่กล้าแม้แต่จะกลับบ้าน เธอไม่เคยคิดว่าเหตุการณ์สำคัญในชีวิตของเธอจะได้รับการแก้ไขพร้อมกันเพราะเพื่อนของเธอถูกยุให้แต่งงาน
“ฉันก็ไม่คาดคิดเหมือนกัน ที่รัก ออกไปดูทีวีก่อนเถอะ เดี๋ยวก็จะได้กินข้าวแล้ว”
“โอเค”
กนกอรถูหลังของเขา จากนั้นปล่อยเขาแล้วหันหลังจากไป
เพิ่งหันหลังเธอก็ถูกมือใหญ่ของเขาดึงกลับ เขากอดเธอ และประทับที่ริมฝีปากของเธอครู่หนึ่งก่อนที่จะปล่อยเธอออกไป
เมื่อเธอออกมาจากห้องครัว เธอเห็นคนรับใช้หั่นผลไม้และวางไว้บนโต๊ะน้ำชา เมื่อเห็นกนกอรออกมา คนรับใช้ก็ดูตกใจ จากนั้นก็ยิ้มและพูดว่า: “คุณหญิง ฉันหั่นผลไม้ให้คุณค่ะ”
“อืม วางไว้เลย เดี๋ยวฉันจะกินทีหลัง”
คนรับใช้ตอบด้วยความเคารพและก้าวถอยหลัง
กนกอรนั่งลงบนโซฟาอีกครั้ง ชำเลืองมองที่จานผลไม้แล้วหยิบขึ้นมาจะกิน ทันใดนั้นก็นึกสงสัยถึงท่าทีที่ตกใจของคนรับใช้ เทวิกาที่ไม่ขี้สงสัยก็กลายเป็นคนสงสัยได้ ผลไม้จานนี้ไม่ใช่ว่ามีปัญหาใช่ไหม
เมื่อก่อนๆที่คนรับใช้จะเตรียมผลไม้หลังมื้ออาหาร ต่างจะถามเธอก่อนเพื่อให้มั่นใจว่าเธอจะกินถึงค่อยเตรียมผลไม้
ครั้งนี้ไม่ได้ถามเธอด้วยซ้ำ และนำมันมาให้ในขณะที่เธอไม่ได้อยู่ในห้องโถง กนกอรรู้สึกแปลกๆ
เธอวางจานผลไม้ลง
แม้ว่าจะอยู่ในบ้านของตัวเอง แต่คนใช้ที่ทำงานที่นี่ต่างเป็รนคนที่ลุงปริญรับเข้ามา ผู้หญิงที่เคยรับใช้นอกจากเธอแล้วยังมีอีกคนนึง นั่นก็คือเปรมา
เปรมาเคยเป็นที่รักของนฤเบศวร์ ใครจะรู้ว่าเปรมาซื้อใจคนรับใช้หรือไม่
ตอนนี้เธอได้เข้ามาแทนที่ตำแหน่งของเปรมา และกลายเป็นภรรยาของนฤเบศวร์ ซึ่งเป็นนายหญิงใหญ่ของตระกูลเดชอุปไม่รู้ว่ามีกี่คนที่อิจฉาริษยาเธอ ต้องระวังตัวหน่อยแล้ว เธอได้ยินมาว่าในคฤหาสน์ก็มีเรื่องมืดมนอยู่เช่นกัน
เช่นเดียวกับบ้านพ่อของวิกา เป็นบ่อน้ำขุ่น เมื่อก่อนวิกาไม่เคยบอกรายละเอียดกับเธอเลย จนเธอกลายเป็นภรรยาของนฤเบศวร์ นฤเบศวร์ถึงบอกเธอว่าบ่อน้ำของตระกูลสาระทาขุ่นมาก ดังนั้นถึงได้รู้ว่าการแก่งแย่งชิงกันของตระกูลเศรษฐนั้นมีอยู่จริง
ถ้าใช้คำพูดวิกามาพูดคือเรื่องในนวนิยายมาจากชีวิตจริง และละครโทรทัศน์หลายเรื่องก็ดัดแปลงมาจากนวนิยาย
เมื่อคนรับใช้ที่นำจานผลไม้มาให้กนกอรจากไป เธอก็ซ่อนตัวอยู่ที่ประตูบ้านและแอบดูการกระทำของกนกอร เมื่อกนกอรหยิบจานผลไม้ขึ้นมา เธอก็ดูประหม่าเล็กน้อย และเมื่อเห็นว่ากนกอรไม่กินแล้ววางจานลง เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกใจ หันหลังกลับและจากไปอย่างลับๆ
นี่คือคนรับใช้ที่คุณณัฏฐาซื้อใจ
เดิมทีเธอต้องการลาออก แต่ใครจะรู้ว่าคุณณัฏฐาไม่เพียงซื้อใจเธอคนเดียว ยังซื้อใจคนอื่นมาจ้องมองเธอด้วย
เธอจึงต้องทำมันอย่างไม่เต็มใจ
แต่เมื่อกนกอรรับประทานอาหารที่บ้าน คู่หนุ่มสาวมักจะชอบทำอาหารเองซึ่งทำให้เธอไม่มีโอกาสใส่ยาลงในซุป ในตอนกลางคืน น้ำหรือนมที่กนกอรดื่มก็ต้องผ่านมือของคุณชายของพวกเขา จนเธอไม่มีโอกาสลงมือเลย
คนรับใช้ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากบดยาเม็ดคุมกำเนิดให้เป็นผงแล้วโรยลงบนผลไม้ที่หั่นแล้ว ตราบใดที่กนกอรกินเข้าไป มันก็ต้องมีผลบ้างไม่มากก็น้อย
กนกอรสงสัยว่ามีบางอย่างผิดปกติกับจานผลไม้ แต่เธอไม่ได้บอกนฤเบศวร์ เธอกลับหาถุงและเทผลไม้ที่หั่นแล้วทั้งหมดลงในถุง โดยวางแผนที่จะนำไปให้พี่ชายของเธอในวันพรุ่งนี้
ให้พี่ชายหาคนช่วยทดสอบว่าในผลไม้เหล่านี้มีสารเคมาหรือไม่
ถ้าไม่มี ก็แค่เธอขี้สงสัย
ซึ่งหากพบปัญหาและมีหลักฐานค่อยไปบอกนฤเบศวร์ แล้วเริ่มสืบสวนและค้นหา ซึ่งถ้าสืออะไรได้ก็ดี แต่ถ้าไม่มีก็เปลี่ยนคนรับใช้ที่บ้านทั้งหมดเลย
ยกเว้นพ่อบ้านลุงปริญและบอดี้การ์ด สาวใช้เหล่านั้นมักจะชอบเปรียบเทียบเธอกับเปรมาลับหลัง ซึ่งกนกอรได้ยินโดยบังเอิญสองสามครั้ง และเธอก็อดทนไม่ออกฤทธิ์ แต่เมื่อไหร่ที่ออกฤทธิ์ ก็เปลี่ยนคนรับใช้ทั้งชุดเลย”
หลังจากเสร็จสิ้นทุกอย่าง กนกอรดูทีวีและพูดคุยกับเพื่อนของเธอราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลังจากกินข้าวเสร็จ ทั้งคู่ก็จูงมือกันออกไปเดินเล่น
วันต่อมา กนกอรไปพบพี่ชายของเธอพร้อมกับถุงผลไม้หั่น เธอไม่กลับไปที่บ้านแม่ของเธอเพราะเธอไม่ต้องการให้พ่อแม่ของเธอตื่นตระหนก
พี่กอล์ฟผลักประตูร้านคาเฟ่เดินเข้าไปและพบน้องสาวของเขาที่ข้างหน้าต่างในไม่ช้า
“อร”
พี่กอล์ฟเดินไปหาน้องสาวของเขา นั่งลงและพูดว่า: “ทำไมเธอถึงเรียกพี่ชายมาที่นี่”
นี่ไม่ใช่One Day In Coffee
เมื่อเห็นถุงผลไม้ที่หั่นแล้ววางอยู่บนโต๊ะ จึงถามว่า: “นี่แพ็คให้พี่เหรอ”
ขณะที่เขาพูดนั้น เขาก็เอื้อมมือไปหยิบถุงผลไม้ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “น้องสาวของฉันมีน้ำใจจริงๆ หั่นให้พี่เรียบร้อยแล้วด้วย”
“พี่คะ นี่ไม่ได้ให้พี่กินค่ะ”
มือพี่กอล์ฟหยุดชะงักแล้วถามด้วยความอิจฉาตาร้อนว่า: “ให้นฤเบศวร์ใช่ไหม อร เธอไม่ควรมีสามีแล้วลืมพี่นะ จำไม่ได้เหรอว่าพี่มีของอร่อยอะไรก็มักจะเอามาให้เธอ”
กนกอรยิ้มและพูดว่า: “พี่คะ หนูเป็นคนแบบนั้นเหรอ หนูมีเรื่องอยากให้พี่ช่วยและไม่อยากให้นฤเบศวร์รู้ พี่อยากดื่มอะไร หนูไปสั่งให้”
“เอาน้ำเปล่าก็พอ พี่อยากดื่มอะไรก็ไปดื่มที่ร้านของเธอ ไม่อุดหนุนร้านของคนอื่นหรอก”
กนกอรยิ้ม สมแล้วที่เป็นพี่ชายของเธอ
หลังจากสั่งน้ำเปล่ามาแก้วให้พี่ชายของเธอแล้ว กนกอรก็กระซิบความสงสัยของเธอกับพี่ชายของเธอ หลังจากที่เธอพูดจบ เธอรู้สึกอายเล็กน้อย “พี่คะ พี่คิดว่าหนูขี้น่าสงสัยเกินไปไหม หรืออ่านนิยายที่วิกาเขียนมากเกินไป”
“หนูดูคิดเลวร้ายเกินไปหรือเปล่า”
พี่กอล์ฟทำหน้าจริงจัง “เพื่อความปลอดภัยของเธอเอง เธอควรจะระแวงให้มากขึ้น มนุษย์บางครั้งก็เลวร้ายมากและไม่สามารถทนต่อบททดสอบของเงินได้ และนฤเบศวร์กับเปรมามีความพัวพันกันทางความรู้สึกมานานกว่าสิบปี ซึ่งหลังจากที่เธอคบกับเขาแล้ว เปรมาก็ยังไม่ยอมแพ้ ถ้าไม่ใช่ว่าเธอติดคุก เธอคิดว่าคงยากที่เธอสองคนจะแต่งงานกัน”
“คุณณัฏฐาคนนั้นไม่ใช่ว่าเคยมาหาเธอเหรอ เปรมาติดคุกแล้ว ดังนั้นจึงยากที่จะรับประกันได้ว่าคุณณัฏฐาจะไม่ทำอะไรลับหลัง”
“คุณณัฏฐาไปแล้ว”
ตระกูลไชยรัตน์อพยพย้ายถิ่นที่อยู่แล้ว หลังจากที่เปรมาติดคุก คุณณัฏฐาก็จากไปแล้ว น่าจะต้องรอให้เปรมาออกมา คุณณัฏฐาถึงจะมารับลูกสาวของเธอ”
“อย่างไรก็ตามระวังไว้ก็ดี เดี๋ยวฉันช่วยเอาผลไม้พวกนี้ไปให้ใครสักคนตรวจดู ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดก็ลืมมันไปซะ ถ้ามีอะไรผิดปกติต้องสืบให้แน่ใจ”
ถ้ากล้าทำร้ายน้องสาวของเขา เขาจะไม่มีวันยกโทษให้เขาง่ายๆแน่
กนกอรกระซิบ “หนูหวังว่ามันจะเป็นแค่หนูหวาดระแวงไป”
เธอไม่ต้องการเห็นใครพยายามทำร้ายเธอ
เธอและนฤเบศวร์คบกันอย่างบริสุทธิ์ และเป็นนฤเบศวร์ที่ไล่จีบเธอก่อน เธอไม่ได้เป็นเมียน้อย และเปรมาไม่เคยยอมรับความรักของนฤเบศวร์ และเธอไม่ใช่แฟนของนฤเบศวร์ด้วย ดั้งนั้นตอนที่เธอกนกอรกำลังคบกับนฤเบศวร์ พวกเขาทั้งสองต่างโสดกันอยู่
“นฤเบศวร์รู้หรือยัง”
“หนูยังไม่ได้บอกเขาค่ะ ด้วยนิสัยของเขา ถ้าหนูบอกเขาไป เขาต้องโกลาหลอลหม่านไปหมดแน่ ไม่มีหลักฐาน หนูยังไม่อยากเอาผิดใคร”
ถ้านฤเบศวร์รู้เข้า ไม่ว่าจะมีหลักฐานหรือไม่ก็ตาม เขาจะขับไล่คนรับใช้ทั้งหมดในวิลล่านั้นออกให้หมด และอาจทำอะไรบางอย่างที่ทำร้ายพวกเขาได้
