แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了] – ตอนที่ 696 หัวหน้าแผนกฝูมาถึงปักกิ่ง

ตอนที่ 696 หัวหน้าแผนกฝูมาถึงปักกิ่ง

ตอนที่​ 696 หัวหน้าแผนก​ฝูมาถึงปักกิ่ง​

เมื่อ​อยู่​ใน​มหาวิทยาลัย​ หลิน​ม่าย​ทุ่มเท​เวลา​ส่วนใหญ่​ไป​กับ​การเรียนหนังสือ​ และ​เมื่อ​ถึงวันหยุด​ เธอ​ก็​จะทุ่มเท​เวลา​ไป​กับ​การ​ประกอบธุรกิจ​ วัน​เวลา​ผ่าน​พ้นไป​อย่าง​รวดเร็ว​ และ​หลิน​ม่าย​ก็​ตระหนัก​ได้​ว่า​ทุก​นาที​มีค่า​อย่าง​มาก​ ดังนั้น​เธอ​จึงหวงแหน​เวลา​เป็น​ที่สุด​

บาง​สมาคม​ต้องการ​ให้​เธอ​เข้าร่วม​ แต่​เธอ​ปฏิเสธ​อย่าง​ไร้​ความปรานี​

เธอ​ไม่เคย​สนใจ​การ​เข้าสังคม​เหล่านี้​เลย​ การ​ใช้เวลา​ใน​ห้องสมุด​เพื่อ​อ่านหนังสือ​ยัง​ดีกว่า​เสียเวลา​ไป​กับ​การ​สนุกสนาน​ครื้นเครง​ใน​คลับ​

ใน​บ่าย​วัน​พฤหัสบดี​ คุณปู่​ฟางพบ​ตลาด​ผัก​ที่​ดี​สำหรับ​หลิน​ม่าย​ และ​ตอนนี้​หลิน​ม่าย​กำลัง​เรียน​วิชา​วิศวกรรม​ข้อมูล​อิเล็กทรอนิกส์​

วิชา​นี้​ยาก​มาก​ ใน​ระหว่าง​การบรรยาย​ของ​อาจารย์​ ไม่ใช่เพียง​หลิน​ม่าย​ที่​ไม่เข้าใจ​ แต่​เพื่อนร่วมชั้น​เรียน​ของ​เธอ​ก็​ไม่เข้าใจ​เช่นเดียวกัน​

หลัง​เลิกเรียน​ หลิน​ม่าย​ออก​มาจาก​ห้องเรียน​และ​เห็น​ฉือ​เหล่​ย​ยืน​อยู่​หน้า​ห้อง​

เธอ​วิ่ง​ไปหา​เขา​และ​ถามเกี่ยวกับ​ความรู้​บาง​จุด​ที่​เธอ​ไม่เข้าใจ​ใน​ชั้นเรียน​

เสิ่นอวิ้น​ยืน​อยู่​ห่าง​ออก​ไป​ไม่กี่​เมตร​และ​ตะโกน​ใส่เธอ​ “หลิน​ม่าย​ มีคน​ตามหา​เธอ​ ฉัน​เลย​พา​เขา​มาที่นี่​”

หลิน​ม่าย​เงยหน้า​ขึ้น​มอง​ และ​เห็น​หัวหน้าแผนก​ฝูยืน​อยู่​ข้าง​เสิ่นอวิ้น​โดย​มีกระเป๋าเอกสาร​อยู่​ใต้​แขน​ของ​เขา​

เธอ​ขอโทษ​ฉือ​เหล่​ย​และ​เดิน​ไปหา​หัวหน้าแผนก​ฝูอย่าง​รวดเร็ว​ “ทำไม​มาวันนี้​ล่ะ​คะ​? คุณ​บอ​กว่า​อีก​สอง​สามวัน​ถึงจะมาไม่ใช่เหรอ​?”

หัวหน้าแผนก​ฝูตอบกลับ​ “หาก​จะเดินทาง​มายัง​เมืองหลวง​ก็​จำเป็นต้อง​ออกเดินทาง​ก่อนเวลา​น่ะ​ครับ​”

เสิ่นอวิ้นตบ​ไหล่​หลิน​ม่าย​ “พวกคุณ​คุย​กัน​ไป​ก่อน​เถอะ​ พวกเรา​รอ​ได้​” หลัง​กล่าว​จบ​ก็​ผละ​จากไป​

หลิน​ม่าย​กล่าว​กับ​หัวหน้าแผนก​ฝู “คุณ​ยัง​ไม่ได้​กินข้าว​มาใช่ไหม​? ฉัน​เอง​ก็​ยัง​ไม่ได้​กิน​เหมือนกัน​ เรา​ไป​กินข้าว​ด้วย​กันที่​โรงอาหาร​ดีกว่า​”

หัวหน้าแผนก​ฝูยิ้ม​ “ได้​ด้วย​เหรอ​ครับ​? ผม​ได้ยิน​มาว่า​อาหาร​ใน​มหาวิทยาลัย​ชิงหวา​อร่อย​มาก​ วันนี้​ผม​จะลอง​ชิมดู​”

ทั้งสอง​เดิน​ไป​ยัง​โรงอาหาร​

ฉือ​เหล่​ย​ยังคง​ยืน​อยู่​ที่​เดิม​ มองดู​หลิน​ม่าย​และ​หัวหน้าแผนก​ฝูจากไป​ด้วย​ความรู้สึก​ผิดหวัง​เล็กน้อย​

เขา​ชอบ​ที่จะ​พูดคุย​กับ​หลิน​ม่าย​เกี่ยวกับ​ปัญหา​การเรียนรู้​ สำหรับ​เขา​เธอ​เป็น​เหมือน​สายลม​ใน​ฤดูใบไม้ผลิ​

น่าเสียดาย​ที่​วันนี้​ไม่ทัน​ได้​สนทนา​กัน​สัก​คำ​ และ​หญิง​ผู้​นี้​ก็​จากไป​…

สาว​สวย​คน​หนึ่ง​เดิน​มาจาก​ด้าน​หลังเขา​

หล่อน​เดิน​มาและ​เห็น​ฉือ​เหล่​ย​จ้องมอง​หลิน​ม่าย​ที่​กำลัง​เดิน​จากไป​ จึงรู้สึก​ไม่พอใจ​อย่าง​มาก​

“หาก​คุณ​ไม่บอก​ฉัน​ว่า​คุณ​และ​หลิน​ม่าย​เป็น​แค่​รุ่นพี่​รุ่นน้อง​ใน​โรงเรียน​ ฉัน​คง​คิด​ว่า​คุณ​ชอบ​หล่อน​ไป​แล้ว​ หล่อน​แต่งงาน​แล้ว​ ดังนั้น​คุณ​ไม่ควร​เดินตาม​รอยเท้า​ของ​จ้าว​ซั่ว​หยาง​”

หล่อน​ทะเลาะ​กับ​ฉือ​เหล่​ย​หลายครั้ง​เรื่อง​หลิน​ม่าย​

จ้าว​ซั่ว​หยาง​บังเอิญ​เดินผ่าน​มาและ​ได้ยิน​ทุกสิ่ง​ เขา​โกรธ​จน​อยาก​จะทุบ​สาว​สวย​คน​นั้น​

หล่อน​กำลัง​สอน​บทเรียน​ให้​แฟน​ของ​ตน​ก็​จริง​ แต่​ไม่ควร​เอา​เขา​เข้าไป​ข้องเกี่ยว​!

ฉือ​เหล่​ยม​อง​ไป​รอบ​ ๆ อย่าง​ประหม่า​ “คุณ​กำลัง​พูดถึง​เรื่องไร้สาระ​อะไร​? ผม​ไม่ได้​ชอบ​หลิน​ม่าย​ แค่​ชื่นชม​ใน​ความเก่ง​ของหล่อน​ก็​เท่านั้น​ อย่า​พูด​อะไร​ไร้สาระ​!”

ตู้​เจวียน​แฟน​สาว​ของ​เขา​ไม่เชื่อ​ใน​สิ่งที่​เขา​พูด​ และ​ตะคอก​อย่าง​ไม่พอใจ​

ไม่ไกล​นัก​ มีหญิงสาว​หน้าตา​ดี​จ้อง​มายัง​หล่อน​และ​ฉือ​เหล่​ยอ​ย่าง​ใกล้ชิด​ราวกับ​กำลัง​ครุ่นคิด​อะไร​บางอย่าง​

ผู้หญิง​คน​นั้น​ชื่อ​กง​เสวี่ย​ฉิน​ เป็น​เพื่อนร่วมชั้น​ที่​สนิท​ที่สุด​ของ​ตู้​เจวียน​

หลิน​ม่าย​และ​หัวหน้าแผนก​ฝูมาถึงโรงอาหาร​ สั่งอาหาร​อร่อย​มากมาย​ และ​นั่ง​ตรงข้าม​กัน​

หลิน​ม่าย​ถาม “ตอนที่​คุณ​ถามหา​ฉัน​กับ​เพื่อนร่วมชั้น​ คุณ​ไม่ได้​เปิดเผย​ตัวตน​ของ​ฉัน​ใช่ไหม​?”

“ไม่ครับ​ ผม​บอ​กว่า​มาหา​หลิน​ม่าย​ ไม่ได้​บอ​กว่า​มาหา​คุณ​หลิน​”

หลิน​ม่าย​พยักหน้า​ด้วย​ความพึงพอใจ​

เธอ​ไม่ต้องการ​ให้​เพื่อนร่วมชั้น​รู้​ว่า​เธอ​เป็นเจ้าของ​ร้านขายเสื้อผ้า​จิ่น​ซิ่ว​

หลัง​กิน​ไป​สอง​คำ​ เธอ​เอ่น​ถามอีกครั้ง​ “เขียน​คำโฆษณา​เสร็จ​แล้ว​เหรอ​? คุณ​เอา​มาที่​เมืองหลวง​เลย​เหรอ​?”

“ครับ​” หัวหน้าแผนก​ฝูวาง​ตะเกียบ​ลง​และ​หยิบ​กระเป๋าเอกสาร​ขึ้น​มา “เดี๋ยว​ผม​จะเอา​ให้​คุณ​ดู​”

หลิน​ม่าย​โบก​ตะเกียบ​ใน​มือ​ “กิน​ก่อน​เถอะ​ อย่า​รีบร้อน​”

หลัง​อาหารเย็น​ หัวหน้าแผนก​ฝูเสนอ​แบบ​แผนงาน​การประกวด​นางแบบ​ให้​เธอ​ดู​

หลิน​ม่าย​ตรวจสอบ​อย่าง​ละเอียด​ ชี้ให้เห็น​ข้อบกพร่อง​ และ​ขอให้​หัวหน้าแผนก​ฝูกลับ​ไป​แก้ไข​

หลังจาก​ส่งหัวหน้าแผนก​ฝูกลับ​ไป​แล้ว​ หลิน​ม่าย​ก็​ไป​อ่าน​หลัง​สือ​และ​ค้นคว้า​ด้วย​ตนเอง​เพิ่มเติม​ใน​ตอนเย็น​ และ​ได้​พบ​กับ​ตู้​เจวียน​ระหว่างทาง​

แม้หลิน​ม่าย​จะไม่ได้​รู้จัก​หล่อน​เป็นการ​ส่วนตัว​ แต่​ก็​รู้​ว่า​หล่อน​เป็น​แฟน​ฉือ​เหล่​ย​

แต่​หลิน​ม่าย​ไม่เคย​พูด​กับ​หล่อน​ ดังนั้น​จึงเดินผ่าน​ไป​และ​ไม่คิด​กล่าว​ทักทาย​

แต่​ตู้​เจวียน​เรียก​หล่อน​ให้​หยุด​ “หลิน​ม่าย​ ขอ​คุย​ด้วย​หน่อย​สิ มาทาง​นี้​หน่อย​ได้​ไหม​?”

หลิน​ม่าย​ตาม​เธอ​ไป​ที่​มุมห่างไกล​อย่าง​อารมณ์ดี​

ตู้​เจวียน​ถามตรงประเด็น​ “เธอ​รู้​ใช่ไหม​ว่า​ฉือ​เหล่​ย​มีแฟน​แล้ว​?”

หลิน​ม่าย​เข้าใจ​ทันที​ “ฉัน​รู้​ เธอ​เป็น​แฟน​ฉือ​เหล่​ย​ เธอ​ไม่ต้องการ​ให้​ฉัน​ติดต่อ​กับ​ฉือ​เหล่​ย​ใช่ไหม​?”

จากนั้น​ก็​พยักหน้า​ “โอเค​ ถ้าฉัน​มีปัญหา​ใน​การเรียน​ ฉัน​จะไป​ถามพี่สาว​ และ​จะไม่รบกวน​ฉือ​เหล่​ย​อีกต่อไป​ ฉัน​ขอโทษ​ที่​ทำให้​ต้อง​ลำบากใจ​นะ​”

เนื่องจาก​แฟน​สาว​ของ​เขา​อารมณ์เสีย​เพราะ​หลิน​ม่าย​ติดต่อ​กับ​แฟน​หนุ่ม​ของหล่อน​ จึงเป็นเรื่อง​ธรรมดา​ที่​เธอ​จะสร้าง​ความมั่นใจ​ให้​กับ​แฟน​สาว​ของ​เขา​

ห​ลิ​ย​ม่าย​เกลียด​ผู้หญิง​งี่เง่าแบบนี้​มาก​ แต่​ก็​เป็นธรรมดา​ที่​ผู้หญิง​จะหึงหวง​เมื่อ​เห็น​แฟน​อยู่​กับ​หญิง​อื่น​

แต่​ไม่ว่า​เธอ​จะยืนยัน​ความบริสุทธิ์ใจ​มาก​เพียงใด​ อีก​ฝ่าย​ก็​ยัง​เลือก​ที่จะ​เชื่อ​ว่า​เธอ​หลงรัก​แฟน​หนุ่ม​ของ​ตน​ เธอ​ไม่เคย​คิด​เลย​ว่า​พฤติกรรม​ของ​ตน​จะทำให้​หญิง​คน​นี้​คิดมาก​

ยิ่ง​เห็น​พฤติกรรม​ของ​หญิง​คน​นี้​มาก​เพียงใด​ หลิน​ม่าย​ก็​ยิ่ง​เห็น​ถึงความ​ใจแคบ​ของหล่อน​ และ​รู้สึก​สงสาร​แฟน​หนุ่ม​ของหล่อน​ขึ้น​มา

เนื่องจาก​หลิน​ม่าย​เกลียด​คน​ประเภท​นี้​ เธอ​จึงไม่อยาก​ข้องเกี่ยว​ และ​สัญญากับ​ตัวเอง​ว่า​จะไม่เป็น​เช่นนี้​

ตู้​เจวียน​ไม่คาดคิด​ว่า​หลิน​ม่าย​จะมีวาทศิลป์​และ​อ่อนโยน​เช่นนี้​ ดังนั้น​หล่อน​จึงปล่อย​หลิน​ม่าย​ไป​อย่าง​ง่ายดาย​

หล่อน​กลับ​รู้สึก​ละอาย​และ​อธิบาย​อย่าง​งุ่มง่าม “ฉัน​รัก​ฉือ​เหล่​ย​มาก​ และ​กลัว​ที่จะ​สูญเสีย​เขา​ไป​ ฉัน​อาจจะ​ทำเกินไป​หน่อย​ ช่วย​เข้าใจ​ฉัน​ด้วย​นะ​”

หลิน​ม่าย​ยิ้ม​อย่าง​อ่อนโยน​ “ฉัน​เข้าใจ​ ไม่มีใคร​อยาก​ให้​แฟน​ตัวเอง​ข้อง​เกี่ยวกับ​ผู้หญิง​คนอื่น​หรอก​จริง​ไหม​?”

เธอ​พยักหน้า​และ​เดิน​จากไป​อย่าง​สงบ​

กง​เสวี่ย​ฉิน​เดิน​มาจาก​ใต้​ต้น​เหมย​สอง​สามต้น​ที่อยู่​ไม่ไกล​ และ​ถามตู้​เจวียน​ “หลิน​ม่าย​พูด​อะไร​?”

ตู้​เจวียน​พูดความจริง​ให้​หล่อน​ฟัง

กง​เสวี่ย​ฉิน​กล่าว​อย่าง​ละอายใจ​เล็กน้อย​ “หลิน​ม่าย​เป็น​คน​ดีมาก​ ฉัน​คง​คิดมาก​ไป​เอง​!”

แต่​ความจริง​แล้ว​กง​เสวี่ย​ฉิน​รู้สึก​ผิดคาด​อย่าง​มาก​

เพราะ​หล่อน​เป็น​คน​บอก​ตู้​เจวียน​ให้​เฝ้าระวัง​หลิน​ม่าย​และ​กีดกัน​เพื่อน​ให้​ห่าง​จาก​ฉือ​เหล่​ย​

หล่อน​คิด​ว่า​หลิน​ม่าย​จะต้อง​โกรธ​จน​หาเรื่อง​ทะเลาะวิวาท​กับ​ตู้​เจวียน​

โดยปกติ​แล้ว​ การ​สนทนา​ถึงบทเรียน​ระหว่าง​ชาย​หญิง​เป็น​สิ่งปกติ​!

หล่อน​ไม่คาดคิด​ว่า​หลิน​ม่าย​ไม่เพียง​ยอมรับ​ความผิดพลาด​โดย​ไม่โต้เถียง​ แต่​ยัง​สัญญาว่า​จะไม่ข้อง​เกี่ยวกับ​ฉือ​เหล่​ย​อีก​ ซึ่งทำให้​แผน​ทั้งหมด​ของหล่อน​พังทลาย​

สิ่งที่​หล่อน​ต้องการ​เห็น​คือ​หลิน​ม่าย​และ​ตู้​เจวียน​ทะเลาะ​กัน​จน​เรื่องราว​ไป​ถึงหู​ฉือ​เหล่​ย​

หลิน​ม่าย​จะต้อง​โกรธ​จน​ไป​โวยวาย​กับ​ฉือ​เหล่​ย​ และ​ฉือ​เหล่​ย​จะต้อง​โกรธ​ตู้​เจวียน​อย่าง​แน่นอน​

หล่อน​พยายาม​ยั่วยุ​อีกครั้ง​เพื่อให้​เกิด​รอยร้าว​ใน​ความสัมพันธ์​ระหว่าง​ตู้​เจวียน​และ​ฉือ​เหล่​ย​ และ​จะใช้ประโยชน์​จาก​สถานการณ์​นี้​เข้าใกล้​ฉือ​เหล่​ย​เพื่อ​แทนที่​ตู้​เจวียน​

กง​เสวี่ย​ฉิน​หลงรัก​ฉือ​เหล่​ย​มานาน​แล้ว​ แต่​ก็​น่าเสียดาย​ที่​ฉือ​เหล่​ย​ชอบ​พอกับ​ตู้​เจวียน​

กง​เสวี่ย​ฉิน​สร้างสถานการณ์​ขึ้น​เพื่อ​พยายาม​ทำให้​ฉือ​เหล่​ย​และ​ตู้​เจวียน​ไม่พอใจ​ แต่​ก็​ถูก​หลิน​ม่าย​ทำลาย​แผนการ​

ยิ่ง​คิด​หล่อน​ก็​ยิ่ง​โกรธ​

เช้าตรู่​วัน​ต่อมา​ หัวหน้าแผนก​ฝูมหา​หลิน​ม่าย​อีกครั้ง​และ​แสดง​สำเนา​ที่​ได้รับ​การ​แก้ไข​ให้​เธอ​ดู​

หลิน​ม่าย​แสดง​ความพึงพอใจ​หลังจาก​ได้​อ่าน​

หลัง​รับประทาน​อาหารเช้า​ใน​โรงอาหาร​ของ​มหาวิทยาลัย​ หัวหน้าแผนก​ฝูก็​ไป​ยัง​สถานี​ CCTVเพื่อ​หารือ​เกี่ยวกับ​ธุรกิจ​

ผู้อำนวยการ​อิ่น​เป็น​ผู้​ออกมา​ต้อนรับ​หัวหน้าแผนก​ฝู

แม้หลิน​ม่าย​จะไม่ได้​ตั้งใจ​โกง​สถานี​ CCTVแห่ง​นี้​ แต่​เธอ​ก็​ใช้ประโยชน์​จาก​การเกิดใหม่​ของ​ตัวเอง​ทำให้​สถานี​ CCTVแห่ง​นี้​เสียหาย​ถึงสอง​ครั้ง​

แต่​ผู้อำนวยการ​อิ่น​เป็น​เหมือน​งูเห่า​ เขา​ระมัดระวัง​เป็นพิเศษ​เมื่อ​ต้อง​รับมือ​กับ​หลิน​ม่าย​หรือ​ผู้ใต้บังคับบัญชา​ของ​เธอ​

เขา​กลัว​ว่า​บริษัท​อาจ​กลายเป็น​ผู้​แบกรับ​ค่าใช้จ่าย​แทน​หลิน​ม่าย​อีกครั้ง​ แทนที่จะ​ได้รับ​ผลประโยชน์​

หัวหน้าแผนก​ฝูบอก​เขา​ว่า​ ร้านขายเสื้อผ้า​จิ่น​ซิ่ว​เป็นหนึ่ง​ใน​ธุรกิจ​ของ​ว่าน​ถงกรุ๊​แและ​วางแผน​จะจัด​การประกวด​นางแบบ​ระดับ​ประเทศ​

พวกเขา​จะทำ​การประกวด​นี้​ให้​เป็น​รายการ​วาไรตี้​และ​ต้องการ​ขาย​ให้​กับ​สถานี​ CCTV

ผู้อำนวยการ​อิ่น​ได้​ติดต่อ​กับ​หลิน​ม่าย​ทั้ง​ทางตรง​และ​ทางอ้อม​หลายครั้ง​

ทุกครั้งที่​เขา​ติดต่อ​กับ​หลิน​ม่าย​ไม่ว่า​ทางตรง​หรือ​ทางอ้อม​ เขา​จะชื่นชม​เธอ​เสมอ​

หญิง​คน​นี้​อายุ​ยัง​น้อย​ แต่​ฉลาดเฉลียว​และ​วางแผน​ได้ดี​ เธอ​สมควร​ได้​รับเงิน​มากมาย​

ผู้อำนวยการ​อิ่น​พลัน​รู้สึก​ว่า​เขา​แก่​เกิน​กว่า​จะตามทัน​กับ​เวลา​ที่​เปลี่ยนแปลง​อย่าง​รวดเร็ว​

เขา​ไม่เคย​คิด​ที่จะ​จัด​ประกวด​นางแบบ​ แต่​หญิง​คน​นี้​กลับ​คิดถึง​เรื่อง​นี้​ได้​

นับตั้งแต่​เปิด​ประเทศ​ คนหนุ่มสาว​ชื่นชม​ทุกสิ่งทุกอย่าง​จาก​ฮ่องกง​ มาเก๊า​ ไต้หวัน​ และ​ตะวันตก​เป็นพิเศษ​

หาก​ช่วงนี้​มีประกวด​นางแบบ​คง​ทำให้​เรท​ติ้ง​พุ่งกระฉูด​แบบ​ฉุด​ไม่อยู่​

หาก​เขา​ซื้อ​รายการ​นี้​และ​ดึงดูด​นักลงทุน​ให้​ลง​โฆษณา สถานี​จะสามารถ​ทำ​เงินได้​มากมาย​อย่าง​แน่นอน​

อย่างไรก็ตาม​ จาก​บทเรียน​ที่ผ่านมา​ ผู้อำนวยการ​อิ่น​รู้สึก​ว่า​หาก​เขา​ซื้อ​รายการ​จาก​หัวหน้าแผนก​ฝู ทุกอย่าง​ก็​คง​ไม่ต่าง​จาก​ที่​เคย​เป็น​ สถานี​ CCTV จะได้​กำไร​เพียง​เล็กน้อย​ และ​ผู้รับประโยชน์​สูงสุด​ต้อง​เป็น​หลิน​ม่าย​

ผู้อำนวยการ​อิ่น​ครุ่นคิด​อยู่​ครู่หนึ่ง​และ​พูด​กับ​หัวหน้าแผนก​ฝู “พวกคุณ​สร้าง​รายการ​วาไรตี้​ไม่เก่ง​เท่า​ทีมงาน​มืออาชีพ​ของ​เรา​หรอก​ ทำไม​คุณ​ไม่ร่วมมือ​กับ​สถานี​ CCTV ของ​เรา​ล่ะ​? และ​เรา​จะแบ่ง​ผลกำไร​เป็น​หกสิบ​กับ​สี่สิบ​ คุณ​เอา​สี่สิบ​เปอร์​เซ็น​นั้น​ไป​ ส่วน​เรา​เอา​หกสิบ​เปอร์เซ็นต์​ คิดเห็น​ยังไง​ครับ​?”

หัวหน้าแผนก​ฝูครุ่นคิด​ ‘ฉัน​คิด​อย่างไร​งั้น​เหรอ​? ขอ​เสนอ​นี้​ดีมาก​

ด้วย​ความร่วมมือ​ของ​สถานี​ CCTV จะทำให้​ต้นทุน​ของ​ร้านขายเสื้อผ้า​จิ่น​ซิ่ว​น้อยลง​

จาก​ที่​ต้อง​ใช้เงิน​หนึ่ง​ล้าน​หยวน​ก็​ใช้เพียง​ห้า​ถึงหก​แสน​เท่านั้น​

และ​ยัง​จะได้รับ​รายได้​จาก​ค่าโฆษณา​เมื่อ​ราย​การออกอากาศ​ด้วย​

ด้วย​ประโยชน์​จาก​การ​โฆษณา สิ่งที่​คุณ​หลิน​บอ​กว่า​ ขน​แกะ​เกิด​จาก​ตัว​แกะ​ก็​พอ​เข้าใจ​ได้​’

แต่​ถึงจะคิดได้​อย่างนั้น​ หัวหน้าแผนก​ฝูก็​ไม่เห็นด้วย​กับ​ผู้อำนวยการ​อิ่น​ เขา​ทำได้​เพียง​ตอบกลับ​อย่าง​เขินอาย​ว่า​ต้อง​หารือ​กับ​คุณ​หลิน​ก่อน​

เขา​เดินทาง​ไป​ยัง​มหาวิทยาลัย​ชิงหวา​อีกครั้ง​

หลิน​ม่าย​ชวน​ไป​กินข้าว​ที่​โรงอาหาร​เช่นเคย​

หลังจาก​ฟังรายงาน​ของ​หัวหน้าแผนก​ฝูแล้ว​ หลิน​ม่าย​ก็​รู้สึก​ว่า​ข้อเสนอ​ของ​ผู้อำนวยการ​อิ่น​นั้น​ดี​ แต่​ถึงอย่างนั้น​ก็​ตกลง​กับ​ผู้อำนวยการ​หยิ่น​ไม่ได้​ในทันที​ ไม่ว่า​อย่างไร​ก็​ต้อง​หาทาง​ต่อรอง​ก่อน​

หลิน​ม่าย​ขอให้​หัวหน้าแผนก​ฝูเจรจา​ให้​แบ่ง​ผลกำไร​เป็น​ห้าสิบ​ต่อ​ห้าสิบ​

อีก​ทั้ง​ยัง​แนะนำ​ว่า​หาก​จะลง​โฆษณาคั่น​กลาง​รายการ​ ควร​ให้​ลูกค้า​ประมูล​ราคา​ช่วงเวลา​ ซึ่งจะทำ​ให้ราคา​โฆษณาสูงขึ้น​

หัวหน้าแผนก​ฝูชื่นชม​หลิน​ม่าย​ที่​วางแผน​ได้​อย่าง​ละเอียด​รอบคอบ​ การ​จัด​ประมูล​โฆษณาเป็น​สิ่งที่​คนธรรมดา​คิดไม่ถึง​!

ในความเป็นจริง​ การประมูล​ช่วงเวลา​ใน​การ​โฆษณาเป็นเรื่อง​ปกติ​ของ​ยุคปัจจุบัน​ ดังนั้น​นี่​จึงไม่ใช่เรื่อง​แปลก​หาก​หลิน​ม่าย​จะคิดได้​

หัวหน้าแผนก​ฝูกลับ​ไป​ยัง​สถานี​ CCTV หลัง​รับประทาน​อาหาร​เสร็จ​ หลิน​ม่าย​ก็​เข้าเรียน​คาบ​บ่าย​ตาม​ตาราง​ หลัง​เลิกเรียน​เธอ​ก็​ได้รับ​ข่าวดี​

หลังจาก​การ​เจรจา​ใน​ช่วง​บ่าย​ราว​สอง​ถึงสามชั่วโมง​ ในที่สุด​สถานี​ CCTV ก็​ตกลง​ที่จะ​แบ่ง​ผลกำไร​เป็น​ห้าสิบ​ต่อ​ห้าสิบ​

หลิน​ม่าย​มีความสุข​มาก​และ​สั่งอาหาร​มามากมาย​เพื่อ​เฉลิมฉลอง​

………………………………………………………………………………………………………………………….

สาร​จาก​ผู้แปล​

เขา​ว่า​กัน​ว่า​คน​ไว้ใจ​สุดท้าย​ร้าย​ที่สุด​ ก่อน​จะหาเรื่อง​ม่าย​จื่อ​ จงสงสัย​เพื่อน​ตัวเอง​ไว้​ก่อน​เลย​จ้าตู้​เจวียน​

ไหหม่า​(海馬)

แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了]

แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了]

Status: Ongoing

หลินม่ายได้กลับมาเกิดใหม่ในวันแต่งงานของตัวเอง​ และพบว่าทุกคนรอบตัวไม่ว่าจะเป็นครอบครัวตัวเองหรือครอบครัวสามีต่างก็ยังเป็นเศษสวะกันเหมือนเดิม​ แต่ขอโทษเถอะ…หลินม่ายคนนี้ไม่ใช่หลินม่ายคนเดิมแล้ว​ ใครหน้าไหนมารังแกฉัน​ คราวนี้แม่จะซัดให้หงาย​​ จะงัดมารยาสาไถทุกกระบวนมาใช้แก้เผ็ดมันให้หมด! จากนั้นก็จะหย่ากับสามีกะหลั่วแยกตัวออกมาสร้างฐานะแบบสวยๆ​ ไม่ต้องสนใจใครอีกแล้ว!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท