รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 653 ถูกตี
เมื่อญาณินรู้ว่าลูกเขยโทรมา จึงเข้าไปหา แล้วพูดคุยกับพิรัตน์สองสามคำ แน่นอนเด็กน้อยคุยไม่เป็นอยู่แล้ว ได้แต่เรียกหม่าม้าอย่างร้อนรน พูดคำว่าร้ายๆๆ อย่างร้อนรนออกมา
ทำให้ยศพัฒน์ที่มองอยู่อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
ผ่านไปสักพัก เขาหยิบโทรศัพท์มาจากมือของเด็กน้อย แล้วพูดกำชับภรรยาไปอีกสองสามคำ ถึงได้วางสายลง
รู้ว่าทางด้านเมืองซูเพร่ายังไม่มีเรื่องใหญ่อะไรเกิดขึ้นในช่วงนี้ ทำให้ญาณินรู้สึกสบายใจขึ้นเยอะ
เวลาเดียวกันที่ตระกูลเลิศธนโยธา
หลังจากที่ณิชกานต์พาลูกชายสองคนมาถึงคฤหาสน์ของตระกูลเลิศธนโยธา ได้กดเตร่รถต่อเนื่องไม่หยุด จากนั้น ณิชกานต์ได้ลงมาจากรถอย่างรวดเร็ว แล้วเดินไปหน้าประตู กดกริ่งลงไป เสมือนจะกดกริ่งประตูบ้านให้ระเบิดไปให้ได้เลย
ป้อมพนักงานรักษาความปลอดภัย ที่หน้าประตูพนักงานรักษาความปลอดภัยที่อยู่เวรมองณิชกานต์ด้วยสายตาเย็นชา และไม่ได้จะเปิดประตูให้เธอเลย
พวกเขากำลังรอคำสั่งจากในบ้าน
พลอยไม่ได้อยู่บ้าน คุณพสธรยิ่งไม่ต้องพูดถึง มีแต่คุณแก้วเท่านั้นที่อยู่บ้าน เธอได้ยินว่าณิชกานต์มา รู้ว่าคนที่มาประสงค์ร้าย เธอจึงไม่อยากเจอหน้าณิชกานต์ แต่เมื่อตรึกตรองดูแล้ว ก็ยอมเจอหน้าแต่โดยดี
ลูกสาวของเธอถูกณิชกานต์ตบตีไปหลายครั้ง เธอยังไม่มีโอกาสแก้แค้นเลย วันนี้ณิชกานต์มาหาถึงบ้านเอง ให้โอกาสแก้แค้นกับเธอพอดีเลย
“ให้คุณณิชกานต์เข้ามาได้”
คุณแก้วสั่งออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย คนรับใช้รีบโทรศัพท์ไปที่ป้อมพนักงานรักษาความปลอดภัย แจ้งให้พนักงานรักษาความปลอดภัยทราบว่า ปล่อยคนเข้ามาได้แล้ว
เมื่อรปภ.ได้รับแจ้งมา ก็ได้เปิดประตู ปล่อยให้ณิชกานต์เข้ามาข้างใน
เมื่อณิชกานต์เข้ามาถึงคฤหาสน์ของตระกูลเลิศธนโยธา ก็เรียกชื่อชลออกมาเสียงดัง
เจนสันสองพี่น้องรีบลงมาจากรถ และอยากเข้าไปข้างในด้วย คิดไม่ถึงว่าพนักงานรักษาความปลอดภัย ของตระกูลเลิศธนโยธาไม่ยอมให้พวกเขาข้ำป พวกเขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า： “คุณหญิงต้องการเจอแค่คุณณิชกานต์ คุณชายทั้งสองรบกวนรอที่ข้างนอก”
เจนสันโมโหมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
ที่นี่เป็นพื้นที่ของตระกูลเลิศธนโยธา เขาไม่กล้ากำเริบเสิบสาน
เจนสันโทรศัพท์หาแม่ แต่ณิชกานต์มัวแต่ตะโกนเรียกชื่อสามีอยู่ และเดินตามหาเงาของสามี จึงไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ และไม่ได้รับโทรศัพท์ของลูกชาย
คุณแก้วได้ยินณิชกานต์ตะโกนเสียงดังโหวกเหวกอยู่ข้างนอก สีหน้าดำดิ่งลงไปทันที แล้วสั่งกับคนใช้ออกมาว่า： “ออกไปเอาตัวเธอเข้ามาเดี๋ยวนี้ อย่าปล่อยให้เธอร้องเสียงดังอยู่ข้างนอก ร้องบ้าอะไร？คิดว่าที่นี่เป็นตลาดนัดเหรอ เธอถึงตะโกนโหวกเหวกเสียงดัง”
คนใช้ตอบรับออกมาอย่างเคารพ
ไม่นานนัก คนรับใช้สองคนก็ลากณิชกานต์เข้ามาโดยจับคนละข้างซ้ายคนขวาคน
“ปล่อยฉันนะ ฉันมาหาสามีฉัน คุณหนูของบ้านแกมันหน้าด้าน ร้ายยางอาย แย่งสามีฉันไป เอาสามีฉันไปซ่อนไว้ที่ไหน？รีบเอาสามีฉันคืนมา ไอ้หน้าด้าน！ผู้ชายบนโลกนี้ตายหมดแล้วหรือยังไง ถึงมาแย่งผู้ชายของฉัน？”
“โอะ ใช่แล้ว คุณหนูบ้านแกมันชอบกินผู้ชายแก่โดยเฉพาะอยู่แล้ว”
ณิชกานต์เกลียดพลอยมาก
เมื่อก่อนทั้งสองรักกันมากแค่ไหน ตอนนี้ก็เกลียดมากแค่นั้น
“คุณแก้ว”
เมื่อณิชกานต์เห็นคุณแก้ว ก็ได้สะบัดคนใช้ทั้งสองคนออก เดินไม่กี่ก้าวก็เดินไปถึงตรงหน้าของ ถลึงตาใส่คุณแก้วโดยมองจากด้านบนไปด้านล่าง สีหน้าเย็นชาแล้วพูดออกมาว่า： “คุณอยู่บ้านก็ดีแล้ว ควรสั่งสอนลูกสาวตัวดีของคุณให้ดีๆ ด้วย”
“ชอบเป็นชู้ของคนอื่นมากขนาดนั้นเลยเหรอ？เมื่อก่อนเป็นชู้ของพี่ชายสามีฉัน ตอนนี้ก็มาแย่งผู้ชายของฉันอีก ลูกสาวที่ตระกูลเลิศธนโยธาเลี้ยงออกมาคือไปเป็นชู้ของคนอื่นโดยเฉพาะเหรอ？คุณแก้ว คุณที่เป็นแม่ยอมปล่อยให้ลูกสาวตัวเองถูกผู้ชายแก่พวกนั้นรังแกเหรอ คุณไม่รู้สึกปวดใจบ้างเหรอ？”
คำพูดของเธอเหมือนมีดแทงเข้าไปในหัวใจของคุณแก้ว
ถ้าคนที่รักลูกสาวตัวเอง มีใครบ้างที่ยินยอมให้ลูกสาวตัวเองไปเป็นชู้ของคนอื่น ไปอยู่กับผู้ชายแก่？
เดิมทีคุณแก้วก็เคยเกลี้ยกล่อมลูกสาวไปหลายครั้ง แต่เสียดายที่เกลี้ยกล่อมไม่สำเร็จ สุดท้ายเธอจึงตัดสินใจช่วยลูกสาวให้สมหวัง แต่ใครจะไปรู้กลับกลายเป็นผลักลูกสาวให้ตกลงไปในนรถ เธอเสียใจ และโกรธเกลียดมาก
เมื่อถูกณิชกานต์ต่อว่าเธอแบบนี้ ทำให้เธอโกรธมาก ลุกขึ้นมาทันที และตบแรงๆ ลงไปที่ใบหน้าของณิชกานต์ จากนั้นพูดออกมาด้วยความโกรธว่า： “ลูกสาวของฉัน เป็นยังไง คุณไม่มีสิทธิ์มาว่า ไม่มีสิทธิ์มาสั่งสอน”
“ถ้าคุณเก่งจริง ก็เฝ้าผู้ชายของคุณไว้ให้ดี อย่าปล่อยให้ผู้ชายของคุณมาตอแยลูกสาวฉัน ลูกสาวฉันอยู่ดีๆ ก็ถูกสามีของคุณทำลาย ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับคุณ คุณกลับมาหาเรื่องถึงบ้านก่อนเลยเหรอ”
“ณิชกานต์ ฉันขอบอกคุณ ไอ้แก่บ้านคุณไม่ได้อยู่บ้านฉัน ลูกสาวฉันไม่ได้เจอชลไอ้ผู้ชายสารเลวคนนั้นนานแล้ว คุณคิดว่ามีคนอยากได้ไอ้แก่นั่นเหรอ？มีแต่ผู้หญิงแก่อย่างคุณที่แคร์เท่านั้นแหละ พลอยของฉันถ้าอยากหา ผู้ชายอายุสิบแปดก็หาได้เป็นโหล”
คุณแก้วด่าออกมาแต่รู้สึกยังไม่สะใจพอ เมื่อเห็นณิชกานต์จะตบตีกับเธอ เธอจึงชิงลงมือก่อน ตบลงไปก่อน
คุณหญิงทั้งสองเริ่มตบตีกันขึ้นมาในคฤหาสน์หรูหรานี้
อยู่ในพื้นที่ของตระกูลเลิศธนโยธา ณิชกานต์ลงมือตบตีกับคุณหญิงของตระกูลเลิศธนโยธา มีหรือที่จะได้เปรียบ？
คนใช้ของตระกูลเลิศธนโยธากรูเข้าไปหา ช่วยคุณแก้วล็อกตัวณิชกานต์ไว้ ให้คุณแก้วลงมือตบตีณิชกานต์คุณแก้วเกลียดณิชกานต์ที่ปากไม่ดี ด่าลูกสาวเธอเสียๆ หายๆ จึงตบลงไปที่ปากของอีกฝ่ายไม่ยอมหยุด
ใบหน้าทั้งสองข้างของณิชกานต์ถูกตบจนบวมแดง บวมนูนขึ้นมามาก ทั้งริมฝีปาก จมูก เต็มไปด้วยแต่เลือด
หลังจากที่คุณแก้วตบตีเธอเสร็จ พูดสั่งกับคนใช้ออกมาว่า： “โยนนางแพศยาคนนี้ออกไป โยนไปที่ถนน ต่อไปถ้ากล้ามาอาละวาดที่บ้านฉันอีก ก็ลงมือตบตีเต็มที่ได้เลย！”
ในเมื่อลูกสาวเธอกับณิชกานต์ก็แตกหักกันแล้ว ไม่มีทางจะร่วมมือกันได้อีก
ทำไมเธอต้องเกรงใจอีก？
เมื่อก่อน ตอนที่ต้องการหลอกใช้ลูกสาวเธอนั้น ณิชกานต์มีเลียแข้งเลียขาลูกสาวเธอทุกวัน
แล้วตอนนี้หล่ะ？
ณิชกานต์ถูกพวกคนใช้แบกออกไป
“หลายวันก่อน ชลเคยมาที่นี่ครั้งหนึ่ง จากนั้นก็ไม่เคยมาที่นี่อีกเลย คุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่คุณ จะตามหาผู้ชายตัวเอง ให้ไปหาที่อื่น ถ้ากล้ามาอาละวาดที่นี่อีก มาครั้งหนึ่ง ฉันจะตบคุณครั้งหนึ่ง”
ณิชกานต์ไม่เชื่อ แต่เธอถูกตบตีจนบาดเจ็บสาหัส ไม่สามารถพูดได้ จึงถูกคนใช้ของตระกูลเลิศธนโยธาแบกออกมา แล้วโยนทิ้งไว้ที่หน้าประตูคฤหาสน์
“แม่ แม่”
เจนสันสองพี่น้องเดินเข้าไปพยุงแม่ที่ถูกตบตีจนสาหัส ทั้งสงสารและโกรธเคือง เจนสันลุกขึ้นจะพุ่งเข้าไปข้างในเพื่อแก้แค้นให้แม่ แต่ถูกณิชกานต์ดึงตัวไว้
เธอส่ายหัวทั้งน้ำตา
พูดออกมาอย่างยากลำบากว่า： “อย่าเข้าไป”
ที่นี่เป็นเขตอิทธิพลของตระกูลเลิศธนโยธา
พวกเขามาท้าทายอำนาจในถิ่นของตระกูลเลิศธนโยธา เป็นการรนหาที่ตายชัดๆ
“พ่อแก……ไม่อยู่……”
ถึงแม้ณิชกานต์จะถูกตบตีจนบาดเจ็บสาหัส แต่เธอก็เชื่อในคำพูดของคุณแก้ว ว่าชลไม่ได้อยู่ที่ตระกูลเลิศธนโยธา
ไอ้สารเลวนั้นไปไหน？
หรือว่าไปที่เมืองC？
ถ้าไม่มีจดหมายนิรนามส่งหลักฐานมา ณิชกานต์ไม่กล้าเชื่อเลยว่าสามีตัวเองจะไปเลี้ยงเมียน้อย ไว้ที่เมือง C ไกลขนาดนั้น……
“แม่ พวกเขาทำแบบนี้กับแม่ แม่จะปล่อยให้เป็นแบบนี้เหรอ？”
ณิชกานต์มองดูท้องฟ้าบนศีรษะที่มืดมิด ฝนใกล้ตกแล้ว
เมื่อฝนตก อุณหภูมิก็จะเริ่มลดลง และหนาวเข้ากระดูก
ผ่านไปสักพัก เธอหลับตาลง แล้วพูดออกมาเสียงเบาว่า： “กลับบ้าน”
เธอต้องไปตรึกตรองดู ว่าควรเปิดเผยทุกอย่างกับพี่ชายสามีหรือเปล่า？บางทีอาจปกป้องลูกสาวกับลูกชายได้
