กล่องจักรวาล (Universe Storage Box) – บทที่ 411 กลับไปอีกครั้ง

“ครอบครัวคุณอยู่ในเขตเจียงด้วยเหรอ?”ฮวงเฟิงกล่าวกับเสี่ยวฮั่น ขณะที่เขาดูประวัติทางการแพทย์และรายการตรวจของแม่เธอ
”ค่ะแต่ครอบครัวของฉันอยู่ในชนบท ไม่ได้อยู่ในเมือง” เสี่ยวฮั่นกล่าว
ไม่ว่าจะเมืองใดล้วนแต่มีคนยากจนอยู่ ครอบครัวของเสี่ยวฮั่นก็จัดอยู่ในชนชั้นนี้
รายการทางการแพทย์และรายการตรวจต่างๆของแม่เธอไม่พบความผิดปกติใดๆ ด้วยฐานะทางการเงินของครอบครัวเสี่ยวฮั่นที่อยู่ในสถานะย่ำแย่ แม่ของเธอจึงไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาลที่ดีที่สุดของเขตเจียง เมื่อฮวงเฟิงดูรายการตรวจซึ่งระบุชื่อของโรงพยาบาลไว้ เขาก็เคยได้ยินชื่อโรงพยาบาลนี้อยู่ จึงคิดว่ารายการตรวจที่เสี่ยวฮั่นให้มานี้ไม่มีอะไรผิดปกติ
“คุณต้องการเงินเมื่อไหร่”ฮวงเฟิงถาม สำหรับฮวงเฟิงแล้ว ณ ตอนนี้ เงินห้าแสนหยวน เขาไม่สามารถเบิกออกมาทั้งหมดได้ในคราเดียว เพราะก่อนหน้านี้เขาได้นำเงินทั้งหมดของเขาลงทุนไปกับโรงงานแล้ว
แต่อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงมีวิธีหามันมาได้ประจวบเหมาะกับที่เขาได้หยิบวัตถุโบราณ 2-3 ชิ้น ที่อยู่ในวิลล่าที่ซ่อนของถงเฉียนจุนออกมา ซึ่งนับว่าเป็นลาภลอยและตอนนี้เขาได้ใช้มันเพื่อช่วยชีวิตคน ถือได้ว่าเขาช่วยถงเฉียนจุนใช้มันไปในทางที่ถูกที่ควร
”ยิ่งเร็วยิ่งดีค่ะ” เสี่ยวฮั่นกล่าว ที่แม่ของเธอป่วยเพราะทิ้งไว้ไม่รักษานานเกินไป จนทำให้แม่ของเธอป่วยหนัก ดังนั้นเมื่อมีเงิน เธอก็อยากให้แม่ได้รับการรักษาเร็วที่สุด
”ได้ทิ้งเบอร์โทรศัพท์คุณไว้ให้ผม อีกสองวัน ผมจะโทรไปและโอนเงินให้” ฮวงเฟิงกล่าว
“ค่ะขอบคุณค่ะ คุณฮวง” เสี่ยวฮั่นตอบรับทันที.Aileen-novel.
ฮวงเฟิงโบกมืออันที่จริง ก่อนหน้านี้ตอนที่เขาเอาวัตถุโบราณออกมาจากวิลล่าของถงเฉียนจุน เขามีความรู้สึกว่าได้กระทำความผิด
อาจเป็นเพราะฮวงเฟิงได้แก้ปัญหาที่หนักใจมานานของเสี่ยวฮั่นได้ทำให้อารมณ์ของเธอดีขึ้นมาก เธอมีใบหน้าเปื้อนยิ้มมากขึ้น ทำให้เธอดูสวยขึ้นไปอีก และเมื่อเธอคุยกับเขา เธอก็คุยมากขึ้นกว่าเดิมหน่อย
จากที่ได้พูดคุยกันฮวงเฟิงจึงพบว่าชื่อจริงของเสี่ยวฮั่น คือ เจียเมิ่งหาน ชื่อเสี่ยวฮั่นนั้นเป็นชื่อเล่น เป็นสมญานามในที่ที่นั้น และที่น่าสนใจก็คือ หลังจากที่ฮวงเฟิงตกลงที่จะช่วยเธอ เธอก็ไม่ได้สงสัยถึงความสามารถของ ฮวงเฟิงที่จะเอาเงินมาให้เธอได้เลย หรือแม้แต่คิดว่าเขาจะหลอกลวงเธอ
เจียเมิ่งหานต้องไปโรงพยาบาลเป็นเพื่อนแม่ในตอนกลางคืนเธอนั้นยังเป็นนักศึกษา พรุ่งนี้ยังมีเรียนอีก
และเขาเองก็มีเรื่องที่ต้องจัดการหลังจากแยกกับเธอแล้ว เขาก็มุ่งตรงไปยังจุดหมาย
สถานที่ที่ฮวงเฟิงจะไปในคืนนี้ยังคงเป็นวิลล่าหลังเดิมของถงเฉียนจุนที่เขาได้แอบเข้ามาแล้วในตอนกลางวัน ผู้กำกับชิวได้ส่งข้อความหาเขาแล้ว เดิมทีพวกเขาเตรียมจะไปที่วิลล่าและรอเพื่อค้นสถานที่แห่งนี้อีกครั้ง แต่ก็มีเสียงคัดค้านจากเมืองชิงไม่ให้กระทำการ ผู้กำกับชิวบอกเรื่องนี้แก่ฮวงเฟิงเพราะจากนี้ไป ผู้กำกับชิวและตัวเขาซึ่งเป็นตัวแทนภายใต้สภาความมั่นคงแห่งชาติ จะทำงานภายใต้ความร่วมมือแห่งรัฐ
แม้ผู้กำกับชิวจะไม่โทรมาหวงเฟิงก็คิดจะไปที่วิลล่านี้ในตอนกลางคืนเอง เพราะมีเพียงตัวเขาเท่านั้นที่รู้ว่าสมุดบัญชีและปากกาบันทึกเสียงถูกเขาเอาไปเอง และการที่คนในสถานีตำรวจและรถตู้ติดตามถงเฉียน คงไม่ใช่แค่ต้องการเงินอันจิ๊บจ้อยนี้ ฮวงเฟิงจึงคิดได้ว่าเป้าหมายของพวกเขาน่าจะป็นสมุดบัญชีเล่มนั้นด้วย
ดังนั้นหลังจากที่ถงเฉียนถูกลักพาตัวไปพวกเขาจะต้องถามถงเฉียนว่าสมุดบัญชีอยู่ที่ไหนแน่ๆ คนอย่างถงเฉียนไม่มีทางนำสมุดบัญชีออกไป เพราะงั้นคนเหล่านั้นตัองกลับมายังที่วิลล่าแห่งนี้เพื่อเอาสมุดบัญชี แต่หากมาในเวลากลางวันก็ไม่ใช่ช่วงเวลาที่ดีนัก
ดังนั้นหลักจากแยกกับเจียเมิ่งหานแล้ว เขาจึงตรงไปยังวิลล่า
เนื่องจากฮวงเฟิงมีประสบการณ์การลอบเข้าไปในวิลล่าในตอนกลางวันแล้วการลอบเข้าไปในเวลากลางคืนจึงยิ่งง่ายเข้าไปใหญ่ วิลล่าช่วงกลางคืนจะมีคนน้อยกว่าช่วงเวลากลางวัน เมื่อเขาลอบเข้ามา ภายในยังคงมืด มีแสงไฟสลัวๆ
ครั้งตอนที่เขามาที่ห้องนั้นตอนกลางวันเขาไม่พบร่องรอยของการเคลื่อนย้ายใดๆ นั่นแสดงว่าคนพวกนั้นยังไม่ได้เข้ามา
เดิมทีฮวงเฟิงจะไม่แตะต้องเงินสดเครื่องประดับและวัตถุโบราณมีค่าทั้งหลาย แต่จากสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ ฮวงเฟิง รู้สึกว่าจะเป็นการดีกว่าที่จะใช้เงินนี้ช่วยคนที่เขาต้องการเงินจริงๆ แทนที่จะเอาเงินเหล่านี้ไปให้คนพวกนั้น ดังนั้นเขาจึงกวาดเงินสด เครื่องประดับและวัตถุโบราณกว่าครึ่งหนึ่งไป
จากนั้นสิ่งที่ฮวงเฟิงทำได้ก็คือเฝ้ารอต่อไปรอการมาถึงของคนเหล่านั้น แต่หลังจากรอมาเนิ่นนาน ก็ยังไม่มีวี่แววการเคลื่อนไหวใดๆ ตอนที่ฮวงเฟิงคิดว่าคืนนี้อีกฝ่ายจะไม่มา เขาก็พลันได้ยินเสียงใครบางคนเปิดประตู
”เขาอยู่ที่นี่!”ฮวงเฟิงพูดในใจ ถงเฉียนอยู่ในกำมือของคนพวกนั้น ดังนั้นหากพวกนั้นต้องการเข้ามาในวิลล่า ก็ไม่จำเป็นต้องปีนข้ามกำแพงและกระโดดขึ้นมาบนระเบียง
เป็นดังคาดเสียงฝีเท้าดังมาจากประตูชั้นหนึ่ง คนพวกนี้ไม่คิดจะปิดบังซ่อนเร้นอะไรขณะเดินคุยกัน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาคิดว่าไม่มีใครอยู่ที่นี่
“เร็วๆเข้า ไหน สมุดบัญชีอยู่ที่ไหน” เสียงดุดังมาจากชั้นล่าง
”อยู่ข้างบนเดี๋ยวพาไป” ถงเฉียนพูดเสียงสั่น
”นำไปสิ!”
จากนั้นก็มีเสียงล้งเล้งจากคนในกลุ่มคนพวกนี้อวดดีกว่าคนกลุ่มก่อนที่มาขโมยสมุดบัญชี เวลาพูดคุยนอกจากพวกเขายังไม่กระซิบกระซาบแล้ว ยังแอบเดินไปรอบ ๆ และเปิดไฟทุกดวงในวิลล่าราวกับไม่กลัวว่าจะมีใครรู้
ขณะที่สังเกตความเคลื่อนไหวของกลุ่มคนเหล่านี้ฮวงเฟิงได้ย้ายไปที่อื่นแล้ว เขาปิดบังร่างตนเองอย่างระมัดระวัง
คนกลุ่มนั้นได้มุ่งมายังห้องที่ฮวงเฟิงเคยแอบอยู่
”เอ๊ะสมุดบัญชีอยู่ที่ไหนเนี่ย จำได้ว่ามันอยู่ตรงนี้นี่ แล้วทำไมเงินกับของเก่าหายไปตั้งเยอะ” “เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ใครเป็นคนขโมยไป!” น้ำเสียงงุนงงปนความโกรธของถงเฉียนดังออกมาจากห้อง เมื่อถงเฉียนเห็นว่าเงินเกือบทั้งหมดซึ่งเดิมเป็นของเขาอันตธานหายไป เขาก็ลืมไปเลยว่าตัวเองถูกจับเป็นตัวประกันอยู่ ถงเฉียนพูดตะโกนซะลั่นห้อง
“ผัวะ!”ถงเฉียนถูกตบหัวอย่างแรง: “เลิกเล่นตลกได้แล้ว สมุดบัญชีอยู่ที่ไหน”
เห็นได้ชัดว่าพวกที่พาถงเฉียนมาไม่เชื่อในสิ่งที่ถงเฉียนพูด พวกเขาคิดว่าถงเฉียนโกหก พยายามใช้เล่ห์เพทุบาย