Chapter 355
แต่ตอนนี้มองไปที่ชายด้านหน้า ดูเหมือนว่าเขาจะไม่อยากปล่อยมันไป…แถมยังต้องการให้มันช่วยต้นไม้ด้วย?
หนึ่งคนกับหนึ่งเสือจึงมองหน้ากัน.
“แกกำลังบังคับฉัน?”หลินเฟยกำหมัดแน่น.
แมวยักษ์ก็กระโดดขึ้นจากพื้นทันที กรงเล็บที่แหลมคมของมันกวัดแกว่งไปอย่างแรง พร้อมกับต้นไม้ที่ล้มลง.
หลินเฟยพูดอีกครั้ง”เอาเปลือกนอกออกและตัดกิ่งออกให้หมด.”
แมวยักษ์มองหลินเฟยอย่างว่างเปล่า.
เดี๋ยว แกจะไม่ทำของพวกนี้หรอ?
หลินเฟยมองไปที่แมวยักษ์”ดูเหมือนว่าแกต้องการให้ฉันทำมัน?”
แมวยักษ์ลอกเปลือกไม้ทันทีและตัดกิ่งไม้ออกทั้งหมด จากนั้นก็มองไปที่หลินเฟยอย่างบ้องแบ๋ว.
“ดีมาก ถือไว้และตามฉันมา”หลินเฟยพูด.
คราวนี้แมวยักษ์กลายเป็นโง่งมอย่างสมบูรณ์.
ไม่ นี่เหมือนกับว่ามันถูกทำตัวเหมือนกับว่ามันเป็นทาสจริงๆแล้วสิ?
แต่เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ มันก็ไม่อาจเอาชนะคนตรงหน้าได้ มันจึงทำเพียงกัดไปที่ต้นไม้และลากพวกมันไปตรงๆ และเดิมตามหลินเฟยอย่างเด๋อๆด๋า.
เพราะนี่คือป่า มันเลยไม่อาจต่อต้านได้ มันทำได้เพียงเดินแบบหันด้านข้างไปเท่านั้น…
พระเจ้าได้ประทานพลังที่ยิ่งใหญ่ให้กับมัน.
ส่งผลให้ ตอนนี้มันต้องใช้แรงงานราวกับเป็นทาสจริงๆ.
มันแตกต่างมาก.
แมวยักษ์อดไม่ไดที่จะหลั่งน้ำตาด้วยความสิ้นหวัง โดนไม่รู้ว่าทำไมมันต้องมาโจมตีชายคนนี้.
เด็กสาวกำลังทำไม้แปรรูปเพื่อเตรียมสร้างบ้าน.
ทำให้เมื่อเด็กสาวเห็นต้นไม้มา เธอก็เลยรีบวิ่งไปทางนั้นอย่างรวดเร็ว.
เด็กสาว: “?”
ไม่เห็นหลินเฟย ต้นไม้นี้มาเองได้ไง?
ตูม!
ต้นไม้ทั้งสามลอยอยู่ในแนวราบและหยุดอยู่ด้านหน้าเด็กสาวก่อนที่จะกระแทกพื้นอย่างแรง.
เด็กสาวก็เห็นแมวยักษ์ในเวลานี้.
ในเวลานี้ แมวยักษ์ก็แลบลิ้นหอบหายใจ…
เด็กสาวมองฉากนี้ด้วยสีหน้างุนงง.
ในเวลานี้ เธอเห็นหลินเฟยตัวเปล่าเดินมาจากระยะไกล.
“เกิดอะไรขึ้น?”เด็กสาวรีบวิ่งไปหาหลินเฟยทันที มองไปที่แมวยักษ์ที่กำลังหอบหายใจด้วยความสงสัย”ทำไมแมวยักษ์ตัวนี้ถึงมาส่งเสาให้เรา?”
“บางที ฉันคิดว่าเป็นเพราะเธอน่ารัก ดังนั้นมันเลยมาช่วย”หลินเฟยล้อเธอ.
“ไร้สาระ.”
ใบหน้าของเด็กสาวแดง ขณะเดินไปหาแมวยักษ์ เธอเอื้อมมือลูบหัวมันและพูดว่า”ขอบคุณ.”
แมวยักษ์เหลือบมองเด็กสาว.
หลินเฟยมองเห็นไม้ที่ถูกแปรรูปและพูดว่า”เธอกำลังทำอะไร?”
“ฉันต้องตัดต้นไม้เพราะมันยาวเกินไป”เด็กสาวบอก”ใช้มันทำเป็นหลังคาเป็นต้น.”
“ง่ายๆ.”
หลินเฟยตบแมวยักษ์และพูดว่า”ไม่เป็นไร มันเต็มไปด้วยจิตวิญญาณ.”
แมวยักษ์หมดหวัง.
มันรู้แล้วว่าตอนนี้มันกลายเป็นทาสแล้วจริงๆ มันตกหลุมพลางแล้ว!
อยากต่อต้าน แต่ไม่กล้า.
ตอนนี้ มนุษย์ช่างน่ากลัวเหลือเกิน พวกเขาไร้เทียมทานและหมัดของเขาก็ต่อยต้นไม่ขนาดใหญ่ให้กลายเป็นฝุ่งภายในครั้งเดียว.
“นี่ของแก.”
หลินเฟยส่งแอปเปิ้ลสีทองให้กับแมวยักษ์.
สายตาของแมวยักษ์ก็เบิกกว้างขึ้นทันที.
ทันทีที่มันเห็นผลไม้ พลังใจของมันก็เอ่อล้นออกมาโดยเห็นได้จากสายตาของมัน มันกลืนแอปเปิ้ลสีทองลงไปในคำเดียวและกระดิกหางอย่างตื่นเต้น.
วู้วว!
มีเงาดำวูบขึ้นมา ต้นไม้ก็ถูกผ่าครึ่งทันที.
“เยอะไปแล้ว.”
หลินเฟยรีบหยุดแมวยักษ์และพูดว่า”ฟังที่บอกก่อนที่จะตัดมัน”
Chapter 356
ตั้งแต่กินผลพลังไป เจ้าแมวยักษ์ก็ทำงานอย่างขมีขมันมากขึ้น มันผ่าต้นไม้นับไม่ถ้วน มันตัดไม่เสร็จก็ไปขุดหลุมเพื่อวางเสา.
เพราะเขากังวลว่าไม้จะผุกร่อน หลินเฟยจึงเอาเสาหินสองสามต้นกลับมาจากป่า.
เสาหินเปรียบได้กับไม้เท้า มันทำง่ายมาก เพียงแค่หาหินใหญ่ๆและตัดด้วยมีดสายลม
เพราะมีตัวช่วยที่ขยันพิเศษ เรื่องอย่างการสร้างบ้านจึงง่ายมากในทันที.
เมื่อขุดหลุมเสร็จแล้วแมวยักษ์ก็กระโดดลงสระเพื่อไปขุดดิน.
หลินเฟยและเด็กสาวต้องขยันมากขึ้น!
ดินเหนียวมีความสำคัญมาก เนื่องจากไม้ไม่อาจกันน้ำได้ทั้งหมด ดังนั้นหลินเฟยเลยตัดสินใจทำไม้สองชั้นโดยมีดินเหนียวขั้นกลางและมุงด้วยจาก เพื่อป้องกันลม,น้ำและเพิ่มความอบอุ่น.
“โฮก ฮากกก”
ในเวลานี้แมวยักษ์ในทะเลสาบก็ร้องออกมาอย่างตื่นเต้น มันรีบว่ายขึ้นน้ำ.
หลินเฟยและเด็กสาวมองไปที่แมวยักษ์ก็พบว่ามีปลาปิรันย่าห้อยอยู่ที่หางของมัน.
ทันใดนั้น เสียงหัวเราะก็ดังออกมา.
เพียงมันสะบัดหาง ปลาปิรันย่าก็กระเด็นกลับไปที่ทะเลสาบ และเหลือบไปมองหลินเฟยและเด็กสาวที่มีมนุษยธรรมอย่างมาก.
แต่ดินก็ยังต้องขุดอยู่.
เขาบอกได้เลยว่าการมีเจ้าเหมียวยักษ์ช่วยทำทุกๆอย่าง ภายในเวลาไม่ถึงสิบนาที ดินเหนียวก็ถูกขุดขึ้นมากองหนึ่งจากด้านใต้ของทะเลสาบ มันสูงเกินหนึ่งเมตรซึ่งเพียงพอแล้ว.
“ฉันจะตัดใบจากแล้วค่อยกลับมา”เด็กสาวพูดกับหลินเฟยที่กำลังสร้างฐานบ้าน.
“ได้”หลินเฟยหยักหน้าและพูดต่อว่า”ระวังตัวด้วย”
ริทะเลสาบมีใบจากเยอะมากและเด็กสาวก็ใช้น้ำแข็งเป็นเคียวและเก็บเกียวได้อย่างรวดเร็ว.
ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เธอก็ได้มาอีกกองใหญ่ๆ.
“มีการพบอย่างไม่คาดคิด~”
เด็กสาวเอามือไพร่หลังและเดินเข้าหลินเฟยพร้อมกับรอยยิ้มก่อนที่จะยื่นมือเข้าหาหลินเฟย.
ในมือเธอ มีรังนกน้อยๆอยู่ ในรังมีไข่นกน้อยๆขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือกลิ้งไปมาอยู่เงียบๆ.
หลินเฟยยิ้มและกล่าวว่า”นี่มันเล็กเกินกว่าจะกินคนเดียว.”
เด็กหญิงรับดึงมือกลับและพูดว่า”นี่ไม่ได้มีไว้กินนะ ฉันอยาจะเลี้ยงมัน.”
“หืม?”หลินเฟยเลิกคิ้วและพูดว่า”เธออยากจะเป็นแม่งั้นหรอ?”
“มันไม่ใช่อย่างนั้น!”
เมื่อได้ยินคำพูดของหลินเฟย ใบหน้าสวยๆของเด็กสาวก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที ราวกับว่าเลือดของเธอจะไหลและก้มหน้าลงโดยที่เธอไม่กล้ามองไปที่หลินเฟย.
“คุณ คุณ ไม่ต้องพูดเรื่องไร้สาระแล้ว.”
ท้ายที่สุดเธอกันหันหลังกลับและวิ่งหนีไป”ฉันไม่สนใจคุณแล้ว.”
หลินเฟยอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ เด็กสาวคนนี้น่ารักจริงๆ.
แมวยักษ์เปียกไปทั้งตั้ว มันเดินช้าๆไปข้างๆหลินเฟยและเหลือบมองเขา.
ไอ้สารเลวนี่เขากำลังเอาเปรียบทาส!
ตอนนี้ยังมีเวลาไปหยอกคนเล่นอีก งานที่ยากที่สุด เหนื่อยที่สุด และสกปรกที่สุดคือตัวมันเองที่ต้องทำ!
และในเวลานี้ หลินเฟยหันหน้าและยังเอิญไปเห็นแมวยักษ์ ดังนั้นเขาจึงยิ้มและพูดว่า”นายมาที่นี่เพื่อช่วยฉันสร้างบ้านหรอ”
แมวยักษ์ดูสิ้นหวัง.
เพราะแมวยักษ์ตัวนี้เข้าใจได้ถึงภาพวาดที่เขียนได้ การช่วยเหลือขั้นต้นจึงเสร็จอย่างรวดเร็ว.
คนเราจะอยู่ได้ในระยะแรก.
แต่ประสิทธิภาพและการกันน้ำกันลมค่อนข้างแย่ มันจึงต้องมีขั้นที่สอง.
“ฉันจะช่วย.”
เด็กสาวจะไม่สนใจหลินเฟยได้ที่ไหน?
เขาไม่รู้ว่าเธอซ่อนรังนกไว้ที่ไหน และตอนนี้เธอกระโดดไปยอดบ้านพร้อมกับปูใบจางในมือของเธอ เธอกำลังปูมันอย่างตั้งใจ.
หลังจากตอนนี้ไปจะแยกเป็นตอนๆ โดยไม่รวมตอนอีกแล้วเฉพาะที่ไทโนเวลและจะไม่มีฟรีอีกต่อไป โดยจะขาย หนึ่งตอน ฟรี หนึ่งตอนสลับกันไป เรื่องนี้ขาย 2 ที่ คือ แอมโนเวล กับ ไทโนเวล ที่แอมจะเป็นการขายควบเหมือนเดิมและฟรีเหมือนเดิม แต่ที่นี่จะแยกขายและจะเป็นการขายตอนเว้นตอนนะครับ
