Chapter 343
“พี่จ๋าพวกเขาต้องเป็นเทวดาแน่ๆ”เด็กสาวตัวน้อยมองด้วยแววตาที่โหยหา.
“ใช่.”
ชายหนุ่มพยักหน้าอย่างตื่นเต้นและพูดว่า”เขาต้องเป็นพระเจ้า!”
“สุดยอด พระเจ้าก็ยังไม่ทิ้งเรา!”
ในเวลานี้หลินเฟยกำลังพาเด็กสาวไปยังตำแหน่งต่อไป เขาไม่รู้ว่าตอนที่เขากำลังหาข่าวจากเหล่าทวยเทพ เขากลายเป็นคนขี้ขลาดในสายตาคนอื่น.
“หืม?”หลินเฟยมองดูแผนที่และจุดที่ใหญ่เป็นพิเศษ.
“นี่น่าจะอันตรายที่สุด?”
“มันน่าจะหาคอร์ง่ายกว่า แต่มันกลับไม่ได้อยู่ในเขตชานเมือง…”เขาบินไปทางชานเมืองทันทีด้วยความเร็วที่มากกว่าความเร็วเสียงสิบเท่า.
ในอ้อมแขนของเขา เด็กสาวมองดูอาคารด้านล่าง รู้สึกกลัวเล็กน้อย.
สุดเขตชานเมือง.
ที่นี่แต่เดิมไม่ได้อยู่ในแผนที่ แต่หลังจากโลกเปลี่ยนไป มันก็มีพื้นที่โล่งกว้างออกมา.
กรอบแกลบ–
มีซอมบี้จำนวนมากกำลังเร่ร่อนอยู่ในเขตชานเมือง เวลามันเดินผ่านหญ้าก็มักจะส่งเสียง”กรอบแกลบ”.
ปัง ปัง ปัง…
มีร่างสูงเดินอยู่ในป่าอย่างช้าๆ.
นี่คือมอนเตอร์ในรูปร่างมนุษย์ มันสูง 2 เมตร มีท่วงท่าอันทรงพลัง เต็มไปด้วยมัดกล้ามที่แข็งแรง มันมีฟันเขี้ยวยาวและผิวสีฟ้า.
และบนตัวของมันยังมีเสื้อผ้าของมนุษย์ที่ฉีกขาดอยู่ด้วย.
เห็นได้ชัดว่ามอนเตอร์ตัวนี่เคยเป็นมนุษย์มาก่อน.
“พี่ใหญ่ ในที่สุดก็จะโจมตีชุมนุม? ในที่สุดเขาก็รอจนถึงวันนี้”มอนเตอร์พูดพึมพำ”ฉันเห็นลอร์ดแสงแล้วฉันก็รู้สึกไม่มีความสุขมานานแล้วละฉันก็เป็นคนแรกที่จะฆ่ามันในตอนนั้น.”
แต่ในเวลานี้.
ตูม!
มีลูกไฟตกลงมา.
“หืม?”
มอนเตอร์ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย มันมองดูเปลวไฟที่อยู่ด้านหน้าก็รู้สึกแปลกๆทำไมจู่ๆอุกกาบาตก็ตกลงมา?
“นี่เป็นโอกาส?”เมื่อคิดอย่างนั้น รอนยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของมอนเตอร์.
มันหยุดก่อนที่จะใกล้ถึง.
มีคนเดินออกมาจากกองไฟจนเห็นได้อย่างชัดเจน.
“อะแฮ่ม–“
หลินเฟยวางเด็กสาวลงและในเวลาเดียวกันก็พูดอย่างเขินอายเล็กน้อย”ความเร็วมันเร็วเกินไป มันเลยเกิดแรงเสียดสีกับอากาศ.”
มอนเตอร์ก็ตะลึง สองคนนี้เหรอที่พึ่งลงมา?
การปรากฏแบบนี้คือแขกที่มาจากด้านนอก?
เด็กสาวยิ้มและพูดว่า”คราวหน้าคุณจะบินอย่างนี้ไม่ได้”
ความจริง พวกเขาทั้งสองไม่มีแม้แต่ฝุ่น เปลวไฟและฝุ่นจะหลีกเลี่ยงหลินเฟยออกไปทันที ดังนั้นจึงไม่มีวันเกาะตัวพวกเขา.“ทั้งสองคนนี่ยังไม่รู้เลยว่าอยู่ในสถานการณ์แบบไหน?”มอนเตอร์อดไม่ได้ที่จะถาม”มนุษย์?”
“หืม?”
หลินเฟยและเด็กสาวสังเกตเห็นมอนเตอร์รูปร่างมนุษย์ที่อยู่ไม่ไกล.
หลังจากนำแผนที่ออกมาเปรียบเทียบ หลินเฟยก็ยืนยันได้แล้วว่ามอนเตอร์ที่มีพลังมากอยู่ด้านหน้าของเขา.
“ใช่ เราเป็นมนุษย์”หลินเฟยตอบ.
จากนั้น เขาก็รู้ว่ามันเป็นซอมบี้พูดได้ เขาเคยถามอย่างรวดเร็วว่า”นายมีข่าวของพระเจ้าบ้างไหม?”
ซอมบี้ยิ้ม”เป็นแค่มนุษย์ นายมีสิทธิ์อะไรมาถามฉัน?”
แต่เดิมมันระมัดระวังเล็กน้อย คิดว่าแขกที่มาวันนี้ไม่รู้อะไรบางเลย แต่ตอนนี้มันไม่ห่วงอะไรแล้ว เพราะอีกฝ่ายเป็นมนุษย์.
เป็นแค่มนุษย์.
แต่เดิมมันเคยเป็นมนุษย์ ดังนั้นตอนนี้มันกลายเป็นมอนเตอร์แล้ว มันรู้แล้วว่ามนุษย์นั้นเปราะบางแค่ไหน เปราะบางเหมือนกับกระดาษในกองไฟ.
“วันนี้ฉันกำลังอารมณ์ดี ฉันจะให้ทางเลือกว่าพวกนายจะตายอย่างไง”มอนเตอร์พูด.
ถ้าฝ่ายตรงข้ามเป็นมนุษย์ มันมั่นใจว่ามันเอาชนะได้ มนุษย์เป็นสิ่งที่เปราะบางเช่นกัน.
Chapter 344
และมีความแข็งแกร่งในระดับสูงสุดของเลเวล S ซึ่งอ่อนกว่าพี่ใหญ่เล็กน้อย.
“อย่าขัดขืน”มอนเตอร์เยาะเย้ย”นายไม่มีโอกาส มนุษย์อย่างเจ้านั้นเล็กจ้อยมากเกินไปในสายตาของเรา.”
หลินเฟยขมวดคิ้ว มองไปที่มอนเตอร์และพูดว่า”นายเคยเป็นมนุษย์มาก่อน.”
“เมื่อก่อนเคยเป็น ตอนนี้ไม่แล้ว”มอนเตอร์ตอบ”ฉันเคยเป็นเด็กโง่ ถ้าฉันกลายเป็นซอมบี้ก่อนหน้านี้ ฉันคงไร้พ่ายไปแล้ว.”
หลิยเฟยเห็นว่ามอนเตอร์ที่อยู่ข้างหน้าที่บอกว่าเขาได้กลายเป็นมอนเตอร์ไปแล้ว.
ร่างกายก็ดี จิตใจก็ดี.
“แล้วใครกันที่ให้พลังกับร่างกายของนาย?”หลินเฟยถาม.
“แน่นอนว่าคือพี่ใหญ่”มอนเตอร์พูด”ในเมื่อนายกำลังจะตาย ก็มีบางอย่างที่สามารถบอกนายได้.”
“พี่ใหญ่ของฉันได้รับพรจากพระเจ้า และในอีกสองวันเขาจะทำลายชุมนุมเมือง F ของเจ้า.”
“พระเจ้า?”หลินเฟยพบกุญแจและแสร้งทำให้เป็นสับสน”พระเจ้าแบบไหน?”
“ไม่ต้องรู้หรอก”มอนเตอร์พูด”ตราบที่นายรู้ วันนี้นายจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย และแม้แต่ชุมนุมของนายก็จะถูกทำลายจนหมดสิ้น.”
“สำหรับฮีโร่ของนาย ลอร์ดแสง?”มอนเตอร์ยิ้ม”ฉันจะฆ่าเขาด้วยมือของฉันเอง.”
“นายควรจะขอบคุณฉันนะ เพราะทั้งนายและฮีโร่ของนายจะตายในมือของฉัน.”
หลินเฟย: “…”
ดูเหมือนว่ามอนเตอร์ที่อยู่ด้านหน้าเขาจะไม่รู้ข่าวของเทพ แต่อย่างน้อยเขาก็ได้รับข่าวเล็กน้อยนั่นก็คือ พี่ใหญ่ของเขารู้.
และพี่ใหญ่ก็จะบุกโจมตีอีกไม่นาน.
“ฉันจะพูดทักทายพวกเขา”หลินเฟยคิดในใจ.
จากนั้นเขาก็มองไปที่มอนเตอร์และพูดว่า”ลอร์ดแสงอาจจะเป็นฮีโร่ของใครหลายๆคน แต่ไม่ใช่ฮีโร่ของฉัน.”
“หาา……”
มอนเตอร์ประหลาดใจเล็กน้อยและอยากจะพูดอะไร แต่ในวินาทีต่อมามันก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าเขาไม่สามารถพูดได้.
รู้สึกเหมือนว่าท้องฟ้ากำลังหมุน…
ตูม.
จนกระทั่งตอนที่มันล้มลงกับพื้นและร่างของมัน มอนเตอร์ก็ตระหนักว่าหัวของมันถูกตัดแล้ว.
เป็นไปได้อย่างไงกันเนี่ย?
มอนเตอร์กลอกตามอง.
เมื่อไหร่?
เมื่อกี้ไม่สังเกตอะไร แล้วคู่ต่อสู้ก็ฟันเขา.
เขาคือจุดสูงสุดของเลเวล S!
แม้ว่าจะเป็นผู้มีพลังเลเวล S แต่มันก็ไม่อาจเป็นคู่ต่อสู้ของเขา.
มันเคยมั่นใจในตัวเอง ว่ามันสามารถสู้กับลอร์ดแสงได้ แถมยังได้เปรียบอีกด้วย.
แต่ตอนนี้ เขาถูกตัดหัวโดยคนที่ไม่รู้จัก.
ทั้งที่อีกฝ่ายสามารถยิงได้!
หลินเฟยเดินไปด้านหน้าของมอนเตอร์และพูดว่า”ทำไมเขาถึงไม่ใช่ฮีโร่ของฉัน เพราะเขาไม่อาจเอาขนะฉันได้เหมือนกัน.”
ตาของมอนเตอร์ผิด.
ลอร์ดแสงก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา?
เมื่อไหร่กันที่เมือง F มีปรมาจารย์ลึกลับท่านนี้?
หลินเฟยไม่รู้ว่ามอนเตอร์คิดอะไรอยู่ เขายังเผามันจนกลายเป็นเถ้าถ่าน.
“หืม?”
ขณะที่ลมพัด คริสตัลสีแดงเท่ากำปั้นก็ปรากฏขึ้นท่ามกลางเถ้าถ่าน มันดึงดูดความสนใจของหลินเฟยมาก.
หลังจากจับมันแล้ว เขาเห็นคริสตัลที่ลอยอยู่ในมือของเขา เขามองดูใกล้ๆแล้วพูดว่า”นี่คือคอร์ใช่ไหม?”
เด็กสาวเดินไปดูคริสตัลและพูดว่า”ฉันรู้สึกได้ว่าคริสตัลนี้มีพลังมากๆ ไม่เลว มันไม่แพ้ผลไม้เท่าไหร่นัก.”
หลินเฟยชั่งน้ำหนักและพูดว่า”ไม่มาก ไม่แย่ เธอต้องการใช้สิ่งนี้ไหม.”
