รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 694 แก่แล้วยังไม่เจียมตัวอีก
หลังจากนั้นไม่นาน ไซม่อนก็ถามขึ้นว่า: “วิกาท้องจริงใช่ไหม?”
ถึงไม่มีโอกาสจะได้เป็นพ่อคนแล้ว เป็นคุณตตาก็ได้ เป็นเรื่องที่น่าดีใจเหมือนกัน
ไซม่อนรู้สึกว่าอย่างน้อยก็ยังมีเรื่องน่ายินดีอีกเรื่อง
ถึงภรรยาของเขาจะไม่ได้ท้อง แต่เขาก็ไม่ได้คาดหวังให้เธอต้องท้องอีกครั้ง เพราะอายุของพวกเขาก็ไม่ใช่น้อยๆ แล้ว ใช่ว่าพวกเขาไม่มีลูกเสียหน่อย ลูกฝาแฝดชายหญิงของเขาอายุเกือบจะยี่สิบห้าปีแล้ว พวกเขาต่างก็ยอดเยี่ยมอีกด้วย
แต่ถ้าท้องโดยไม่ได้ตั้งใจ นั่นมันก็อีกเรื่องหนึ่ง
พอญาณิณเห็นเขาปรับอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว จึงหัวเราะพร้อมกับพูดว่า: “เรื่องนี้คุณไม่ต้องเป็นห่วงเลย เราจะได้เป็นคุณตาคุณยายสมใจแน่ คืนที่ลูกชายเกิดเรื่อง มีเด็กสาวคนหนึ่งชื่อชุติภามาช่วยไว้ ได้ยินว่าเธอเป็นศิษย์เอกของหมออัจฉริยะด้วย เธอไม่ได้มีเพียงทักษะการต่อสู้ที่น่าประทับใจ แต่เธอยังมีทักษะทางการแพทย์ที่น่าประทับใจอีกด้วย”
“เธอจับชีพจรวิกาเองกับมือ เธอเป็นคนบอกเองด้วยว่าวิกาท้อง จากนั้นวิกาก็ลองตรวจที่โรงพยาบาลดู ลูกท้องจริงๆ ตอนนี้หกสัปดาห์แล้ว ลูกเริ่มมีอาการแพ้ท้องด้วย ทุกเช้าที่ตื่นมาก็จะอ้วกตลอด โชคดที่อ้วกแค่ตอนเช้าไม่กี่ครั้ง ก็เลยไม่ได้มีผลต่อการกินของเธอ”
“หมอแนะนำให้ลูกมาอัลตราซาวนด์อาทิตย์หน้า”
ได้ยินเช่นนั้น ไซม่อนก็แกยิ้มอีกครั้ง แล้วรีบถามว่า: “วิกาไม่เป็นอะไรใช่ไหม? ลูกต้องพักผ่อนเยอะๆ ดูแลครรภ์ดีๆ ลูกเพิ่งท้อง ต้องระวังเป็นพิเศษ ต้องบอกพัฒน์ด้วย ว่าให้เขาช่วยดูแลเป็นพิเศษหน่อย มีของหลายอย่างที่คนท้องกินไม่ได้”
ตอนนั้น ที่ณิณท้อง เขาอ่านหนังสือเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ทุกวัน เขาถึงกับจ้างนักโภชนาการเพื่อจัดอาหารวันละสามมื้อให้กับณิณอีกด้วย พูดได้ว่า เขาเลี้ยงลูกในท้องตามตาราที่อ่านหมดเลย
ทุกครั้งที่ณิณอยากจะกินอะไร เขาก็จะโทรหาหมอประจำตระกูล ว่าคนท้องกินอาหารพวกนั้นได้หรือไม่ ต้องให้หมอตอบว่ากินได้ เขาถึงจะให้ณิณกิน ถ้าหมอบอกว่ากินไม่ได้ หรือให้กินในปริมาณที่น้อย เขาก็จะไม่ให้ณิณแตะเลย
เห็นไหมล่ะ ลูกทั้งสองของเขาเกิดมา ทั้งน่ารักและฉลาด
ตอนนี้ถึงพวกเขาจะโตแล้วก็ยังคงแพรวพราวท่ามกลางผู้คน
ไซม่อนคิดว่าทั้งหมดเป็นเพราะเขาเลี้ยงครรภ์ได้ดี
“วิการ่างกายแข็งแรงมาก ตอนนี้ลูกแค่ชอบนอนมากๆ ลูกรู้สึกว่านอนไม่อิ่มอยู่ตลอด แล้วก็พฤติกรรมการกินก็เปลี่ยนไป ของที่เมื่อก่อนไม่ชอบกิน ตอนนี้ชอบกินหมดเลย ของที่ชอบกินก่อนหน้านี้ ตอนนี้กลับไม่ชอบแล้วเสียงั้น ลูกกินเผ็ดเก่งมากด้วย”
แม้ว่าญาณิณจะดูแลไซม่อนอยู่ในโรงพยาบาลทุกวัน เธออัปเดตเรื่องลูกสาวอยู่ตลอด และเธอรู้เรื่องทุกอย่างเป็นอย่างดี
“ถ้าได้ลูกชายจะชอบกินเปรี้ยวลูกสาวจะชอบกินเผ็ด วิกาได้ลูกสาวงั้นเหรอ?”
ไซม่อนยิ้มตาหยีแล้วพูดว่า: “เด็กรุ่นพัฒน์ไม่มีผู้หญิงเลย พ่อแม่ลูกเขยผมต้องรอคอยที่จะได้หลานสาวแน่วิกาโชคดีจริงๆ ท้องแรกก็ได้ลูกสาวเลย ต้องได้ความรักมหาศาลไปตลอดชีวิตแน่ๆ”
ส่วนทางด้านตระกูลสาระทาของพวกเขานั้น ก็มีเพียงวิกาที่แต่งงานแล้ว ลูกของเธอจึงเป็นหลานคนแรกของตระกูลสาระทา และเป็นหลานคนแรกของตระกูลอริยชัยกุลเช่นกัน ก็หมายความว่าจะได้รับแต่ความรักมากมายมหาศาลไปตลอดชีวิตไม่ใช่หรือไง
ญาณิณพูดพร้อมกับหลุดหัวเราะ: “คำพูดพวกนั้นไม่แม่นหรอก จะให้ชัวร์ที่สุดก้รอตอนคลอดออกมา ตอนที่แม่ของธนัทท้องก็ชอบกินแต่ของเผ็ด แต่ท้ายสุดก็คลอดออกมาเป็นลูกชาย อย่าไปเชื่อคำพูดพวกนี้เยอะ”
“ไม่ว่าวิกาจะคลอดลูกชายหรือลูกสาว ลูกคนแรก ยังไงก็ถูกรักมากกว่า”
ไซม่อนตอบรับ “ตอนนี้ผมฟื้นแล้วก็ไม่ได้เป็นอะไรแล้ว เรียกคนไปถามหมอให้หน่อย ผมออกโรงพยาบาลเย้นนี้เลยได้ไหม? พอออกจากโรงพยาบาล เราไปสั่งทำจี้ทองสักสองสามอันกัน พอหลานคลอดออกมาแล้ว ผมจะให้หลานเป็นของขวัญ เจอกันครั้งแรก ก็ต้องมีของขวัญสิ”
ญาณิณหัวเราะอย่างอดไม่ได้แล้วพูดว่า: “แล้วใครเคยเจอเด็กที่เพิ่งคลอดแล้วบ้าง? ไม่ต้องสั่งทำพิเศษหรอก ฉันกับวิกาเปิดร้านขายเครื่องประดับอยู่แล้ว ที่ร้านมีจี้ทองให้เลือกเยอะเลย แต่ถ้าคุณอยากได้แบบใหม่ๆ คุณก็ลองออกแบบมา เดี๋ยวฉันให้คนที่ร้านทำให้”
“ร้านเครื่องประดับเป็นของคุณกับวิกา ถึงให้ก็นับว่าเป็นของขวัญจากคุณยาย คุณตาอย่างผมก็ต้องคิดต่างหากสิ ก็ได้ เดี๋ยวผมคิดออกแล้วจะร่างแบบให้ ยังไงก็ยังเหลือเวลาอีกนานกว่าหลานจะคลอด คงต้องรอถึงฤดูร้อนปีหน้าสินะถึงจะได้เจอหน้าหลาน”
จู่ๆไซม่อนก็รู้สึกว่าเวลานั้นยาวนานมาก
“ไซม่อน คุณพักผ่อนอีกหน่อยนะ เดี๋ยวลูกๆ ก็มาแล้ว คุณต้องมีคำถามนู่นนี่เยอะแยะไปหมดแน่ๆ หมอบอกว่าคุณเพิ่งฟื้นต้องพักเยอะๆ ถึงจะกลับมามีแรง”
“ผมไม่เป็นอะไรแล้ว ออกโรงพยาบาลเย็นนี้เลย ผมไม่ได้รับบาดเจ็บสักหน่อย ก็แค่สำลักน้ำเพราะจมน้ำไปแป๊บเดียวเฉยๆ ถ้าไม่ใช่เพราะอากาศหนาว พอตกน้ำแล้วหนาว ผมก็ไม่จมน้ำหรอก”
ไซม่อนรู้สึกว่าสติตัวเองเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ ไม่จำเป็นต้องพักผ่อนแล้ว
เขาแค่นอนหลับไปหนึ่งอาทิตย์
ญาณิณว่าเขาว่า: “เมื่อก่อนคุณก็ว่ายน้ำไม่เป็นเหอะ”
“เมื่อก่อนผมว่ายไม่เป็น แต่ต้องว่ายเป็นเพื่อนลูก ผมเลยต้องเรียนว่ายน้ำกับลูก ตอนนี้ว่ายเป็นแล้วนะ”
“นอนพักผ่อนได้แล้ว”
“ที่รักครับ คุณจูบผมก่อน ผมถึงจะนอนพักผ่อน”
ญาณิณหน้าแดง แล้วดุเขา: “แก่แล้วยังไม่เจียมตัวอีก”
“ตอนนี้ไม่มีใครคนอื่นสักหน่อย พวกนั้นก็เฝ้าอยู่หน้าประตู ไม่มีใครกล้าเข้ามาหรอก เราเป็นสามีภรรยากัน อายุก็ปูนนี้แล้ว ลูกก็มีแล้วสองคน การจุ๊บเป็นการกระชับความสัมพันธ์ของสามีภรรยานะ”
ญาณิณไม่ได้หน้าด้านเท่าเขา ไม่ว่ายังไงก็ไม่ให้เขาจุ๊บเด็ดขาด ไซม่อนไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากเป็นฝ่ายจู่โจมเสียเอง
ญาณิณผลักเขาพอเป็นพิธี ก่อนจะใจอ่อนรับจูบอันดูดดื่มของเขา
หลังจากที่ได้จูบ ไซม่อนก็พักผ่อนอย่างพึงพอใจ
แต่เขาก็นอนพักได้ไม่นาน บรรยากาศที่หวานโรแมนติกก็ถูกทำลายลง
คนทั้งตระกูลสาระทามากันหมด
อัดกันจนเต็มห้องพักผู้ป่วยของไซม่อน
คุณหญิงย่าไม่ชอบหน้าญาณิณ ความสัมพันธ์ระหว่างแม่ยายกับลูกสะใภ้ก็ฉีกหน้ากันไปจนเห็นธาตุแท้แล้ว แต่ไซม่อนก็เป็นลูกชายแท้ๆ ของแก แม้ว่าแกจะลำเอียงรักลูกชายคนเล็กมากกว่า แต่แกก็คลอดลูกคนโตออกมาเองเช่นกัน หลังจากที่ลูกชายคนโตไปเยือนแดนคนตายมาหนึ่งรอบ แกก็เป็นห่วงจนกินไม่ได้ นอนไม่หลับ
ตอนนี้ลูกชายแกฟื้นแล้ว คุณหญิงย่าจับมือลูกชายเอาไว้แล้วร้องไห้ฟูมฟาย
ไซม่อนทำได้เพียงส่งสายตาให้พ่อของเขาช่วยปลอบคนเป็นแม่ ว่าไม่ต้องร้องแล้ว ร้องไห้ไม่ว่า แต่มาเช็ดน้ำตาบนตัวเขานี่สิ นี่แม่อยากทำเสื้อเขาสกปรกหรือไง
เทวิกาและประยสย์ก้าวเดินขึ้นมา ประกบซ้ายขวาคุณหญิงย่า เทวิกาพูดปลอบว่า: “คุณย่าคะ การที่พ่อฟื้นเป็นเรื่องที่ดีนะคะ ย่าไม่ต้องร้องไห้นะคะ”
ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นว่าพ่อทนไม่ไหวกับการร้องไห้ของคุณหญิงย่า เทวิกาก็ไม่คิดอยากจะปลอบเลย เธอยังแค้นเรื่องที่คุณหญิงย่าชี้หน้าด่าแม่ของเธออยู่เลย
คุณท่านและคนอื่นๆ ก็ช่วยกันปลอบคุณหญิงย่า หลังจากที่ทุกคนเกลี้ยกล่อม คุณหญิงย่าก็หยุดร้องไห้
“ไซม่อน ในที่สุดแกก็ฟื้นแล้ว ยังไม่รู้เลยว่าตอนนี้เจ้าสามไปอยู่ไหน ตอนนี้เลิศธนโยธาถูกจับหมดแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ข่าวเจ้าสามเลย ไม่รู้ด้วยว่าตอนนี้เจ้าสามเป็นยังไง ถ้าแกออกจากโรงพยาบาล คงต้องไปตามตัวเจ้าสามจริงจังสักที”
เมื่อพูดถึงชล สีหน้าของบ้านสองบ้านสามก็เริ่มไม่ค่อยสู้ดีนัก
โดยเฉพาะคุณยศกร สีหน้าเขาเปลี่ยนไปเลย โชคดีที่มีคนอยู่เยอะ ความสนใจของทุกคนจึงไม่ได้อยู่ที่เขา ไม่ทันได้สังเกตสีหน้าที่เปลี่ยนไปของเขา
