ตอนที่ 97 จดหมายเชิญจากองค์การอนามัยโลก
อันที่จริงแล้วการวินิฉัยช่วงอกโดยการเคาะนั้นเป็นวิธีการวินิฉัยที่พบได้ทั่วไป โจวโปโปจึงอธิบายถึงวิธีการนี้ค่อนข้างเยอะ เขาพูดถึงหลายอย่างแต่มันกลับเยอะเกินไปจนชวนสับสน
โจวโปโปมองไปรอบๆ แล้วจึงพูดว่า “จริงๆ แล้ว ทั้งหมดที่พูดมาไม่ใช่เรื่องซับซ้อนเลย มันง่ายมาก!”
“ทำไมถึงเกิดเสียงสะท้อนที่แตกต่างกัน ทั้งเสียงใส เสียงทึบ เสียงโปร่ง เสียงปอดพอง และเสียงตื้อ!”
“เสียงใสคืออะไร ก็คือเสียงที่สะท้อนออกมาเมื่อภายในเนื้อเยื่อปอดมีอากาศอยู่ปกติโดยมีอวัยวะอื่นๆ บังไว้อีกที เมื่อถูกเคาะก็จะเกิดเสียง ส่วนเสียงปอดพองเกิดขึ้นเพราะว่าในปอดมีอากาศมากเกินไปจนทำให้ปอดเกิดการขยาย ปริมาณอากาศในเนื้อเยื่อปอดเพิ่มขึ้น ความยืดหยุ่นลดลง เมื่อกดจะเกิดเสียงปอดพอง ถือเป็นอาการที่พบได้ทั่วไปในผู้ป่วยโรคถุงลมโป่งพอง เวลาพวกคุณขึ้นวอร์ดไปเจอผู้ป่วยที่มาด้วยอาการนี้จะพบว่าช่วงอกของผู้ป่วยจะมีลักษณะเป็นทรงกลม หรือที่เรียกว่า ‘อกถัง’ โดยช่วงอกของผู้ป่วยจะมีความกว้างเท่ากันทั้งหน้าหลังซ้ายขวา”
“เสียงโปร่งเกิดจากการรั่วของอากาศในปอด อากาศจะรั่วออกจากเนื้อเยื่อปอดเข้าสู่ช่องอก ทำให้เกิดเสียงคล้ายกลอง ซึ่งก็คือเสียงโปร่งนั่นเอง นี่คืออาการของโรคปอดรั่ว อากาศที่อยู่ในเยื่อหุ้มปอดชั้นในและนอกเป็นตัวทำให้เกิดเสียงโปร่ง เข้าใจง่ายไหมล่ะ”
“ส่วนเสียงตื้อจะเกิดจากการขาดอากาศ เช่น โรคปอดบวม เป็นต้น ซึ่งทำให้ปริมาณอากาศในปอดลดลง”
“เสียงทึบเกิดจากปริมาณอากาศที่น้อยลง เช่น โรคพังผืดที่ปอดหรือโรคน้ำในช่องเยื่อหุ้มปอด ทำให้เกิดเป็นเสียงทึบนั่นเอง”
โจวโปโปอธิบายได้ชัดเจนมาก ไม่ใช่แค่ไป๋เยี่ยเท่านั้น แต่ทุกคนรอบๆ ตัวเขาก็แสดงสีหน้าผ่อนคลายเช่นกัน
อันที่จริงการแพทย์เป็นศาสตร์ที่พึ่งการใช้ตรรกะสูง ทั้งการแพทย์แผนปัจจุบันและการแพทย์แผนจีน ซึ่งถือเป็นการทดสอบทักษะด้านการคิดวิเคราะห์โดยอาศัยพื้นฐานของการใช้ตรรกะ
โดยเฉพาะการแพทย์สมัยใหม่ที่มุ่งเน้นการวินิฉัยและรักษาโรคโดยใช้หลักทางเคมีและฟิสิกส์
โจวโปโปเห็นว่าทุกคนดูพร้อมแล้วจึงหันไปพูดกับไป๋เยี่ยว่า “เรามีแบบจำลองไม่พอ ไป๋เยี่ยช่วยพาทุกคนไปที่ห้องฝึกซ้อมและให้ทุกคนแบ่งกลุ่มกันไปฝึกที ผู้ชายให้ไปที่ห้อง 1102 ส่วนผู้หญิงให้ไปที่ห้อง 1103 ทุกคนต้องตั้งใจฝึกซ้อมนะ แม้ว่าการตรวจร่างกายจะเป็นเรื่องง่ายๆ แต่ก็เป็นเรื่องพื้นฐานเช่นกัน ลองทำดู ค่อยๆ ฝึกฝนไปทีละนิด ให้จับกลุ่มกลุ่มละสองคน ให้คนหนึ่งเป็นหุ่นจำลอง ผลัดกันฝึกไปเรื่อยๆ จะได้จำได้ทั้งคู่!”
หลังจากที่แบ่งกลุ่มกันเรียบร้อยแล้ว ไป๋เยี่ยก็เหลือบไปเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่ยังไม่มีกลุ่ม จึงเดินเข้าไปหาเขาทันที
“เราอยู่ด้วยกันก็ได้นะ” ไป๋เยี่ยทักทายด้วยรอยยิ้ม
ชายหนุ่มตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถอนหายใจด้วยความโล่งอก คนอื่นจับกลุ่มกันไปหมดแล้ว เหลือแค่เขาคนเดียว ทำเอารู้สึกอึดอัดไปหมด โชคดีที่ยังมีไป๋เยี่ยมาช่วย “ได้สิ…ให้ผมเป็นหุ่นก่อนเหรอ”
ไป๋เยี่ยส่ายหน้า “ไม่ต้อง คุณเป็นคนต้องไปสอบนะ ผมเป็นเด็กฝึกงานเฉยๆ คุณลองก่อนเลยเดี๋ยวผมเป็นหุ่นให้”
พูดจบไป๋เยี่ยก็เอนตัวลงนอนบนเตียงตรวจร่างกาย
ต้องบอกว่าคนเราเรียนรู้จากการฟังหรือดูเพียงอย่างเดียวไม่ได้ ต้องลงมือทำจริงๆ ก่อนแล้วจะได้ค้นพบสิ่งต่างๆ อีกมากมาย
อย่างไรก็ตาม การรีบไขข้อสงสัยที่มีโดยเร็วก็เป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน ไป๋เยี่ยตั้งใจฝึกและจดจำทุกอย่างจนกระทั่งถึงเวลาเลิกเรียนตอนหกโมงเย็น
ชายหนุ่มที่มาฝึกเป็นเพื่อนไป๋เยี่ยดูจะเรียนรู้ได้ไวกว่านิดหน่อย เพราะว่าเขาเป็นนักศึกษาแพทย์ฝึกงานระยะยาวที่ถูกย้ายแผนกมา พื้นฐานของเขาจึงค่อนข้างแน่น
ชายหนุ่มคนนั้นคอยชี้แนะไป๋เยี่ยทุกครั้งที่เห็นว่าไป๋เยี่ยทำผิด ทั้งยังสอนเคล็ดลับบางอย่างให้ด้วย
หลายวันมานี้ ไป๋เยี่ยได้แต่ติดตามนักศึกษาแพทย์ฝึกงานกลุ่มนี้ไปฟังบรรยายต่างๆ ทุกวัน ทำให้ไป๋เยี่ยมีความเชี่ยวชาญในทักษะภาคปฏิบัติมาขึ้นภายในระยะเวลาเพียงแค่หนึ่งสัปดาห์ ไม่ว่าจะเป็นการตรวจร่างกาย การทำซีพีอาร์ การเจาะร่างกาย และการวินิฉัยโรคโดยการถาม
วันที่ 31 มีนาคม จู่ๆ เสียงแจ้งเตือนจากระบบก็ดังขึ้นในขณะที่ไป๋เยี่ยกำลังฝึกทำซีพีอาร์กับหุ่นจำลอง
[ติ๊ง! เลเวลการวินิฉัยโรคทางการแพทย์แผนปัจจุบันเพิ่มขึ้นเป็นเลเวล 2!]
ไป๋เยี่ยมีความสุขมาก ไม่คิดเลยว่าตั้งใจเรียนเพียงไม่กี่วันจะทำให้อัปเลเวลได้ด้วย
ไป๋เยี่ยได้รับประโยชน์มากมายจากการฟังอาจารย์บรรยายเรื่องการฝึกวินิฉัยและรักษาโรคไปพร้อมกับเหล่านักศึกษาแพทย์คนอื่นๆ
อย่างน้อยตอนนี้ดูเหมือนว่าทักษะภาคปฏิบัติของเขาจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่อีกต่อไปแล้ว ส่วนการสอบข้อเขียนก็ไม่เป็นที่น่ากังวลสักเท่าไหร่
ช่วงนี้ไป๋เยี่ยเองก็เริ่มเตรียมตัวสำหรับการสอบสัมภาษณ์แล้วด้วย เขาศึกษาวิธีการตอบคำถามสัมภาษณ์จากในอินเทอร์เน็ตมาเป็นอย่างดี
ระหว่างที่ไป๋เยี่ยกำลังจะเลิกงานนั้น จู่ๆ โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น ไป๋เยี่ยหยิบมันขึ้นมาและพบว่าชื่อที่อยู่บนหน้าจอคืออาจารย์ถูนั่นเอง!
ไป๋เยี่ยจึงรีบไปรับสายที่สถานที่ปลอดผู้คนทันที
“สวัสดีครับ อาจารย์ถู”
“ไป๋เยี่ย สะดวกไหม มีข่าวดีมาบอกแหละ”
ไป๋เยี่ยชะงัก ข่าวดีงั้นเหรอ คิดได้ดังนั้นเขาก็รีบเดินเข้าไปหลบในมุม “ครับ สะดวกครับอาจารย์ถู พูดมาได้เลยครับ”
ถูโยวยิ้ม “เราเพิ่งได้รับผลการทดลองอันน่าทึ่งจากการทดลองใช้โพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอิน เราจึงส่งตัวอย่างไปยังศูนย์ทดลองหน่วยป้องกันโรคมาลาเรียขององค์การอนามัยโลกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ซึ่งทางนั้นก็ได้ทดลองและวิเคราะห์มาตรฐานแล้ว ต่อไปเราก็จะเริ่มดำเนินการทดลองกับสัตว์ได้”
“ครั้งนี้คุณมีส่วนร่วมเยอะมาก! ฉันจึงตัดสินใจที่จะส่งชื่อคุณไปเป็นหนึ่งในเจ็ดรายชื่อที่ได้ร่วมโครงการ และด้วยผลลัพธ์ที่ได้จากการค้นพบอาร์เทแอนนิวอินชนิดใหม่นี้ คุณจึงได้รับเชิญให้เข้าร่วมการประชุมแลกเปลี่ยนความรู้ด้านวิชาการของปีนี้ด้วย ทางนั้นได้ส่งจดหมายเชิญไปที่อีเมล์ของคุณแล้ว ลองเช็กดูนะคะ อีกไม่นานจะมีจดหมายเชิญอย่างเป็นทางการส่งไปหาคุณอีกที”
ไป๋เยี่ยได้ยินก็เบิกตากว้างทันที การประชุมแลกเปลี่ยนความรู้ด้านวิชาการขององค์กรระดับนานาชาติอย่างองค์กรอนามัยโลกเปรียบเสมือนการประชุมครั้งยิ่งใหญ่ประจำปีของบรรดานักวิชาการ นับเป็นโอกาสที่หาได้ยากมาก!
นอกจากนี้จะมีนักวิชาการ นักวิจัยวิทยาศาสตร์ และผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์จำนวนมากมาเข้าร่วมด้วย จะต้องมีการพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นนับไม่ถ้วนแน่นอน คิดได้ดังนั้นไป๋เยี่ยก็อดตื่นเต้นไม่ได้
“ขอบคุณมากครับอาจารย์ถู นี่เป็นผลมาจากความพยายามร่วมกันของทุกคนครับ อย่ายกย่องผมแค่คนเดียวเลย”
ถูโยวหัวเราะชอบใจ “คุณควรจะภูมิใจในสิ่งที่ควรภูมิใจนะ ถ้าไม่มีคุณ ทางองค์กรคงยกเลิกโครงการของเราไปแล้ว อ้อ ฉันส่งลิงก์ไปทางวีแชตของคุณแล้วนะ แต่ว่าคุณจะต้องล็อกอินด้วย WAN นะ”
ไป๋เยี่ยตอบรับทันที “ส่งมาได้เลยครับอาจารย์ถู เดซี่กับคนอื่นๆ ตั้งค่า WAN ให้กับโทรศัพท์ของผมแล้ว”
หลังจากพูดคุยกันต่ออีกสักพัก ไป๋เยี่ยก็วางสายและเข้าไปหาลิงก์ในวีแชต
ทันทีที่ไป๋เยี่ยกดเข้าไปในลิงก์ ก็พบเข้ากับประกาศฉบับหนึ่งจากหน่วยป้องกันโรคมาลาเรียบนเว็บไซต์ทางการขององค์กรอนามัยโลก
“ด้วยความพยายามของทีมวิจัยอาร์เทแอนนิวอินของถูโยวในการพัฒนาสารอาร์เทแอนนิวอิน…สารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินได้รับการประเมินมูลค่าเป็นที่เรียบร้อย และได้เริ่มการทดลองในสัตว์แล้ว โดยแผน NCKKB จะหันมาให้ความสำคัญกับกลุ่มทดลองของถูโยวมากขึ้นเช่นกัน”
ไป๋เยี่ยกวาดตาอ่านอย่างรวดเร็ว เขาพบว่าทีมทดลองได้พิจารณาประสิทธิภาพเบื้องต้นของสารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินผ่านการวิเคราะห์เชิงทดลองต่างๆ และปฏิกิริยาต่อเชื้อมาลาเรีย เหลือเพียงแค่ขั้นตอนการทดลองในสัตว์เท่านั้น
