รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 620 คุณย่ากับหลานใจตรงกัน
เทวิกากะพริบตา เธอนึกว่าหลังจากในครอบครัวเจอเรื่องมากมาย คุณย่าจะยังไม่พูดถึงเรื่องงานแต่งของพี่ชาย ไม่คิดว่าคุณย่าจะพูดถึงงานแต่งพี่ชายโดยใช้ประโยชน์จากการจัดงานรื่นเริงเพื่อล้างความอัปมงคล
หลังจากเธอมองพ่อแม่ ก็ถามคุณย่าว่า “คุณย่าคะ พ่อแม่ฉันคิดยังไง?”
คุณย่าตอบอย่างไม่สบอารมณ์ “พ่อแม่หลานคิดว่าฉันยุ่งเกินไป แทรกแซงควบคุมเรื่องงานแต่งพี่ชายหลาน พี่ชายหลานคือหลานคนโตของฉัน ฉันเป็นห่วงเรื่องงานแต่งเขาแล้วมันทำไม? วิกา ไหนหลานว่ามาสิ ณิศาไม่ดีตรงไหน? เธอไม่เหมาะสมกับพี่ชายหลานเหรอ?”
“พี่ชายหลานเป็นผู้ชายร่างใหญ่ที่เย็นชา เหมือนภูเขาน้ำแข็ง ผู้ชายกระด้างเย็นชาแบบนี้ควรมีผู้หญิงอ่อนโยนเหมือนน้ำแบบณิศามาละลายเขา ย่านึกถึงความสุขของเขาในอนาคต ย่าอยู่มาจนถึงอายุปูนนี้แล้ว จะตาไม่ถึงเหรอ?”
“พ่อของหลานไม่ชอบที่ณิศาอ่อนแอเกินไป ไม่ชอบที่เธอสวยเหมือนเทพธิดา บอกว่าผู้หญิงสวยแล้วจะเกิดภัยพิบัติ พวกเธอคนไหนหน้าตาเหมือนตือโป๊ยก่ายบ้าง? ก็หล่อสวยกันหมดไม่ใช่หรือไง ไม่เห็นพวกเธอจะหน้าตาดีจนเกิดภัยพิบัติเลยนี่?”
เทวิกายิ้มแล้วพูดขึ้น “คุณย่าคะ ณิศาเป็นเพื่อนสนิทของฉัน ฉันไม่คิดว่าณิศาแย่ตรงไหนหรอกค่ะ แต่ว่าคุณย่าคะ คุณย่าอยากให้ณิศาเป็นหลานสะใภ้คนโต อาจจะเป็นความต้องการฝ่ายเดียว ยังไม่พูดเรื่องพี่ชายฉันไม่ชอบณิศา ความคิดของพ่อฉันกับพี่ฉันเหมือนกันมาก พี่ฉันก็ไม่ชอบที่ณิศาอ่อนแอ เหมือนซาลาเปา”
“พี่กิติยาฉันเคยบอกไว้นานแล้วว่าเธอจะไม่ให้ณิศาแต่งงานไกลบ้าน ครอบครัวเราอยู่ห่างจากตระกูลนนท์สัจทัศน์หนึ่งแสนแปดพันเมตร ไกลขนาดนั้น พี่กิติยาไม่เห็นด้วยกับงานแต่งครั้งนี้หรอกค่ะ ครอบครัวฝ่ายหญิงเธอกีดกันครอบครัวเราเป็นคนนอก ถึงตาที่ครอบครัวเราต้องเลือกบ้างแล้ว”
ทุกคน： “……”
“ที่จริงพี่กิติยาฉันก็ไม่ชอบพี่ชายฉันเหมือนกัน ไม่ชอบที่พี่ชายฉันเย็นชาเหมือนภูเขาน้ำแข็ง และกลัวว่าพี่ชายฉันหมัดหนัก จะเกิดความรุนแรงในครอบครัว เคยแอบเตือนณิศาว่าถ้าเจอพี่ชายฉันให้เดินเบี่ยง”
ทุกคน： “……”
ไซม่อนไม่ชอบกัญณิศา พอได้ยินว่ากิติยารังเกียจครอบครัวพวกเขา รังเกียจลูกชายเขาเหมือนกัน สีหน้าไซม่อนก็ย่ำแย่ ในใจเกิดความไม่พอใจอย่างมาก
กิติยา: คุณรังเกียจน้องสาวฉันได้ แต่ไม่ให้ฉันรังเกียจลูกชายพวกคุณหรือไง?
“พ่อ พ่อก็อย่าทำหน้าบึ้งตึง พ่อไม่ชอบณิศา แต่ไม่ยอมให้พี่กิติยาไม่ชอบพี่ชายฉันหรือไงคะ พวกคุณคิดว่าพี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก แต่ในสายตาคนอื่นมันก็ไม่ใช่แบบนั้นเสมอไป”
“คุณย่าคะ งานแต่งเป็นเรื่องใหญ่ในชีวิต พี่ชายฉันไม่ได้รู้สึกดีกับณิศา แตงที่ฝืนเด็ดจากต้นมันไม่หวาน บังคับจับคู่พวกเขา จะกลายเป็นคู่เวรคู่กรรม อีกอย่างนี่เป็นเรื่องงานแต่งพี่ชายฉัน คุณย่าควรคุยกับพี่ชายฉัน ถ้าพี่ชายฉันยอม พ่อแม่ฉันคัดค้านไปก็ไม่มีประโยชน์ ถ้าพี่ชายฉันไม่ยอม พวกคุณเห็นด้วยกันหมด ก็ไม่มีประโยชน์”
คุณย่าเม้มปากแล้วพูดขึ้น “ตระกูลสาระทาของเราในเมืองซูเพร่าคือเศรษฐีอันดับหนึ่ง พี่ชายหลานยังหนุ่มและมีความสามารถ ผู้หญิงแบบณิศาควรหาผู้ชายแบบพี่ชายหลาน ถึงจะปกป้องเธอได้อย่างครอบคลุมไปตลอดชีวิต”
“รอพี่ชายหลานตื่น ฉันจะคุยกับพี่ชายหลาน”
คุณย่าจ้องลูกชายและลูกสะใภ้อีกครั้ง แล้วพูดขึ้น “ฉันพึงพอใจที่จะให้ณิศาเป็นหลานสะใภ้ฉัน!”
ความหมายคือ เธอยืนกรานจะจับคู่ประยสย์กับกัญณิศาโดยไม่ลังเล
เทวิกากับคุณแม่ส่งสายตาให้กัน แล้วพูดขึ้นอีกครั้ง “คุณย่าคะ ในเมื่อคุณย่าอยากจับคู่พี่ชายฉันกับณิศา ก็ต้องให้พวกเขาใช้เวลาอยู่ร่วมกันมากๆ อยู่ร่วมกันมากๆ ไม่แน่อาจจะสปาร์กกันก็ได้ ถึงตอนนั้นไม่ต้องให้คุณย่าเร่งเร้า พวกเขาสองคนอาจจะยินดีที่จะแต่งงานกันก็ได้”
“หลานนัดณิศามาเที่ยวสิ มาอยู่บ้านเราสักระยะหนึ่ง”
คุณย่ารู้สึกว่าหลานสาวเห็นอกเห็นใจดีจัง ความหมายโดยนัยก็คือสนับสนุนแผนการของเธอ
แน่นอนว่าเป็นเพราะหลานสาวกับณิศาเป็นเพื่อนสนิทกัน
“พี่กิติยาคงไม่เห็นด้วย ให้พี่ชายฉันไปเดินเตร็ดเตร่ตอนว่างๆ คงง่ายกว่า พ่อคะ”
เทวิกาหันไปหาพ่อ แล้วเอ่ยแนะนำ “ให้พี่ชายฉันไปขยายกิจการที่เมืองแอคเซสซ์สิ แบบนี้พี่ชายฉันจะได้มีโอกาสไปมาหาสู่กับณิศา” ทั้งยังทำให้พี่ชายเธอออกจากเมืองซูเพร่าไปอย่างอื่นโดยชอบธรรม
ไซม่อนทำหน้าหดหู่ “วิกา เรื่องงานแต่งพี่ชายเธอ เธออย่ายุ่งเลย พ่อรู้ว่าเธอกับณิศาเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่ณิศาไม่เหมาะกับพี่ชายเธอจริงๆ”
“พ่อก็ไม่ใช่พี่ชายฉันสักหน่อย รู้ได้ยังไงว่าไม่เหมาะสม? คุณย่าบอกแล้ว ต้องเอาความนุ่มนวลสยบความแข็งกระด้าง มีแค่ผู้หญิงแบบณิศาเท่านั้นที่สามารถละลายพี่ชายฉันได้ ก็เหมือนพ่อกับแม่ฉันไง ใครกล้าพูดบ้างว่าแม่ฉันไม่ใช่คนอ่อนหวานเรียบร้อย?”
ไซม่อน： “……”
เกิดอะไรขึ้นกับลูกสาว?
ถึงแม้จะเป็นเพื่อนสนิทกับกัญณิศา ก็น่าจะรู้ว่าที่คุณย่าเข้าแทรกแซงงานแต่งครั้งนี้เพราะมีเจตนาไม่ดี ไม่คิดว่าลูกสาวจะทำท่าทางสนับสนุน
ไซม่อนคิดว่าเดี๋ยวเขาจะต้องไปคุยกับลูกสาวเป็นการส่วนตัว ว่าอย่าช่วยคุณย่าเธอจับคู่ลูกชายกับกัญณิศาเพียงเพราะเป็นเพื่อนสนิทกับกัญณิศา
“นั่นสิ ตอนนั้นแกก็ไม่ต้องการใครทั้งนั้น ต้องการแค่ณิน”
คุณย่าพึมพำ ยี่สิบกว่าปีมาแล้ว หญิงชราอย่างเธอก็ยังไม่พอใจที่ลูกชายคนโตยืนกรานจะแต่งงานกับญาณิน
ในสายตาเธอญาณินเป็นคนอ่อนแอ เหมือนซาลาเปา
ตอนนี้ต้องการจะหย่า ก็ปีกกล้าขาแข็งขึ้นมาบ้าง แต่ก็ยังไม่แข็งแกร่งมากพอ
แน่นอนว่าสำหรับแม่สามีที่ต้องการควบคุมลูกสะใภ้ ลูกสะใภ้แบบญาณินควบคุมได้อย่างง่ายดาย
“ตัวเองแต่งงานกับภรรยาที่อ่อนโยนเหมือนน้ำ แต่ไม่ยอมให้ลูกชายแกแต่งงานกับคนอ่อนหวานเรียบร้อย? กัญณิศาเป็นคนอ่อนโยน ด้านอื่นก็ไม่แย่ พวกแกสองพ่อลูกนิสัยเหมือนกันเลย”
ไซม่อน： “……”
“คุณย่าคะ”
ลินน์เดินออกมาจากห้องอาหาร
คุณพ่ออยู่โรงพยาบาล พี่ชายสองคนดูแลพ่ออยู่ที่โรงพยาบาล ส่วนแม่ไม่รู้ไปไหนอีก ให้คุณย่าคอยดูแลลินน์ พามาอยู่ที่บ้านหลัก
เมื่อครู่นี้พวกผู้ใหญ่คุยกันเรื่องงานแต่งประยสย์ ลินน์กำลังทานอาหารเช้าในห้องอาหาร แต่คำพูดของพวกผู้ใหญ่เธอได้ยินมันทั้งหมด
“กินอิ่มแล้วเหรอ?”
คุณย่าถามลินน์
ลินน์พยักหน้า แล้วทักทายทุกคนที่อยู่ที่นั่น แล้วเดินไปนั่งอีกด้านหนึ่งของคุณย่า กลายเป็นต่อสู้บนสังเวียนกับเทวิกา เธอควงแขนอีกข้างหนึ่งของคุณย่าด้วยความสนิทสนม แล้วพูดกับคุณย่าว่า “คุณย่าคะ หนูได้ยินพี่ชายหนูเคยบอกแม่หนูว่าเขาชอบพี่กัญณิศา อยากให้แม่หนูช่วยเขาไปสู่ขอที่ตระกูลนนท์สัจทัศน์”
ลินน์อายุสิบขวบ เติบโตมาในครอบครัวอ่างย้อมผ้าอย่างตระกูลสาระทา สติปัญญาเป็นผู้ใหญ่กว่าคนในวัยเดียวกัน และมีความคิดเล่ห์เหลี่ยมมากกว่าด้วย
ถึงแม้เธอยังไม่เข้าใจว่าความรักคืออะไร แต่รู้ว่าพี่ชายตัวเองชอบพี่กัญณิศาคนนั้น
พี่สาวคนนั้นสวยมากจริงๆ
แต่คุณแม่ไม่ชอบ
คุณแม่ก็บอกว่าพี่กัญณิศาอ่อนโยนเกินไป ไม่ดี
ไม่คิดเลยว่าคุณย่าวางแผนให้พี่ประยสย์แต่งงานกับกัญณิศา ลินน์จึงจงใจพูดเรื่องที่พี่ชายชอบกัญณิศาออกมา ให้พวกลุงใหญ่เกิดความกดดันในการแข่งขัน
ถ้าพวกลุงใหญ่ยืนกรานไม่ยอมให้พี่ประยสย์แต่งงานกับพี่กัญณิศา คุณย่าต้องโกรธอย่างแน่นอน ถึงตอนนั้นพี่ชายเธอแต่งงานแล้ว ไม่แน่คุณย่าอาจจะลำเอียงมาทางบ้านสามอย่างพวกเขามากขึ้นก็เป็นได้
“คุณย่าคะ ถ้าพี่ใหญ่ไม่ชอบพี่ณิศา ไม่งั้นให้พี่ชายหนูแต่งเถอะค่ะ พี่หนูชอบพี่ณิศามากเลย”
