กล่องจักรวาล (Universe Storage Box) – บทที่ 439 สงคราม

สงคราม!สงครามอีกแล้ว!
เมื่อฮวงเฟิงได้ยินคำๆนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะคร่ำครวญอยู่ในใจ? ทำไม่เขาต้องมาอยู่ท่ามกลางสงครามตลอดแบบนี้ด้วยในเวลาที่เขาเคลื่อนผ่านประตูมิติมา? เขาจะผ่านประตูมิติไปสู่สภาพแวดล้อมที่เงียบสงบไม่ได้เลยงั้นหรือ? เขายังต้องทำงานหาเงินและใช้ชีวิตกับน้องชายคนเล็กและจีบสาวที่มาจากครอบครัวที่ดีอยู่ใช่ไหม?
อย่างไรก็ตามสิ่งเหล่านี้เห็นได้ชัดว่าเป็นสิ่งที่หรูหราสำหรับฮวงเฟิงหลังจากการเคลื่อนผ่านประตูมิติสองครั้งห้วงเวลาที่เขาเข้ามาไม่ค่อยดีนักเขาจึงทำได้แค่ยอมรับมัน
หลังจากนั้นหลิวหมิงเจี๋ยก็ได้ช่วยให้ฮวงเฟิงคลายข้อสงสัยและในที่สุดฮวงเฟิงก็เข้าใจสถานการณ์ที่เขาอยู่ในตอนนี้ อาจกล่าวได้ว่าสงครามระหว่างสองประเทศนี้สามารถปะทุได้ตลอดเวลา
แม้ว่าเมืองหมังชานจะตั้งอยู่ที่พรมแดนระหว่างสองประเทศแต่ก็ยังไม่ใช่แนวหน้า นักศิลปะการต่อสู้เหล่านี้จะมารวมตัวกันที่นี่จากนั้นจึงมุ่งหน้าไปยังแนวหน้าอย่างเป็นทางการ อย่างไรก็ตามแนวหน้าก็อยู่ไม่ไกลจากที่นี่มากนักโดยใช้เวลาเดินทางเพียงแค่ครึ่งวัน
ภายในเมืองหมังชานแม้ว่าจะมีกองกำลังตั้งอยู่แต่ก็ไม่สามารถเทียบได้กับเมืองที่อยู่แนวหน้าดังนั้นคนส่วนใหญ่ที่ฮวงเฟิงเห็นบนท้องถนนล้วนเป็นคนจากโลกศิลปะการต่อสู้ไม่ใช่ทหาร
ตอนนี้กองทัพของทั้งสองประเทศกำลังมุ่งหน้าไปยังแนวหน้าและสงครามกำลังจะปะทุขึ้นอย่างไรก็ตามภายในเมืองหมังชานแห่งนี้ไม่มีร่องรอยของสงครามมากนักและยังคงมีพ่อค้าจำนวนมากอยู่ แน่นอนว่าเมื่อเมืองต่างๆ ในแนวหน้าถูกละเมิดมันจะเป็นเรื่องของเวลาก่อนที่สถานที่แห่งนี้จะล่มสลายไป
ฮวงเฟิงคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แต่เขาไม่ได้ตัดสินใจที่จะออกจากสถานที่นี้ในตอนนี้ เขายังไม่คุ้นเคยกับโลกใบนี้และเพื่อที่จะได้เห็นนักศิลปะการต่อสู้มากมายในคราวเดียว ฮวงเฟิงรู้สึกมีความสุขอยู่ในใจ ในความเป็นจริงแล้วมันเป็นไปไม่ได้แม้ว่าจะมีบางคนเช่น ไป่เสี่ยวโหรวที่กำลังฝึกฝนพลังลมปราณภายใน พวกเขาก็มีเพียงไม่กี่คนที่เหมือนเขา แต่ฮวงเฟิงก็ยังไม่เคยเห็นคนแบบเขามากนัก
ดังนั้นฮวงเฟิงจึงตัดสินใจที่จะรอพบคนที่เหมือนกันเขาและยังไม่อยากที่จะจากที่นี่ไปในตอนนี้
“เจ้ากำลังบอกว่าหยวนเหลียงกับสำนักอัคคีโลหิตกำลังจะมาถึงที่นี่ในวันพรุ่งนี้ใช่ไหม?”หลิวหมิงเจี๋ยเพิ่งอธิบายสถานการณ์ระหว่างทั้งสองประเทศอย่างเรียบง่ายให้ฟัง ดังนั้นฮวงฟิงจึงรู้ว่า สำนักอัคคีโลหิตของหลิวหมิงเจี๋ยจะมาถึงในวันพรุ่งนี้
”ใช่พวกเขาควรจะมาถึงเมืองนี้ภายในเช้าวันพรุ่งนี้” หลิวหมิงเจี๋ย กล่าวว่า: “ผู้ชายคนนั้นมาที่นี่เพื่อยั่วยุพวกเราอย่างเห็นได้ชัด แม้ว่าสำนักที่เรารวมกันอยู่ที่นี่จะสามารถป้องกันไม่ให้เขากลับมาได้ แต่ในการสู้รบทั้งสองประเทศนี้เรายังไม่อาจที่จะโค่นพวกเขาลงได้ดังนั้นพวกเราจึงไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้เลย”
ฮวงเฟิงพยักหน้าบ่งบอกว่าเขาเข้าใจอีกฝ่ายไม่มีอะไรต้องกลัวถ้าพวกเขาไม่มาแส่หาเรื่องเอง
“แล้วสำนักใหญ่ๆของอาณาจักรสำเภาสวรรค์ของเราจะมาถึงตอนไหน?” ฮวงเฟิงรู้อยู่แล้วว่าสำนักที่มาถึงนั้นล้วนมาจากสำนักเล็กๆ เพียงไม่กี่สำนัก แม้ว่าพวกเขาจะมีสำนักเจ็ดนพเคราะห์ที่ค่อนข้างสนิทกับเขา แต่ก็ยังไม่ใช่สำนักใหญ่ๆ
”เร็วๆนี้แหละ อาจจะวันหรือสองวัน” หลี่เต๋อหยูกล่าวว่า: “อย่างไรก็ตามสถานการณ์ดูไม่ค่อยดีนัก ศิลปะการต่อสู้โดยรวมของพวกเราด้านความแข็งแกร่งของอาณาจักรสำเภาสวรรค์เทียบไม่ได้เลยกับของอาณาจักรวายุโชย คราวนี้อีกฝ่ายระดมพลทั้งหมดที่มี เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังเข้ามาใกล้อย่างเต็มกำลัง แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะพวกเรายังมีกองทหารอยู่ข้างๆ แต่อีกด้านหนึ่งนั้นมียอดฝีมืออันดับหนึ่งนั่นก็คือ กงหมิง นี่สิที่เป็นปัญหาใหญ่”
”ยอดฝีมืออันดับหนึ่งทรงพลังแค่ไหนงั้นหรือ?”ฮวงเฟิงถาม เขาไม่เคยคิดเลยว่าในอาณาจักรสำเภาสวรรค์ขนาดใหญ่เช่นนี้จะไม่มีแม้แต่ยอดฝีมือระดับต้นๆ และสิ่งที่อาณาจักรวายุโชย หลี่เต๋อหยูและคนอื่นๆ ต้องระวังก็มีเพียงเรื่องนี้ มีเพียงยอดฝีมืออันดับหนึ่งคนนี้เท่านั้น แต่ในนวนิยายที่ฮวงเฟิงเคยดู มันมียอดฝีมืออันดับหนึ่งหนึ่งอยู่ตั้งหลายคนเลยนะ
”ยอดฝีมืออันดับหนึ่งทรงพลังเพียงใดงั้นหรือ?อันที่จริงพวกเราก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะเราไม่เคยเห็นมันด้วยตาของเราเอง” หลิวหมิงเจี๋ยกล่าวด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเสียใจและโหยหา เขาเองก็เป็นนักศิลปะการต่อสู้ ดังนั้นเขาเองก็อยากรู้ว่าเมื่อไหร่ที่เขาจะกลายเป็นหนึ่งเดียวกันได้
”ถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่รู้ว่ายอดฝีมืออันดับหนึ่งนั้นทรงพลังเพียงใดแต่มีการกล่าวกันว่าหัวหน้าสำนักฮัวของเราเป็นยอดฝีมืออันดับสอง บุคคลเช่นนี้สามารถหลบหนีจากการล้อมรอบของทหารหลายร้อยคนได้” หลี่เต๋อหยูกล่าว
”สุดยอดไปเลย”ฮวงเฟิงถอนหายใจ ไม่น่าแปลกใจว่ามียอดฝีมืออันดับหนึ่งอยู่ไม่มากนัก ยอดฝีมืออันดับสองนี้มีพลังมากและเก่งกาจเหลือเกิน หากเป็นเช่นนั้นจะมียอดฝีมืออันดับหนึ่งเพียงไม่กี่คนก็คงจะเป็นเรื่องปกติ แต่ใครๆ ก็สามารถจินตนาการได้ว่ายอดฝีมืออันดับหนึ่งจะน่ากลัวเพียงใด
ไม่น่าแปลกใจที่หลิวหมิงเจี๋ยและหลี่เต๋อหยูดูเหมือนจะไม่มีความมั่นใจมากนักในความขัดแย้งที่กำลังจะเกิดขึ้น
หลังทานอาหารเสร็จความสัมพันธ์ระหว่างฮวงเฟิงและอีกสองคนใกล้ชิดกันมากขึ้น จากคำบอกเล่าของพวกเขาฮวงเฟิงรู้คร่าวๆ เกี่ยวกับเงื่อนไขพื้นฐานบางอย่างของโลกใบนี้
หลังทานอาหารเสร็จหลิวหมิงเจี๋ยและหลี่เต๋อหยูก็กล่าวคำอำลาและจากไปทั้งสองคนยังคงต้องการกลับไปยังค่ายของสำนักของพวกเขา และฮวงเฟิงก็ไม่ได้เป็นสมาชิกของสำนักของพวกเขาดังนั้นเขาจึงไม่สามารถที่จะไปที่นั่นได้ โชคดีที่ฮวงเฟิงมีเงินที่สองคนนั้นทิ้งเอาไว้ให้เขาจึงไม่จำเป็นต้องกังวลว่าจะหาที่พักไม่ได้
หลังจากจ่ายเงินไปแล้วฮวงเฟิงก็ได้ไปนอนอยู่ในห้องสุดหรู เขาไม่ได้คิดที่จะดูถูกตัวเองเพราะเขาจะใช้จ่ายเท่าที่เขามี แล้วถ้าเขาไม่มีเงินล่ะ? จากคำพูดของหลิวหมิงเจี๋ยและหลี่เต๋อหยู ฮวงเฟิงรู้อยู่แล้วว่าเพราะการรุกรานของอาณาจักรวายุโชย ทางการจึงได้ส่งเงินค่าหัวเพื่อจ้างนักศิลปะการต่อสู้สองสามคนมาช่วย คนเหล่านี้มักจะเป็นประเภทที่อยู่ในกลุ่มผู้ฝึกตนที่ขี้โกง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้มาที่เมืองหมังชานเพื่อรวมตัวกันเหมือนสำนักอื่นๆ เพราะว่าพวกเขาไม่มีอาณาเขตใดๆ เป็นของตัวเองแม้ว่าจะเป็นนักศิลปะการต่อสู้จากอาณาจักรวายุโชยที่เข้ามาฉกฉวยดินแดนจากพวกเขาไป แต่พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้มากสักเท่าไร
ดังนั้นฮวงเฟิงจึงวางแผนที่จะประกาศรับสมัครทหารรับจ้างประเภทนี้ใครก็ตามที่สังหารกองทัพของอาณาจักรวายุโชยจะได้รับรางวัลเป็นเงินและด้วยวิธีนี้ฮวงเฟิงก็จะสามารถเข้าร่วมในสงครามและหาเงินได้ เหมือนยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว
ฮวงเฟิงต้องการไปกับหลิวหมิงเจี๋ยและคนอื่นๆในสำนัก แต่เขาไม่มีสำนัก ทุกคนที่มารวมตัวกันที่นี่ล้วนมาจากสำนักต่างๆ และสำนักที่แตกต่างกันดังนั้นจึงไม่สมควรที่เขาจะไป
นอกจากนี้ฮวงเฟิงก็ยังไม่รู้ว่าระดับความแข็งแกร่งของเขาว่าอยู่ที่ระดับใดเมื่อพูดตามหลักเหตุผลแล้วเวลาในการฝึกฝนของเขาก็ยังไม่นานนักและอาณาจักรสำเภาสวรรค์ของเขาก็ไม่มีแม้แต่ยอดฝีมืออันดับสูง ฮวงเฟิงคิดว่าจริงๆ แล้วเขาน่าจะมีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับสาม ด้วยความแข็งแกร่งเช่นนี้ต่อสู้ในสนามรบก็ยังคงเป็นเรื่องดี แต่ถ้าเขาต้องต่อสู้กับนักศิลปะการต่อสู้เหล่านั้นโดยตรงฮวงเฟิงก็ยังไม่มีความมั่นใจมากนัก
ดังนั้นในขณะนี้ฮวงเฟิงยังไม่ได้วางแผนที่จะเผชิญหน้ากับผู้ฝึกตนจากอาณาจักรวายุโชยโดยตรงพรุ่งนี้เขาจะเตรียมตัวเพื่อมุ่งหน้าไปยังเมืองที่แนวหน้า